• Home
  • Analyzing the Role of Tourism in Rural Space Livability (A Comparative Study in Peri-Urban Settlements of Birjand)

Share To

Article Url


Manuscript ID : JSHSP-2309-2878 (R1) Visit : 456 Page: 15 - 34

10.71633/jshsp.2025.1032480

Article Type: Original Research

Analyzing the Role of Tourism in Rural Space Livability (A Comparative Study in Peri-Urban Settlements of Birjand)

Subject Areas : Rural and nomadic studies

Mohammad Hajipour 1 , Fatemeh Khosravi 2 , Mahmood Falsoleyman 3

1 - Department of Geography, Faculty of Literature and Human Sciences, University of Birjand, Birjand, Iran
2 - M. A. Student, Department of Geography, Faculty of Literature and Human Sciences, University of Birjand, Birjand, Iran
3 - Department of Geography, Faculty of Literature and Human Sciences, University of Birjand, Birjand, Iran

Received: 2023-09-16 Accepted : 2023-12-21 Published : 2025-04-04

Keywords: Sustainable Tourism, Livability, Sustainable Rural Development, Pirasher, Birjand,

Abstract :

Rural settlements have long been confronted with structural challenges and functional issues. Presently, their "instability" has emerged as a major challenge for the space planning and management system. "Tourism development" is regarded as an indispensable strategy in many countries to promote sustainability and enhance livability in rural and peri-urban areas. The purpose of this study is to analyze the effects of tourism on the livability of tourist destination settlements in Pirasher Birjand and compare it with a number of control villages (non-tourism villages) with a comparative approach. This is a documentary and survey research with an applied nature and its method is a combination of descriptive and analytical methods. The tool for collecting information at the level of the studied settlements is a questionnaire, which has been used after checking and confirming its validity and reliability. The studied settlements include fourteen tourist destination villages in Pirasher Birjand and seven Shahid villages. The livability of touristic villages has been done with GTOPSIS method. According to the findings, the livability status of the tourist destination villages in Birjand Pirasher has a significant difference with the control villages, and the overall livability index was higher in the tourist destination villages. Also, there is a significant difference between the four dimensions of livability (social, environmental, physical and economic). In general, it can be concluded that tourism has a positive effect on livability in peri-urban areas, and this effect takes place directly through the mechanism of changes in the employment status and income of residents of peri-urban settlements. The impact of tourism on the livability of rural areas has "spatial and geographical nationality". Finally, diversification of business fields in rural areas, especially Pirasher, can play a key role in changing and improving the livability of settlements.

References:

آهنی، مریم. (1401). آسيب شناسي توسعه و گسترش خانه¬هاي دوم در نواحي روستايي(مطالعه موردي: سکونتگاه¬هاي پيراشهري بيرجند). پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه¬ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بیرجند.
افراخته، حسن و حجی¬پور، محمد. (1392). خزش شهری و پیامدهای آن در توسعه پایدار روستایی-مورد روستاهای پیرامونی شهر بیرجند. جغرافیا(فصلنامه بین المللی انجمن جغرافیای ایران)، 11(39). 186-159. https://www.sid.ir/paper/495458/fa
ایراندوست، کیومرث؛ عیسی لو، علی اصغر و شاه مرادی، بهزاد. (1394). شاخص زیست پذیری در محیط¬های شهری (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر مقدس قم). اقتصاد و مدیریت شهری، 4(13)، 102-120. dor: 20.1001.1.23452870.1394.4.13.7.4
ایمانی، بهرام. (1398). تدوین سناریوهای زیست‌پذیری مناطق روستایی براساس اصول آینده‌پژوهی (نمونة مطالعه: شهرستان اسلام‌آباد غرب). جغرافیا و برنامه¬ریزی محیطی، 30(4). 35-56. doi: 10.22108/gep.2020.120585.1240
بیگدلی، اعظم؛ عینالی، جمشید؛ رابط، علیرضا و عباسی، فریبا. (1397). ارزیابی اثرات گردشگری خانه‌های دوم بر روی کیفیت زندگی ساکنین دائمی (مطالعه موردی: دهستان سعیدآباد، شهرستان ایجرود). مطالعات برنامه¬ریزی سکونتگاه¬های انسانی، 13(1)، 216-199.
https://jshsp.rasht.iau.ir/article_540512.html
حبیبی، آرش. (1397). کاربرد تئوری خاکستری در مدیریت بازاریابی. فصلنامه بازاریابی پارس مدیر، ۴(۱۲)، ۳۷-۵۱.
https://ensani.ir/file/download/article/1589960795-10063-12-5.pdf
حجی¬پور، محمد. (1399). تحلیل مکانی- فضایی سرمایه¬های معیشتی پیراشهر بیرجند. توسعه فضاهای پیراشهری، 2(2). 219-197.
dor: 20.1001.1.26764164.1399.2.2.12.1
خراسانی، محمدامین؛ رضوانی، محمدرضا؛ مطیعی لنگرودی، سیدحسن و رفیعیان، مجتبی. (1391). سنجش و ارزیابی زیست‏پذیری روستاهای پیرامون شهری (مطالعة موردی: شهرستان ورامین). ‏پژوهش‏های روستایی، 3(4).۷۹-104. doi: 10.22059/jrur.2013.30233
خراسانی، محمدامین و رضوانی، محمدرضا. (1392). سنجش و ارزیابی مولفه¬های زیست¬پذیری در سکونتگاه¬هی روستایی پیرامون شهری (ورامین). توسعه محلی، 5(1). 110-89. doi: 10.22059/jrd.2013.35613
دربان¬آستانه، علیرضا؛ حاتمی¬نژاد، حسین و کریمی، مینا. (1398). نقش گردشگری مسئولیت¬پذیر در کیفیت زندگی روستاهای مقصد گردشگری (مورد شهرستان گرگان). اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 8(3). 66-43. http://serd.khu.ac.ir/article-1-3400-fa.html
رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا؛ لطفی مهروئیه، حبیب؛ پورطاهری، مهدی و طالبی فرد، رضا. (1397). نقش مقاوم‌سازی مسکن روستایی در زیست¬پذیری روستاها (مطالعه موردی: دهستان مهروئیه). مطالعات برنامه¬ریزی سکونتگاه¬های انسانی، 13(3). 543-556.
https://jshsp.rasht.iau.ir/article_545182.html
سازمان مدیریت و برنامه¬ریزی استان خراسان جنوبی. (1401). سالنامه آماری استان خراسان جنوبی سال1400، معاونت آمار و اطلاعات، نشر سازمان برنامه و بودجه کشور.
سجاسی قیداری، حمداله؛ خیرآبادی، حمید؛ محمودی، حمیده و حجی¬پور، محمد. (1399). وندالیسم و حس تعلق مکانی در نواحی روستایی پیراشهر بیرجند. مسائل اجتماعی ایران، 11(1).122-89. doi: 10.29252/jspi.11.1.89
سجاسی قیداری، حمداله؛ صادقلو، طاهره و محمودی، حمیده. (1398). رتبه¬بندی روستاها براساس شاخص¬های زیست¬پذیری (مطالعه موردی دهستان نظام¬آباد شهرستان آزادشهر). پژوهش¬های جغرافیایی انسانی، 51(1)، 144-129. doi: 10.22059/jhgr.2017.62543
علویزاده، سیدامیر؛ کیومرث، سمانه؛ ابراهیمی، الهام و علیپور، مرضیه. (1398). تحلیل زیست¬پذیری سکونتگاه¬های روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان کاشمر). پژوهش و برنامه¬ریزی روستایی، 25(2). 97-114. https://www.sid.ir/paper/236464/fa
علینقی¬پور، مریم؛ پوررمضان، عیسی و مولائی هشجین، نصرلله. (1400). تبیین زیست پذیری محیطی سکونتگاه¬های روستایی پیرامون کلان شهر رشت. پژوهش¬های جغرافیای انسانی، 53(1)، 22-1. doi: 10.22059/jhgr.2018.255494.1007676
عنابستانی، علی اکبر؛ سعیدی، عباس و درویشی، حسن. (1391)، بررسی آثار اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی توسعه گردشگری در سکونتگاه‌های روستایی از دیدگاه گردشگران و روستاییان (مطالعه موردی: دشت ارژن-فارس)، برنامه¬ریزی فضایی، 2(2). 1-20.
dor: 20.1001.1.22287485.1391.2.2.1.3
قاسملو، حسن؛ حسین زاده، اکبر و رومیانی، احمد. (1401). تحلیل اثرات توسعه گردشگری بر زیست پذیری مناطق روستایی (نمونه موردی: روستاهای گردشگری شهرستان طارم). جغرافیا و آمایش شهری-منطقه¬ای، 12(44)، 81-116.
doi: 10.22111/gaij.2022.41778.3005
منظم اسماعیل پور، علی؛ شاهرودی، حدیث؛ رومیانی، احمد و چهرازی، الیاس. (1397). اولویت¬بندی مناطق روستایی بر اساس شاخص-های زیست¬پذیری روستایی (زلفه، شهرستان خرم آباد)، مطالعات برنامه¬ریزی سکونتگاه¬های انسانی، 13(4). 971-981.
https://www.sid.ir/paper/176078/fa
موحد، علی؛ عبدلی، محمد؛ خزائی، فاطمه و ابوترابی زارچی، محمدرضا. (1401). تحلیلی بر مدیریت روستایی در افزایش کیفیت زیست پذیری روستاهای گردشگری پیراشهری (نمونه موردمطالعه: روستای اله¬آباد استان یزد)، روستا و توسعه. در دست انتشار.
doi: 10.30490/rvt.2023.355743.1391
وفایی¬فرد، مهدی. (1384). در جستجوی هویت شهری بیرجند. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
References
Afrakhte, H., & Hajipour, M. (2013). Urban sprawl and its consequences on sustainable rural development: A case study of villages surrounding Birjand. Geography (International Quarterly Journal of the Iranian Geographical Association), 11(39), 159–186.
https://www.sid.ir/paper/495458/fa. [In Persian]
Alinaghipour, M., Pourramzan, I., & Molaei Hashjin, N. (2021). Explaining Environmental Livability of Rural Settlements around Rasht Metropolis. Human Geography Research, 53(1), 1-22.
doi: 10.22059/jhgr.2018.255494.1007676. [In Persian]
Ahani, M. (2022). A pathology of development and expansion of second homes in rural areas: A case study of peri-urban settlements in Birjand (Master’s thesis). Department of Geography, Faculty of Literature and Humanities, University of Birjand. [In Persian]
Al Mamun, A., & Mitra, S. (2012). A methodology for assessing tourism potential: Case study Murshidabad District, West Bengal, India. International Journal of Scientific and Research Publications, 2(9), 1-8. https://www.ijsrp.org/research-paper-0912/ijsrp-p0982.pdf
Alavizadeh, S. A., Keyumars, S., Ebrahimi, E., & Alipour, M. (2019). Analysis of rural settlement livability (Case study: Kashmar County). Rural Research and Planning, 25 (2), 97–114. https://www.sid.ir/paper/236464/fa. [In Persian]
Anabestani, A. A., Saiedi, A., & Darvishi, H. (2012). Investigation of economic, social, physical, and environmental impacts of tourism development in rural settlements from the perspective of tourists and villagers (Case study: Arjan Plain, Fars Province). Spatial Planning, 2(2), 1–20.
doi.org/20.1001.1.22287485.1391.2.2.1.3. [In Persian]
Anisiewicz, R. (2021). Conditions for development of the entrepreneurial ecosystem in tourism in the border area of the European union: the example of the tri-border area of Poland–Belarus–Ukraine. Sustainability, 13(24), 13595.‏ doi.org/10.3390/su132413595.
Antonescu, D., & Antonescu, R. M. (2013). Dezvoltarea durabila a agro-turismului in Uniunea European si in Romania.‏
Appleyard, B., Ferrell, C. E., Carroll, M. A., & Taecker, M. (2014). Toward livability ethics: A framework to guide planning, design, and engineering decisions. Transportation Research Record, 2403(1), 62-71. doi.org/10.3141%2F2403-08.
Barbieri, C., Mahoney, E., & Butler, L. (2008). Understanding the nature and extent of farm and ranch diversification in North America. Rural Sociology, 73(2), 205-229.‏
https://barbieri.wordpress.ncsu.edu/files/2019/05/2008_diversification.pdf.
Benedeck, J. (2004). Territorial Planing and Regional Development.‏
Benedek, J., & Dezsi, Ş. (2006). Analiza socio-teritorială a turismului rural din România din perspectiva dezvoltării regionale şi locale. Presa Universitară Clujeană.‏
Bigdeli, A., Einalli, J., Rabie, A. R., & Abbasi, F. (2018). Evaluation of the effects of second-home tourism on the quality of life of permanent residents (Case study: Saidabad Rural District, Eyvajroud County). Human Settlements Planning Studies, 13 (1), 199–216.
https://jshsp.rasht.iau.ir/article_540512.html. [In Persian]
Brundtland, G.H. Our Common Future .(2022). Report of the World Commission on Environment and Development. Geneva, UN-Dokument A/42/427. 1987. Available online: http://www.un-documents.net /ocf-ov.htm (accessed on 8 November 2022).
Cândea, M., Stăncioiu, F. A., Mazilu, M., & Marinescu, R. C. (2009). The competitiveness of the tourist destination on the future tourism market. WSEAS Transactions On Business And Economics, 6(7), 374-384.‏ https://www.researchgate.net/publication/228427358_The_competitiveness_of_the_tourist_destination_on_the_future_tourism_market.
Darban Astaneh, A., Hatami Nejad, H., & Karimi, M. (2019). The role of responsible tourism in the quality of life of tourist destination villages (Case study: Gorgan County). Spatial Economy and Rural Development, 8 (3-Special Tourism Issue), 43–66. http://serd.khu.ac.ir/article-1-3400-fa.html. [In Persian]
Dowling, R. (1993). An environmentally-based planning model for regional tourism development. Journal of Sustainable Tourism, 1(1), 17-37.‏ doi/abs/10.1080/09669589309450698.
Eftekhari, A. R., Lotfi Mahroeieh, H., Pourtaheri, M., & Talebi Fard, R. (2018). The role of rural housing retrofitting in village livability (Case study: Mahroeieh Rural District). Human Settlements Planning Studies, 13(3), 543–556. https://jshsp.rasht.iau.ir/article_545182.html. [In Persian]
Gao, J., & Wu, B. (2017). Revitalizing traditional villages through rural tourism: A case study of Yuanjia Village, Shaanxi Province, China. Tourism management, 63, 223-233.‏
doi.org/10.1016/j.tourman.2017.04.003.
Ghasemloo, H., Hosseinzadeh, A., & Romiani, A. (2022). Analysis of the effects of tourism development on rural livability (Case study: Tourist villages of Tarom County). Geography and Urban-Regional Planning, 12(44), 81–116. https://doi.org/10.22111/gaij.2022.41778.3005. [In Persian]
Gössling, S., Scott, D., & Hall, C. M. (2020). Pandemics, tourism and global change: a rapid assessment of COVID-19. Journal of sustainable tourism, 29(1), 1-20.‏ doi.org/10.1080/09669582.2020.1758708.
Habibi, A. (2018). Application of grey theory in marketing management. Quarterly Journal of Pars Manager Marketing, 4 (12), 37–51. https://ensani.ir/file/download/article/1589960795-10063-12-5.pdf. [In Persian]
Hajipour, M. (2020). Spatial-spatial analysis of livelihood capitals in the peri-urban area of Birjand. Development of Peri-Urban Spaces, 2 (2), 197–219. doi.org/20.1001.1.26764164.1399.2.2.12.1. [In Persian]
He, Y., Gao, X., Wu, R., Wang, Y., & Choi, B. R. (2021). How does sustainable rural tourism cause rural community development? Sustainability, 13(24), 13516.‏ doi.org/10.3390/su132413516.
Imani, B. (2019). Development of rural livability scenarios based on foresight principles (Case study: Islamabad-e Gharb County). Geography and Environmental Planning, 30(4), 35–56.
doi.org/10.22108/gep.2020.120585.1240. [In Persian]
Irandoost, K., Isa Lou, A. A., & Shahmoradi, B. (2015). The livability index in urban environments (Case study: Central district of Qom). Urban Economy and Management, 4(13), 102–120.
dor: 20.1001.1.23452870.1394.4.13.7.4. [In Persian]
Javier, A.-B., Elazigue, B.D. (2011). Opportunities and challanges in tourism development role of local government in Philppines. Papers Presented to 3rd Annual Conference Academi Network Development Studies Asia (ANDA). Skills Development Network Dynamism Asian Development Countries. Under Global Symposium Hall, Nagoya University Japan.
Juanwen, Y., Quanxin, W., & Jinlong, L. (2012). Understanding indigenous knowledge in sustainable management of natural resources in China: Taking two villages from Guizhou Province as a case. Forest policy and economics, 22, 47-52. https://ir.nsfc.gov.cn/paperDownload/1000008127346.pdf.
Kachniewska, M. A. (2015). Tourism development as a determinant of quality of life in rural areas. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 7(5), 500-515.‏ doi:10.1108/WHATT-06-2015-0028.
Kataya, A. (2021). The impact of rural tourism on the development of regional communities. Journal of Eastern Europe Research in Business and Economics, 13, 1-10.‏ doi:10.5171/2021.652463.
Khartishvili, L., Muhar, A., Dax, T., & Khelashvili, I. (2019). Rural tourism in Georgia in transition: Challenges for regional sustainability. Sustainability, 11(2), 410.‏ doi.org/10.3390/su11020410.
Khorasani, M. A., & Rezvani, M. R. (2013). Measurement and evaluation of livability components in peri-urban rural settlements (Varamin). Local Development, 5 (1), 89–110. doi.org/10.22059/jrd.2013.35613. [In Persian]
Khorasani, M. A., Rezvani, M. R., Motiee Langroudi, S. H., & Rafieian, M. (2012). Measurement and evaluation of the livability of peri-urban villages (Case study: Varamin County). Rural Research, 3 (4), 79–104. doi.org/10.22059/jrur.2013.30233. [In Persian]
Litman, T. (2011). Sustainability and Livability: Summary of Definitions, Goals, Objectives and Performance Indicators.Victoria, Canada: Victoria Transport Policy Institute.
Liu, J., Pan, H., & Zheng, S. (2019). Tourism development, environment and policies: Differences between domestic and international tourists. Sustainability, 11(5), 1390.‏ doi.org/10.3390/su11051390.
Mensah, J. (2019). Sustainable development: Meaning, history, principles, pillars, and implications for human action: Literature review. Cogent social sciences, 5(1), 1653531.‏
doi.org/10.1080/23311886.2019.1653531.
Mohaved, A., Abdoli, M., Khazaee, F., & Abotorabi Zarchi, M. R. (2022). An analysis of rural management in enhancing the quality of livability in peri-urban tourist villages (Case study: Allahabad Village, Yazd Province). Village and Development. In press.
doi.org/10.30490/rvt.2023.355743.1391. [In Persian]
Monazam Esmaeilpour, A., Shahroodi, H., Romiani, A., & Chehrazi, E. (2018). Prioritization of rural areas based on rural livability indicators (Zolf, Khorramabad County). Human Settlements Planning Studies, 13(4), 971–981. https://www.sid.ir/paper/176078/fa. [In Persian]
Moscardo, G. (1998). Interpretation and sustainable tourism: Functions, examples and principles. Journal of tourism studies, 9(1), 2-13.‏ https://api.semanticscholar.org/CorpusID:67127391.
Murphy, B. (2010). Community well-being: An overview of the concept. NWMO. Available Online: http://nwmo.ca/uploads_managed/MediaFiles/1681_researchsupportprogram_communitywellbeingoverview. Pdf.
National Association of Regional Councils. (2010). Rural benefits of The Livable Communities Act. Available at: www.narc.com.
Palacios-Florencio, B., Santos-Roldán, L., Berbel-Pineda, J. M., & Castillo-Canalejo, A. M. (2021). Sustainable Tourism as a Driving force of the Tourism Industry in a Post-COVID-19 Scenario. Social indicators research, 158(3), 991-1011.‏ doi.org/10.1007/s11205-021-02735-2.
Patrichi, I. C. (2012). Turism durabil: o nouă perspectivă. Pro Universitaria.‏
Peric, M., & Djurkin, J. (2014). Systems thinking and alternative business model for responsible tourist destination. Kybernetes, 43(3/4), 480-496. doi:10.1108/K-07-2013-0132.
Radcliff, Benjamin (2001) Politics, markets and life satisfaction: The Political economy of human happiness, American Political Science Review, 95(4), 939-955.
doi.org/10.1017/S0003055400400110.
Ruhanen, L., Weiler, B., Moyle, B. D., & McLennan, C. L. J. (2015). Trends and patterns in sustainable tourism research: A 25-year bibliometric analysis. Journal of Sustainable Tourism, 23(4), 517-535.‏ doi.org/10.1080/09669582.2014.978790
Sajjadi Ghaidari, H., Khairabadi, H., Mahmoodi, H., & Hajipour, M. (2020). Vandalism and sense of place attachment in peri-urban rural areas of Birjand. Iranian Social Issues, 11 (1), 89–122. doi.org/10.29252/jspi.11.1.89[In Persian]
Sajjadi Ghaidari, H., Sadeghloo, T., & Mahmoodi, H. (2019). Ranking villages based on livability indicators (Case study: Nezamabad Rural District, Azadshahr County). Human Geography Research, 51 (1), 129–144. doi.org/10.22059/jhgr.2017.62543[In Persian]
South Khorasan Province Management and Planning Organization. (2022). Statistical yearbook of South Khorasan Province 2021. Deputy of Statistics and Information, National Planning and Budget Organization. [In Persian]
Stefan, D., Vasile, V., Popa, M. A., Cristea, A., Bunduchi, E., Sigmirean, C., ... & Ciucan-Rusu, L. (2021). Trademark potential increase and entrepreneurship rural development: A case study of Southern Transylvania, Romania. Plos one, 16(1), e0245044.‏ doi.org/10.1371/journal.pone.0245044
UNWTO. 2017 Annual Raport; World Tourism Organization: Madrid, Spain, 2018; Available online: (accessed on 8 November 2022). doi/book/10.18111/9789284419807
Vafaei Fard, M. (2005). In search of Birjand's urban identity. Tehran: Ministry of Housing and Urban Development. [In Persian]
Winter, P. L., Selin, S., Cerveny, L., & Bricker, K. (2019). Outdoor recreation, nature-based tourism, and sustainability. Sustainability, 12(1), 81.‏ doi.org/10.3390/su12010081
Yurui, L., Luyin, Q., Qianyi, W., & Karácsonyi, D. (2020). Towards the evaluation of rural livability in China: Theoretical framework and empirical case study. Habitat International, 105, 102241. doi.org/10.1016/j.habitatint.2020.102241
Full-Text:


