آیا آموزش زبان ارتباطی واقعا کارایی دارد؟ بررسی انتقادی
Subject Areas : Journal of Language, Culture, and Translation
زهرا معصوم پناه
1
(
دانشگاه فرهنگیان، خرم آباد، ایران
)
محمد رضا طالبی نژاد
2
(
گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرضا، ایران
)
Keywords: بررسی انتقادی, آموزش زبان ارتباطی, چهارچوب,
Abstract :
هنگامی که از معلمان درمورد روش تدریس آنها در کلاس های درس میپرسیم، بیشترانها ادعا می کنند که ازروش " آموزش زبان ارتباطی " ( CLT) استفاده میکنند. حتی با وجود تغییر توجه از اصرار بر دوره" روشهای تدریس" به دوره "پس از روشهای تدریس"، CLT سیطره خود را در آموزش زبان از دست نداده است . با این حال، بسیاری از معلمان نه از چنین ادعایی دست برمیدارند و نه نقادانه فکر می کنند که چرا این کار را انجام میدهند. بنابراین، در این مقاله تلاش شده تا یک ارزیابی انتقادی از "روش تدریس زبان ارتباطی CLT" بعمل آید. برای این کار،ابتدا یک بررسی کوتاه در مورد ادعاهای اساسی، اصول ، موانع و مشکلات اجرای CLT به ویژه درمحیط انگلیسی بعنوان یک زبان خارجه انجام می شود. سپس، یک چارچوب، که در آن تلاش شده کاستی های مدل های موجود رفع شود، جهت نقد روش های تدریس زبان ارائه شده است. در نهایت، مدل ارائه شده، عملا با تمرکز بر CLT اجرا ، و ادعاها و اصول CLT با توجه به یافته ها و منابع و تحقیقات موجود آزمایش میشود. استدلال این است که CLT به زبان آموزان کمک می کند تاخودکار وبا اعتماد به نفس عمل کنند؛ یادگیری معنی داررا درآنها تقویت میکند, انگیزه درونی را توسعه میدهد,کمک میکند از تعداد زیادی استراتژی استفاده کنند, و از "خود"شان دفاع کنند، فرهنگ، آگاهی سیاسی و اجتماعی و مراحل توسعه زبان در CLT مهم است. به یادگیرندگان اجازه ابتکار می دهد و به احتمال زیاد زبان بعنوان یک واسطه است تا یک وسیله. با این حال، چندین مشکل در CLT وجود دارد. مهم ترین آنها در ارتباط با عملی بودن، یک جانبه بودن ، و عدم انعطاف پذیری روش است . علاوه بر این، معلمان قربانیان درمانده ایدئولوژیهایی فرض میشوند که برآنها تحمیل میشوند و نقش آنها در فرایند تدریس / یادگیری نادیده گرفته میشود.
