Economic evaluation of Cultural Heritage Tourism, Case of Abbas: Mosque in Isfahan

Subject Areas : Bi-quarterly Journal of development economics and planning

M. Rajabi ¹ , N. Mousavi ²

1 - Assistant Professore, Department of Economic Development and Planning, Islamic Azad University, Khomeinishahr Branch, Iran
2 - M.A. Graduate, Department of Economic Development and Planning, Islamic Azad University, Khomeinishahr Branch, Iran

Received: 2016-07-02 Accepted : 2016-07-02 Published : 2015-09-23

Keywords: Willingness to pay, Cultural, heritage, Abbasi Mosque, Probit method,

Abstract :

Abbasi Mosque was registered on the 15th of Daymah 1310 (1931) in the national index. The mosque is one of the architectural masterpieces, Kashy‌Kary and carvings in the eleventh century AH (the Safavid era) is a historical mosque and one of the country's historical and cultural attractions. The aim of this study was to estimate the economic value of tourism of Abbasi Mosque as a heritage tourism attractions and measuring the willingness to pay by induiduals. The data were collocted by completing 550 questionnaires and interviews with visitors to the mosque. To analyze the factors affecting willingness to pay, the ordered probit model was used. Among the factors affecting willingness to pay, the effect of family size, level of knowledge and awareness, conservation of cultural heritage, attitude, level of income and entrance fee were statistically significant. Furthermore, on the findings, 5.94 persent of visitors were willing to pay to visit Abbasi Mosque. Furthermore, on the average, willingness to pay to visit Abbasi Mosque, was 561,375 Rials per household and the number of domestic visitors in 2010, tourism economic value of the cultural heritage of the domestic visitors and consumption surplus  were over 3,560 and 2,370 million Rials, respectively

References:

پاپلی یزدی، م.ح. و سقایی، م.، 1385، "گردشگری (ماهیت و مفاهیم)"، تهران، نشر سمت.

پازوکی، ن. و شادمهر، ع.، 1384، "آثار ثبت شده ایران در فهرست آثار ملی (از 24/6/1310 تا 24/6/1384)"، تهران، نشر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری.

پرمن، ر.، ما، ی. و مک گیل ری، ج.، 1387، " اقتصاد محیط زیست و منابع طبیعی"، (ارباب، حمیدرضا، مترجم). تهران، نی.

پندیک، ر.ا. و رابینفیلد، د.، 1381، "اقتصاد خرد (1)"، (ذیحجه زاده، احمد، مترجم)، تهران، سمت.

رجبی، م.، موسوی، س.ن. و فلیحی، ن.، 1390، "برآورد ارزش گردشگری میدان نقش جهان اصفهان با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط"، ارائه شده در همایش بین المللی اقتصاد و مدیریت گردشگری، تهران، سالن اجلاس سران. 

رجبی، م. و موسوی، س.ن.، 1390، "برآورد ارزش گردشگری و تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان عمارت عالی قاپوی اصفهان با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط"، ارائه شده در همایش ملی گردشگری و توسعه پایدار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.

عسگری، ع. و مهرگان، ن.، 1380، "برآورد تمایل به پرداختبازدیدکنندگان میراث تاریخی فرهنگی با استفاده از CVM: نمونه گنج‌نامه همدان"، پژوهشهای اقتصادی، شماره 1، 93-115.

عمرانی، م.، 1384، "در جستجوی هویت شهری اصفهان"، تهران، وزارت مسکن و شهرسازی.

فرج‌زاده، ز.، سلطانی، غ.ا و روستایی، م.، 1388، "برآورد تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان مجموعه تاریخی پاسارگاد و تحلیل عوامل موثر بر آن: کاربرد روش ارزش گذاری مشروط (CVM)"، پژوهشهای اقتصادی، سال نهم، شماره 4، 89-111.

کاظمی، م.، 1385، "مدیریت گردشگری"، تهران، سمت.

معصومی، م.، 1385، "ماهیت گردشگری: ابعاد اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی، سیاسی و محیطی گردشگری"، تهران، انتشارات پیک کوثر.

مولائی، م.، قهرمان‌زاده، م. و مهدی‌زاده، ی.، 1389، "برآورد ارزش تفریحی کاخ سردار ماکو و تعیین عوامل موثر بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان"، مدلسازی اقتصادی، سال 3، شماره 2، صص 173-193.