 

 

 

 

 

The Role of Tourism in Rural Space Livability

(A Comparative Study in Peri-Urban settlements of Birjand)

 

 

 

ABSTRACT

Introduction: Rural and non-urban settlements have long been confronted with structural challenges and functional issues. Presently, their "instability" has emerged as a major challenge for the space planning and management system. "Tourism development" is regarded as an indispensable strategy in many countries to promote sustainability and enhance livability in rural and peri-urban areas.

Research aim: The purpose of this study is to analyze the effects of tourism on the livability of tourist destination settlements in Pirasher Birjand and compare it with a number of control villages (non-tourism villages) with a comparative approach.

Research methodology: This is a documentary and survey research with an applied nature, and its method is a combination of descriptive and analytical methods. The tool for collecting information at the level of the studied settlements is a questionnaire, which has been used after checking and confirming its validity and reliability. The studied settlements include fourteen tourist destination villages in Pirasher Birjand and seven Shahid villages. The livability of touristic villages has been done with GTOPSIS method.

Results: According to the findings, the livability status of the tourist destination villages in Birjand Pirasher has a significant difference with the control villages, and the overall livability index was higher in the tourist destination villages. Also, there is a significant difference between the four dimensions of livability (social, environmental, physical and economic). In general, it can be concluded that tourism has a positive effect on livability in peri-urban areas, and this effect takes place directly through the mechanism of changes in the employment status and income of residents of peri-urban settlements. The impact of tourism on the livability of rural areas has "spatial and geographical nationality".

Conclusion: Finally, diversification of business fields in rural areas, especially Pirasher, can play a key role in changing and improving the livability of settlements.

KEYWORDS: sustainable tourism, livability, sustainable rural development, Pirasher, Birjand.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصلنامه علمی مطالعات برنامه­ریزی سکونتگاه­های انسانی

 دوره 00، شماره  00  (پیاپی 00)، تابستان 0000

شاپای چاپی 5968- 2535   شاپای الکترونیکی X595- 2538

http://jshsp.iaurasht.ac.ir

صص. 00-00

 مقاله پژوهشیDor:                                                                                                                                                                                                 

نقش گردشگری در زیست­پذیری فضای روستایی 

(مطالعه تطبیقی سکونتگاه­های پیراشهر بیرجند)

 

چکیده

مقدمه: سکونتگاه­های روستایی و غیرشهری از گذشته تاکنون با چالش­های ساختاری و مسائل کارکردی فراوانی مواجه بوده است. در حال حاضر نیز "ناپایداری" این کانون­های جمعیتی را می­توان یکی از ابرچالش­های پیش رو برای نظام برنامه­ریزی و مدیریت فضا برشمرد. به منظور سامان بخشیدن و استیلای پایداری در فضاهای روستایی و پیراشهری که نتیجه آن می­تواند بهبود سطح زیست­پذیری باشد، «توسعه گردشگری» از راهبردهای بی­بدیل در بسیاری از کشورهای جهان است.

