• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - مقایسه اثرات دز های زیرکشندگی آفت‌کش‌های استامی‌پراید و پریمیکارب روی پارامترهای جدول زندگی شته Myzus persicae (Hem.: Aphididae)
        سمانه تاج الدین مسیح رزمجو محمدحسن بشارت نژاد
        شته سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) یکی از آفات مهم فلفل در گلخانه ها محسوب می شود. در این تحقیق کشندگی و زیرکشندگی سموم استامی پراید و پریمیکارب روی افراد ماده بالغ بی بال شته M. persicae مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر دز زیرکشندگی سموم استامی پراید و پریمیکارب چکیده کامل
        شته سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) یکی از آفات مهم فلفل در گلخانه ها محسوب می شود. در این تحقیق کشندگی و زیرکشندگی سموم استامی پراید و پریمیکارب روی افراد ماده بالغ بی بال شته M. persicae مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر دز زیرکشندگی سموم استامی پراید و پریمیکارب روی ویژگی های زیستی و پارامترهای دموگرافیک شته M. persicae در شرایط آزمایشگاهی با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی %5±60 و دوره نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی بررسی شد. مقدار LC50 سموم استامی پراید و پریمیکارب روی شته M. persicae به ترتیب برابر 75/51 و 08/54 ppm بود. منحنی بقاء (lx) شته M. persicae در تیمار تحت تاثیر سم استامی پراید نسبت به تیمارهای شاهد و پریمیکارب، با سرعت بیشتری به صفر رسید. میانگین طول عمر در شته M. persicae در تیمارهای استامی پراید (30/2 روز) و پریمیکارب (07/3 روز) با اختلاف معنی داری نسبت به تیمار شاهد (64/9 روز) کاهش یافت. بیشترین و کمترین مقدار نرخ خالص تولیدمثل (R0) و نرخ ناخالص تولیدمثل (GRR) شته M. persicae به ترتیب در تیمارهای شاهد و استامی پراید مشاهده شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) شته سبز هلو در تیمار شاهد (547/0 ماده بر ماده بر روز) و در تیمارهای استامی پراید و پریمیکارب به ترتیب به 114/0 و 163/0 ماده بر ماده بر روز کاهش یافت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد سموم استامی پراید و پریمیکارب دارای کارایی خوبی در کاهش جمعیت M. persicae هستند. بنابراین برای کنترل شته سبز هلو روی گیاه فلفل در گلخانه ها توصیه می شوند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی ترکیب شیمیایی و فعالیت حشره‌کشی اسانس پونه کوهی (Mentha longifolia L.) بر شته جالیز (Aphis gossypii Glover)
        مهران زمانی وردی حبیب عباسی پور سمیرا گودرزوند چگینی
        شته جالیز،Aphis gossypiiGlover یک گونه پلی فاژ و همه جازی است که به صورت گسترده در مناطق معتدل و گرمسیر دنیا انتشار دارد. در حال حاضر برای مبارزه با این آفت از سموم شیمیایی پرخطر که دارای اثرات زیست محیطی هستند و روی موجودات غیر هدف هم تاثیر می گذارند، استفاده می چکیده کامل
