The Significance of Erudition and Awareness Among the Men of Culture and History in the Kalileh and Demneh with the Emphasis on Cultural Assets
Subject Areas :
Abstract Articles
Vahid Amiri Yassi Kand
1
,
Ali Dehghan
2
,
Hamid Reza farzi
3
1 - PhD Student, Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.
2 - Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.
3 - Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.
Received: 2020-04-10
Accepted : 2020-07-19
Published : 2021-05-22
Keywords:
didactic literature,
Keywords: cultural resources,
envisaged,
The Kalileh and Demneh,
the importance of erudition and awareness,
Abstract :
Abstract
One of the fundamental factors in envisaged cultural resources is the rate of the people's willingness in scientific problems. From the cultural resources of view, approaching to knowledge, extension of awareness and endeavor to promote the level of knowledge and the acquisition of science are of the components which show the tendency of people to accumulate cultural assets. Based the theoretical approaches of cultural resource, Pierre Bourdieu, the most common cultural approaches written in the Kalileh and Demneh, the men's tendency to science and knowledge and their emphasis on erudition about which we are discussing in this paper. The collection of information was on the library method and the surveying was of the kind of the qualitative and analytic study of the theme. The results of the research indicate that the tendency of the acquisition of the wisdom and knowledge and the necessity of learning in increasing knowledge is one of the most significant indexes. Of the outstanding samples was eagerness of Kasra Anushervan, the Sassanid king to acquire the science. In most historical sources, Anushervan was introduced as a cultural man, and the Kalileh and Demneh was transferred to Iran by his struggle. That's why the importance of science and knowledge, in him, is a manifestation of cultural asset. We can also allude to the science stance among the scholars such as Borzuyeh Tabib, Ibne Mogaffa, and Nasrollah Monshi which originated from the accumulation cultural assets and derived from their cultural approach and excellent speculation.
References:
فهرست منابع و مآخذ
الف- کتابنامه
ابن بلخی، (1385)، فارسنامه، به سعی و اهتمام و تصحیح گای لیسترانج و رینولد آلن نیکلسون ، تهران: اساطیر.
ابن ندیم، محمّد بن اسحاق الوراق، (1417)، الفهرست، تحقیق: ابراهیم رمضان، بیروت: دارالمعرفه.
ابنمقفع، عبدالله، (1427)، الادب الصغیر و الادب الکبیر، تحقیق و دَراسه د.إنعام فّواک، بیروت: دارالکتاب العربی.
اصطخری، ابوالحسن ابراهیم، (1373)، الممالک و المسالک، ترجمة محمد بن اسعد بن عبدالله تستری، به کوشش ایرج افشار، تهران: بنیاد موقوفات افشار.
انزابینژاد، رضا، (1372)، گزیدة کلیله و دمنه، تهران: جامی.
انگلبرت، وینتر و دیگناس، بئاته، (1386)، روم و ایران دو قدرت جهانی در کشاکش همزیستی، ترجمة کیکاوس جهانداری، تهران: فروزان.
البخاری، محمّد بن عبدالله، (1361)، داستانهای بیدپای، به تصحیح پرویز ناتل خانلری و محمّد روشن، تهران: خوارزمی.
بهار، محمّد تقی، (1321)، سبک شناسی، جلد دوم، تهران: وزارت فرهنگ.
__________، (1376)، سبک شناسی یا تاریخ تطوّر نثر فارسی(دوره 3جلدی)، تهران: امیرکبیر، چاپ نهم.
تفضّلی، احمد، (1383)، تاریخ ادبیّات ایران پیش از اسلام، تهران: مهارت.
ثعالبـی، ابومنصور عبدالملک بـن محمّد بـن اسـماعیل، (1368)، تاریـخ ثعالبی )مشـهور بـه غرر اخبـار ملوک الفـرس و سـیرهم)، ترجمة محمّد فضایلی، تهران: نقره.
جاحظ، عمرو بن بحر، (1968م)، البیان و التبیین، به کوشش فوزی عطوی، جلد یکم، بیروت: دار و مکتب الهلال.
حاجی خلیفه، مصطفی ابن عبدالله، (1378)، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، الجزءالثانی، طهران: مکتبه االسلامیه و الجعفری.
الحمـوی، شـهابالدّین ابو عبدلله یاقوت بن عبـدالله، (1995م)، معجم البلدان، بیروت: دار الصادر.
دینوری، ابوحنیفه، (1371)، اخبارالطوال، ترجمة محمود دامغانی، تهران: نشرنی.
