Emerging technologies, military field, human rights
Subject Areas :Tahereh Roozegar 1 , Abdolmohammad Afrough 2 , Abbas Barzegarzadeh 3
1 - PhD student in Public International Law, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran.
2 -
3 - Assistant Prof., International Law Dep., Bushehr Branch , Islamic Azad University, Bushehr , Iran.
Keywords: Emerging technologies, military field, human rights,
Abstract :
The 21st century has coincided with a fundamental transformation based on science and technology. The rapid growth of science revealed a new type of technology, which is called emerging technologies. The most important difference between this technology and its predecessor is that emerging technologies are constantly cutting and have an inevitable dependence on previous technologies. One of the most important examples of emerging artificial intelligence technologies is 3D printing and space technology, which are discussed in this article. Since governments have always sought to acquire and improve their power and national security, and in this way, they have been in endless competition with other actors, this article, with a descriptive-explanatory method, by explaining the opportunities and threats caused by the development of emerging technologies, seeks to The answer to this question is what is the role of new technologies in the national security and power of countries and what are the threats and opportunities in this field? Considering that several factors have been effective in acquiring and promoting national security and power, the aim is to investigate the impact of emerging technologies on the security and national power of countries, the general result of the article shows that emerging technology is a new tool at the disposal of actors like all Other capabilities available to the players of the international system have threats and opportunities that the agents should convert all threats into opportunities based on their needs and use them in line with their national interests.
1. آذرشب، م. ت.، نجم¬آبادی، م. بخشی طلابی، ر. (1396). جایگاه امنیت در مدرسه کپنهاگ: چارچوبی برای تحلیل، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، .119-146 ،)40(13
2. داودی، ع. (1393). دیپلماسی علم و فناوری ایران در افغانستان: فرصت¬ها و چالشه¬ا. فصلنامه پژوهش¬های راهبردی سیاست، 3 (11)، 127-103.
3. دعاگویان، د. (1398). جنگ نرم شبکه¬های ماهواره¬ای در روان¬سازی سیاست خارجی بین¬المللی کشورها. فصلنامه مطالعات بین¬المللی، 17(2)، 130-115.
4. سهیلی نجف¬آبادی، س.، حسین¬خانی، ا.، عمویی، ح. (1399). بررسی آینده¬نگر حضور ناتو در خاورمیانه و محیط پیرامونی ایران و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات بین¬المللی، 17(1)، 193-169.
5. سورنسون، گ،. جکسون، ر. (1393). مقدمه¬ای بر روابط بین¬الملل. ترجمه م. ذاکریان، ع. تقی¬زاده، ح. سعیدکلاهی، جلد دوم، تهران: میزان.
6. عبدالله خانی، ع. (1383). نظریه¬های امنیتی؛ مقدمه¬ای بر برنامه¬ریزی دکترین امنیت ملی. جلد اول، تهران: مؤسسه بین¬المللی مطالعات و تحقیقات فرهنگی ابرار معاصر، چاپ دوم.
7. فیروزآبادی، م. (1390). بررسی مفهومی دیپلماسی علم و فناوری و وضعیت کنونی آن در جمهوری اسلامی ایران. شبکه تحلیلگران فناوری ایران(ITAN) در
http://research.isti.ir/uploads/mafhoome_diplomasi_elmofanavari.pdf.
8. ونت، ا. (1384). نظریه اجتماعی سیاست بین¬الملل. ترجمه ح. مشیرزاده، تهران: وزارت امور خارجه.