        شته جالیز،Aphis gossypiiGlover یک گونه پلی فاژ و همه جازی است که به صورت گسترده در مناطق معتدل و گرمسیر دنیا انتشار دارد. در حال حاضر برای مبارزه با این آفت از سموم شیمیایی پرخطر که دارای اثرات زیست محیطی هستند و روی موجودات غیر هدف هم تاثیر می گذارند، استفاده می شود. بنابراین برای مقابله با این وضعیت باید به فکر راهکارها و جایگزینی مناسب و ایمن برای مبارزه با این آفت باشیم. در این تحقیق ترکیب شیمیایی و سمیت تنفسی اسانس گیاه پونه کوهی، Mentha longifolia L. روی مراحل پورگی و بالغ شته جالیز مورد بررسی قرار گرفت. اسانس گیاه به روش تقطیر با آب مقطر و با اسانس گیر شیشه ای (کلونجر) طی مدت زمان 3 ساعت تهیه شد و شناسایی و میزان این اسانس با استفاده از روش گاز کروماتوگرافی جرمی انجام شد. آزمایشات زیست سنجی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با پنج غلظت (1/0 تا 9/0 میکرولیتر بر هوا) و در سه تکرار و برای هر تکرار 10 نمونه پوره سن آخر و شته بالغ به طور مجزا انجام گردید. همچنین اثر بازدارندگی پوره زایی با استفاده از غلظت زیر کشنده 50% علیه فرم شته موسس انجام گردید. نتایج بیانگر سمیت تنفسی بالای اسانس پونه کوهی برای شته جالیز بود. مواد اصلی تشکیل دهنده اسانس پونه کوهی عبارت از Pulegone (75/44%)، Menthone (80/30%)، 1,8- Cineole1 (49/5%)، Cyclohexanone, 5-methyl-2-(1-methylethyl)- (2R-cis (06/2%) بودند. میزان LC50 اسانس پونه کوهی بر پوره های شته جالیز برابر با 059/0 و بر شته های بالغ برابر با 0081/ میکرولیتر بر لیتر هوا محاسبه شد. با افزایش غلظت اسانس، میزان مرگ و میر هم افزایش پیدا کرد. همچنین میزان بازدارندگی پوره زایی اسانس پونه کوهی در غلظت زیرکشنده LC25(02/0 میکرولیتر بر لیتر هوا) برابر با 68/3±03/80 درصد محاسبه گردید. به نظر می رسد استفاده از اسانس فوق خصوصا در شرایط گلخانه ای می تواند توصیه گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی مناسب‌ترین واحد نمونه‌برداری از جمعیت شته‌های مزارع یونجه در شمال استان لرستان
        ایمان صبوری امیر محسنی امین شیلا گلدسته نسیم علی‌پناهی
        یونجه Medicago sativa L. یکی از گیاهان علوفه ای است که مصرف بسیار گسترده ای دارد. در دهه اخیر، در برخی از مناطق ایران به خصوص شمال استان لرستان، شته های یونجه به آفات با اهمیت اقتصادی تبدیل شده اند. در این تحقیق مناسب ترین واحد نمونه از جمعیت شته های مزارع یونجه، چکیده کامل
        یونجه Medicago sativa L. یکی از گیاهان علوفه ای است که مصرف بسیار گسترده ای دارد. در دهه اخیر، در برخی از مناطق ایران به خصوص شمال استان لرستان، شته های یونجه به آفات با اهمیت اقتصادی تبدیل شده اند. در این تحقیق مناسب ترین واحد نمونه از جمعیت شته های مزارع یونجه، در مزارع بروجرد واقع در شمال استان لرستان در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه شش واحد نمونه 1، 2، 3، 4، 5 و 6 ساقه یونجه نشان داد که بین مقادیر RV و RNP جمعیت های شته اختلاف معنی دار بود. نتایج نشان داد که مناسب ترین واحد نمونه برداری برای دو گونه Acyrthosiphon pisum و Acyrthosiphon kondoi واحد 4 ساقه و برای گونه Therioaphis maculate واحد 3 ساقه می باشد. بر اساس یافته های این تحقیق واحد نمونه چهار ساقه به منظور نمونه برداری از جمعیت شته های یونجه در مزارع یونجه توصیه می گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - اثر عصاره‌های اتانولی روناس، باریجه سن شکارگر(Hem: Miridae) Nesidiocoris tenuis روی سفید‌‌بالک پنبه Bemisia tabaci در مقایسه با حشره‌کش اسپیروتترامات