صالحی امیری، سیّدرضا و سپهرنیا، روزیتا، (1394)، الگوی ارتقای سرمایة فرهنگی در ایران، تهران: قفنوس.
صفا، ذبیح الله، (1356)، تاریخ علوم عقلی در تمدّن اسلامی، جلد چهارم، تهران: امیرکبیر.
عوفی، سدیدالدّین محمّد، (1335)، لباب الالباب، به تصحیح محمّد قزوینی و ادوارد براون، به کوشش سعید نفسی، تهران: انتشارات کتابفروشی ابن سینا.
فردوسی، ابوالقاسم، (1970م)، شاهنامه، (متن انتقادی تحت نظر برتلس)، جلد هشتم، مسکو: انستیتوی خاورشناسی و آکادمی علوم اتّحاد شوروی.
محسنی، منوچهر، (1367)، مقدّمات جامعه شناسی، تهران: نشر دوران.
منشی، نصرالله، (1386)، کلیله و دمنه، بر اساس نسخة مجتبی مینوی، شرح دکتر خیرالله محمودی، شیراز: مرکز نشر دانشگاه شیراز.
________، (1391)، کلیله و دمنه، تصحیح و توضیح مجتبی مینوی، تهران: امیرکبیر.
ب- مجلاّت و انتشارات
باباییفرد، اسدلله؛ حیدریان، امین، (1394)، «بررسی تأثیر سرمایة فرهنگی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان»، مجلّة علوم اجتماعی دانشکدة ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، سال دوازدهم، شمارة 1، صص: 117-142.
پیرنجمالدّین، حسین و شهبازی، شیما، (1390)، «پیر بوردیو و نقد ادیی، نامة نقد» (مجموعة مقالات نخستین همایش ملّی نظریّه و نقد ادبی در ایران) به کوشش محمود فتوحی، تهران: خانه کتاب.
توسلی، غلام عبّاس، (1383)، «تحلیلی از اندیشة پیر بوردیو دربارة فضای منازعهآمیز اجتماعی و نقش جامعه شناسی»، نامة علوم اجتماعی، شمارة23، صص: 25-1.
جانعلیزاده چوب بستی، حیدر؛خوشفر، غلامرضا؛سپهر، مهدی، (1389)، «در جستجوی سنجش سرمایة فرهنگی»، فصلنامة مطالعات فرهنگی و رسانه، شمارة 20، صص: 217-238.
جلیلیان، شهرام و نجمالدّین، گیلانی، (1396)، «خسرو انوشیروان و شکوفایی فرهنگ و تمدّن ایران در دورة ساسانیان»، مجلّة مطالعات ایرانی، سال شانزدهم، شمارة 31، صص: 21-34.
چوپانیان، جواد، (1392)، «شناخت بهتر برزویة طبیب بر اساس کلیله و دمنه»، پژوهشهای علوم تاریخی، دورة 6، شمارة 1، صص:33-52.
حدادیان، سمیّه؛حیدری، علی؛ صحرائی، قاسم، (1397)، «تحلیل کهن الگوی پیرخردمند در کلیله و دمنه»، نثر پژوهی ادب فارسی، شمارة 43، صص: 45-62.
راد، فیروز؛ امین مظفری، فاروق و فتاح سلمانزاده مظلومی. (1390). «بررسی رابطة سرمایة فرهنگی با هوش فرهنگی مدیران دبیرستانهای تبریز»، مجلّة مطالعات جامعهشناسی، سال چهارم، شماره سیزدهم، صص: 111-133.
رضایی، محمّد و تشویق، فاطمه، (1392)، «بازخوانی سنجههای سرمایة فرهنگی»، مجلّة مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورة 2، شمارة 1، صص9-35.
سلمانی، مهدی؛مجلّیزاده، امین، (1395)، «کتابشناسی کلیله و دمنه در زبان فارسی»، شمارة 157، صص: 109-122.
شارعپور، محمود و خوشفر، غلامرضا، (1381)، «رابطة سرمایة فرهنگی با هویّت جوانان (مطالعة موردی: شهر تهران)»، نامة علوم اجتماعی، شمارة 2، صص: 133-147.
شیبانی اقدم، اشرف؛محسنیپور کلهرودی، زهرابیگم، (1394)، «تحلیل سبکشناسی عبارتهای فعلی کلیله و دمنه با رویکرد کاربردگرا»، پژوهشهای نقد ادبی و سبک شناسی، شمارة 22، صص: 163-188.
شیخ لووند، فاطمه؛مستعلیزاد، تهمینه، (1395)، «بررسی اخلاق مدیریّتی در کلیله و دمنه»، پژوهشنامه ادبیّات تعلیمی، شمارة 32، صص: 135-160.
