شیلات (نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری): 5 (3)

دسترسی آزاد مقاله

1 - ترکیبات شیمیایی فیله و برخی از پارامترهای بیوشیمیایی و آنزیمی سرم خون تاس‌ماهی سیبری (Acipenser baerii, Brandt, 1869) در اوزان مختلف
فیروز زاهد مجید محمدنژاد

20.1001.1.20080026.1400.15.3.1.5

اطلاع از ترکیب شیمیایی ماده غذایی مصرفی توسط انسان یکی از اصول مهم در تهیه جیره های غذایی می باشد. تاس ماهی سیبری به دلیل دارا بودن رشد خوب در اندازه‌های مختلف در سیستم‌های پرورشی و توانایی تولید مثل جنسی در اسارت گونه پسندیده و مرغوبی برای آبزی پروری به شمار می‌آید. در چکیده کامل

اطلاع از ترکیب شیمیایی ماده غذایی مصرفی توسط انسان یکی از اصول مهم در تهیه جیره های غذایی می باشد. تاس ماهی سیبری به دلیل دارا بودن رشد خوب در اندازه‌های مختلف در سیستم‌های پرورشی و توانایی تولید مثل جنسی در اسارت گونه پسندیده و مرغوبی برای آبزی پروری به شمار می‌آید. در این بررسی ترکیبات شیمیایی فیله و برخ شاخص‌های بیوشیمیایی و آنزیمی سرم خون تاس ماهی سیبری در اوزان مختلف بررسی شد. ماهیان در 5 گروه متوسط وزنی 7/0-5/0 کیلوگرم، 5/2-2 کیلوگرم، 7-6 کیلوگرم، 12-10 کیلوگرم و 17-15 کیلوگرم و با 3 عدد ماهی از هر گروه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بررسی حاضر نشان داد که با افزایش وزن و اندازه ماهی میزان پروتئین، خاکستر و فیبر کاهش و میزان چربی افزایش می یابد (P< 0.05) اما میزان رطوبت در وزن‌های مختلف اختلافی ندارد (P> 0.05). نتایج بررسی حاضر نشان داد وزن ماهی بر شاخص های بیوشیمیایی سرم خون ماهی تاثیر گذار است. به‌طوری‌که با افزایش وزن میزان کلسترول، تری گلیسرید، اوره و آهن افزایش می‌یابد (P< 0.05) اما میزان آلبومین، کلسیم، سدیم و پتاسیم بدون تغییر می باشد (P> 0.05). ضمن اینکه بیشترین میزان پروتئین در گروه وزنی ۶ تا ۷ کیلوگرم بوده است. همچنین میزان شاخص های استرس (گلوکز و کورتیزول) با افزایش وزن افزایش یافته و میزان آنزیم‌های سرم نیز در وزنهای پایین بیشتر بوده است (P< 0.05). نتایج بررسی حاضر نشان داد که میزان اندازه و وزن ماهی بر ترکیبات شیمیایی فیله و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی و آنزیمی سرم خون ماهی تاثیرگذار است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - اثرات دو ماده بیهوشی گل‌میخک و لیدوکائین‌هیدروکلراید بر روی پارامترهای کیفی آب در مخازن شبیه‌سازی حمل و نقل بچه‌ماهیان انگشت‌قد قزل‌آلای رنگین‌کمان
سید احسان صابری عباس صادقلو فرحناز لکزایی

20.1001.1.20080026.1400.15.3.2.6

چکیدهبررسی واکنش های استرسی بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان، Oncorhynchus mykiss بر روی پارامترهای کیفی آب نظیر: اکسیژن محلول DO، آمونیوم دفعی NH4+و نوساناتpH در 6 گروه آزمایشی ppm5، 10، 20 ماده بیهوشی لیدوکائین هیدروکلراید، ppm5، 10، 30 عصاره گل میخک و 1 چکیده کامل