هدف: هدف از این مطالعه این است تا با رویکردی تطبیقی به تحلیل اثرات گردشگری بر زیست­پذیری سکونتگاه­های مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند و مقایسه آن با تعدادی روستای شاهد (روستاهای غیرمقصد گردشگری) پرداخته شود. 

روش شناسی تحقیق: این تحقیق اسنادی و پیمایشی با ماهیت کاربردی است و روش آن ترکیبی از روش­های توصیفی و تحلیلی است. ابزارگردآوری اطلاعات در سطح سکونتگاه­های مورد مطالعه پرسشنامه بوده که پس از بررسی و تایید روایی و پایایی آن مورد استفاده قرار گرفته است. سکونتگاه­های مورد مطالعه مشتمل بر چهارده روستای مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند و هفت روستای شاهد بوده است. سطح­بندی زیست­پذیری روستاهای گردشگرپذیر با روش تاپسیس خاکستری انجام شده است.

یافته ها: طبق یافته­های به دست آمده وضعیت زیست­پذیری روستاهای مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند با روستاهای شاهد دارای تفاوت معناداری است و میزان زیست­پذیری در روستاهای مقصد گردشگری با میانگین 3/4 بیشتر از روستاهای شاهد بوده است؛ همچنین بین ابعاد چهارگانه زیست پذیری (اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی و اقتصادی) تفاوت معناداری برقرار است. در کل می­توان نتیجه گرفت گردشگری بر زیست­پذیری در فضاهای پیراشهری نیز تأثیر مثبت دارد و این تأثیر مستقیماً با مکانیزم تغییرات در وضعیت اشتغال و درآمد اهالی سکونتگاه­های پیراشهری صورت می­گیرد. تأثیر گردشگری بر زیست­پذیری فضاهای روستایی دارای "تابعیت مکانی و جغرافیایی" است.

نتیجه گیری:  در نهایت اینکه، متنوع­سازی زمینه­های کسب وکار در فضاهای روستایی به ویژه پیراشهر می­تواند نقش کلیدی در تغییر و بهبود وضعیت زیست­پذیری سکونتگاه­ها داشته باشد.

 

کلیدواژه­ها: گردشگری پایدار، زیست­پذیری، توسعه پایدار روستایی، پیراشهر، بیرجند.

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه 

گردشگری از فعالیت­های اقتصادی است که در دهه­های اخیر به طور مثبت رشد کرده و نرخ رشد آن از هر شاخه اقتصادی فراتر رفته است (UNWTO, 2017) و به میزان قابل توجهی در درجه توسعه اقتصادی کشورهای فعال و مناطق جغرافیایی آن نقش داشته است چراکه منبع درآمدی مهمی به شمار می­رود  (Winter and et al, 2019) و از طریق بهبود بخشیدن به جریان تجارت خارجی، یک رکن مهم در تولید ناخالص داخلی محسوب می­شود (Liu and et al, 2019). علاوه بر این، گردشگری به دلیل اینکه پیوند مستقیم بین مصرف­کنندگان (گردشگران)، صنعت، محیط­زیست و جوامع محلی برقرار می­کند، نقش اساسی در دستیابی مناطق و جوامع محلی به توسعه پایدار دارد (Patrichi, 2012).

از آنجا که گردشگری با ارائه فعالیت­های اجتماعی-فرهنگی متنوع و دارای ویژگی­های پایدار، کیفیت و استاندارد زندگی را در مناطق کوچک نظیر عرصه­هایی روستایی بالا می­برد (Al Mamun & Mitra, 2012؛ Kachniewska, 2015) و تمایل جمعیت نواحی روستایی نیز در یک فرآیند پیوسته از تغییرات اجتماعی و اقتصادی، به سوی بالا بردن سطح زندگی خود است (Benedeck, 2004)، "گردشگری روستایی" به عنوان یک معیار پایدار در توسعه سرزمینی مورد توجه است (Stefan and et al, 2021؛ Barbieri and et al, 2008؛ Anisiewicz, 2021)؛ چرا که به طور مثال با حیات گردشگری روستایی، راهی برای سرمایه­گذاری در منابع موجود مناطق روستایی پدیدار می­شود و از این طریق کارآفرینی و ایجاد مشاغل جدید رشد ظهور می­یابد (Antonescu & Antonescu, 2013؛ Benedek & Dezsi, 2006).

در حال حاضر، تمایل فزاینده­ای در جمعیت به سفر وجود دارد و مقصدهایی که بیشتر مورد توجه قرار می­گیرد، آنهایی هستند که فضاهای اقامتی کوچکی دارد (Gössling et al, 2020؛ Palacios-Florencio et al, 2021). این اقامتگاه‌ها در مناطق دورافتاده از هیاهوی شهرها شناسایی می‌شود، جایی که گردشگر می‌تواند در آرامش استراحت کند و همه چیزهایی را که طبیعت ارائه می‌دهد تحسین کند، و در آنجا می‌توان از منابع به روش سنتی بهره‌برداری کرد (Gao & Wu, 2017). بدینسان گردشگری در فضاهای روستایی از اولویت­های گردشگری جهانی است.

با وجود فرصت مغتنمی همچون گردشگری برای تسریع امر توسعه و کیفیت زندگی در فضا (روستاها)، واقعیت غیرقابل انکار این است که در حال حاضر سکونتگاه­های روستایی به ویژه در کشورهای درحال توسعه از مقبولیت عمومی و سکونت­پذیری آن کاسته شده است (سجاسی قیداری و همکاران،1398) و مسأله خطیر زیست­پذیری روستاها با چالش­هایی نظیر الگوهای ناپایدار زندگی، مهاجرفرستی، آموزش ناکافی منابع انسانی و متروکه شدن زمین­های کشاورزی و محروم­ماندن روستاها از نظر امکانات و خدمات رفاهی مواجه است (قاسملو و همکاران، 1401). بدینسان، از آنجا که گردشگری روستایی دربردارنده­ی ارزش­ها و آثار متفاوتی برای محیط روستایی بوده، شناخت این آثار الزامی و اجتناب­ناپذیر است (دربان­آستانه و همکاران،1398). یکی از زمینه­های قابل شناخت، تأثیر گردشگری بر مقوله "زیست­پذیری فضای روستایی" است.

شهرستان بیرجند در شرق ایران به عنوان ناحیه­ای که نقش مرکزیت در استان خراسان جنوبی دارد، بررسی آن از حیث نظام فضایی موید وجود یک کانون شهری (شهر بیرجند مرکز استان و شهرستان) با 304 پارچه آبادی دارای سکنه است؛ همچنین به لحاظ ظرفیت­های گردشگری دارای 153 اثر ثبت شده ملی ملموس، 12 اثر ثبت شده ملی ناملموس و یک اثر ثبت شده جهانی ملموس درکنار گونه­های مختلف گردشگرپذیری نظیر انواع بوم­گردی، خانه­های دوم، اکوتوریسم و گردشگری کشاورزی می­باشد (سازمان مدیریت و برنامه­ریزی استان خراسان جنوبی، 1401)؛ بدینسان بخش عظیمی از ظرفیت­های گردشگرپذیری شهرستان بیرجند در فضاهای روستایی آن توزیع شده و روستاها همواره مقصد مهمی برای گردشگران بومی، ملی و فراملی است. از سوی دیگر، سکونتگاه­های پیراشهری -به دلیل "مجاورت/همسایگی با مرکز" و نه لزوما به سبب برخورداری از امکانات و زیرساخت­ها در سطح مطلوب- همواره محل سرریز جمعیت شهری یا مقصد مهاجران روستایی است و گاهی مشاهده می­شود نرخ رشد جمعیت این سکونتگاه­ها تا پنج برابر رشد جمعیت شهر مجاور باشد (حجی­پور، 1399)، پرسش کلیدی این است که گردشگری در فضاهای پیراشهری چه تأثیری بر استانداردهای یک زندگی خوب یا به تعبیری "زیست­پذیری" آن داشته است؟ در این خصوص تلاش شده با رویکردی تطبیقی به تحلیل اثرات گردشگری بر زیست­پذیری سکونتگاه­های مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند و مقایسه آن با تعدادی روستای شاهد (روستاهای غیرمقصد گردشگری) پرداخته شود.

از زمان انتشار گزارش 1987 برانتلند1 که با هدف افزایش آگاهی و همکاری و ایجاد رویکردی متوازن­تر برای توسعه ارائه شد، گردشگری پایدار به عنوان پارادایم غالب در توسعه گردشگری پدیدار شده و آن را به یک عبارت جذاب و قابل توجه در گفتمان توسعه معاصر تبدیل نموده است به گونه­ای که امروزه بحث و گفتمان با تمرکز بر این موضوع مهم در تحقیقات گردشگری کماکان ادامه دارد (Ruhanen and et al, 2015؛ Dowling, 1993؛ Mensah, 2019). 

به گفته جاویر و الازیگ2 (2011) «توسعه گردشگری پایدار به مدیریت کلیه منابعی اطلاق می­شود که نیازهای گردشگران و مناطق میزبان را برآورده می­کند و در عین حال از فرصت­ها برای آینده محافظت می­کند، به گونه­ای که بتوان نیازهای اقتصادی، اجتماعی و زیبایی شناختی، حفظ یکپارچگی فرهنگی، تنوع زیستی و سیستم­های حامی زندگی را برآورده کرد». موسکاردو3 ( 1998) سه اصل گردشگری پایدار را "تجربه با کیفیت برای گردشگران"، "بهبود کیفیت زندگی جامعه محلی" و "تداوم منابع طبیعی و تعادل بین نیازهای جمعیت محلی و نیازهای محیط" برشمرده است. بدینسان می­توان گفت گردشگری پایدار با برقراری یک تعادل پویا بین عرضه و تقاضا، پتانسیل لازم را برای نسل­های آینده نیز حفظ می­کند و عملاً با آن شناسایی می­شود (Khartishvili et al, 2019؛ Kataya, 2021) و از اهداف مهم برای توسعه گردشگری پایدار، ایجاد محیط و استاندارد زندگی مطلوب از طریق ادغام خدمات و شبکه­های تولیدی است (Cândea et al, 2009).

زیست­پذیری از جمله مفاهیم نوین در حوزه­ی برنامه­ریزی روستایی است که کیفیت زندگی در مناطق روستایی را مورد توجه قرار می­دهد؛ اما زیست­پذیری با توجه به بستر و زمینه­ای که در آن تعریف می­شود، می­تواند بسیار گسترده یا محدود باشد. اصطلاح زیست­پذیری شامل دو مفهوم اصلی می­باشد: یکی کیفیت بالای زندگی بر اساس فرصت­ها و دستاوردها؛ و دیگری محیط بیرونی و داخلی بهینه شده است که مستقیما بر زندگی ساکنان تأثیر می­گذارد. با توجه به این موارد می­توان زیست­پذیری را مکانی مجهز برای دستیابی به کیفیت مطلوب زندگی مردمی که در آن محل دارند، تعریف کرد، یعنی ترکیبی از دغدغه­های محیط­زیست و کیفیت زندگی (Yurui et al, 2020).

پیچیده و چندبعدی بودن مفهوم زیست­پذیری منجر شده است تا به سختی بتوان سطح زیست­پذیری یک منطقه را ارزیابی کرد (Appleyard et al, 2014). به عبارتی دیگر دخالت مولفه­های متنوع اعم از مولفه­های اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست­محیطی از یک سو و برداشت­های مختلف مردم از مفهوم زیست­پذیری از سوی دیگر، سبب پیچیدگی و درک دشوار این مفهوم شده است ( ایران­دوست و همکاران، 1392). بر همین اساس تعریف ثابتی از این مساله وجود ندارد.

