مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی تمرینات بدنی و ذهنی بر حافظه کوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI بود.روشها: 34 مرد سالمند به طور تصادفی به سه گروه تمرین بدنی (11 نفر)، ذهنی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، هر چکیده کامل
مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی تمرینات بدنی و ذهنی بر حافظه کوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI بود.روشها: 34 مرد سالمند به طور تصادفی به سه گروه تمرین بدنی (11 نفر)، ذهنی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه انجام شد. تمرین بدنی شامل دویدن روی نوار گردان به مدت20 دقیقه برای هفته اول تا چهارم و30 دقیقه برای هفته پنجم تا هشتم بود. شدت تمرین بهوسیله RPE بین 13 تا 15 تنظیم گردید. برنامه تمرین ذهنی اجرای بازی متفکر باهوش بود که بهوسیله تبلت یا گوشی هوشمند در سه سطح آسان، متوسط و سخت انجام شد. متغیرهای پژوهش، قبل و بعد از تمرینات و همچنین، سه ماه پس از بیتمرینی اندازهگیری شدند. برای آنالیز دادهها از آزمون ANOVA با اندازهگیری مکرر و تست تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد.یافتهها: مقایسه نتایج پسآزمون حافظه کوتاهمدت بهوسیله آزمون تعقیبی نشان داد که گروههای تمرین بدنی نسبت به کنترل (010/0=P) و تمرین ذهنی نسبت به کنترل (001/0=P) افزایش معنیداری داشتند. همچنین نتایج اندازهگیری سرعت پردازش اطلاعات آشکار کرد که این متغیر در پسآزمون در گروه تمرین ذهنی در مقایسه با تمرین بدنی (030/0=P) و کنترل (001/0=P) افزایش معنیداری داشته است.نتیجهگیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد میکند که هشت هفته تمرینات ذهنی و بدنی از اثربخشی لازم برای بهبود حافظه کوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI برخوردار هستند؛ اما در این میان، تمرین ذهنی راهکار مؤثرتری است.
پرونده مقاله
هدف از این مطالعه مقایسه اثر تمرینات مقاومتی همراه با انسداد عروق بر هورمون رشد، قدرت، استقامت عضلانی، توان و درصد چربی بدن در مردان بدنساز بود. برای این منظور 24 مرد بدنساز با سابقه تمرینی حداقل دو سال و میانگین سنی 9/1±62/25 سال و وزن 2/8±28/79 کیوگرم و چکیده کامل
هدف از این مطالعه مقایسه اثر تمرینات مقاومتی همراه با انسداد عروق بر هورمون رشد، قدرت، استقامت عضلانی، توان و درصد چربی بدن در مردان بدنساز بود. برای این منظور 24 مرد بدنساز با سابقه تمرینی حداقل دو سال و میانگین سنی 9/1±62/25 سال و وزن 2/8±28/79 کیوگرم و شاخص توده بدنی 8/1±69/24 کیلوگرم بر متر مربع، به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی همراه با انسداد عروق و تمرین مقاومتی بدون انسداد عروق تقسیم شدند. هر دو گروه برنامه تمرین را که شامل پنج جلسه در هفته که دو جلسه از آنها مختص تمرین عضلات ناحیه بازو بود، به مدت شش هفته انجام دادند. قبل و بعد از شش هفته از آزمودنی ها نمونه خون گرفته شد، همچنین اندازه گیری درصد چربی بدن با استفاده از کالیپر، قدرت و استقامت عضلانی با استفاده از وزنه و دستگاه بدنسازی و توان عضلانی دست ها با استفاده از آزمون پرتاب توپ مدیسن بال با دو دست به سمت جلو انجام شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که تمرینات مقاومتی همراه با انسداد عروق بر افزایش استقامت عضلات جلو بازو(005/0P=) و پشت بازو(007/0p=) تاثیر معناداری داشت، اما بر هورمون رشد( 607/0 P=)، قدرت عضلانی( 674/0 P=)، توان عضلانی( 41/0 P=) و درصد چربی بدن( 382/0 P=) تاثیر معناداری نداشت. با توجه به اینکه افزایش قدرت و حجم عضلانی در بدنسازی مورد توجه ورزشکاران این رشته پرطرفدار است، استفاده از انسداد جریان خون برای ورزشکاران با سابقه در این رشته ورزشی در طراحی تمرین توصیه نمی گردد.