چکیدهبررسی واکنش های استرسی بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان، Oncorhynchus mykiss بر روی پارامترهای کیفی آب نظیر: اکسیژن محلول DO، آمونیوم دفعی NH4+و نوساناتpH در 6 گروه آزمایشی ppm5، 10، 20 ماده بیهوشی لیدوکائین هیدروکلراید، ppm5، 10، 30 عصاره گل میخک و 1 گروه شاهد مشابه آزمایشات شبیه‌سازی بر روی بچه ماهیان انگشت قدWinter flounder Pleuronectes تحت تاثیر ماده بیهوشی لیدوکائین‌ هیدروکلراید در 3 نوبت تکرار و بازه های زمانی یک ساعت یک بار به مدت 5 ساعت شبیه سازی انجام پذیرفت که نتایج حاصله پس از گذشت 5 ساعت حاکی از کاهش نسبی غلظت اکسیژن محلول تا ppm 42/4 و افزایش نسبی آمونیوم دفعی تا mg/l 45/0 بدون تلفات در گروه های تیمار لیدوکائین هیدروکلراید به همراه کاهش شدید غلظت اکسیژن محلول و افزایش شدید آمونیوم دفعی تا ppm 1/2 و mg/l 04/2 در 2 گروه تیمار ppm 30 و 10 عصاره گل‌میخک به واسطه خواص بالای بیهوشی اورژنول و کاریوفیلین این عصاره بوده که بچه ماهیان از مرحله شوک بیهوشی خارج نشده و دچار تلفات 100% گردیدند. هدف از شبیه سازی حمل و نقل طولانی مدت بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان به صورت مجزا با دو عصاره گیاهی گل میخک و ماده شیمیایی لیدوکائین هیدروکلراید بررسی سنجش مقاومت این گونه ماهی پرورشی، اقتصادی بوده که نتایج حاصله حاکی از تاثیرگذاری مثبت و غیرسمی ماده بیهوشی لیدوکائین هیدروکلراید علی الخصوص تیمار ppm20 نسبت به 2 گروه تیمار ppm10 و 5 همین ماده بیهوشی و 3 گروه تیمار عصاره گل میخک نسبت به گروه شاهد در کنترل شرایط حیاتی و فعالیت های متابولیسم دفعی بچه ماهیان دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - تاثیر پربیوتیک بیوموس (مانان الیگو ساکارید) بر برخی شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه ماهی کپور دریایی (Cyprinus carpio)
مهشید شاملوفر رضا اکرمی

20.1001.1.20080026.1400.15.3.3.7

چکیدهمطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر ماده بیوموس (مانان الیگو ساکارید) به عنوان یکی از انواع پربیوتیک بر رشد و بقاء کپور ماهیان جوان دریایی (Cyprinus carpio) انجام شد. این تحقیق با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح 0، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد بیوموس در قالب چهار تیما چکیده کامل

چکیدهمطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر ماده بیوموس (مانان الیگو ساکارید) به عنوان یکی از انواع پربیوتیک بر رشد و بقاء کپور ماهیان جوان دریایی (Cyprinus carpio) انجام شد. این تحقیق با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح 0، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد بیوموس در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 42/0 ± 88/10 گرم و تراکم 35 عدد در هر حوضچه ونیرو به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج حاصل از آنالیز آماری تاثیر مثبت افزایش سطح پربیوتیک بیوموس را بر برخی شاخص های رشد و تغذیه نظیر وزن نهایی (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، فاکتور وضعیت (CF) و نرخ بقاء (SR) کپور ماهیان دریایی نشان داد؛ به طوری که در سطح 6/0 درصد بیوموس در جیره غذایی مقادیر فاکتورهای فوق الذکر در مقایسه با سایر تیمارها افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان می دهد پربیوتیک بیوموس در سطح 6/0 درصد تا حدودی بر افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه در ماهی کپور دریایی تاثیر دارد. نتایج آنالیز ترکیب شیمیایی لاشه حاکی از عدم اختلاف معنی دار بین تیمارهای آزمایشی بود (05/0<P). همچنین این پربیوتیک می تواند تا حدودی در سطوح 4/0 و 6/0 درصد مکمل مناسبی برای جیره غذایی ماهی کپور دریایی باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - غنی‌سازی نائوپلیوس آرتمیا ارومیانا با جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا و ایزوکرایسیس گالبانا
سما کرمی فر قباد آذری تاکامی محمود حافظیه