نظریه زیست­پذیری اول بار بر مبنای کار آبراهام مازلو4 (1945) بر روی نیازهای انسانی شکل گرفت (Radcliff, 2001). روانشناس نامی آمریکایی، آبراهام مازلو هرم نیازهای بشری را معرفی کرد. بر اساس این هرم، انسان‌ها در درجه اول سعی دارند نیازهای پایه‌ای خود را زودتر از نیازهای لایه‌های بالاتر برطرف سازند. نیازهای فیزیولوژیک و اساسی انسان شامل نیازهای حیاتی او هستند. مثل هوا، غذا، آب، گرما، خواب، سلامت و ارضای تمایلات جنسی. بر روی این پایه، لایه امنیت قرار گرفته است: احتیاج به منزل، کار، قانون، بیمه، خدمات بهداشتی نظم و ترتیب، امور اخلاقی، امنیت جسمی، امنیت مالی، برنامه‌ریزی زندگی و آینده سازی. لایه سوم شامل عوامل تعلقات روحی است؛ احتیاج به دوست، هم قطار، همسر، عشق، همسایه، محاوره و ارتباط با دیگران، تیمار و پرستاری. لایه چهارم شامل عوامل احترام و قدردانی است؛ احترام، اعتماد، موفقیت، مقام، پیروزی، قهرمانی و حتی ثروت و قدرت، رفاه اجتماعی، ثروت، قدرت، موفقیت، پیروزی، قهرمانی. بالاترین لایه، لایه تحقق خویشتن است؛ فردیت، پرورش استعداد، از خودگذشتگی، بزرگواری، هنر، فلسفه، اعتقادات، فقدان تبعیض. سه لایه پایینی لایه رفع کمبودها هستند. به این معنی که رفع نیازهای این سه لایه اگرچه موجب احساس رضایت انسان می‌گردد، اما او را ترغیب به حرکت و پیشرفت نمی‌کند. مثلاً با خوردن آب تشنگی برطرف می‌شود، اما شخص درصدد بیشتر خوردن آب نمی‌افتد. لایه چهارم و لایه پنجم، قشر نیازهای به پیشرفت هستند. اینها نیازمندی‌هایی هستند که هرگز برطرف نمی‌شوند (خراسانی و رضوانی، 1392). این نظریه در حوزه مباحث کیفیت زندگی به طور کلی توسط وینهوون توسعه پیدا کرده است، کسی که توسعه دهنده این دیدگاه است که «احساس عمومی5» مردم به زندگی بهتری برای آن‌ها منجر می‌شود، زمانی که در اجتماع‌های بهتر و زیست‌پذیرتری زندگی کنند. وی معتقد است، این که دقیقاً چه اجتماعی زیست‌پذیرتر است، کاملاً روشن نیست، اما قدر مسلم این است که مردم در اجتماع‌هایی که نیازهایشان بهتر برآورده گردد، شادتر و راضی تر هستند (Radcliff, 2001).

واژه­ی زیست­پذیری برای فضاهای مختلف از جمله مناطق شهری و روستایی مورد استفاده قرار گرفته است. که با توجه به فضای مورداستفاده، به برخی از مولفه­ها و شاخص­ها توجه بیشتری شده است. در این میان کاربرد واژه­ی زیست­پذیری روستایی در هر جامعه­ای، نیاز به تطبیق نیازهای گوناگون محلی و شرایط موجود آنجا دارد (رکن‌الدین افتخاری و همکاران، 1397). همچنین مولفه­های زیست­پذیری بایستی متناسب با مکان و فضاهای مورد برنامه­ریزی باشد. از دیدگاه برنامه­ریزان و نظریه­پردازان مرتبط با مسائل توسعه روستایی، بسته به حیطه­ی عمل هر یک از آنها تعاریف متفاوتی از مفهوم زیست­پذیر روستایی ارائه شده است که این تعاریف در مواردی بسیار نزدیک و مکمل یکدیگرند که تعدادی از آنها به شرح ذیل می­باشد (منظم اسماعیل­پور و همکاران، 1397):

ü       روستای زیست­پذیر، روستایی است که برای همه اقشار جذاب، ارشمند، امن و مناسب است، نه فقط برای آن­ها که در گزوه سنی خاصی باشند (Juanwen et al, 2012: 48)؛

ü       روستای زیست­پذیر از یکسو به گذشته­های تاریخی و ریشه­های روستاییان احترام می­گذارد و از سوی دیگر به آنان که تاکنون متولد نشده­اند نیز اهمیت می­دهد. همچنین این نوع روستا علیه هر گونه ائتلاف منابع مبارزه می­کند؛ بنابراین روستای پایدار نیز محسوب می­شود (NARC, 2010 ). 

در مجموع زیست­پذیری به معنای وجود بهترین سطح از کیفیت زندگی است که استانداردهای یک زندگی خوب، بهداشت و سلامت فراوان، محیط­زیست پایدار، اجتماعات سرزنده، مردم تحصیل کرده، استفاده متعادل از زمان، مشارکت مدنی فراوان و دسترسی و مشارکت در هنر، فرهنگ و تفریحات پویا را شامل می­شود (Murphy, 2010)  و بر کیفیت زندگی در سطح محلی متمرکز است که توسط ساکنان، شاغلان، مشتریان و بازدیدکنندگان درک می­شود (Litman, 2011). سکونت­گاه­های زیست­پذیر، سکونت­گاه­هایی هستند که عرصه­های شکل­گیری و رشد و تداوم فرصت­ها و تهدیدهایی به شمار می­روند که بر کیفیت زیست و نحوه تامین نیازهای ساکنان تأثیر می­نهند (خراسانی و همکاران، 1391). به عبارتی می­توان زیست­پذیری هر سکونتگاه روستایی را در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی جستجو نمود. در این میان، تأثیر گردشگری بر زیست­پذیری فضاهای روستایی از سه طریق حاصل می­شود: الف) اثرات مستقیم از طریق ایجاد شغل و درآمد؛ ب) اثرات غیرمستقیم از طریق بهبود وضعیت تغذیه، بهداشت، کالاهای مورد نیاز، خدمات زیرساختی، مسکن و ... که منجر به ارتقای اثرات بین­بخشی و توسعه­ی سایر بخش­ها می­شود؛ و ج) اثرات پویا که از طریق بهبود راهبردهای معیشت خانوارها، فضای کسب و کار و سرمایه­گذاری و دسترسی به بازار فروش محصولات محلی صورت می­گیرد (بیگدلی و همکاران، 1397). در نهایت اینکه، توسعه­ی گردشگری پایدار در فضاهای روستایی می­تواند منجر به ایجاد تعادل نتایج اقتصادی و پایداری حیاتی مناطق روستایی گردد (Peric & Djurki, 2014). براساس بحث نظری صورت گرفته، مدل مفهومی زیر را می­توان ترسیم نمود.

 

img0 

شکل1. مدل مفهومی تحقیق

 

مطالعات بسیاری در راستای تحقیق حاضر انجام شده است که بررسی سابقه موضوع "زیست­پذیری روستایی و گردشگری" در مطالعات خارجی به کمک نرم افزار علم سنجی VOSviwer با استفاده از پایگاه داده ScienceDirect نشان داد طی سال­های 2023-2016 میلادی 454 پژوهش در قالب مقاله انتشار یافته است. به لحاظ موقعیت مکانی، عمده­ی پژوهش­های انتشار یافته از کشور چین بوده است. تحولات موضوعی نیز موید این است که در ابتدای دوره (از سال 2016) مساله زیست­پذیری با موضوعاتی همچون تغییرات اقلیمی بررسی شده است. سپس دامنه­ی موضوعی به حوزه نواحی روستایی، چشم­انداز روستایی و مقوله­ی پایداری در آن کشیده شده است. همچنین تحولات موضوعی حاکی است که در اواخر دوره (یعنی سال 2023) پرداختن به مسائلی نظیر احیای روستاها، تاب­آوری اجتماعات روستایی و حکمرانی مشارکتی در کنار مقوله زیست­پذیری روستایی اهمیت یافته و خوشه موضوعی منحصربفردی را به وجود آورده است.

 

img0 

شکل2. نقشه توالی موضوعات مرتبط با زیست­پذیری روستایی و گردشگری

منبع: خروجی نرم افزار علم سنجی، 1402

 

img0 

شکل3. مدل تراکم بصری موضوعات مرتبط با زیست­پذیری روستایی و گردشگری

منبع: خروجی نرم افزار علم سنجی، 1402

 

در مطالعات ایرانیان پیرامون موضوع تحقیق، عنابستانی و همکاران (1391) با بررسی آثار اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست­محیطی توسعه گردشگری در سکونتگاه­های روستایی از دیدگاه گردشگران و روستاییان (دشت ارژن- فارس) دریافتند که برخلاف نظر سنجی از روستاییان و گردشگران که بالاترین تأثیر را در رابطه با متغیر وابسته اقتصادی ارزیابی می‌کردند، بیشترین تغییرات متوجه متغیر وابسته زیست محیطی بوده است. در نهایت استنتاج شده که توسعه گردشگری تغییرات مثبتی را در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی وضعیت زیست محیطی و کالبدی در سطح روستاهای منطقه فراهم نموده است.

خراسانی و رضوانی (1392) پس از بررسی ارتباط زیست­پذیری روستاهای پیرامون شهری با برخورداری خدماتی (شهرستان ورامین) نتیجه گرفتند که بین زیست‌پذیری روستاهای مورد مطالعه با سطح برخورداری خدماتی آن رابطه معناداری وجود نداشته است. در سال 1398 نیز ایمانی در نتیجه مطالعه­ای با موضوع تدوین سناریوهای زیست­پذیری مناطق روستایی بر اساس اصول آینده­پژوهی (شهرستان اسلام­آباد غرب) دریافت که 11 عامل به‌مثابة عوامل کلیدی در زیست‌پذیری اثرگذار است و در نهایت با بهره­گیری از آن  25 سناریوی باورکردنی به‌مثابة سناریوهای مطلوب برای برنامه‌ریزی زیست‌پذیری روستاهای شهرستان اسلام‌آباد غرب معرفی شده است. همچنین علویزاده و همکاران در مطالعه سال 1398 با تحلیل زیست­پذیری سکونتگاه­های روستایی شهرستان کاشمر دریافتند که شاخص­های اقتصادی نظیر فرصت­های شغلی موجود، درآمد مناسب و دسترسی به شغل مناسب در روستا یا شهر مجاور، تأثیر به سزایی در تعیین میزان زیست­پذیری نواحی روستایی این شهرستان داشته است. روستاها در بعد زیست محیطی نیز از زیست­پذیری بالاتری نسبت به سایر ابعاد برخوردارند. در بعد اجتماعی نیز بهترین وضعیت زیست­پذیری، شاخص تفریح و اوقات فراغت بوده است. 

قاسملو و همکاران (1401) با تحلیل اثرات توسعه گردشگری بر زیست پذیری مناطق روستایی شهرستان طارم استنتاج نمودند که از نظر شاخص­های توسعه گردشگری و زیست­پذیری، مناطق روستایی دارای وضعیت مطلوب بوده است. همچنین اثرات توسعه گردشگری بر زیست­پذیری مناطق روستایی حدود 69 درصد مثبت تلقی شده است؛ به طوری که بیشترین تأثیر مربوط به بعد کالبدی و سپس ابعاد اقتصادی و زیست محیطی است. در همین خصوص، مطالعه موحد و همکاران (1401) نشان داد که زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی با مدیریت محلی (دهیار و شورای اسلامی) رابطه مستقیم و معنادار دارد و شدت زیست پذیری اقتصادی با مدیریت محلی در حد مناسب ولی بیشتر از سایر متغیرها است. نتایج همبستگی نیز گواه این موضوع بود با بهتر شدن وضعیت مدیریت محلی، تمامی ابعاد زیست پذیری نیز بهبود پیدا خواهند کرد.

در مجموع از پیشینه تحقیق برداشت نمود که در نظام رویکردی مطالعات انجام شده، چندان به بررسی اثرات گردشگری بر زیست­پذیری سکونتگاه­های روستایی پیراشهر پرداخته نشده است، که از این حیث تحقیق حاضر با مطالعات قبلی دارای تفاوت رویکردی است.

 

روش پژوهش         

این تحقیق اسنادی و پیمایشی با ماهیت کاربردی است. اطلاعات بخش نظری با مطالعه­ی مستندات علمی و همچنین بهره­گیری از نرم افزار علم سنجی VOSviwer به دست آمده است. ابزارگردآوری اطلاعات در سطح سکونتگاه­های مورد مطالعه، پرسشنامه بوده که به وسیلۀ آن زیست­پذیری زیستگاه­های پیراشهر بیرجند در چهار بعد اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی و اقتصادی سنجیده شده است. روایی پرسشنامه با کمک متخصصین و محققین مرتبط با حوزه روستایی و گردشگری ارزیابی شده است. پایایی آن نیز با انجام پیش آزمون و محاسبه مقدار آلفای کرونباخ اندازه­گیری شد که نتایج آن به شرح جدول زیر و در حد قابل قبول بوده است. تحلیل داده­های مستخرج از پرسشنامه­ها در محیط نرم­افزار SPSS و با نماگرهای آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در بخش استنباطی قبل از انجام آزمون­های آماری، ابتدا نرمال بودن متغیرها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف بررسی شد و از آنجا که آمارها نرمال بوده، به کمک آزمون T نمونه­های مستقل به استنتاج نهایی اقدام شده است. در پایان نیز به کمک تکنیک تاپسیس خاکستری (GTOPSIS) اقدام به اولویت­بندی سکونتگاه­های مقصد گردشگری از حیث زیست­پذیری شد.