پرونده مقاله
روشها: 59 آزمودنی به روش تصادفی ساده به سه گروه تمرین TRX (20 نفر)، CRX (19 نفر) و CG (20 نفر) تقسیم شدند. برنامه هر دو گروه تمرینی شامل 10 دقیقه گرم کردن با انواع حرکات کششی و نرمشی و سپس انجام 10 حرکت ایستگاهی به صورت دایرهای به مدت 30 تا 40 دقیقه بود که در انتها با چکیده کامل
روشها: 59 آزمودنی به روش تصادفی ساده به سه گروه تمرین TRX (20 نفر)، CRX (19 نفر) و CG (20 نفر) تقسیم شدند. برنامه هر دو گروه تمرینی شامل 10 دقیقه گرم کردن با انواع حرکات کششی و نرمشی و سپس انجام 10 حرکت ایستگاهی به صورت دایرهای به مدت 30 تا 40 دقیقه بود که در انتها با 10 دقیقه حرکات کششی برای سرد کردن، به پایان میرسید؛ با این تفاوت که گروه TRX با کش مقاومتی و گروه CRX با وزنه تمرین کردند. متغیرهای پژوهش، قبل و بعد از تمرینات اندازهگیری شدند. برای آنالیز دادهها از آزمون ANOVA یکراهه و تست تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد.یافتهها: مقایسه نتایج پسآزمون BMI و WHR بهوسیله آزمون تعقیبی نشان داد که این متغیرها در گروه TRX نسبت به گروههای CRX و CG کاهش معنیداری داشته است. در حالیکه متغیر PBF در گروههای TRX و CRX نسبت به CG کاهش معنیداری را نشان داد. همچنین در شاخصهای پروفایل لیپیدی TG، VLDL-C، HDL-C و TC/HDL-C گروه TRX نسبت به گروههای CRX و CG بهبود معنیداری را نشان داد. در شاخصهای TC، LDL-C و LDL-C/HDL-C، در هر دو گروه تمرینی نسبت به CG بهبود معنیدار مشاهده شد (05/0≥P).نتیجهگیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد میکند که یک دوره هشت هفتهای تمرینات TRX و CRX بر بهبود شاخصهای ترکیب بدن و پروفایل لیپیدی زنان جوان دارای اضافه وزن، مؤثر میباشد؛ اما نکته حائز، اهمیت اثربخشی بیشتر تمرینات TRX در مقایسه با CRX میباشد.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با عنوان اثر یک دوره برنامه تمرینی اینتروال تناوبی شدید بر عوامل خطرزای قلبی عروقی در مردان چاق که به صورت نیمه تجربی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون با 2 گروه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان چاق با شاخص توده بدنی بالای 30 کیلوگرم بر مترمربع در دانشگا چکیده کامل
پژوهش حاضر با عنوان اثر یک دوره برنامه تمرینی اینتروال تناوبی شدید بر عوامل خطرزای قلبی عروقی در مردان چاق که به صورت نیمه تجربی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون با 2 گروه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان چاق با شاخص توده بدنی بالای 30 کیلوگرم بر مترمربع در دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان بودند که 91 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش شامل وسایل خونگیری (پنبه، الکل، سرنگ، لوله آزمایش) و ترازوی دیجیتال و تجهیزات بیوشیمی آزمایشگاهی برای بررسی نمونههای خونی بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تی مستقل استفاده شد. یافتههای این پژوهش نشان داد که شش هفته تمرینات اینترواال تناوبی شدید بر میزان تریگلیسیرید، میزان کلسترول تام و میزان فشار خون سیستول و دیاستول مردان چاق اثری ندارد.. فعالیتهای هوازی با شدت کم مانند ایروبیک و پیادهروی میتوانند نقش بسزایی در کنترل فشار خون سیستول و دیاستول داشته باشند.