20.1001.1.20080026.1400.15.3.4.8

چکیدهاین پژوهش با هدف تأثیر جلبک‌های نانوکلروپسیس اکولاتا (Nannochloropsis oculata) و ایزوکرایسیس گالبانا (Isochrysis galbana) بر افزایش درصد اسیدهای چرب غیراشباع به‌خصوص اسیدهای چرب EPA (ایکوزاپنتانوئیک اسید) و DHA (دیکوزا هگزانوئیک اسید) در آرتمیای ارومیه (Artemia urm چکیده کامل

چکیدهاین پژوهش با هدف تأثیر جلبک‌های نانوکلروپسیس اکولاتا (Nannochloropsis oculata) و ایزوکرایسیس گالبانا (Isochrysis galbana) بر افزایش درصد اسیدهای چرب غیراشباع به‌خصوص اسیدهای چرب EPA (ایکوزاپنتانوئیک اسید) و DHA (دیکوزا هگزانوئیک اسید) در آرتمیای ارومیه (Artemia urmiana) انجام شد. به‌منظور بهینه‌سازی ترکیب غذایی آرتمیا ارومیانا و به دنبال آن افزایش ارزش غذایی آن به‌عنوان غذای زنده مورد استفاده در آبزی‌پروری، غنی‌سازی به‌خصوص در مرحله نائوپلیوس بسیار رایج است. در این آزمایش نتایج تأثیر استفاده از دو نوع ریز جلبک بالا با توجه به ترکیب غذایی آن‌ها، در بازه‌های زمانی مختلف (2، 4 و 6 ساعت بعد از جذب کیسه زرده نائوپلیوس آرتمیا) به‌منظور افزایش ارزش غذایی نائوپلیوس نام‌برده (در شرایط فیزیکوشیمیایی: شوری 15-10 گرم در لیتر، دمای 26-25 درجه سانتی‌گراد، pH 5/8-8 و نور 2000 لوکس) با تأکید بر EPA و DHA مورد بررسی و با گروه شاهد (گروه گرسنگی داده شده در هنگام غنی‌سازی تیمارها)، نائوپلیوس آرتمیا بلافاصله بعد از تخم‌گشایی و همچنین بلافاصله بعد از جذب کیسه زرده مقایسه گردید. نتایج غنی‌سازی نشان می‌دهد که بهترین زمان برای غنی‌سازی نائوپلی آرتمیا با جلبک‌های مورد نظر 2 ساعت پس از جذب کیسه زرده می‌باشد. نتایج نشان داد که میزان EPA و DHA به‌ترتیب در گونه ایزوکرایسیس گالبانا 74/1 و 13/0 میلی‌گرم در گرم وزن خشک و در گونه نانوکلروپسیس اکولاتا به‌ترتیب 218/1 و 22/0 میلی‌گرم در گرم وزن خشک بود. به این ترتیب بهترین گونه جلبک برای افزایش میزان EPA ایزوکرایسیس گالبانا با میزان 74/1 میلی‌گرم در گرم وزن خشک و در مورد افزایش DHA جلبک نانو کلروپسیس اکولاتا با میزان 22/0 میلی‌گرم در گرم وزن خشک می‌باشد و نسبت بین DHA/EPA: 12/0 می‌باشد که بین نمونه‌های بالا در مورد EPA و DHA و نسبت بین آن‌ها در مقایسه با نمونه شاهد از نظر آماری اختلاف معنی‌دار وجود دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - بافت‌شناسی تکامل تخمدان ماهیان سوف حاجی‌طرخان (Perca fluviatilis Linnaeus, 1758) در تالاب امیرکلایه لاهیجان
محمد وفاجوی دیانتی علی بانی رضوان اله کاظمی