 

جدول1. ضریب آلفای کرونباخ برای بخش­های مختلف پرسشنامه

بخش های پرسشنامه

تعداد سوالات

مقدار ضریب آلفای کرونباخ

شاخص اجتماعی

6

761/0

شاخص زیست محیطی

5

902/0

شاخص کالبدی

7

811/0

شاخص اقتصادی

8

765/0

جامعه تحقیق مشتمل بر سکونتگاه­های پیرامون شهر بیرجند بوده که بر حسب دو عامل فاصله و جمعیت از بین آن، روستاهای نمونه انتخاب شده است. به گونه ای که ابتدا روستاهای واقع در حریم 15 کیلومتر از لبه‌ شهر بیرجند انتخاب، سپس آن دسته از روستاهای دارای جمعیت بیش از 20 خانوار به عنوان نمونه انتخاب گردید. تعداد این‌روستاها 21 سکونتگاه بوده است. از میان آن 14 سکونتگاه روستایی مقصد گردشگری6 و 7 سکونتگاه به عنوان شاهد (روستاهای غیرمقصد گردشگری) انتخاب شده است. تعداد افراد نمونه در سطح سکونتگاه­های مورد مطالعه با بر پایه آمار تعداد خانوار هر آبادی در سرشماری سال 1395 و استفاده از فرمول کوکران 105 نفر تعیین شد و سپس با روش تسهیم به نسبت در هر آبادی توزیع سکونتگاهی نمونه به دست آمد. در جدول زیر تعداد نمونه به تفکیک دو گروه روستاهای مورد مطالعه در پیراشهر بیرجند نشان داده شده است.  

 

جدول2. حجم نمونه انتخابی به تفکیک سکونتگاه­های مورد مطالعه

شاخص

تعداد روستا

تعداد نمونه

روستاهای مقصد گردشگری

14

70

روستاهای شاهد

7

35

مجموع

21

105

 

تاپسیس خاکستری (GTOPSIS)

تاپسیس خاکستری یا فاصله ای (interval) همانند روش تاپسیس است یعنی برای رتبه بندی گزینه ها استفاده می شود با این تفاوت که در طیف و اعداد خاکستری (grey) در آن استفاده می شود. عدد خاكستری، به عددی غیرقطعی اطلاق می شود كه مقدار دقیق آن نامشخص، اما محدوده و بازه ای كه در آن قرار می گیرد، مشخص است. در این رویکرد کوشش می‌شود تا فاصله گزینه‌ها با ایده‌آل‌های مثبت و منفی با عملگرهای خاکستری محاسبه شود. در این تحلیل m گزینه براساس n میعار ارزیابی می‌شود. گام‌های تاپسیس خاکستری (GTOPSIS) به شرح زیر بوده است:

اول، تشکیل ماتریس تصمیم خاکستری: در این مرحله ارزیابی گزینه‌ها براساس معیارها از دیدگاه خبرگان صورت می­گیرد که برای کمی کردن عبارات کلامی خبرگان از طیف جدول زیر استفاده می­شود. ماتریس تصمیم خاکستری به صورت Gij است. در ماتریس خاکستری فوق هر میزان اهمیت گزینه iام براساس معیار jام است.

 

جدول 3. طیف خاکستری ارزیابی گزینه­ها براساس معیارها

عبارات کلامی

خیلی ضعیف

ضعیف

نسبتا ضعیف

متوسط

نسبتا خوب

خوب

خیلی خوب

معادل خاکستری

0-1

1-3

3-4

4-5

5-6

6-9

9-10

منبع: حبیبی،1397: 47.

 

دوم، نرمال سازی ماتریس تصمیم خاکستری: ماتریس تصمیم خاکستری باید به یک ماتریس خاکستری نرمال تبدیل شود. با نرمال‌سازی ماتریس تصمیم اطمینان حاصل می‌شود که هر عدد خاکستری به بازه [۰,۱] تعلق دارد. نرمال سازی با استفاده از روابط زیر انجام می‌شود:

نرمال سازی خاکستری 

سوم، ماتریس خاکستری نرمال موزون: پس از نرمال سازی ماتریس خاکستری نرمال شده باید موزون شود. اگر وزن معیارها با روش‌های دیگری محاسبه نشده باشد از عبارات کلامی مندرج در جدول زیر برای تعیین میزان اهمیت معیارها (وزن) استفاده می‌شود. سپس وزن معیارها در ماتریس نرمال شده، ضرب خاکستری می­شود. در این خصوص محاسبات زیر صورت می­گیرد:

G ∈ [L , U]

G1=[L1 , U1]
G2=[L2 , U2]

G1* G2=( L1 * L2, U1 * U2)

 

جدول 4. طیف خاکستری تخمین اهمیت معیارها

عبارات کلامی

خیلی کم

کم

تقریبا کم

متوسط

تقریبا زیاد

زیاد

خیلی زیاد

معادل خاکستری

0/0-1/0

1/0-3/0

3/0-4/0

4/0-5/0

5/0-6/0

6/0-9/0

9/0-1

منبع: حبیبی،1397: 47.

 

چهارم، ایده‌آل‌های مرجع محاسبه می‌شود. اگر مجموعه راه‌کارهای ممکن را با A = {A1, A2, … , Am} نمایش دهیم مجموعه مرجع و ایده‌آل  Amax از طریق درجه امکان‌پذیری خاکستری محاسبه می‌شود. عنصر اصلی تصمیم‌گیری درجه امکان‌پذیری خاکستری است. زمانیکه دو عدد خاکستری G1 و G2 مقایسه می‌شوند، میزان احتمال اینکه G1 ≤ G2 باشد باید محاسبه شود. در این  صورت چهار حالت وجود دارد:

اگر کران بالای G1 از کران پایین G2 کوچکتر باشد میزان احتمال یک است.

اگـر کران پایین G1 از کران بالای G2 بزرگتر باشد میزان احتمال صفر است.

اگر هر دو کران G1 با هر دو کران G2 برابر باشد میزان احتمال 5/0 است.

در غیر اینصورت باید محاسبات مربوط به طول خاکستری انجام شود. این طول همان فاصله کران بالا از کران پایین یک عدد خاکستری است. برای مثال برای عدد خاکستری [۹ و ۶] طول خاکستری ۳ می‌باشد.

هرچه میزان احتمال کوچکتر باشد گزینه Ai رتبه بهتری خواهد داشت. به این تریتب می‌توان گزینه‌ها رتبه‌بندی باشد و بهترین گزینه را انتخاب کرد.

 

قلمرو جغرافیایی پژوهش

شهر بيرجند در شرق كشور بنا به موقعیت جغرافیایی آن از اهمیت اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و محيطي ويژه­اي در منطقه برخوردار می­باشد. ارتفاع اين شهر از سطح دريا 1480 متر و فاصله آن تا مشهد، زاهدان و تهران به ترتيب 486، 458 و 1120 كيلومتر مي­باشد (وفايي­فرد، 1384). بيرجند بر اساس سرشماري سال 1385 داراي جمعيتي برابر با 157848 نفر، رشد جمعيتي 2 درصد و با مساحت 7/42 كيلومترمربع داراي تراكم جمعيتي برابر با 3697 نفر در هر كيلومترمربع بوده است. این شهر پر جمعیت ترین شهرستان استان خراسان جنوبی است و جمعیت آن طبق سرشماری سال 1395 برابر 261،324 نفر و در سال 1398 بر اساس آمار ارائه شده از دانشگاه علوم پزشکی 285،821 نفر بوده است. شهر بیرجند در محل تقاطع راه­هاي ارتباطی و بازرگانی قدیم در شرق ایران و نیز در مسیر راه­هایی که بنادر جنوب ایران را از طریق زاهدان، کرمان و یزد به نواحی شمال خراسان و ماورالنهر متصل ساخته (محور ترانزيتي شرق كشور)، قرار گرفته است. همین راه­ها، مجموعه­اي از پیوندها را براي این شهر به وجود آورده است که یکی پیوند معنوي و گسترش فرهنگی و مناسبات میان اقوام و دیگري تکثر ثروت و گشایش و رونق اقتصادي است. بر اساس ظرفیت­های و ویژگی­های شهر بیرجند از سال 1383 با تقسیم شدن استان خراسان بزرگ به سه استان، این شهر مرکز استان خراسان جنوبی انتخاب گردید که نقطه عطفی اساسی در رشد فیزیکی و توسعه فضایی این شهر به شمار می­آید (افراخته و حجی­پور، 1392). شهر بیرجند مانند سایر شهرهای در حال توسعه تا حدود زیادی در مسیر توسعه و پیشرفت قرار گرفته و از عواقب کانون تجمع و انباشت امکانات و خدمات در منطقه خراسان جنوبی با به عبارتی صحیح‌تر، فرایند نوسازی در امان نمانده است. پیامدهای توسعه و شهری شدن، به روستاهای پیرامون آن نیز رسیده و تا حدود زیادی، هم چهره و هم باطن روستاها را دگرگون کرده است (سجاسی قیداری و همکاران، 1399). امروز برد اثرات مستقیم مجاورت با شهر بیرجند تا حدود 30 کیلومتری اطراف آن روستاها را تحت الشعاع قرار می­دهد. در این تحقیق، روستاهای تا فاصله حداکثر 22 کیلومتر از شهر بیرجند به عنوان جامعه انتخاب شده که در جدول زیر اسامی آن آمده است.

 

img0 

شکل 4. موقعیت روستاهای مورد مطالعه در شهرستان بیرجند

 

جدول 5. مشخصات جمعیتی روستاهای مورد مطالعه

نوع روستا

نام روستا

خانوار 1395

نوع روستا

نام روستا

خانوار 1395

نوع روستا

نام روستا

خانوار 1395

مقصد گردشگری

مرک

151

مقصد گردشگری

کاسه سنگ

21

شاهد

دستگرد

898

شکرآب

92

شوکت آباد

143

منظریه

58

مهدی­آباد

26

بجد

303

امیرآباد شیبانی

29

شریف­آباد

50

مزگ

20

علی آباد

238

کلاته بجدی

87

رزگ

26

حاجی آباد

2078

پسوج

23

حسین آباد سادات

201

امیرآباد

1847

رقویی

68

شمس آباد

122

چهکند

1220

 

یافته­ها و بحث 

در ابتدا بررسی ویژگی­های جمعیت­شناختی افراد مورد مطالعه نشان داد که از حیث میانگین بعد خانوار در روستاهای مقصد گردشگری 32/5 نفر و در روستاهای شاهد 62/4 نفر بوده است. بنا به بررسی جنسیت افراد مورد مطالعه می­توان گفت در روستاهای مقصد گردشگری 3 /60 درصد افراد" مرد" و7/39 درصد "زن" و در روستاهای شاهد 7/45 درصد افراد "مرد" و 3/54 درصد "زن" بوده­اند. از این رو، فزونی حضور مردان برای پاسخگویی به سوالات تحقیق در روستاهای گردشگرپذیر نسبت به روستاهای شاهد، نکته قابل توجه بوده است.

 

جدول 6. توزیع فراوانی افرادمورد مطالعه بر اساس جنسیت به تفکیک روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند

شاخص آماری

روستاهای مقصد گردشگری

روستاهای شاهد

مرد

زن

مرد

زن

فراوانی

41

27

16

19

درصد

3/60

7/39

7/45

3/54

 

از حیث سن پاسخگویان در روستاهای مقصد گردشگری 9/17 درصد افراد کمتر از 20 سال و 7/50 درصد "20 تا 45 سال " و 4/31 درصد " 45 تا 65 سال "  و در روستاهای شاهد 7/5 درصد افراد کمتر از 20 سال و 6/68 درصد "20 تا 45 سال " و 7/25 درصد " 45 تا 65 سال "  بوده اند. به عبارتی می­توان گفت افراد با سن 45-20 سال در هر دو تیپ روستاهای مورد مطالعه دارای بیشترین فراوانی بوده­اند.

 

جدول 7. توزیع فراوانی افرادمورد مطالعه بر اساس سن به تفکیک روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند

شاخص آماری

روستاهای مقصد گردشگری

روستاهای شاهد

کمتر از 20 سال

20-45

45-65

کمتر از 20 سال

20-45

45-65

فراوانی

12

34

21

2

24

9

درصد

9/17

7/50

4/31

7/5

6/68

7/25

 

بررسی وضعیت اشتغال در دو گروه روستاهای مورد بررسی نشان داد که در روستاهای مقصد گردشگری میزان "بیکاری" 8/30 درصد و در روستاهای شاهد نیز 1/37 درصد بوده است که می­توان گفت نسبت بیکاران به شاغلین در روستاهای گردشگرپذیر کمتر است. از طرف دیگر، شاخص بیکاری موید کمبود فرصت­های شغلی در هر دو گروه روستاها است. همچنین توزیع فراوانی افراد مورد مطالعه بر اساس نوع شغل نیز می توان گفت در روستاهای مقصد گردشگری 2/9 درصد افراد "کشاورز و دامدار" و 8/33 درصد "خدمات " و 3/12 درصد " کارمند " و 8/13 درصد " سایر " و در روستاهای شاهد 7/5 درصد افراد "کشاورز و دامدار" و 4/51 درصد "خدمات " و 7/5 درصد " سایر "بوده اند. گزینه سایر معرف افرادی که یا محصل بوده یا به فعالیت­هایی نظیر دلالی اشتغال دارند. فزونی شاخص خدمات نیز معرف این بوده که بسیاری از نیروی کار مستقر در فضاهای پیراشهر بیرجند برای کسب درآمد و امرار معاش به شهر مراجعه دارند. 