طالبیان، یحیی؛امین، ندا، (1397)، «تعلیمات اخلاقی در گفتمان مسلّط کلیله و دمنه و کارکرد آن در اقبال این اثر در طول تاریخ»، شماره 37، صص: 1-30.
طغیانی اسفرجانی، اسحاق، (1384)، «تأثیر متقابل ادبیّات و فرهنگ»، کیهان فرهنگی، شماره 227 و228، صص: 94 تا
عاملی رضایی، مریم، (1396)، «تحلیل مناسبات قدرت و حقیقت از دیدگاه فوکو در داستان شیر و گاو کلیله و دمنه»،پژوهشهای ادبی، شمارة 58، صص: 81-104.
غلامی، علی، (1393)، «فابل در کلیله و دمنه و مثنوی»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شماره 109، صص: 14-17.
غلامیدرگاهی، غلامرضا؛نظریفر، فاطمه؛ سلیمانی، خاطره، (1397)، «بررسی تطبیقی متن عربی کلیلهودمنه ابن مقفع با متن فارسی نصرالله منشی و داستانهای بیدپای، مطالعه موردی باب حمامهالمطوقه»، کارنامه ادب پارسی، شمارة 5 ، صص: 79 - 98.
کاووسی، اسماعیل و خراسانی، زین السّادات، (1389)، «اندازهگیری و مقایسة سرمایة فرهنگی در میان دانشجویان رشتة مدیریت دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات»، مجلة مدیریت فرهنگی، سال چهارم، شمارة هشتم، صص: 85-105.
کارکناننصرآبادی، محمّد؛ جعفرپور، مرتضی و پروری آرانی، زینب، (1391)، «عوامل مؤثّر بر سرمایة فرهنگی در شهرستانهای کاشان و آران و بید گل»، نشریة مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شمارة 27، صص: 143 –
محمودی، مریم، (1393)، «تشبیه برجستهترین ویژگی سبکی کلیله و دمنه»، مجلّهفنون ادبی ، شماره11، صص: 121-132.
مدرّسزاده، عبدالرّضا؛ خراسانی، محبوبه؛ نعنافروش، فاطمه، (1394)، «رویکرد نصرالله منشی به ادب تعلیمی در دورة سلجوقی»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، سال هفتم، شمارة بیست و ششم، صص: 61-82.
مقدّسینیا، مهدی، (1397)، «تأثیر وابستگی گفتمانی مترجم بر ترجمه؛ مطالعة موردی ترجمة فارسی کلیله و دمنه»، پژوهشهای ترجمه در زبان و ادبیّات عربی، شمارة 19، صص: 33 - 56.
منادی، مرتضی، (1386)، «سرمایة فرهنگی و فضای فرهنگی خانوادهها»، فصلنامة خانواده و پژوهش، سال اوّل، شمارة 1، صص: 1-35
نرماشیری، اسماعیل، (1397)، «خوانش تحلیلی گفتمان «شاهزاده و یاران او» در کلیله و دمنه بر پایه نشانه ـ معناشناسی»،زبان و ادبیات فارسی، شماره 85 ، صص: 211 -229.
نظری چروده، معصومه؛آذر، امیر اسماعیل؛طهماسبی، فرهاد، (1397)، «روایتشناسی حکایتهای کلیله و دمنه در سطح داستان با تکیه بر حکایت پادشاه و برهمنان»، فنون ادبی، شمارة 22، صص: 1-16.
Storberg, Jula. ( 2002). “The Evolution of Capital Theory”. A Critque of a Theory of Social Capital and Implications For HRD, Human Resource Development Review; 1; 468.
Anheier .H & Gerhards. J & F .(1995). “Forms of capital and Social Structure in Cultural Fields,Examininig Bourdieu Social Topography”. American Journal of Sociology, vo:100, NO:4.pp. 859-903.
Bourdieu, P. (1997), "The Forms of Capital", In Education: Culture, Economy, and Society, edited by Halsey et al. Oxford: Oxford University Press.
Andersen, IG, Jæger, MM .(2013). "Cultural Capital in Context:Heterogeneous Returns to Cultural Capital across Schooling", The DanishNational Centre For Social Research, Copenhagen; Department Of Sociology,University Of Copenhagen, Denmark.vo: 50. pp. 177-188.
Aschaffenburg, Karen, Mass, Ineke .(1997). "Cultural and Educational Careers,Thedynamics of social reproduction", American sociological review, VO: 62,No: 4.
_||_