پرونده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین و متعاقب آن سه هفته بی تمرینی بر ظرفیت هوازی و داوران فوتسال شهرستان ساری، انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه داوران فوتسال شهرستان ساری در سال 139 چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین و متعاقب آن سه هفته بی تمرینی بر ظرفیت هوازی و داوران فوتسال شهرستان ساری، انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه داوران فوتسال شهرستان ساری در سال 1393 به تعداد 30 نفر بود که به شیوه هدفمند و در دسترس و از بین افراد داوطلب، تعداد 20 نفر از داوران فوتسال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (ده نفر) و کنترل (ده نفر) تقسیم شدند. در گروه آزمایش میانگین سن، وزن و قد به ترتیب برابر 31/2 ± 30/28 سال، 12/3 ± 20/85 کیلوگرم و 20/3 ± 60/182 سانتی متر و در گروه کنترل نیز به ترتیب برابر 49/1 ± 70/28سال، 55/1 ± 80/86 کیلوگرم و 63/2 ± 60/183 سانتی متر بود. آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که شش هفته تمرین، توان هوازی (حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max)) را افزایش و سه هفته بی تمرینی توان هوازی را کاهش داده است. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد میشود به داوران کشور که علاوه ارتقاء سطح آگاهی خود در رابطه با حرفه داوری به تناسب اندام و آمادگی جسمی خود هم بپردازند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین در منزل بر وضعیت کیفیت زندگی و شاخص های آمادگی جسمانی زنان در دوره شیوع ویروس کرونا بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. آزمودنی های تحقیق 60 نفر از زنان داوطلب غیرور چکیده کامل
زمینه و هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین در منزل بر وضعیت کیفیت زندگی و شاخص های آمادگی جسمانی زنان در دوره شیوع ویروس کرونا بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. آزمودنی های تحقیق 60 نفر از زنان داوطلب غیرورزشکار بودند که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری شامل فرم کوتاه پرسشنامة کیفیت زندگی (SF-8) و آزمون های آمادگی جسمانی بود. برنامه تمرینات گروه تجربی شامل هشت هفته تمرینات ورزشی داخل منزل به صورت مجازی و زیر نظر مربی متخصص انجام شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون آماری تی استیودنت در گروه های وابسته و به کمک نرم افزار Spss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که پس از 8 هفته تمرینات ورزشی در منزل، میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه فعال در مقایسه با افراد گروه غیرفعال بالاتر بود. نمرات آزمون های چابکی، قدرت پایین تنه، استقامت عضلات شکم و تعادل ایستا در مرحله پس آزمون به طور معناداری افزایش داشت . ولیکن شاخص استقامت قلبی تنفسی برای آزمودنی های گروه تجربی در مرحله پس آزمون افزایش معناداری نداشتنتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، می توان نتیجه گرفت که با توجه به قرنطینه خانگی طولانی مدت، انجام فعالیت های ورزشی در منزل می تواند راهکار مناسبی برای استفاده از مزایای ورزش و فعالیت های بدنی در دوره شیوع ویروس کرونا باشد.
پرونده مقاله
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ماساژ درمانی و تمرینات کششی-قدرتی به مدت چهار هفته بر کاهش درد دختران مبتلا به شیناسپیلینت بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود که به مقایسه اثربخشی دو روش مختلف درمانی شامل ماساژ درمانی و تمرینات کششی-قد چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ماساژ درمانی و تمرینات کششی-قدرتی به مدت چهار هفته بر کاهش درد دختران مبتلا به شیناسپیلینت بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود که به مقایسه اثربخشی دو روش مختلف درمانی شامل ماساژ درمانی و تمرینات کششی-قدرتی در مبتلایان به شیناسپیلنت پرداخت. جامعه آماری پژوهش شامل 250 دانشآموز دختر 16 تا 18 مبتلا به شیناسپلینت در شهرستان گنبدکاووس بودند که 20 نفر از آنان، بهطور تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمودنیها به مدت چهار هفته و سه جلسه در هفته بهطور منظم براساس پروتکل، به انجام تمرینات پرداختند. برای استفاده از ماساژ، بعد از انجام تمرینات و شروع درد، ماساژ به مدت 20 دقیقه روی ساق پای آزمودنیها انجام شد. در گروه تمرینات کششی-قدرتی، آزمودنیها سه ست با هشت تکرار به صورت منظم به تمرین پرداختند. برای نرمال بودن توزیع دادهها از آزمون ویژه نرمالیتی شاپیرو-ویلک استفاده شد. فرضیهها با استفاده از آزمونتی وابسته برای مقایسه مرحله پیشآزمون با پسآزمون هر متغیر بهصورت جداگانه مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که دو روش ماساژدرمانی و تمرینات کششی-قدرتی در بهبود عارضه شیناسپیلنت دارای تاثیر معنی-داری میباشند.