 

img0 

شکل 5. مقایسه وضعیت و نوع اشتغال در روستاهای مورد مطالعه

 

به لحاظ سطح تحصیلات افراد نیز بررسی­ها مبین این است که در روستاهای مقصد گردشگری 7/15 درصد افراد "بیسواد" و 7/55 درصد "زیردیپلم " و 3/4 درصد " دیپلم " و 1/7 درصد "لیسانس" و 1/17 درصد "فوق­لیسانس" و در روستاهای شاهد 1/17 درصد افراد "بیسواد" و 4/31 درصد "زیردیپلم " و 7/45 درصد " دیپلم " و 7/5 درصد "لیسانس" بوده اند.

 

img0 

شکل 6. میزان تحصیلات در روستاهای مورد مطالعه

 

بنا به بررسی میزان درآمد (متوسط) ماهیانه خانوارها در روستاهای مقصد گردشگری 6/44 درصد افراد "کمتر از 5 میلیون تومان" و 3/32 درصد "5 تا 10 میلیون تومان " و 1/23 درصد " 10 تا 15 میلیون تومان" و در روستاهای شاهد 60 درصد افراد "کمتر از 5 میلیون تومان" و 6/28 درصد "5 تا 10 میلیون تومان" و 4/11 درصد " 10 تا 15 میلیون تومان" بوده است. بدینسان می­توان گفت اولا در هر دو گروه روستاهای مورد مطالعه، میزان درآمد ماهیانه خانوارها در سطح پایینی قرار دارد؛ ثانیا در روستاهای مقصد گردشگری میزان درآمد افراد بیش از ساکنین روستاهای شاهد بوده است.

 

img0 

شکل 7. مقایسه میزان درآمد ماهیانه خانوارها در روستاهای مورد مطالعه

 

بررسی وضعیت زیست­پذیری سکونتگاه­های مورد مطالعه در زمینه بعد اجتماعی و شاخص­های آن نشان داد که شاخص "احساس امنیت فردی" در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/82 درصد خیلی زیاد و در روستاهای شاهد 3/54 درصد خیلی زیاد است. "مهاجرت افراد" در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/52 درصد افراد مورد مطالعه "کم" و در روستاهای شاهد 8/68 درصد افراد "خیلی کم" است. " امید به آینده در بین اهالی " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 60 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 3/30 درصد گزینه "خیلی زیاد" است. " تمایل به ماندن در روستا " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 6/38 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 3/34 درصد گزینه " زیاد" است. " گسترش امکانات فرهنگی و هنری در روستا " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 4/41 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد40 درصد گزینه " زیاد" است. " مشارکت افراد در ساخت مکان های عمومی" در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 6/58 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد40 درصد گزینه " خیلی زیاد" است. از این رو با مقایسه شاخص­های بعد اجتماعی زیست­پذیری میان روستاها می­توان دریافت که در روستاهای مقصد گردشگری اولا میانگین کل بالاتر از روستاهای شاهد بوده و ثانیا در بین شاخص­های اجتماعی در روستاهای گردشگرپذیر شاخص احساس امنیت فردی دارای بالاترین میانگین و در روستاهای شاهد، وضعیت مهاجرت افراد به عنوان مطلوبترین شاخص­های بعد اجتماعی زیست­پذیری بوده است.

 

جدول 8. وضعیت شاخص­های بعد "اجتماعی" زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند

گویه

شاخص آماری

روستای مقصد گردشگری

روستای شاهد

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

احساس امنیت فردی

فراوانی

0

0

8

4

58

7/4

0

2

11

3

19

1/4

درصد

0

0

4/11

7/5

9/82

0

7/5

4/31

6/8

3/54

مهاجرت افراد7

فراوانی

33

37

0

0

0

5/4

22

4

3

3

0

4/4

درصد

1/47

9/52

0

0

0

8/68

5/12

4/9

4/9

0

امید به آینده در بین اهالی

فراوانی

0

0

4

24

42

5/4

2

8

5

8

10

5/3

درصد

0

0

7/5

3/34

60

1/6

2/24

2/15

2/24

3/30

تمایل به ماندن در روستا

فراوانی

0

5

13

25

27

4

6

3

6

12

8

4/3

درصد

0

1/7

6/18

7/35

6/38

1/17

6/8

1/17

3/34

9/22

گسترش امکانات فرهنگی و هنری در روستا

فراوانی

5

0

15

21

29

4

4

8

6

14

3

1/3

درصد

1/7

0

4/21

30

4/41

4/11

9/22

1/17

40

6/8

مشارکت افراد در ساخت مکان های عمومی

فراوانی

0

0

4

25

41

5/4

4

5

11

1

14

5/3

درصد

0

0

7/5

7/35

6/58

4/11

3/14

4/31

9/2

40

 

بررسی وضعیت شاخص­های بعد زیست محیطی زیست پذیری سکونتگاه­ها مورد مطالعه نشان داد که شاخص "رضایت از مراکز بهداشتی" در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/52 درصد خیلی زیاد و در روستاهای شاهد 1/37 درصد متوسط است. " جمع آوری و دفع آب های سطحی " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 6/38 درصد گزینه "زیاد" و در روستاهای شاهد 4/31 درصد افراد "متوسط" است. " کیفیت بهداشت شبکه معابر " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 7/35 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 3/34 درصد گزینه "متوسط" است. " نظافت و پاکیزگی در روستا " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/52 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 3/34 درصد گزینه " زیاد" است. " کیفیت آب آشامیدنی " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 6/58 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 4/31 درصد گزینه " خیلی زیاد" است. بنابراین می­توان گفت وضعیت روستاهای مقصدگردشگری از حیث بعد زیست محیطی نسبت به روستاهای شاهد مطلوب­تر است. همچنین در روستاهای گردشگرپذیر پیرامون شهر بیرجند، در بعد زیست محیطی دو شاخص "نظافت و پاکیزگی فضا" و "رضایت از مرکز بهداشتی" دارای بالاترین میانگین بوده است.

 

جدول 9. وضعیت شاخص­های بعد "زیست محیطی" زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند

گویه

شاخص آماری

روستای مقصد گردشگری

روستای شاهد

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

رضایت از مراکز بهداشتی 

فراوانی

0

2

19

12

37

2/4

2

5

13

6

9

4/3

درصد

0

9/2

1/27

1/17

9/52

7/5

3/14

1/37

1/17

7/25

جمع آوری و دفع آب های سطحی

فراوانی

0

7

10

27

26

4

2

8

11

7

7

3/3

درصد

0

10

3/14

6/38

1/37

7/5

9/22

4/31

20

20

کیفیت بهداشت شبکه معابر

فراوانی

4

15

6

20

25

7/3

0

8

12

5

10

5/3

درصد

7/5

4/21

6/8

6/28

7/35

0

9/22

3/34

3/14

6/28

نظافت و پاکیزگی در روستا

فراوانی

0

2

11

20

37

3/4

0

5

12

9

9

6/3

درصد

0

9/2

7/15

6/28

9/52

0

3/14

3/34

7/25

7/25

کیفیت آب آشامیدنی

فراوانی

2

2

11

14

41

4/3

2

3

10

9

11

7/3

درصد

9/2

9/2

7/15

20

6/58

7/5

6/8

6/28

7/25

4/31

 

دیدگاه جامعه محلی در خصوص شاخص­های بعد کالبدی زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند نشان داد که شاخص " دسترسی افراد به پارک و فضای سبز " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 4/31 درصد متوسط و در روستاهای شاهد 3/43 درصد زیاد است. " دسترسی به امکانات ورزشی " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 7/45 درصد گزینه "متوسط" و در روستاهای شاهد 1/37 درصد افراد "زیاد" است. " ایجاد سامانه تخلیه فاضلاب جمع آوری و دفع زباله " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/52 درصد افراد مورد مطالعه " زیاد" و در روستاهای شاهد 1/37 درصد گزینه " زیاد" است. " رضایت افراد از نظر زیبایی روستا " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/52 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 3/30 درصد گزینه " خیلی­زیاد" است. " امکانات سرویس بهداشتی و حمام برای افراد " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 6/58 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 1/37 درصد گزینه " خیلی زیاد" است. " دسترسی افراد به منابع انرژی برق و گاز و نفت " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 70 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 1/57 درصد گزینه " خیلی زیاد" است. " کیفیت خانه های ساخته شده از نظر مصالح به کار رفته " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 6/48 درصد افراد مورد مطالعه "متوسط" و در روستاهای شاهد 6/48 درصد گزینه " متوسط" است. بدین­سان، میانگین شاخص­های بعد کالبدی زیست پذیری در سکونتگاه های گردشگرپذیر مطلوب­تر از روستاهای شاهد ارزیابی می­شود. همچنین در هر دو تیپ روستاهای پیرامون شهر بیرجند از بعد کالبدی، شاخص "کیفیت خانه های ساخته شده از نظر مصالح به کار رفته" در مقایسه با دیگر شاخص­ها از میانگین برتری برخوردار است چراکه نزدیک­تر به شهر بیرجند از حیث دسترسی به مصالح به­روز و تأسی گرفتن از ساخت­وسازهای شهری در برجسته­تر نمودن شاخص مذکور نقش داشته است.

 

جدول 10. وضعیت شاخص­های بعد "کالبدی" زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند

گویه

شاخص آماری

روستای مقصد گردشگری

روستای شاهد

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

دسترسی افراد به پارک و فضای سبز

فراوانی

7

5

22

17

19

5/3

10

4

9

12

0

7/2

درصد

10

1/7

4/31

3/24

1/27

6/28

4/11

7/25

3/43

0

دسترسی به امکانات ورزشی

فراوانی

4

5

32

14

15

4/3

7

10

5

13

0

7/2

درصد

7/5

1/7

7/45

20

4/21

20

6/28

3/14

1/37

0

ایجاد سامانه تخلیه فاضلاب جمع آوری و دفع زباله

فراوانی

2

13

12

37

6

5/3

5

4

11

13

2

1/3

درصد

9/2

6/18

1/17

9/52

6/8

3/14

4/11

4/31

1/37

7/5

رضایت افراد از نظر زیبایی روستا

فراوانی

3

10

8

12

37

4

4

9

7

3

10

2/3

درصد

3/4

3/14

4/11

1/17

9/52

1/12

3/27

2/21

1/9

3/30

امکانات سرویس بهداشتی و حمام برای افراد

فراوانی

2

0

8

19

41

4/4

5

2

7

8

13

6/3

درصد

9/2

0

4/11

1/27

6/58

3/14

7/5

20

9/22

1/37

دسترسی افراد به منابع انرژی برق و گاز و نفت

فراوانی

0

0

3

18

49

8/3

2

0

6

7

20

3

درصد

0

0

3/4

7/25

70

7/5

0

1/17

20

1/57

کیفیت خانه های ساخته شده از نظر مصالح به کار رفته

فراوانی

0

0

34

14

22

7/4

5

2

17

9

2

2/4

درصد

0

0

6/48

20

4/31

3/14

7/5

6/48

7/25

7/5

 

مقایسه شاخص­های بعد اقتصادی زیست پذیری سکونتگاه­های مورد مطالعه در پیراشهر بیرجند نشان داد که شاخص " رضایت از میزان درآمد و پس انداز " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 1/67 درصد" متوسط" و در روستاهای شاهد 4/51 درصد "خیلی کم" است. " هزینه های زندگی " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 3/54 درصد گزینه "متوسط" و در روستاهای شاهد 1/53 درصد افراد "متوسط" است. " نابرابری اقتصادی" در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 7/75 درصد افراد مورد مطالعه " متوسط" و در روستاهای شاهد 4/46 درصد گزینه " متوسط" است. " قیمت مسکن " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 1/37 درصد افراد مورد مطالعه " زیاد" و در روستاهای شاهد 1/57 درصد گزینه " خیلی زیاد" است. " قیمت اراضی کشاورزی" در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 9/52 درصد افراد مورد مطالعه "زیاد" و در روستاهای شاهد 9/46 درصد گزینه " متوسط" است. " رضایت از شغل افراد " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 8/47 درصد افراد مورد مطالعه "متوسط" و در روستاهای شاهد 4/31 درصد گزینه " متوسط" است. " احساس فقر در بین افراد " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 40 درصد افراد مورد مطالعه "کم" و در روستاهای شاهد 40 درصد گزینه " کم" است. " ایجاد انگیزه در جهت بهبود وضعیت کار در بین افراد " در سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری 4/61 درصد افراد مورد مطالعه "خیلی زیاد" و در روستاهای شاهد 6/28 درصد گزینه " متوسط" و 6/28 درصد گزینه" خیلی زیاد" است. براساس محاسبات می­توان گفت وضعیت روستاهای مقصدگردشگری از حیث بعد اقتصادی نسبت به روستاهای شاهد مطلوب­تر است. همچنین در روستاهای گردشگرپذیر پیرامون شهر بیرجند، در بعد اقتصاد شاخص " ایجاد انگیزه در جهت بهبود وضعیت کار در بین افراد " دارای بالاترین میانگین بوده است.