 هاتر، م. و ریزو، و.، 1382، "جنبه‌های اقتصادی میراث فرهنگی"، (محمد‌بیگی، علی‌اعظم، مترجم). تهران، نشر امیرکبیر.

هنرفر، ل.، 1344، "گنجینه آثار تاریخی اصفهان"، اصفهان، امامی.

Boyd, S., 2002, “Cultural and Heritage Tourism in Canada: Opportunities, principles and challenges”, Tourism and Hospitality Research, Vol. 3, No.3, pp. 211-233.

Breedlove, J., 1999, “Natural resources:Assessing nonmarket values through contingent valuation”, Congressional research service. U.S.A.

Brun, F., 2002, “Multifunctionality of mountain forests and economic evaluation”, Forest Policy and Economics. Vol. 4, pp. 101- 112.

Greene, W. H., 1993, “Econometric Analysis”, NewYork, Macmillan.

Greene, W. H., 2003, “Econometric Analysis”, New Jersey, Prentice Hall.

Guo, Z., Xiao, X., Gan, Y. and Zheng, Y., 2001, “Ecosystem functions, services and their values: a case study in Xingshan county of China”, Ecological Economics, Vol. 38, No. 1, pp. 141-154.

Hansen Trine B., 1997, “The Willingness-to-Pay for the Royal Theatre in Copenhagen as a  Public Good”, Journal of Cultural Economics, 21, 1-28.

Herbert, D., 2001, “Literary places. Tourism and the heritage experience”, Annals of Tourism Research, Vol. 28, No. 2. pp. 312-333.

Hung, M. L., Yang, A. F., Ma, H. W., and Yang, Y. M., 2006, “A novel multiobjective programming approach dealing with qualitative and quantities objectives for environmental management”, Ecological Economics, 56, 584-593.

Jones, N., Sophoulis, C. M., and Malesios, C., 2007, “Economic valuation of coastal water quality and protest responses: A case study in Mitilini, Greece”, The Journal of Socio Economics, article in press.

Kakiuchi, E., 2004, “Heritage as a Community Asset Monetary Valuation of Heritage using CVM and Policy Related Issues”, International Symposium on Preservation of Cultural Heritage Yangon, Myanmar.

Last A. K., 2007, “The Monetary Value of Cultural Goods: A Contingent Valuation Study of the Municipal Supply of Cultural Goods in Lueneburg”, Germany, 1-20.

Lee, Ch. K. and Han, S.Y., 2002, “Estimating the use and preservation values of national parks’ tourism resources using a contingent valuation method”, Tourism Management, Vol. 23, pp. 531-540.

Long, J. S., 1997, "Regression models for catigorical and limited dependent variables". Beverly Hill: Sage Publications, CA.

Mourato, M. Mazzanti, 2002, “Economic valuation of cultural heritage: evidence and prospects, in: M. de la Torre (Ed.), Assessing the Values of Cultural Heritage”,  Research Report, The Getty Conservation Institute, Los Angeles.

Noonan D. S., 2003, “Contingent Valuation and Cultural Resources: A Meta-Analytic Review of the Literature”, Journal of Cultural Economics, 27, 159-176.

Richards,G. 2000, “Tourism and the world of culture and heritage”, tourism recreation research, Vol .25, No.1, pp. 9-17

Samdin Z., 2008, “Willingness to pay in Taman Negara: A contingent valuation method”, Journal of Economics and Management, 2(1), 81-94.

Santagata W. and Signorello G., 2000, “Contingent Valuation of a Cultural Public Good and Policy Design: The Case of Napoli Musei Aperti”, Journal of Cultural Economics, 24, 181-204.

Tuan, T.H., and Navrud, S., 2008, “Capturing the benefits of preserving cultural heritage”. Journal of Cultural Heritage, 9, 326-337.

Willis, K.G and Powe, N.A., 1996, “Benefits received by visitors to heritage sites: a case study of Warkworth Castle”, Leisure Studies, 15, 259-275.

Whittington, D., 1998, “Administering contingent valuation suaveys in developimg coutries”, World development, 26, 1, 21-30.

Whittington, D., Briscoe, J., Mu, X. and Barron W., 1990, “Estimating the willingness to pay foe water services in developing countries: A case study of the use of contingent valuation surveys in southern Haiti”, Journal of Economic Development and Cultural Change, 293-311.