Changes in US Middle East Presence Methodology: Reasons and Contexts

Subject Areas :

amirhossein nemati ¹ , Jalal Torkashvand ² , alireza naeej ³

1 - Lecturer, Department of General Courses, Faculty of Basic Sciences, Imam Ali University, Tehran, Iran
2 - PhD in International Relations and Lecturer at Imam Ali University
3 - PhD in International Relations, University Lecturer, Member of the Association for Political Studies

Received: 2021-05-17 Accepted : 2021-10-09 Published : 2021-07-23

Keywords: United States of America, Foreign policy, Middle East, West of Asia, Randall Schweller,

Abstract :

Due to its high geopolitical and geostrategic capacities, the West Asian region has always been considered and intervened by global and trans-regional powers, and a significant part of the security structure of this region and its transformation also depends on the entry and exit and the type of action and strategy of trans-regional powers. has it. The United States has always been the most important and influential trans-regional power in West Asia since World War II. The country has always offered interest-based approaches in its foreign policy in line with the changes in politics and power in the region. Following the developments in West Asia in 2011, the foreign policy approach of US governments, as the largest intervening trans-regional power, has undergone more fundamental changes than in the past, and US leaders appear to be seeking a new methodology for US presence in West Asia. Given the importance of the country's role in the global equations, especially the equations of the West Asian region, this article is a percentage with a descriptive-analytical approach and using the theoretical framework of Randall Schuller's balance of interests to answer the important question What is the United States of America in West Asia?

References:

ارسباری، توحید مقدم، (1391)، ترکیه و کردستان عراق، سایت نظرگاه سیاسی، مطالعات سیاسی همسایگان شمالی ایران.

جعفری ولدانی، اصغر، (1388)، «چشمداشت‌های ترکیه به شمال عراق»، نشریه اطلاعات سیاسی اقتصادی، شمارة 95.

داود اغلو، احمد، (1391)، عمق راهبردی، ترجمة محمدحسین نوحی نژاد، تهران: امیرکبیر.

درخشه، جلال و دیو سالار، مجید، (1390)، «عوامل همگرایی و واگرایی روابط ایران و ترکیه پس از به قدرت رسیدن حزب اسلام‌گرای عدالت و توسعه در ترکیه» فصلنامة تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، شمارة 7.

درویشی، فرهای و محمدیان، علی، (1392)، «بررسی تأثیرات سیاست خارجی ترکیه در اقلیم کردستان عراق بر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران» (1991-2013)، مجله سیاست دفاعی، سال 22، شمارة 85.

ذوالقدر، مالک و کاظمی پیرسرا، رشید، (1394)، «سیاست ترکیه در اقلیم کردستان و آینده سیاسی عراق»، فصلنامةپژوهش‌های سیاسی و بین‌المللی، شمارة1.

ساجدی، امیر، فرامرز امجدیان، (1394)،«تأثیر فدرالیسم کردستان عراق بر هنجارهای سیاسی و قومیتی کردهای ایران»، نشریة دانشنامه، شمارة 80 (علوم سیاسی).

صمدی، فریبا، (1395)، «روابط استراتژیک دولت اسلام‌گرایی ترکیه (حزب عدالت و توسعه) و حکومت اقلیم کردستان عراق»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه رازی.

فلاح، رحمت‌الله. (1395). تقابل و تعامل ترکیه و ایران در عراق، سایت اندیشه سیاسی.

فلاحت پیشه، حشمت‌الله، وحید شربتی و محمدمهدی مظفری، (1394)، «بررسی مؤلفه‌های هژمون در ترکیه»، فصلنامة علمی تخصصی پژوهش‌های سیاسی، دورة 5، شمارة 3.

کامل، روح‌الله، (1382)، «مقدمه‌ای بر رئالیسم تهاجمی»، فصلنامة نگاه، شمارة 38.

کتابی، محمود، (1392)، «بررسی روابط سیاسی اقتصادی کردستان عراق با ترکیه و تأثیر آن بر سیاست خارجی ایران»، فصلنامة تحقیقات سیاسی بین‌المللی، شمارة17.

مرشایمر، جان، (1388)، تراژدی سیاست قدرت‌های بزرگ، ترجمة غلامعلی چگنی زاده، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه.

نیاکوئی، امیر، سجاد مرادی کلارده، (1394)، رقابت قدرت‌های منطقه‌ای در عراق، فصلنامه روابط خارجی، سال 7، شمارة 1، بهار. پایگاه‌های نظامی ترکیه در خاک اقلیم کردستان، خبرگزاری کردپرس،14/4/ 1397 به آدرس: www.kurd press.com. 

Charountaki, Marianna, (2012). Turkish foreign policy and the Kurdistan regional government’’,p185. 

Katzman, Kenneth. (2013). Iraq: politic,Governanc,and Human Rights.Congressional Research Service (CRS) Report for Congress.August 22,2013.RS.21968.