Interpretive Approach to Sensitive Epistemological Elements in Iranian Developmental Developments

Subject Areas : Epistemological researches

Behrouz Aghazadeh ¹ , Hossein Abolhassan Tanhaei ² , Alieh shekarbeagi ³

1 - Department of Social Sciences, Faculty of Social Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran
2 - Associate Professor Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.
3 - Assistant Professor, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Department of Social Sciences, Tehran, Iran.

Received: 2019-09-25 Accepted : 2020-01-01 Published : 2020-08-22

Keywords: Epistemology, Elemental Analysis, Developmental developments, critical elements,

Abstract :

Explanation has a pivotal role in science and scientific research, based on theoretical sociological imagination, in epistemological area A, and in the light of paradigmatic assumptions. One of the most important levels of developmental development that has been overlooked in social and cultural research in Iran is the social epistemological levels that have been shaped by the research process steps. From the researcher-made breakdown of Iran's developmental issues into two theoretical and pragmatic levels, the present study has investigated its theoretical levels through a documentary, conceptual and logical approach, and through elemental analysis technique. Based on the results, one of the important steps at the theoretical level is the elemental separation of research components and elements. Based on exploratory studies, three types of important elements have been identified in epistemological studies of developmental developments: paradigmatic sensitive elements, epistemological sensitive elements, and historical sensitive elements. Since the research needed to be matched, it was necessary for the conceptualized elements to have a general, transactional character. Thus, in drawing on the conceptual model and paradigm of research, by referring to the semantic roots of concepts rather than to their paradigmatic and paradigmatic elements, the elements of humanity, secularity, liberality, rationality, and individuality, based on empirical evidence, Conceptualization is underway.

References:

آشوری، داریوش.(1376). ما و مدرنیت، تهران: صراط.

آقابخشی، علی­اکبر و مینو  افشاری­راد.(1387). فرهنگ علوم سیاسی، تهران:  چاپار.

آقازاده، بهروز و مهدی کریمی.(1394). رهیافتی تفسیرگرایی بر موانع و چالش­های نظری- پراگماتیستیِ پژوهش­های اجتماعی و فرهنگی در ایران، چهارمین کنفرانس پژوهش­ِ اجتماعی و فرهنگی در جامعه ایران، دانشگاه علامه طباطبایی.

ابوالحسن تنهایی، حسین.(a 1391). بازشناسی تحلیلی نظریه­های مدرن جامعه­شناسی؛ مدرنیته درگذار ، تهران: بهمن برنا.

همو.( b1391). جامعه­شناسی معرفت و معرفت­شناسی نظریه، تهران: بهمن برنا.

همو.(1392). جامعه­شناسیِ نظری، تهران: بهمن برنا.

همو، حسین، نکهت، جواد و مریم­السادات حسینی­فر.(1395). شیوه پایان­نامه­نویسی با راهبردهای قیاسی، استقرایی و کنش­پژوهی. تهران: بهمن برنا.

اشرف، احمد.(1359). موانع تاریخی رشد سرمایه­داری در ایران؛ دوره­یِ قاجاریه، تهران: پیام.

برلین، آیزیا.(1386). آزادی و خیانت به آزادی، ترجمه عزت­الله فولادوند، تهران: نشر ماهی.

بلیکی، نورمن.(1384). طراحیِ پژوهش­های اجتماعی، ترجمه حسن چاوشیان، تهران: نی.

بهرنگی، صمد.(1397). ماهی سیاه کوچولو، چاپ هفتم، تهران: نظر.

جلایی­پور، حمیدرضا و جمال محمدی.(1391). نظریه های متاخر جامعه شناسی. تهران: نی.

روسو، ژان ژاک.(1369). قرارداد اجتماعی، ترجمه‌ی منوچهر کیا، تهران: گنجینه.

زیباکلام، صادق.(1393). ما چگونه ما شدیم؟ ریشه­یابی علل عقب­ماندگی در ایران. چاپ بیست و یکم. تهران: روزنه.

سروش، عبدالکریم (1384). سکولاریسم سیاسی و سکولاریسم فلسفی، فصلنامه بازتاب اندیشه، شماره 64، ص 21 - 31.

عباس زاده، محمد (1391). تاملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی، مجله­ی جامعه­شناسی کاربردی، سال بیست و سوم، شماره­ی پیاپی 45. شماره­ی اول، بهار ، ص 19 - 34.

فوران، جان.( 1377). مقاومت شکننده؛ تاریخ تحولات اجتماعی ایران. ترجمه احمد تدین. تهران: رسا.

قبادیان، وحید.(1395). مبانی و مفاهیم در معماری معاصر غرب، تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی.

کارل، فردریش و وایسگر  فون.(1375). سکولاریزاسیون چیست؟، ترجمه رومینا شیخ، نامه فرهنگ، شماره 22، تابستان، ص 34 - 47.

گلشنی، مهدی.(1393). از علم سکولار تا علم دینی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ملکیان، مصطفی.(1388).  اومانیسم در ساحت انسان متجدد، مجله آیین، شهریور و مهر،  شماره ۲۲ و ۲۳، ص 50 -56.

مولوی بلخی، جلالالدین محمد.(1373). مثنوی معنوی. چاپ پنجم، تصحیح رینولد الین نیکلسون. تهران: بهزاد.

هابرماس، یورگن. (1384). نظریه­یِ کنش ارتباطی، ج1و2، ترجمه کمال پولادی، تهران: انتشارات موسسه ایران.

هاسپرس، جان.(1387). درآمدی برتحلیل فلسفه، چاپ دوم، ترجمه موسی اکرمی،تهران: طرح نو.

هگل، ویلهلم فردریش. (1378). عناصر فلسفه‌ی حق، مترجم، مهبد ایرانی‌طلب، تهران: انتشارات پروین

همیلتون، ادیت.(1387). سیری در اساطیر یونان و رم، چاپ سوم، ترجمه عبدالحسین شریفیان، تهران: اساطیر.

Blumer, G. Herbert.(1990). “Industrialization as an Agent of Social Change: a critical analysis”, edited with an introduction by David R. Mains and Thomas L. Morrione, New York: Aldine de Gruyter.

Bryman, Alan.(2001). Social Research Method ,Oxford University Press.

Mead, Georg. Herbert.(1974). “Min, Self & Society: From the Standpoint of a social Behaviorist”, ed, by Charles W. Morris, Chicago: The University of Chicago press.

https://www.oxfordlearnersdictionaries.com

http://daneshnameh.roshd.ir

http://wikifeqh.ir