چهارچوبی برای ارزیابی پایداری کسب و کارهای کشاورزی در مناطق روستایی

Subject Areas : Environmental policy and management

سنور احمدی ¹ , حسین کوهستانی ² , Hossein Yadavar ³ , حسین شعبانعلی فمی ⁴ , آزاد احمدی ⁵

1 - دکترای توسعه کشاورزی، گروه توسعه وترویج کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
2 - دانشیار گروه توسعه وترویج کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
3 - استادیار گروه توسعه وترویج کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
4 - استاد تمام گروه توسعه وترویج کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران
5 - مربی دانشگاه پیام نور، گروه اقتصاد، ایران

Received: 2019-04-30 Accepted : 2020-10-11 Published : 2021-03-01

Keywords: توسعه پایدار, استان کردستان, ارزیابی پایداری, کارآفرینی کشاورزی,

Abstract :

پژوهش حاضر ضمن تاکید بر جنبه کاربردی با روش توصیفی و تحلیلی و فن پیمایشی دلفی، ابتداٌ در پی دستیابی به یک چارچوب مفهومی در تعیین مولفه‌ها و معیارها و شاخص‌های سنجش کارافرینی پایدار در کشاورزی است و در نهایت برآن است تا مجموعه شاخص‌های معرف عنصر پایداری در بین فعالیت‌های کشاورزی کارآفرینی در روستاهای استان کردستان را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. نمونه‌های مورد بررسی در این پژوهش شامل 30 از کارآفرینان،کارشناسان، اساتید دانشگاه و صاحب نظران در سطح استان کردستان است. بنابراین در پی دستیابی به اهداف تحقیق بر اساس روش‌های تحلیل تصمیم گیری چند معیاره (TOPSIS , Anthoropy) تحلیل شاخص‌های کارافرینی پایدار در کشاورزی انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان داده است که در بعد اجتماعی، کاهش مهاجرت روستائیان با امتیاز 0.64 و شاخص‌های افزایش امنیت و رفاه اجتماعی، کاهش بیکاری فصلی و دایمی، کاهش احساس محرومیت و فقر و دستیابی همگانی به اطلاعات نوین با امتیاز 0.50 و در بعد پایداری زیست محیطی کارآفرینی کشاورزی، شاخص‌های استفاده از کودهای سبز و بیولوژیک جهت ازدیاد تولید با امتیاز 0.59، استفاده از روش‌های مبارزه بیولوژیک برای دفع آفات با امتیاز 0.45 و شاخص تثبیت کربن در خاک و استفاده از سوخت-های پاک با امتیاز 0.44 و در بعد اقتصادی سرمایه گذاری در کارهای تولیدی با امتیاز 0.68، استفاده از نوآوری‌ها و تجهیزات جدید کشاورزی با امتیاز 0.49 و تنوع محصولات کشاورزی با امتیاز 0.46 از مهم‌ترین شاخص هایی هستند که جهت توسعه پایداری فعالیت های کارآفرینی کشاورزی، بایستی مورد توجه قرار گیرد.

References:

Adhikari, R. P., Bonney, L., & Miles, M. P. (2017). When can a farmer be an entrepreneur? Taking entrepreneurship back to the future. International Journal of the Nepalese Academy of Management, 5, 117-129.

Assefa, G., & Frostell, B. (2007). Social sustainability and social acceptance in technology assessment: A case study of energy technologies. Technology in Society, 29(1), 63-78.

Badri, A., & Roknodin Eftekhari, A. (2003). Sustainability evaluation: concept and methods. Journal of Geographical Research, Ashoora Publishment, 4(3), 14-29 (In Persian)

Badri, S. B., Eftekhari, A. R., Salmani, M., & Behmand, D. (2011). The Role of Family Farming System on Sustainable Rural Development (Case Study: Ghir & Karzin County-Fars Province). Human Geography Research, 43(2), 33-48.‏

Bachev, H. I. (2016). About governance and evaluation of the sustainability of farming enterprise. Journal of Social and Administrative Sciences, 3(2), 161-183.

Bachev, H., Ivanov, B., Toteva, D., & Sokolova, E. (2017). Framework for analyzing and assessing the system of governance and the level of agrarian sustainability in Bulgaria and China. Available at SSRN 2950123.‏

Crals, E., & Vereeck, L. (2004, February). Sustainable entrepreneurship in SMEs: theory and practice. In 3rd Global Conference in Environmental Justice and Global Citizenship, Copenhagen, Denmark.‏ 12(14),1–16.

Choi, D. Y., & Gray, E. R. (2008). The venture development processes of “sustainable” entrepreneurs. Management Research News.‏

Chopin, P., Blazy, J. M., Guindé, L., Tournebize, R., & Doré, T. (2017). A novel approach for assessing the contribution of agricultural systems to the sustainable development of regions with multi-scale indicators: Application to Guadeloupe. Land Use Policy, 62, 132-142.

Cohen, B., & Winn, M.I. (2007). Market imperfections, opportunity, and sustainable entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 22(1), 29–49.