 

 

جدول 11. وضعیت شاخص­های بعد "اقتصادی" زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند

گویه

شاخص آماری

روستای مقصد گردشگری

 

روستای شاهد

 

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین

رضایت از میزان درآمد و پس انداز

فراوانی

2

15

47

0

6

9/2

18

0

17

0

0

2

درصد

9/2

4/21

1/67

0

6/8

4/51

0

6/48

0

0

هزینه های زندگی8

فراوانی

0

2

38

22

8

5/2

9

0

17

3

3

3/3

درصد

0

9/2

3/54

4/31

4/11

1/28

0

1/53

4/9

4/9

نابرابری اقتصادی*

فراوانی

0

2

53

11

4

8/2

8

0

13

3

4

2/3

درصد

0

9/2

7/75

7/15

7/5

6/28

0

4/46

7/10

3/14

قیمت مسکن*

فراوانی

3

0

23

26

18

2/2

0

4

3

8

20

7/1

درصد

3/4

0

9/32

1/37

7/25

0

4/11

6/8

9/22

1/57

قیمت اراضی کشاورزی*

فراوانی

0

0

17

37

16

2

2

1

15

11

3

6/2

درصد

0

0

3/24

9/52

9/22

3/6

1/3

9/46

4/34

4/9

رضایت از شغل افراد

فراوانی

2

10

32

18

5

2/3

9

9

11

4

2

5/2

درصد

3

9/14

8/47

9/26

5/7

7/25

7/25

4/31

4/11

7/5

احساس فقر در بین افراد*

فراوانی

10

28

21

4

7

4/3

1

14

4

7

9

7/2

درصد

3/14

40

30

7/5

10

9/2

40

4/11

20

7/25

ایجاد انگیزه در جهت بهبود وضعیت کار در بین افراد

فراوانی

0

8

9

10

43

2/4

9

3

10

3

10

1/3

درصد

0

4/11

9/12

3/14

4/61

7/25

6/8

6/28

6/8

6/28

 

بر اساس خروجی آزمون کولموگروف اسمیرنوف توزیع داده های زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند در چهار بعد اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی، اقتصادی از توزیع نرمال تبعیت می کند بنابراین جهت مقایسه زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند از آزمون T نمونه های مستقل استفاده شده است.

 

جدول 12. خروجی آزمون کولموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند در چهار بعد اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی، اقتصادی

 

روستای مقصد گردشگری

روستای شاهد

مقدار آماره آزمون

sig

مقدار آماره آزمون

sig

شاخص اجتماعی

154/0

088/0

161/0

200/0

شاخص زیست محیطی

139/0

2/0

161/0

200/0

شاخص کالبدی

164/0

08/0

153/0

200/0

شاخص اقتصادی

140/0

200/0

153/0

083/0

 

بر اساس خروجی آزمون t نمونه های مستقل و مقایسه زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند در چهار بعد اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی، اقتصادی نتیجه می شود در همه ابعاد مورد بررسی وضعیت زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری بهتر از زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای شاهد در پیراشهر بیرجند است. بررسی و مقایسه میانگین کلی زیست­پذیری در روستاهای مورد مطالعه نیز نشان داد که در روستاهای مقصد گردشگری 3/4 و در روستاهای شاهد 1/3 بوده است.

 

جدول 13. خروجی آزمون t نمونه های مستقل جهت مقایسه زیست پذیری سکونتگاه­های روستاهای مقصد گردشگری و شاهد در پیراشهر بیرجند در چهار بعد اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی، اقتصادی

متغیر

نوع روستا

تعداد

میانگین

آماره t

sig

شاخص اجتماعی

مقصد گردشگری

70

38/4

410/4

000/0

شاهد

35

62/3

شاخص زیست محیطی

مقصد گردشگری

70

10/4

017/3

004/0

شاهد

35

49/3

شاخص کالبدی

مقصد گردشگری

70

89/3

962/3

000/0

شاهد

35

20/3

شاخص اقتصادی

مقصد گردشگری

70

90/2

569/2

013/0

شاهد

35

59/2

 

در نهایت به کمک روش تاپسیس خاکستری، ضریب زیست­پذیری سکونتگاه­های مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند محاسبه شده است که نتایج شاخص Ci نیز در جدول زیر نشان داده شده و در نقشه نیز، موقعیت روستاها نمایش داده شده است. طبق قاعده، پایین­ترین مقدار Ci معرف بالاترین سطح زیست­پذیری می­باشد. بدین­سان در روستاهای بجد و حسین­آباد سادات می­توان شاهد کیفیت بالای سطح زیست­پذیری در مقایسه با دیگر روستاهای گردشگرپذیر پیراشهر بیرجند بود.

 

جدول 14. شاخص زیست­پذیری سکونتگاه­های مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند- خروجی تاپسیس خاکستری

نام روستا

Ci

نام روستا

Ci

مرک

75/0

کاسه سنگ

95/0

شکرآب

5/1

شوکت آباد

1/1

مهدی­آباد

5/2

بجد

49/0

شریف­آباد

2

مزگ

3

کلاته بجدی

2/1

رزگ

8/2

پسوج

3

حسین آباد سادات

54/0

رقویی

2/2

شمس آباد

88/0

 

 

 

img0 

شکل 8. سطح بندی زیست پذیری روستاهای مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند

 

نتیجه­گیری     

پایداری مناطق روستایی و سپس ماندگاری جمعیت در این سکونتگاه­ها در راستای حفظ تعادل فضایی و همچنین توسعه یکپارچه فضایی به عنوان هدف ایده آل از سوی برنامه­ریزان و نظریه­پردازان توسعه منطقه­ای مطرح است. در این راستا زیست­پذیربودن مناطق روستایی شرط اول و با اهمیت است که از پدیده "افول روستا" در عرصه سرزمین جلوگیری می­نماید. بنابراین ارتقای شاخص­های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و کالبدی به منظور زیست­پذیر کردن روستاها راه حلی کاربردی برای برطرف کردن بسیاری از چالش­های توسعه پایدار روستایی به حساب می­آید. گردشگری پایدار به عنوان زمینه­ای بهبود بخش به ابعاد یاد شده، تاکنون اثرات اثبات شده­ای داشته است که در این تحقیق با رویکردی تطبیقی به تحلیل اثرات گردشگری بر زیست­پذیری سکونتگاه­های مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند و مقایسه آن با تعدادی روستای شاهد (روستاهای غیرمقصد گردشگری) پرداخته شد.

طبق یافته­های به دست آمده وضعیت زیست­پذیری روستاهای مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند با روستاهای شاهد دارای تفاوت معناداری است و شاخص کلی زیست­پذیری در روستاهای مقصد گردشگری بیشتر بوده است؛ همچنین بین ابعاد چهارگانه زیست پذیری (اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی و اقتصادی) تفاوت معناداری برقرار است و در بین آنها، بیشترین امتیاز مربوط به بعد اجتماعی بوده است. تحلیل مکانی زیست پذیری روستاهای مقصد گردشگری در پیراشهر بیرجند موید وجود افتراق مکانی و مطلوبیت شاخص مذکور در نیمه جنوبی پیرامون شهر بیرجند (روستاهای با موقعیت عمدتا کوهستانی) می­باشد. بعلاوه، عامل نزدیکی به شهر بیرجند (فاصله فیزیکی) نیز توانسته نقش قابل توجهی در بهبود شاخص زیست­پذیری داشته باشد.

با مقایسه این نتایج به مطالعات قبلی که توسط عنابستانی و همکاران (1391) و قاسملو و همکاران (1401) انجام شده است می­توان به دو نتیجه رسید: اول اینکه همسو با نتایج تحقیقات گذشته، گردشگری بر زیست­پذیری در فضاهای پیراشهری نیز تأثیر مثبت دارد و این تأثیر مستقیماً با مکانیزم تغییرات در وضعیت اشتغال و درآمد اهالی سکونتگاه­های پیراشهری صورت می­گیرد که قبلا در مطالعه علویزاده و همکاران (1398) نیز بر آن اذعان شده است؛ و دوم اینکه، تأثیرگذاری گردشگری بر زیست­پذیری فضاهای روستایی دارای "تابعیت مکانی و جغرافیایی" است به صورتی که در مطالعات قبلی، اثرگذاری گردشگری در ابعاد کالبدی و زیست­محیطی برجسته بوده و در این تحقیق، بعد اجتماعی زیست­­پذیری دارای بالاترین امتیاز است. 

همچنین از دیگر نتایج تحقیق این است که نشان می­دهد متنوع­سازی زمینه­های کسب وکار در فضاهای روستایی به ویژه پیراشهر می­تواند نقش کلیدی در تغییر و بهبود وضعیت زیست­پذیری سکونتگاه­ها داشته باشد و اتکا بر کارکرد تک­بعدی اقتصاد یا محدود نمودن سیاست­گذاری­ها در یک یا چند بخش سنتی اقتصادی نظیر کشاورزی و دامداری نمی­تواند منجر به سکونتگاه زیست­پذیر و پایدار شود. به علاوه، همان طور که در مطالعه خراسانی و رضوانی (1392) اذعان شده که عامل دسترسی به خدمات در روستاها به تنهایی نمی­تواند منجر به زیست­پذیرنمودن این سکونتگاه­ها گردد، بایستی به نظام مدیریت و اجرایی کشور پیشنهاد نمود که راه استیلای پایداری و زیست پذیری روستاها، ابتدا در تنوع سیاست­گذاری­های توسعه و سپس اجرای یکپارچه برنامه­های توسعه در سکونتگاه­های روستایی و پیراشهری است. در این خصوص برای محدوده مورد مطالعه می­توان پیشنهاد نمود:

-       از محتوای سند آمایش استان خراسان جنوبی رویکردها و رهیافت­های سیاستی در حیطه توسعه گردشگری به ویژه برای فضاهای پیراشهری استخراج شود و برنامه عملیاتی متناظر آن نیز احصا شود که در آن، نظام تقسیم کار دستگاه­های اجرایی و برنامه زمان­بندی فعالیت­ها نیز تعیین شده باشد؛ همچنین این برنامه بایستی رهنمودی برای سند توسعه شهرستان و سیاست­های طرح­ریزی شده در آن نیز باشد؛

-       باتوجه به تورم و گسیل شدن جمعیت قابل توجهی از شهروندان بیرجندی به سوی فضاهای پیرامونی، نیاز است برنامه راهبردی کارآفرینی گردشگری شهرستان بیرجند تدوین شود و فرمانداری به عنوان متولی آن، اقدام به اجرایی نمودن سند نماید.

 

منابع

-       آهنی، مریم. (1401). آسيب شناسي توسعه و گسترش خانه هاي دوم در نواحي روستايي-مطالعه موردي: سکونتگاه­هاي پيراشهري بيرجند، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه­ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بیرجند.

