Title of the article: Examination of chronotope in three works of Shahrnoush Parsipour (the novel Tuba and the meaning of the night, Dog and long winter, Women without men) based on Bakhtin's theory
Mazhari Fereshteh
1
(
persian letrature Azad univercity of sanandaj Iran
)
سید کیهان شهدایی
2
(
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج،
)
جلیل سحابی
3
(
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج ایران.
)
Keywords: Keywords: chronotope, tuba and the meaning of night, dog and long winter, women without men, Shahrnoush Parsipour, Mikhail Bakhtin,
Abstract :
One of today's modern theories is Mikhail Bakhtin's theory of dialogic logic, which has created a new atmosphere in the field of literature. In this research, the chronotope as one of the components of Bakhtin's dialogue logic in the three best works of Shahrnoush Parsipour (Tuba and the Meaning of the Night, Dogs and Long Winter, and Women Without Men) in a descriptive-analytical manner and based on library sources and with the aim of knowing more The types of chronotopes in the works of this author are discussed. The results indicate that the chronotope has prominent features in these works. Most of the chronotopes are consistent with each other in terms of time, space and space of the novel, which in most cases has created an imaginary atmosphere with terror. In the novel Tuba and the meaning of the night, the chronotope of the garden and the pomegranate tree has a special effect. Pomegranate, which is a symbol of love, birth and immortality in literature, in this novel, under the pomegranate tree has been transformed into a cemetery where the bodies of young girls are placed. The main chronotope in the novel Tuba and the meaning of night and dog and long winter are the houses where the characters lived and grew up from the beginning of their lives to the end of the novel, and in the story of women without men the house of Farrokh Lagha created an attractive and eerie threshold chronotope.
استم، رابرت (1380)، بوطیقا و سیاست پستمدرنیسم: نگاهي به مفهوم پسامدرنسیم در سینما، ترجمه احسان نوروزی، سینمای نو، سال اول، شماره هفتم، دی ماه1380. صص 141-130.#
باختین، میخاییل میخاییلوویچ. (1395). پرسش‌های بوطیقای داستایوفسکی، ترجمۀ سعید صلح‌جو، با مقدمۀ دکتر حسین پاینده، تهران: نیلوفر.#
باختین، میخاییل میخاییلوویچ (1378)، تخیل مکالمه‌ای جستارهایی درباره‌ی رمان، ترجمه رویا پور آذر. تهران: نشر نی.#
پارسی پور، شهرنوش. (1367). طوبا و معنای شب، تهران: البرز.#
ـــــــــــــــــ. (1368). زنان بدون مردان، تهران: نشر نقره.#
ـــــــــــــــــ. (1369). سگ و زمستان بلند، تهران: اسپرک#
پوینده، محمدجعفر. (1381). درآمدي بر جامعه‌شناسی ادبیات، مجموعه مقالات، تهران: انتشارات نقش‌جهان#
تودوروف، تزوتان. (1377). منطق گفتگویی میخاییل باختین، (ترجمه کریمی، داریوش)، تهران: مرکز#
حکیم جوادی، پریسا (1394) روایت سازی کرونوتوپیک در فیلم‌های بلند داستانی 1387 – 1365 عباس کیارستمی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد
دانشکده هنرهای کاربردی، دانشگاه تهران#
ریکور، پل (1384)، زمان و حکايت: پیکربندی زمان در حکايت داستاني، ترجمه مهشید نونهالی، تهران: گام نو#
رمضانی، ابوالفضل؛ یزدانی، انیسه (1394) «بررسی سه مضمون باختینی کارناوال، گفت‌وگو گرایی و کرونوتوپ در نمایشنامه سر فرود آورد تا پیروز شود یا اشتباهات یک شب اثر الیور گلدسميت»، پژوهش ادبیات معاصر جهان، دوره 20، شماره 2، صص 245 – 274#
رضوانیان، قدسیه؛ فائزمرزبالی، مریم (1391) «تاریخ بیهقی در گستره منطق مکالمه»، نشریه علمی - پژوهشی پژوهشنامه زبان و ادب فارسی (گوهر گویا) سال ششم، شماره اول، پیاپی ۲۱، بهار ۱۳۹۱، صص ۱۴۰ – ۱۲۳#
قوامی، بدریه و نعمت منصوری (1402)، «بررسی و طبقه‌بندی انواع کرونوتوپ در رمان عزاداران بیل غلامحسین ساعدی»، نشریه علمی تحلیل گفتمان ادبی، دوره 1، 109-85#
غلامحسین زاده غریب رضا. (۱۳78). میخائیل باختین. تهران: نشر روزگار#
گلدمن، لوسین و دیگران. (1390). درآمدی بر جامعه‌شناسی ادبیات، ترجمه و گزیده‌ی محمدجعفر پوینده، تهران: نقش‌جهان مهر#
هال، جیمز (1380)، فرهنگ نگاره‌ای نماها در هنر شرق و غرب، ترجمه رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر#
میر عابدینی، حسن. (1377). صدسال داستان‌نویسی، ج 3 و 4، تهران: نشر چشمه#
نامور مطلق، بهمن. (۱۳۸۷). «باختین، گفت‌وگومندی و چندصدایی مطالعه‌ی پیشابينامتنیت باختینی»، پژوهشنامه علوم انسانی، شماره‌ی ۵۷، صص ۴۱۴-۳۹۷#