        فاطمه گروهی سهراب ایمانی محمد امین سمیع بهمن پناهی
        کارایی عصاره ‌های اتانولی گیاهان روناسRubia tinctorum L. (Rubiaceae)، باریجه Ferula gummosa Bioss (Apiaceae) و سن شکارگر Nesidiocoris tenuis Reuter (Miridae) روی سفید بالک پنبه Bemisia tabaci Gennadius (Aleyrodidae),در مقایسه با اسپیروتترامات در شرایط نیمه آزمایشگاهی مو چکیده کامل
        کارایی عصاره ‌های اتانولی گیاهان روناسRubia tinctorum L. (Rubiaceae)، باریجه Ferula gummosa Bioss (Apiaceae) و سن شکارگر Nesidiocoris tenuis Reuter (Miridae) روی سفید بالک پنبه Bemisia tabaci Gennadius (Aleyrodidae),در مقایسه با اسپیروتترامات در شرایط نیمه آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش ‌های زیست ‌ سنجی LC50 دو عصاره گیاهی و آفت ‌ کش روی سفید بالک پنبه محاسبه شد. سپس آفت ‌ کش و عصاره ‌های گیاهی با غلظت LC50 روی گلدان-‌های بوته‌ های گوجه ‌ فرنگی داخل قفس‌ با پوشش توری پاشیده شد. همچنین سن شکارگر داخل قفس های حاوی بوته ‌ های گوجه ‌ فرنگی رهاسازی شد. شمارش جمعیت سفید بالک پنبه در روزهای مختلف پس از اعمال روش ‌ های کنترل انجام گرفت. آزمایش‌ ها در دمای 5 ± 25 و رطوبت 5 ± 50 و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. غلظت LC50 عصاره ‌ های گیاهی روناس و باریجه و اسپیروتترامات به ترتیب 359/22، 641/42 و 404/0 میلی ‌ گرم بر میلی ‌ لیتر به دست آمد. درصد کاهش تراکم جمعیت سفید بالک پنبه توسط عصاره‌ های گیاهی روناس و باریجه، آفت ‌ کش اسپیروتترامات و سن شکارگر به ترتیب در مرحله تخم، 49/86، 52/83، 14/89 و 50/87 درصد در مرحله پورگی 02/79، 33/74، 65/82 و 04/79 درصد، در مجموع کل مراحل نابالغ 43/80، 88/73، 89/85 و 51/81 درصد و در مجموع کل مراحل پورگی 60/81، 38/78، 87/84 و 67/81 درصد بود. نتایج این تحقیق نشان داد که کارایی عصاره‌ گیاهی روناس و سن شکارگر به عنوان جایگزین سموم شیمیایی در شرایط طبیعی می تواند امید بخش باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - بررسی فون سوسک‌های لاک‌پشتی (Col.: Chrysomelidae) Cassida spp. و میزبان‌های گیاهی آن ها در شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران
        هادی استوان حسین مرادیان
        در این تحقیق جمع آوری سوسک های برگ خوار جنس (Col.: Chrysomelidae) Cassida spp در منطقه گچساران از اسفند ١٣٨٨ تا شهریور ١٣٩١ صورت گرفت. محل های نمونه برداری شامل مناطقی از دشت و ارتفاعات کوه های زاگرس بودند که آثار خسارت حشرات متعلق به این جنس روی گیاهان میزبان دیده چکیده کامل
        در این تحقیق جمع آوری سوسک های برگ خوار جنس (Col.: Chrysomelidae) Cassida spp در منطقه گچساران از اسفند ١٣٨٨ تا شهریور ١٣٩١ صورت گرفت. محل های نمونه برداری شامل مناطقی از دشت و ارتفاعات کوه های زاگرس بودند که آثار خسارت حشرات متعلق به این جنس روی گیاهان میزبان دیده می شد. در مجموع سه گونه از این جنس به شرح زیر شناسایی و توسط دکتر Borowice از لهستان مورد تائید قرار گرفتند. 1-Cassida persica Spaeth, 1926 2-Cassida transcaucasica Borowiec & Swietojanska, 2001 3-Cassida palaestina Reiche, 1858 گونه های Cassida persica و Cassida transcaucasica برای اولین بار در دنیا به ترتیب از روی گیاهان Platycheat mucronifolia Boiss.. وL. Centaurea behen جمع آوری شدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - ارزیابی باقیمانده سموم (دیازینون، ایمیداکلوپراید، پریمیکارب و استامی پراید) در خیار سبز گلخانه ای در منطقه فارس – ایران
