بررسی صفات مورفولژی سیکلامن بومی ایران
Subject Areas : Journal of Ornamental Plantsافسانه یاوری کندری 1 , روح انگیز نادری 2 , محمود خسرو شاهلی 3 , کامبیز لاریجانی 4
1 - گروه باغبانی (گیاهان زینتی )، واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه باغبانی دانشگاه تهران، ایران
3 - گروه بیوتکنولوژی و اصلاح گیاهان، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - گروه شیمی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Keywords: فیتوشیمیایی, سیکلامن وحشی, صفات مورفولژیکی, سیتوژنتیکی,
Abstract :
سیکلامن متعلق به خانواده Myrsinacea است و دربرخی مناطق معتدل زیر درختان و بوته ها رشد می کند.بدین منظورپژوهش در مورد صفات مورفولژی،فیتوشیمی و سیتوژنتیکی از سال 1394تا 1399 انجام شد.در این مطالعه سیکلامن ها از سه استان شمالی ایران،گیلان،مازندران و گرگان در فصل زمستان و بهار جمع آوری شده و صفات مورفولژی آنها در محل ارزیابی شد که این صفات شامل 15 صفت کمی و 9صفت کیفی بود. مطابق نتایج حاصل از تجزیه واریانس، تنوع معنی داری میان صفات مطالعه شده مثل تعداد برگ،تعداد گل،رنگ گل،شکل گل و برگ و...وجود داشت که امکان گزینش گیاهانی با صفات مطلوب را فراهم می کندو نتیجه حاصل از تجزیه کلاستر،گیاهان مناطق مختلف رابه سه گروه مجزا تقسیم کرد و نشان داد گیاهان منطقه کردکوی از استان گلستان و همچنین گیاهان منطقه چالوس از استان مازندران متفاوت با سایر مناطق هستند. گیاهان مناطق نور، بهشهر، گرگان و سیاهکل با وجودی که از سه استان مجزا میباشند؛ اما بخاطر وجود شباهتهایی که از نظر مورفولوژی دارند در یک گروه قرار گرفتند. گروه اول شامل سیکلامنهای مناطق قرنآباد، لاویج، دیلمان، پاسند و آبپری است. گیاهان این مناطق از نظر شکل حاشیه برگ کاملاً شبیه بوده و تضرس کمی داشتند. همچنین از نظر داشتن گلبرگهای بلند و تعداد بذر کم نیز شباهت داشتند. گروه دوم سیکلامنهای منطقه کردکوی بود این گیاهان سوخهایی بزرگ و سنگین، برگهای بزرگتر و عریضتر و همچنین گلهای کوچکتری داشتند. سیکلامنهای منطقه کردکوی بیشترین تعداد بذر، قطر، طول و وزن سوخ، تعداد گل، تعداد برگ، طول و عرض برگ، سطح برگ، طول دمبرگ و دمگل و نیز قطر دمگل را به خود اختصاص دادند. گروه سوم شامل مناطق سینوا و شاهچشمه چالوس بود. این گروه بیشترین عرض گلبرگ اما کمترین مقدار قطر دمگل، طول، عرض و سطح برگ، تعداد گل و برگ، وزن، طول و قطر سوخ را داشتند.
Aalaei, M., Naderi, R. and Khalighi, A. 2006. Morphological categorization of some cyclamens from Iran through studying and comparing the quantitative and qualitative traits. Iranian Journal of Agriculture Science, 38: 385-393.
Curuk, P., Sogut., Z., Bozdogan, E., Izgu, T., Sevindik, B., Tagipour, E.M., Teixeira da Silva, J.A., Serce, S., AkaKacar, Y. and Yalcin Mendi, Y. 2015. Morphological characterization of Cyclamen sp. grown naturally in Turkey. Part 1. South African Journal of Botany, 100: 7-15.
Curuk, P., Sogut., Z., Bozdogan, E., Izgu,T., Sevindik, B., Tagipour, E.M., Teixeira da Silva, J.A., Serce, S., AkaKacar, Y. and Yalcin Mendi, Y. 2015. Morphological characterization of Cyclamen sp. grown naturally in Turkey. Part 2. Acta Scientiarum Polonorum Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria (Polish Journal of Forestry), 15 (5): 205-224.
Debussche, M. and Thompson, J.D. 2002. Morphological differentiation among closely related species with disjunct distributions: A case study of Mediterranean Cyclamen L. subgen. Psilanthum Schwarz (Primulaceae). Botanical Journal of Linnean Society, 139: 133-144.
Dole, J. and Wilkins, H.F. 1999. Floriculture: Principles and species. Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey, USA. 232p.
Farjadi-Shakib, M., Naderi, R. and Mashhadi A.B.M. 2012. Effect of salicylic acid application on morphological, physiological and biochemical characteristics of Cyclamen persicum Miller. Annals of Biological Research, 3: 5631-5639.
Grey-Wilson, C. 1988. The genus cyclamen. Kew Magazine Monograph, Timber Press. Portland, U.S. 344p.
Lazarevic, J. and Lazarevic, S. 2010. Possibilities for production and application of native Cyclamen neapllitanum in landscape architeccyure and horticulture. Biologica Nyssana, 1(1-2): 105-109.
Naderi, R., Khaliqi, A., Arzani, K. and Babalar, M. 2001. Investigation of nutritional treatments and gibberellic acid hormone, temperature, and chemical treatments on quantitative and qualitative characteristics of cut flowers in four Iranian cyclamen genotypes. Doctoral Dissertation, 128p.
Noroozi, J., Talebi, A., Doostmohammadi, M., Manafzadeh, S., Asgarpour, Z. and Scheneeweiss, G.M. 2019. Endemic diversity and distribution of the Iranian vascular flora across phytogeographical regions, biodiversity hotspots and areas of endemism. Scientific Reports, 9: 12991. https://doi.org/10.1038/s41598-019-49417-1
Saeedi, K., Sefidkan, F. and Babaei, A. 2013. Study of phytochemical, genetic, and morphological diversity of Rosa canina in Iran. Doctoral Dissertation in Horticulture. 140 p.
Sajjadi, T., Sabura, A. and Mohammadi, P. 2013. Identification of some effective compounds of nagonsar plant and investigation of its antimicrobial effects. Master Thesis, Al-Zahra University. 152p.
Yasson, C. and Culham, A. 2006. A phyloclimatic study of cyclamen. BMC Evolutionary Biology, 6 (72): 1-23.