اثر عصاره ی گل راعی دیهیمی (Hypericum scabrum L) بر صفات خون، وزن و دمای بدن در موش

Subject Areas : Journal of Medicinal Herbs, "J. Med Herb" (Formerly known as Journal of Herbal Drugs or J. Herb Drug)

عبدالله قاسمی پیربلوطی ¹ , محسن جعفریان دهکردی ² , رحمان پورحکیم داودی ³ , بهزاد حامدی ⁴ , محمد ربیعی ⁵

1 - مرکز پژوهش‌های گیاهان دارویی و دام‌پزشکی سنتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
2 - گروه کلینکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران؛
3 - گروه کلینکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران؛
4 - مرکز پژوهش‌های گیاهان دارویی و دام‌پزشکی سنتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
5 - مرکز پژوهش‌های گیاهان دارویی و دام‌پزشکی سنتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران

Received: 2010-11-28 Accepted : 2011-03-10 Published : 2011-03-01

Keywords: دما, وزن بدن, مسمومیت, فاکتور خونی, گل راعی دیهیمی,

Abstract :

مقدمه و هدف: با توجه به خواص دارویی بسیار ارزنده گیاه دارویی گل راعی، تاکنون تحقیقات چندانی در خصوص مسمومیت و عوارض جانبی غلظت‌های بالای گونه گل راعی دیهیمی نشده است. بنابراین با توجه به موارد فوق تحقیق حاضر جهت مطالعه اثرات مسمومیت ناشی از مصرف گل راعی دیهیمی‌بر خصوصیات بالینی و رفتاری در موش به مرحله اجرا در آمد.روش تحقیق: گونه مورد مطالعه از منطقه سبزکوه در استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری شد. جهت بررسی مسمومیت عصاره گیاه گل راعی، 5 گروه آزمایشی هر گروه شامل 4 سر موش که به چهار گروه از آن­ها غلظت های 100تا 1000 میلی­گرم در کیلوگرم وزن زنده موش عصاره خورانده شد و به گروه شاهد عصاره ای خورانده نشد. در نهایت پس از 24 ساعت صفات مختلف خونی، وزنی و دمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. هم­چنین مطابق روش قبلی این صفات برای 14 روز بعد از خورانده شدن دزهای فوق مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج و بحث: در بررسی نتایج پاتولوژیک کلیه و کبد تفاوت آشکاری بین گروه‌های مختلف مشاهده نشد. در بررسی آماری انجام شده روی نتایج به دست آمده، در خصوص صفاتی نظیر HCT، Hb، RBC، Mono، MCV، Band، MCH، MCHC و pH تفاوت آماری معنی داری بین گروه‌های تیمار و شاهد به دست نیامد (p<0.05). در مورد شمارش گلبول‌های سفید، نوتروفیل و ائوزینوفیل تفاوت معنی داری بین گروه‌های تیمار با گروه شاهد مشاهده شد (p<0.05) به طوری که علت این افزایش، استرس فیزیولوژیک ناشی از دز بالای دارو می‌باشد، زیرا در میزان Band Cell (نوتروفیل نابالغ) که شاخصی جهت بروز عفونت و پاسخ مغز استخوان می‌باشد، افزایش مشاهده نمی‌گردد.توصیه کاربردی/ صنعتی : به طور کلی عصاره گل راعی دیهیمی ‌در هیچ­کدام از غلظت‌های استفاده شده دارای اثر سمیت زائی نمی‌باشد و تنها می‌تواند باعث ایجاد تابلو استرس در نمونه‌های مورد آزمایش شود. اما با نگاهی به وزن موش ها پس از دو هفته مطالعه و آزمایش، می‌توان افزایش وزن موش ها را در پایان مطالعه مشاهده کرد که گویی این گیاه باعث افزایش وزن شده است. در کل به غیر از تأثیرات پاتولوژیکی که در غلظت‌های بالا از خود نشان داد، گل راعی دیهیمی‌ دارای اثر سوء دیگری نمی‌باشد.

References:

زرگری، ع. 1376. گیاهان دارویی، جلد سوم، چاپ پنجم، انتشارات دانشگاه تهران، 889 صفحه.

راهنما قهفرخی، غ. ر. 1389. بررسی تنوع اکوتیپی و شیمیوتیپی گل راعی دیهیمی در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته علوم گیاهی، دانشگاه پیام نور.

قاسمی، ع. 1388. گیاهان دارویی و معطر (شناخت و اثرات
 آن­ها). انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی. 560 صفحه.

نجفی مومن، ر. و ترابی گودرزی، م. 1383. گزارش وقوع یک مورد مسمومیت با گیاه پنیرک معمولی Malva neglecta در گاو شیری. مجله دام­پزشکی دانشگاه تهران، 4: 405-406 .

مهام، م.، حب نقی، ر.، هادیان، م. و دلیر نقده، ب.1380. عوارض مسمومیت تجربی با گیاه تاج خروس در گوساله. مجله علوم داروئی، 20: 54.

 

Bafor, E.E. and Igbinuwen, O. 2008. Acute toxicity of the leaf extracts of Ficus exasperataon hematological parameters, body weight and body temperature. J Ethnopharmacol, 123: 302-307.

Decorti, G. 2004. Toxicity of Hypericum perforatum (St. John's wort) administered during pregnancy and lactation in rats. Toxicol Appl Pharmacol,  200(3): 201-205.

Ghasemi Pirbalouti, A., Rahnama, G.R., Malekpoor, F. and Roohi Broujeni, H. 2011. Variation in antibacterial activity and phenolic content of Hypericum scabrum L. populations. J Med Plant Res, 5(17): 4119–4125.

Gregoretti, B., Stebel, M., Candussio, L., Crivellato, E., Bartoli, F. and Decorti, G. 2004. Toxicity of Hypericum perforatum (St. John's wort) administered during pregnancy and lactation in rats. Toxicol Appl Pharmacol,  200(3): 201-205.

Lawvere, S. and Mahoney, M.C. 2005. St. John's wort. Am Fam Physician, 72(11): 2249-2254.

Miller, L.C. and Tainter, M.L. 1944. Estimation of EC₅₀ and its error by means of log-probit graph paper. Proc. Soc. Exp. Biol. Med. 57: 261-269.

Rosidah, M.F.Y., Sadicun, A., Ahmad, M., Akyirem, G. and Asmawi, M.Z. 2008. Toxicology evaluation of standardized methanol extract of Gynura procumbens. J Ethnopharmacol, 123: 244-249.