Chick, A. (2009). Green Entrepreneurship: A Sustainable Development Challenge. Entrepreneurship for Everyone: A Student Textbook. London: SAGE Publications, 139-150

Dean, T. J., & McMullen, J. S. (2007). Toward a theory of sustainable entrepreneurship: Reducing environmental degradation through entrepreneurial action. Journal of business venturing, 22(1), 50-76.‏

Dizdaroglu, D. (2017). The Role of Indicator-Based Sustainability Assessment in Policy and the Decision-Making Process: A Review and Outlook. Sustainability, 9(6), p. 1018

D'Silva, J. L., Samah, B. A., Uli, J., & Shaffril, H. A. M. (2011). Towards developing a framework on acceptance of sustainable agriculture among contract farming entrepreneurs. African Journal of Business Management, 5(20), 81-110.

Eoroupian Comission. (2001). A Framework for Indicators for the Economic and Social Dimensions of Sustainable Agriculture and Rural Development. European Commission,27-64.

Elkington, J. (1997). Cannibals with Forks: The triple bottom line of 21st Century Business. Capstone, Oxford, p407.

FAO (2013). SAFA. Sustainability Assessment of Food and Agriculture systems indicators. FAO report series, 47-62. https://agris.fao.org/agris-search/search.do?recordID=US201300075816

Gaviglio, A., Bertocchi, M., Marescotti, M. E., Demartini, E., & Pirani, A. (2016). The social pillar of sustainability: a quantitative approach at the farm level. Agricultural and Food Economics, 4(1), 15-32.

Gibbs, G. (2006). Why assessment is changing. Innovative assessment in higher education, 11.‏

Guta, G., Vhudzi, G., & Chazovachii, B. (2017). Sustainability of Rural Entrepreneurship as a Livelihood Strategy in Zaka District, Zimbabwe. Bangladesh Sociological Society, 14(1), 70-87.

Hall J. K., Daneke G., & Lenox M. J. (2010). Sustainable development and entrepreneurship: Past contributions and future directions. Journal of Business Venture., Volume 25, Issue 5, 2010, 439–448

Hatfield, J. N., & D. L. Carlen., (1997). Sustainable agriculture systems. Trans. by E. Koochaki; M. Hosseini & H. Khazaee, Mashhad University Publications, Mashhad, Iran. (In Persian).

Hancock, B., Ockleford, E., & Windridge, K. (2001). An introduction to qualitative research. Trent focus group.‏

Jeremy K. Hall, A., Gregory A. Daneke, B., & Michael J. Lenox, (2010). Sustainable development and entrepreneurship: Past contributions and future directions. Journal of Business Venturing, 25 (1), 439–448.

Eftekhari, A. R., Moosavi, S. M., Poortaheri, M., & Asl, M. F. (2014). Analysis of the role of livelihood diversity to rural household resilience in drought condition: case study of the drought exposed areas of Isfahan province. Rural Research, 5(3).‏

Mark-Herbert, C., Rotter, J., & Pakseresht, A. (2010). A triple bottom line to ensure corporate responsibility. In Berg, P. (Eds.), Timeless Cityland: An interdisciplinary approach to building the sustainable human habitat. Uppsala: Sveriges Lantbruks Universitet.1-7.

O'Neill, J., Hershauer, R., & Golden, J., (2009). The cultural context of sustainability entrepreneurship. Greener Management International, 55(2), 67-85.

Organisation for Economc Cooperation and Development, (2001). Environmental indicators for agriculture. Volume 3: Methods and Results. OECD, Paris, 117-140. https://www.oecd.org/greengrowth/sustainable-agriculture/40680869.pdf

Opricovic, S., & Tzeng, G. H. (2004). Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS. European journal of operational research, 156(2), 445-455.‏

Parrish, B. D. (2010). Sustainability-driven entrepreneurship: Principles of organization design. Journal of Business Venturing, 25(5), 510-523.‏

Pourtaheri, M., & Hemmati, S. (2017). Comparative assessment of the sustainability of rural housing in the old and new textures of rural areas: A case study in villages of central area of kabudarahang county. Journal of Sustainable Rural Development, 1(1), 69-82. (In Persian)

Schlange, L.E. (2006). What drives sustainable entrepreneurs? In: Proceedings of the Applied Business and Entrepreneurship Association International Conference. Kona, HI, USA,16–20, Nov 16-21(2006).

Schimmenti, E., Migliore, G., Di Franco, C. P., & Borsellino, V. (2016). Is there sustainable entrepreneurship in the wine industry? Exploring Sicilian wineries participating in the SOStain program. Wine Economics and Policy, 5(1), 14-23.

Shepherd, D. A., & Patzelt, H. (2011). The new field of sustainable entrepreneurship: Studying entrepreneurial action linking “What is to be sustained” With “What is to be developed”. Entrepreneurship Theory and Practice, 35(1) 137–163.

Tzanopoulos, J., Kallimanis, A. S., Bella, I., Labrianidis, L., Sgardelis, S., & Pantis, J. D. (2011). Agricultural decline and sustainable development on mountain areas in Greece: Sustainability assessment of future scenarios. Land Use Policy, 28(3), 585-593.‏

Whitehead, J. (2017). Prioritizing sustainability indicators: Using materiality analysis to guide sustainability assessment and strategy. Business Strategy and the Environment, 26(3), 399-412.

World Commission on Environment and Development (WCED) (1987). Our common future. Oxford University Press: Oxford, 76-138.