پرونده مقاله
هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش فعالیت بدنی، بر بهزیستی روانشناختی زنان استان گلستان در دوران پسا کرونا بود. پژوهش با توجه به نحوة گردآوری دادهها توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان بالای 18 سال استان گلستان می-باشند.که 384 نفر بر اساس جدول مورگان و ادونسک چکیده کامل
هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش فعالیت بدنی، بر بهزیستی روانشناختی زنان استان گلستان در دوران پسا کرونا بود. پژوهش با توجه به نحوة گردآوری دادهها توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان بالای 18 سال استان گلستان می-باشند.که 384 نفر بر اساس جدول مورگان و ادونسکی به روش طبقهای تصادفی انتخاب شدهاند. ابزار پژوهش، در بعد ارزیابی فعالیت جسمانی، پرسشنامه فعالیـــت جســـمانی برگرفته از مطالعات چو (2014) میباشد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تأیید، پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و (803/0=α) گزارش شده است. بهزیستی روانشناختی با استفاده از پرسشنامه 18 سوالی بهزیستی روانشناختی ریف اندازهگیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار20 Spss استفاده شده است. نتایج نشان داد؛ سطح فعالیت 57% از زنان بزرگسال استان گلستان پایین میباشد. همچنین رابطه مثبت و معنیداری بین سطح فعالیت بدنی با بهزیستی روانشناختی (643/0P=) وجود دارد. با توجه به نتایج، انجام فعالیت بدنی در دوران پسا کرونا میتواند به کاهش تأثیرات منفی روانی ایجاد شده ناشی از فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه در دوران کرونا، کمک کند. همچنین پیشنهاد میشود؛ سازمانهای فعال در حوزه ورزش همگانی استان گلستان برنامهای جامع با هدف توسعه تحرک مستقل و افزایش سطح فعالیت بدنی طراحی و اجراء نمایند.
پرونده مقاله
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه مقایسه اثر حاد فعالیت پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر شاخصهای آسیب عضلانی دختران فعال بود. برای این منظور، 10 دختر فعال به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند. هر آزمودنی در سه جلسه مجزا و به طور تصادفی و متقاطع یکی چکیده کامل
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه مقایسه اثر حاد فعالیت پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر شاخصهای آسیب عضلانی دختران فعال بود. برای این منظور، 10 دختر فعال به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند. هر آزمودنی در سه جلسه مجزا و به طور تصادفی و متقاطع یکی از سه تمرین پلایومتریک معمولی، پلایومتریک شتابی (بستن کش از بالا به آزمودنی) و پلایومتریک مقاومتی (بستن کش از پایین به آزمودنی) را در هر جلسه اجرا کرد. فعالیت پلایومتریک شامل سه ست 10 تکرای اسکات پرشی بود. سطوح لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز قبل، بعد و 24 ساعت بعد از اجرای فعالیت اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از روش آنالیز واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که کراتین کیناز 24 ساعت بعد فعالیت نسبت به قبل فعالیت در پلایومتریک مقاومتی افزایش معنیداری داشت. لاکتات دهیدروژناز بین گروه ها و زمانهای مختلف تفاوت معنیداری نداشت. بر اساس نتایج این مطالعه میتوان گفت که فعالیت پلایومتریک مقاومتی ممکن است نسبت به فعالیت پلایومتریک شتابی و معمولی آسیب عضلانی بیشتری بخصوص در روز بعد از تمرین ایجاد کند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات گرم کردن پویا با و بدون جلیقه وزنی بر عملکرد پرش و قدرت بیشینه اندام تحتانی بازیکنان مرد فوتبال بود.مواد و روش ها: 15 مرد فوتبالیست جوان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. برنامههای گرم کردن شامل گرم کردن عمومی ( چکیده کامل
زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات گرم کردن پویا با و بدون جلیقه وزنی بر عملکرد پرش و قدرت بیشینه اندام تحتانی بازیکنان مرد فوتبال بود.مواد و روش ها: 15 مرد فوتبالیست جوان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. برنامههای گرم کردن شامل گرم کردن عمومی (دویدن با 70% حداکثر ضربان قلب) و گرم کردن پویا با استفاده از جلیقه وزنی در حدود 6% وزن بدن شرکتکنندگان بود. دادهها با استفاده از نرمافزار Spss نسخه 21 و آزمونهای t زوجی و آنالیز واریانس دو طرفه مکرر همراه با آزمون تعیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شد. نتایج: گرم کردن پویا بدون جلیقه وزنی منجر به کاهش معنادار شاخص پرش طول و افزایش معنادار رکورد پرش سارجنت و قدرت بیشینه شرکتکنندگان شد (05/0p≤). در مقابل گرم کردن پویا با جلیقه وزنی منجر به افزایش معنادار شاخص پرش طول، پرش سارجنت و و قدرت بیشینه شرکتکنندگان شدهاست (05/0p≤). گرم کردن پویا با استفاده از جلیقه وزنی منجر به افزایش معنادار عملکرد پرش طول نسبت به گرم کردن عمومی شد (05/0p≤). بین اثرات دو روش گرم کردن پویا در عملکردهای پرش سارجنت و قدرت بیشینه اندام تحتانی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p≥). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده بهبود عملکرد پرش عمودی با اعمال بار 6% با استفاده از جلیقه وزنی طی پروتکل در مقایسه با گرم کردن عمومی است. به نظر میرسد که استفاده از این شیوه گرم کردن اثر بخشی بیشتری در توسعه عملکرد توانی فوتبالیستهای مرد جوان دارد.