        هادی استوان آناهیتا یزدان پاک شهرام حسامی مهدی غیبی
        وجود باقیمانده سموم بر روی محصولات کشاورزی می تواند نگرانی های جدی برای سلامت مصرف کنندگان به همراه داشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان باقیمانده آفت کش ها در خیار سبز گلخانه ای در استان فارس بود. روند کار به این صورت بود که 64 نمونه خیار سبز گلخانه ای برا چکیده کامل
        وجود باقیمانده سموم بر روی محصولات کشاورزی می تواند نگرانی های جدی برای سلامت مصرف کنندگان به همراه داشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان باقیمانده آفت کش ها در خیار سبز گلخانه ای در استان فارس بود. روند کار به این صورت بود که 64 نمونه خیار سبز گلخانه ای برای آزمون باقیمانده 4 سم آفت کش (دیازینون، ایمیداکلوپراید، پریمیکارب و استامی پراید) با استفاده از روش استخراج سریع، آسان، ارزان، موثر، مفید و ایمن (کچرز) و دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا – آشکارساز فرابنفش و مرئی HPLC-DAD)) به کار گرفته شد. اثرات و رفتار باقیمانده سموم، پریمیکارب، دیازینون، استامی پراید و ایمیداکلوپراید، در خیار سبز گلخانه ای در استان فارس مورد مطالعه قرار گرفت. خیار سبز های سم پاشی شده در زمان های 2 (ابتدایی)، 5، 10 و 14 روز پس از استفاده از آفت کش مورد نظر نمونه برداری گردید. استامی پراید و پریمیکارب در مقایسه با دو سم دیگر میزان باقیمانده بیشتری داشتند. داده های آزمایشگاهی همچنین از میزان 06/2 و 12/2 میلی گرم در کیلوگرم سموم استامی پراید و پریمیکارب بعد از 14 روز حکایت دارد، در حالی که کمترین میزان سموم دیازینون و ایمیداکلوپراید بعد از 14 روز، 24/0 و 16/1 میلی گرم در کیلوگرم بود. تمامی بقایای سموم مذکور پس از 21 روز از بین رفته است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - توصیف نخستین شیخک مشت‌زن ایرانی، گونه‌‌ای جدید از جنس Holaptilon Beier, 1964 (Mantodea, Mantidae) از منطقه حفاظت شده هفتادقله اراک
        محمود کلنگری رضا وفایی شوشتری
        به منظور مطالعه فون شیخک‌ های ایران، به روش ‌ های مختلف نمونه ‌ برداری‌ هایی صورت گرفت که در نتیجه آن دو فرد نر و ماده از گونه‌ ای ناشناخته در خرداد ماه سال 1396 از منطقه حفاظت شده هفتاد قله استان مرکزی جمع ‌ آوری گردید. این گونه به عنوان نخستین شیخک مشت زن ایرانی، چکیده کامل
        به منظور مطالعه فون شیخک‌ های ایران، به روش ‌ های مختلف نمونه ‌ برداری‌ هایی صورت گرفت که در نتیجه آن دو فرد نر و ماده از گونه‌ ای ناشناخته در خرداد ماه سال 1396 از منطقه حفاظت شده هفتاد قله استان مرکزی جمع ‌ آوری گردید. این گونه به عنوان نخستین شیخک مشت زن ایرانی، متعلق به جنس Holaptilon بوده که به دلیل رفتار مشت‌ زنی آن ‌ها در مواجه با یکدیگر با نام Holaptilon brevipugilis sp. n. به معنی مشت‌ زن کوچک نامگذاری گردید. در این مطالعه کلید شناسایی گونه ‌ های این جنس‌ و توصیف کیسه تخم و همچنین معرفی خصوصیات زیستگاه صورت گرفته است. پرونده مقاله