-       افراخته، حسن و حجی­پور، محمد. (1392). خزش شهری و پیامدهای آن در توسعه پایدار روستایی-مورد روستاهای پیرامونی شهر بیرجند. جغرافیا(فصلنامه بین المللی انجمن جغرافیای ایران)، 11(39). 186-159. https://www.sid.ir/paper/495458/fa

-       ایراندوست، کیومرث.، عیسی لو، علی اصغر و شاه مرادی، بهزاد. (1394). شاخص زیست پذیری در محیط های شهری (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر مقدس قم). اقتصاد و مدیریت شهری، 4(13)، 102-120. SID. https://sid.ir/paper/240294/fa

-       ایمانی، بهرام. (1398). تدوین سناریوهای زیست‌پذیری مناطق روستایی براساس اصول آینده‌پژوهی (نمونة مطالعه: شهرستان اسلام‌آباد غرب)، جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، 30(4). 35-56. Doi: 10.22108/gep.2020.120585.1240

-       بیگدلی، اعظم، عینالی، جمشید، رابط، علیرضا، و عباسی، فریبا. (1397). ارزیابی اثرات گردشگری خانه‌های دوم بر روی کیفیت زندگی ساکنین دائمی -مطالعه موردی: دهستان سعیدآباد، شهرستان ایجرود. مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی،  13(1). 216-199. https://jshsp.rasht.iau.ir/article_540512.html

-       حبیبی، آرش. (1397). کاربرد تئوری خاکستری در مدیریت بازاریابی. فصلنامه بازاریابی پارس مدیر، ۴ (۱۲)، ۳۷-۵۱. https://ensani.ir/file/download/article/1589960795-10063-12-5.pdf

-       حجی­پور، محمد. (1399). تحلیل مکانی ـ فضایی سرمایه­های معیشتی پیراشهر بیرجند. توسعه فضاهای پیراشهری، 2(2). 219-197.dor: 20.1001.1.26764164.1399.2.2.12.1

-       خراسانی، محمدامین، رضوانی، محمدرضا، مطیعی لنگرودی، سیدحسن، و رفیعیان، مجتبی. (1391). سنجش و ارزیابی زیست‏پذیری روستاهای پیرامون شهری (مطالعة موردی: شهرستان ورامین)، ‏پژوهش‏های روستایی، 3(4).۷۹-104. Doi: 10.22059/jrur.2013.30233

-       خراسانی، محمدامین، و رضوانی، محمدرضا. (1392). سنجش و ارزیابی مولفه­های زیست­پذیری در سکونتگاه­هی روستایی پیرامون شهری (ورامین)، توسعه محلی، 5(1). 110-89.doi: 10.22059/jrd.2013.35613

-       دربان­آستانه، علیرضا، حاتمی­نژاد، حسین، و کریمی، مینا. (1398). نقش گردشگری مسئولیت­پذیر در کیفیت زندگی روستاهای مقصد گردشگری(مورد شهرستان گرگان). فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 8(3-ویژه نامه گردشگری). 66-43. http://serd.khu.ac.ir/article-1-3400-fa.html

-       رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا، لطفی مهروئیه، حبیب، پورطاهری، مهدی و طالبی فرد، رضا. (1397). نقش مقاوم‌سازی مسکن روستایی در زیست پذیری روستاها (مطالعه موردی: دهستان مهروئیه). مطالعات برنامه­ریزی سکونتگه­های انسانی، 13(3). 543-556. https://jshsp.rasht.iau.ir/article_545182.html

-       سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان خراسان جنوبی. (1401)، سالنامه آماری استان خراسان جنوبی سال1400، معاونت آمار و اطلاعات، نشر سازمان برنامه و بودجه کشور.

-       سجاسی قیداری، حمداله، خیرآبادی، حمید، محمودی، حمیده و حجی پور، محمد. (1399). وندالیسم و حس تعلق مکانی در نواحی روستایی پیراشهر بیرجند، مسائل اجتماعی ایران، 11(1).122-89. Doi: 10.29252/jspi.11.1.89

-       سجاسی قیداری، حمداله، صادقلو، طاهره و محمودی، حمیده. (1398). رتبه­بندی روستاها براساس شاخص­های زیست­پذیری-مطالعه موردی دهستان نظام­آباد شهرستان آزادشهر، پژوهش­های جغرافیایی انسانی، 51(1)، 144-129.doi: 10.22059/jhgr.2017.62543

-       علویزاده، سیدامیر، کیومرث، سمانه، ابراهیمی، الهام، و علیپور، مرضیه. (1398). تحلیل زیست پذیری سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان کاشمر). پژوهش و برنامه ریزی روستایی، 25 (2). 97-114. https://www.sid.ir/paper/236464/fa

-       عنابستانی، علی اکبر، سعیدی، عباس و درویشی، حسن. (1391)، بررسی آثار اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی توسعه گردشگری در سکونتگاه‌های روستایی از دیدگاه گردشگران و روستاییان (مطالعه موردی: دشت ارژن-فارس)، برنامه ریزی فضایی، 2(2). 1-20. Dor: 20.1001.1.22287485.1391.2.2.1.3

-       قاسملو، حسن، حسین زاده، اکبر و رومیانی، احمد. (1401). تحلیل اثرات توسعه گردشگری بر زیست پذیری مناطق روستایی (نمونه موردی: روستاهای گردشگری شهرستان طارم). جغرافیا و آمایش شهری - منطقه ای، 12(44)، 81-116. Doi: 10.22111/gaij.2022.41778.3005

-       منظم اسماعیل پور، علی، شاهرودی، حدیث، رومیانی، احمد و چهرازی، الیاس. (1397)، اولویت­بندی مناطق روستایی بر اساس شاخص­های زیست­پذیری روستایی (زلفه، شهرستان خرم آباد)، مطالعات برنامه­ریزی سکونتگاه­های انسانی، 13(4). 971-981. https://www.sid.ir/paper/176078/fa

-       موحد، علی، عبدلی، محمد، خزائی، فاطمه، و ابوترابی زارچی، محمدرضا. (1401). تحلیلی بر مدیریت روستایی در افزایش کیفیت زیست پذیری روستاهای گردشگری پیراشهری(نمونه موردمطالعه: روستای اله آباد استان یزد)، روستا و توسعه. در دست انتشار. DOI: 10.30490/rvt.2023.355743.1391

-       وفایی­فرد، مهدی. (1384). در جستجوی هویت شهری بیرجند، تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.

-       Al Mamun, A., & Mitra, S. (2012). A methodology for assessing tourism potential: Case study Murshidabad District, West Bengal, India. International Journal of Scientific and Research Publications, 2(9), 1-8. https://www.ijsrp.org/research-paper-0912/ijsrp-p0982.pdf 

-       Anisiewicz, R. (2021). Conditions for development of the entrepreneurial ecosystem in tourism in the border area of the European union: the example of the tri-border area of Poland–Belarus–Ukraine. Sustainability, 13(24), 13595.‏

-       Antonescu, D., & Antonescu, R. M. (2013). Dezvoltarea durabila a agro-turismului in Uniunea European si in Romania.‏

-       Appleyard, B., Ferrell, C. E., Carroll, M. A., & Taecker, M. (2014). Toward livability ethics: A framework to guide planning, design, and engineering decisions. Transportation Research Record, 2403(1), 62-71. https://doi.org/10.3141%2F2403-08

-       Barbieri, C., Mahoney, E., & Butler, L. (2008). Understanding the nature and extent of farm and ranch diversification in North America. Rural Sociology, 73(2), 205-229.‏

-       Benedeck, J. (2004). Territorial Planing and Regional Development.‏

-       Benedek, J., & Dezsi, Ş. (2006). Analiza socio-teritorială a turismului rural din România din perspectiva dezvoltării regionale şi locale. Presa Universitară Clujeană.‏

-       Brundtland, G.H. Our Common Future: Report of the World Commission on Environment and Development. Geneva, UN-Dokument A/42/427. 1987. Available online: http://www.un-documents.net/ocf-ov.htm (accessed on 8 November 2022).

-       Cândea, M., Stăncioiu, F. A., Mazilu, M., & Marinescu, R. C. (2009). The competitiveness of the tourist destination on the future tourism market. WSEAS Transactions On Business And Economics, 6(7), 374-384.‏

-       Dowling, R. (1993). An environmentally-based planning model for regional tourism development. Journal of Sustainable Tourism, 1(1), 17-37.‏

-       Gao, J., & Wu, B. (2017). Revitalizing traditional villages through rural tourism: A case study of Yuanjia Village, Shaanxi Province, China. Tourism management, 63, 223-233.‏

-       Gössling, S., Scott, D., & Hall, C. M. (2020). Pandemics, tourism and global change: a rapid assessment of COVID-19. Journal of sustainable tourism, 29(1), 1-20.‏

-       He, Y., Gao, X., Wu, R., Wang, Y., & Choi, B. R. (2021). How does sustainable rural tourism cause rural community development?. Sustainability, 13(24), 13516.‏

-       Javier, A.-B.; Elazigue, B.D. Opportunities and challanges in tourism development role of local government in Philppines. Papers Presented to 3rd Annual Conference Academi Network Development Studies Asia (ANDA). Skills Development Network Dynamism Asian Development Countries. Under Global Symposium Hall, Nagoya University Japan. 2011, pp. 1–46.

-       Juanwen, Y., Quanxin, W., & Jinlong, L. (2012). Understanding indigenous knowledge in sustainable management of natural resources in China: Taking two villages from Guizhou Province as a case. Forest policy and economics, 22, 47-52.https://ir.nsfc.gov.cn/paperDownload/1000008127346.pdf

-       Kachniewska, M. A. (2015). Tourism development as a determinant of quality of life in rural areas. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 7(5), 500-515.‏

-       Kataya, A. (2021). The impact of rural tourism on the development of regional communities. Journal of Eastern Europe Research in Business and Economics, 13, 1-10.‏

-       Khartishvili, L., Muhar, A., Dax, T., & Khelashvili, I. (2019). Rural tourism in Georgia in transition: Challenges for regional sustainability. Sustainability, 11(2), 410.‏

-       Litman, T. (2011). Sustainability and Livability: Summary of Definitions, Goals, Objectives and Performance Indicators.Victoria, Canada: Victoria Transport Policy Institute.

-       Liu, J., Pan, H., & Zheng, S. (2019). Tourism development, environment and policies: Differences between domestic and international tourists. Sustainability, 11(5), 1390.‏

-       Mensah, J. (2019). Sustainable development: Meaning, history, principles, pillars, and implications for human action: Literature review. Cogent social sciences, 5(1), 1653531.‏

-       Moscardo, G. (1998). Interpretation and sustainable tourism: Functions, examples and principles. Journal of tourism studies, 9(1), 2-13.‏

-       Murphy, B. (2010). Community well-being: An overview of the concept. NWMO. Available Online:http://nwmo.ca/uploads_managed/MediaFiles/1681_researchsupportprogram_communitywellbeingoverview. Pdf

-       National Association of Regional Councils. (2010). Rural benefits of The Livable Communities Act. Available at: www.narc.com.

-       Palacios-Florencio, B., Santos-Roldán, L., Berbel-Pineda, J. M., & Castillo-Canalejo, A. M. (2021). Sustainable Tourism as a Driving force of the Tourism Industry in a Post-COVID-19 Scenario. Social indicators research, 158(3), 991-1011.‏

-       Patrichi, I. C. (2012). Turism durabil: o nouă perspectivă. Pro Universitaria.‏

-       Peric, M., & Djurkin, J. (2014). Systems thinking and alternative business model for responsible tourist destination. Kybernetes, 43(3/4), 480-496.

-       Radcliff, Benjamin (2001) Politics, markets and life satisfaction: The Political economy of human happiness, American Political Science Review, Vol 95, No 4, pp 939-955.

-       Ruhanen, L., Weiler, B., Moyle, B. D., & McLennan, C. L. J. (2015). Trends and patterns in sustainable tourism research: A 25-year bibliometric analysis. Journal of Sustainable Tourism, 23(4), 517-535.‏

-       Stefan, D., Vasile, V., Popa, M. A., Cristea, A., Bunduchi, E., Sigmirean, C., ... & Ciucan-Rusu, L. (2021). Trademark potential increase and entrepreneurship rural development: A case study of Southern Transylvania, Romania. Plos one, 16(1), e0245044.‏

-       UNWTO. 2017 Annual Raport; World Tourism Organization: Madrid, Spain, 2018; Available online: https://www.e-unwto.org/doi/book/10.18111/9789284419807 (accessed on 8 November 2022).

-       Winter, P. L., Selin, S., Cerveny, L., & Bricker, K. (2019). Outdoor recreation, nature-based tourism, and sustainability. Sustainability, 12(1), 81.‏

-       Yurui, L., Luyin, Q., Qianyi, W., & Karácsonyi, D. (2020). Towards the evaluation of rural livability in China:Theoretical framework and empirical case study. Habitat International, 105, 102241.https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2020.102241

 

 

 

[1]  Brundtland

[2]  Javier & Elazigue

[3]  Moscardo

[4]  Abraham Maslow

[5]  Common Sense

[6]  تشخیص روستاهای مقصد گردشگری از سایر روستاها با بررسی مطالعات قبلی (آهنی، 1401) و تایید اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی انجام شده است.

[7] کدگذاری این شاخص به دلیل منفی بودن ایده­آل آن، معکوس دیگر شاخص­ها بوده است. 

[8] * کدگذاری این شاخص به دلیل منفی بودن ایده­آل آن، معکوس دیگر شاخص­ها بوده است.


Sanad

Sanad is a platform for managing Azad University publications

Links

Related Centers

Technical Support

Official pages

The rights to this website are owned by the Raimag Press Management System.
Copyright © 2021-2025

Home| Login| About Us| Contact Us|
[فارسی] [العربية] [fa] [ar]