کنتیک شکمبهای تجزیه مواد مغذی، هیدراسیون و گرانروی خاص عملکردی سه نوع پالپ چغندرقند
Subject Areas : Camel
1 - Department of Animal Science, Faculty of Agricultural Science, Sari University of Agricultural Science and Natural Resources, Sari, Iran
Keywords: پالپ چغندرقند, خاصیت فیزیکی, فیبر مؤثر فیزیکی, خوراک نشخوارکننده,
Abstract :
دو آزمایش برای ارزیابی رابطه بین قابلیت تجزیه مواد مغذی، کنتیک هیدراسیون، گرانروی خاص عملکردی (FSG) سه نوع پالپ چغندرقند (BP) شامل ریز (FBP)، نرمال (NBP) و پلت شده (PBP) انجام شد. در آزمایش اول، حدود سه گرم از نمونهها وزن شده و در کیسههای نایلونی (6 سانتیمتر×5/7 سانتیمتر با اندازه سوراخهای 5±40) بستهبندی شده و در شکمبه دو گاو نر اخته هلشتاین کانولهگذاری شده به مدت 0، 3، 6، 12، 18، 24، 36 و 48 ساعت انکوباسیون گردیدند. تجزیه ماده خشک (DM) بین تیمارها برای بخشهای قابل تجزیه محلول، کُند و بالقوه، نرخ تجزیه و تجزیهپذری مؤثر متفاوت بود. در آزمایش دوم، پس از انکوباسیون شکمبهای دو کیسه به مدت 0، 5/0، 1، 5/1، 3، 6، 12، 18، 24، 36 و 48 ساعت، کیسهها بدون شستشو و با شستشو برداشته شده و کنتیک هیدراسیون، گرانروی خاص عملکردی (FSG) با پیکنومتر اندازهگیری شدند. نرخ هیدراسیون و ظرفیت نگهداری آب (WHC) متفاوت بودند. آسیاب کردن و پلت نمودن منجر به کاهش نرخ هیدراسیون و WHC پالپ چغندرقند گردید. ولی FSG اولیه و نهایی را در طی زمان انکوباسیون افزایش داد. بخشهای قابل تجزیه محلول، کُند و قابل هضم DM به ترتیب 4/82، 8/94، 7/2، 2/54، 3/87 و 7/79 درصد، 1/34، 0/50، 2/2، 4/31، 2/62 و 4/63 درصد و 1/89، 2/12، 0/68، 7/84 و 9/92 درصد از تنوع کُل نرخ تجزیه بخشی، قابلیت تجزیه مؤثر، نرخ هیدراسیون، WHC و FSG اولیه و نهایی را توصیف میکردند. علاوه بر این، همبستگی بین پارامترهای هضم و هیدراسیون بالا بود. چون BP کمتر از اندازه ضروری بود، میتواند به آسانی از منافذ شکمبه و روده عبور کرده و بنابراین FSG آن برای کنترل زمان ماندگاری و تجزیه شکمبهای از اهمیت بیشتری برخوردار است.
Allen M.S. and Mertens D.R. (1988). Evaluating constraints on fiber digestion by rumen microbes. J. Nutr. 118, 261-270.
AOAC. (2002). Official Methods of Analysis. Vol. I. 17th Ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA, USA.
Ben-Ghedalia D.E., Yosef J., Miron D. and Est Y. (1989). The effects of starch- and pectin- rich diets on the quantitative aspects of digestion in sheep. Anim. Feed Sci. Technol. 24, 289- 298.
Bhatti S.A. and Firkins J.L. (1995). Kinetics of hydration and functional specific gravity of fibrous feed by-products. J. Dairy Sci. 73, 1449-1460.
Catherine M.G., Crepeau C.R.M. and Thibault J. (1999). Glucuronic acid directly linked to galacturonic acid in the rhamnogalacturonan backbone of beet pectins. Europe J. Biochem. 266, 566-574.
DePeters E.J., Fadel J.G. and Arosemena A. (1997). Digestion kinetics of neutral detergent fiber and chemical composition within some selected by-product feedstuffs. Anim. Feed Sci. Technol. 67, 127-140.
Ehle F.R. and Stern M.D. (1986). Influence of particle size and density on particulate passage through alimentary tract of Holstein heifers. J. Dairy Sci. 69, 564-571.
Giger-Reverdin S. (2000). Characterization of feedstuffs for ruminants using some physical parameters. Anim. Feed Sci. Technol. 86, 53-69.
Gonzalez J., Centeno C. and Lamrani F. (2001). In situ rumen degradation of amino acids from different feeds corrected for microbial contamination. Anim. Res. 50, 253-264.
Haj-Ayed M., Gonzalez J., Caballero R. and Alvir M.R. (2000). Nutritive value of on-farm vetch-oat hays. I. Voluntary intake and nutrient digestibility. Ann. Zootech. 49, 381-389.
Kaske M. and Englhardet W.V. (1990). The effect of size and density on mean retention time of particles in the gastrointestinal tract of sheep. Br. J. Nutr. 63, 683-704.
Kaske M., Hatiboglu S. and Englhardet W.V. (1992). The influence of density and size of particles on rumination and passage from the reticulo-rumen of sheep. Br. J. Nutr. 67, 235-244.
McDougall E.I. (1948). Studies on ruminant saliva1: the composition and out put of sheep’s saliva. Biochem. J. 4, 39-45.
Ørskov E.R. and McDonald I. (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J. Agric. Sci. 92, 499-503.
Pereira J.C. and Gonzalez J. (2004). Rumen degradability of dehydrated beet pulp and dehydrated citrus pulp. Anim. Res. 53, 99-110.
Poppi D.P., Norton B.W., Minson D.J. and Hendrickson R.E. (1980). The validity of the critical size theory for particles leaving the rumen. J. Agric. Sci. 94, 275-280.
Ramanzin M., Bailoni L. and Bittante G. (1994). Solubility, water-holding capacity and specific gravity of different concentrates. J. Dairy Sci. 11, 174-781.
Richardson J.M., Wilkinson R.G. and Sinclair L.A. (2003). Synchrony of nutrient supply to the rumen and dietary energy source and their effects on the growth and metabolism of lambs. J. Anim. Sci. 81, 1332-1347.
Rodríguez C.A. (1996). Estudio de la colonización microbiana de los alimentos en el rumen. Implicaciones sobre la estimación de la degradabilidad ruminal de las materias nitrogenadas mediante técnicas in situ. Ph D. Thesis. Universidad Politécnica de Madrid, Spain.
SAS Institute. (1998). SAS®/STAT Software, Release 8. SAS Institute, Inc., Cary, NC. USA.
Teimouri Yansari A., Valizadeh R., Naserian A., Christensen D.A., Yu P. and Eftekhari Shahroodi F. (2004). Effects of alfalfa particle size and specific gravity chewing activity, digestibility and performance of Holstein dairy cows. J. Dairy Sci. 87, 3912-3924.
Torrent J., Johnson D.E. and Kujawa M.A. (1994). Co-product fiber digestibility: kinetic and in vivo assessment. J. Anim. Sci. 72, 790-795.
Van Soest P.J., Robertson J.B. and Lewis B.A. (1991). Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci. 74, 3583-3597.
Wattiaux M.A. (1990). A mechanism influencing passage of forage particles through the reticulo-rumen: change in specific gravity during hydration and digestion. Ph D. Thesis. University of Wisconsin, USA.