20.1001.1.20080026.1400.15.3.5.9

بررسی تعیین مراحل رسیدگی جنسی ماهی سوف حاجی‌طرخان براساس 87 قطعه ماهی ماده صید شده از تالاب امیرکلایه لاهیجان از آذرماه سال 89 لغایت آبان‌ماه سال 90 انجام شد. به‌منظور انجام این آزمایش، پس از تشریح نمونه‌ها، گناد جنس ماده به‌صورت ماکروسکوپیک تعیین مرحله گردید. سپس برای چکیده کامل

بررسی تعیین مراحل رسیدگی جنسی ماهی سوف حاجی‌طرخان براساس 87 قطعه ماهی ماده صید شده از تالاب امیرکلایه لاهیجان از آذرماه سال 89 لغایت آبان‌ماه سال 90 انجام شد. به‌منظور انجام این آزمایش، پس از تشریح نمونه‌ها، گناد جنس ماده به‌صورت ماکروسکوپیک تعیین مرحله گردید. سپس برای انجام مراحل بافت‌شناسی در فرمالین تثبیت شدند. برای مطالعات میکروسکوپی، برش‌های 7-5 میکرونی تهیه و به روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی گردید. تغییرات حاصل از رسیدگی جنسی در گناد به 6 مرحله تقسیم شدند که عبارتند از: نابالغ، پیش‌زرده‌سازی، زرده‌سازی اولیه، زرده‌سازی نهایی، اوولاسیون و مرحله پس از تخم‌ریزی. مطالعات نشان از تکامل یک اوولاسیون منفرد و یک دوره تخم‌ریزی کوتاه دارد مشاهدات بافت‌شناسی نشان دادند، دوره زرده‌سازی در ماهی سوف حاجی‌طرخان در تالاب امیرکلایه طولانی بوده و عدم وجود چندین مرحله رسیدگی تخمک در گناد و تخم‌ریزی کوتاه‌مدت در اسفندماه بیان‌کننده تخم‌ریزی کلی ماهیان است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - تاثیر سطوح مختلف محرک ایمنی ایمونوژن بر رشد و بازماندگی بچه‌ماهیان کلمه (Rutilus rutilus caspicus)
آزاده نصرت پور فرحناز لکزایی

20.1001.1.20080026.1400.15.3.6.0

چکیدهاین بررسی به منظور ارزیابی کارایی محرک ایمنی ایمونوژن در 4 سطح 0، 5/0، 1و 5/1 درصد ایمونوژن به جیره غذایی بچه ماهیان کلمه (Rutilus rutilus caspicus)، با میانگین وزنی 36/0±21/1 به‌مدت 8 هفته صورت گرفت. بچه ماهیان روزانه با غذای دستی در 3 وعده تغذیه شدند. در ا چکیده کامل

چکیدهاین بررسی به منظور ارزیابی کارایی محرک ایمنی ایمونوژن در 4 سطح 0، 5/0، 1و 5/1 درصد ایمونوژن به جیره غذایی بچه ماهیان کلمه (Rutilus rutilus caspicus)، با میانگین وزنی 36/0±21/1 به‌مدت 8 هفته صورت گرفت. بچه ماهیان روزانه با غذای دستی در 3 وعده تغذیه شدند. در انتهای دوره پرورش، میزان رشد و بازماندگی بچه ماهیان کلمه مقایسه شد. نتایج نشان داد که اختلاف در افزایش وزن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و تولید خالص ماهی در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 5/1 درصد ایمونوژن تغذیه شدند، بالاتراز گروه شاهد بود. اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. درصد غذای خورده شده روزانه در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 5/1 درصد محرک ایمنی ایمونوژن تغذیه شدند بطور معنی داری بالاتراز گروه شاهد بود. میزان بازماندگی در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 5/0 درصد محرک ایمنی ایمونوژن تغذیه شدند بالاتر از گروه شاهد بود، ولی از نظر آماری تفاوت معنی دار نبود. در مجموع، افزودن محرک ایمنی ایمونوژن موجب افزایش کارآیی رشد و بازماندگی بچه ماهیان کلمه نمی گردد. پرونده مقاله

XML

فهرست مقالات