پرونده مقاله
هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین درمانی منتخب بر میزان درد و ناتوانی عملکردی قالیبافان مبتلا به کمر درد مزمن میباشد. روش تحقیق نیمه تجربی است. جامعه آماری تحقیق شامل 30 نفر از قالیبافان مبتلا به عارضه کمردرد با محدوده سنی 30 تا 45 سال مراجعه کننده به ک چکیده کامل
هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین درمانی منتخب بر میزان درد و ناتوانی عملکردی قالیبافان مبتلا به کمر درد مزمن میباشد. روش تحقیق نیمه تجربی است. جامعه آماری تحقیق شامل 30 نفر از قالیبافان مبتلا به عارضه کمردرد با محدوده سنی 30 تا 45 سال مراجعه کننده به کلینیکهای درمانی شهر بروجرد بوده که به صورت داوطلبانه، در این طرح پژوهشی شرکت کردند. آزمودنی های مذکور، به صورت تصادفی به دو گروه تمرین درمانی (سن 61/2 ± 20/37و کنترل(سن 002/3 ± 98/36) تقسیم شدند. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات، به آزمودنی های هر دو گروه، پرسشنامه ناتوانی کمر درد اسوستری و تعیین میزان درد vas داده شد. آزمودنی های گروه های تجربی به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه تحت تمرین درمانی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t استیودنت وابسته(جهت بررسی تغییرات پیش آزمون و پس آزمون هر گروه)، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که تمرین درمانی بر ناتوانی عملکردی و میزان درد قالیبافان مبتلا به کمر درد مزمن تأثیر معنی داری دارد(0001/0=P).
پرونده مقاله
زمینه و هدف: پاندمی کووید-19 ورزش سازمانیافته در جامعه را با لغو، اصلاح یا به تعویق انداختن مشارکت ورزشی به عنوان بخشی از استراتژی کاهش انتقال ویروس، مختل کردهاست. این امر تاثیر قابلتوجهی بر ورزشکاران جوان در رابطه با ملاحظات روانی - اجتماعی، حرکتی-جسمانی و پیشرفت ش چکیده کامل
زمینه و هدف: پاندمی کووید-19 ورزش سازمانیافته در جامعه را با لغو، اصلاح یا به تعویق انداختن مشارکت ورزشی به عنوان بخشی از استراتژی کاهش انتقال ویروس، مختل کردهاست. این امر تاثیر قابلتوجهی بر ورزشکاران جوان در رابطه با ملاحظات روانی - اجتماعی، حرکتی-جسمانی و پیشرفت شغلی آنها داشته است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کووید-19 بر ورزشکاران جوان میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه مقالات مرتبط از تمام پایگاههای اطلاعاتی شامل اسکوپوس، پابمد، گوگل اسکالار، سامانه همایشهای معتبر علمی، مگیران و نور مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در فرایند جستوجوی مقالات از کلیدواژههای ویروس کرونا، کووید 19، فعالیت ورزشی و ویروس کرونا، فعالیت ورزشی و سیستم ایمنی بدن، فعالیت ورزشی پرشدت و سیستم ایمنی بدن استفاده شد. نتایج: با توجه به محدودیتهای قرنطینه، نیاز به غلبه بر قوانین و شرایط ملی ناکارآمد برای ارائه مراقبتهای پزشکی، تأمین مالی و اجرای برنامه واکسن مؤثر در سطح محلی، ملی و جهانی، ایجاد ایمنی کافی گروه و ایجاد محیط، این اختلال احتمالاً برای چند سال ادامه خواهد داشت. نتیجه گیری: این مقاله چالشهای موقت مربوط به اهمیت حرکتی-جسمانی و روانی - اجتماعی حفظ یک برنامه ورزشی فعال برای ورزشکاران جوان را در نظر خواهد گرفت، که منعکسکننده اقدامات ایمنی برای اصلاح تجهیزات ورزشی و حمایتهای محیطی است تا اجازه مشارکت ایمن در آموزش و رقابت و ارائه مشاوره در مورد پروتکلهای بازگشت تدریجی به ورزش برای ورزشکاران جوان پس از ابتلا به کووید-19 را بدهد.
پرونده مقاله