osmotic adjustment

حرية الوصول المقاله

1 - اثر تنش کم آبی بر متابولیت های اسمزی، سیستم آنتی اکسیدانی و تولید دانه و روغن آمارانت رقم کونیز
مهرداد یارنیا

خشکی یکی از مهم ترین عوامل تنش زای محیطی است که به شدت رشد و عملکرد گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می دهد. ولی پاسخ گیاهان به این عوامل تنش زا بسته به زمان وقوع از نظر مرحله رشدی گیاه متفاوت است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اعمال سطوح مختلف تنش کم آبی (آبیاری أکثر

خشکی یکی از مهم ترین عوامل تنش زای محیطی است که به شدت رشد و عملکرد گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می دهد. ولی پاسخ گیاهان به این عوامل تنش زا بسته به زمان وقوع از نظر مرحله رشدی گیاه متفاوت است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اعمال سطوح مختلف تنش کم آبی (آبیاری پس از 50، 80، 110، 140 و 170 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) در مراحل مختلف رشد و نمو آمارانت (استقرار بوته ها، آغاز ساقه دهی، آغاز گلدهی و پر شدن دانه ها) بود. برای این منظور اقدام به تعیین میزان تولید دانه، درصد پروتئین و عملکرد روغن گردید. ارزیابی های فیزیولوژیک نیز جهت تعیین میزان تنظیم اسمزی و تغییر فعالیت سیستم آنتی اکسیدانی انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد اعمال تنش کم آبی بسته به شدت و دوام تنش باعث افت بین حداقل 10 تا حداکثر 89 درصدی عملکرد دانه، 28 تا 70 درصدی شاخص برداشت، 12 تا 32 درصدی پروتئین دانه و 29 تا 97 درصدی عملکرد روغن در این گیاه می شود که نشان از حساسیت بالای تولید دانه و روغن مخصوصاً در تنش های شدید و طولانی مدت دارد. نتایج بررسی تغییرات مواد اسمزی (پرولین و کربوهیدرات های محلول) نشان داد این گیاه با قرار گرفتن در شرایط تنش کم آبی میزان پرولین و کربوهیدرات های محلول را به ترتیب تا 31 و 50 درصد افزایش می دهد. توانایی گیاه در این افزایش در خشکی های شدید کاهش می یابد. به همین ترتیب، آمارانت برای مقابله با تنش کم آبی اقدام به افزایش میزان آنزیم های آنتی اکسیدان شامل کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز به ترتیب تا حداکثر 53، 23 و 79 درصد می کند که نقش مهم تر آنزیم سوپراکسید دیسموتاز را در مقابله با گونه های فعال اکسیژن و تنش اکسیداتیو ناشی از آن نشان می دهد. بر اساس این بررسی نشان داده شد که آمارانت گیاهی حساس در برابر کم آبی های متوسط و شدید (110 تا 170 میلی متر تبخیر از تشتک) و با تحمل مناسب به میزان آب حاصل از آبیاری با دور پس از 80 میلی متر تبخیر از تشتک می باشد به طوری که با کاهش 60 درصدی در آب مصرفی (آبیاری پس از 80 به جای 50 میلی متر تبخیر از تشتک) عملکرد دانه این گیاه با کاهشی حدود 17 درصد، محصولی در حدود 245 گرم در متر مربع (2.45 تن در هکتار) تولید می کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - اثر تنش شوری بر تنظیم کننده های اسمزی، عملکرد و اسانس توده های محلی زنیان (Trachyspermum ammi L.)
عیسی پیری موسی کشته گر ابوالفضل توسلی مهدی بابائیان

زنیان یکی از مهم ترین گیاهان دارویی منطقه زاهدان است. تنش شوری و خشکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان زراعی در استان سیستان و بلوچستان هستند. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی زنیان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادف أکثر

زنیان یکی از مهم ترین گیاهان دارویی منطقه زاهدان است. تنش شوری و خشکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان زراعی در استان سیستان و بلوچستان هستند. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی زنیان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور زاهدان در سال 93 – 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو توده زنیان C1: توده محلی و C2: توده پاکستانی به عنوان فاکتور اول و پنج سطح شوری S1: شاهد، S2: 2، S3: 4، S4: 6 و S5: 8 دسی زیمنس بر متر به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد بیشترین صفات طول ریشه، ارتفاع ساقه، وزن تر گیاه و وزن خشک گیاه و عملکرد اسانس از توده محلی و آبیاری با آب معمولی (تیمار بدون تنش شوری) به دست آمد. با افزایش شدت تنش خشکی در کلیه صفات کمی مورد اندازه گیری کاهش معنی داری مشاهده گردید، اما درصد اسانس با افزایش تنش شوری افزایش یافت. اندازه گیری غلظت تنظیم کننده های اسمزی نشان داد میزان غلظت پرولین و کربوهیدرات های محلول تحت تاثیر تیمار تنش شوری در مقایسه با شاهد افزایش یافتند و افزایش شدت تنش شوری موجب افزایش میزان غلظت تنظیم کننده های اسمزی شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که زنیان نسبتاً به تنش شوری مقاوم است، البته سطـوح بالای 4 دسی زیمنس بر متـر باعث کاهش ویــژگی های کمّی گیاه می شوند و در صورت وقوع شوری، این گیاه با به کارگیری مکانیزم تنظیم اسمزی و به وسیله افزایش تجمع پرولین و کربوهیدرات در هنگام مواجه با شوری، شرایط تنش را تا حدی تحمل می کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - Physiological response of sesame (Sesamum indicum L.) to application of chitosan and magnesium-nano fertilizers under irrigation cut-off in a sustainable agriculture system
Jaber Khordadi Varamin Farzad Fanoodi Jafar Masuod Sinaki Shahram Rezvan Ali Damavandi

10.30495/ijpp.2018.545665

In order to investigate chitosan and magnesium-nano fertilizers’ impact on photosynthetic pigments, protein, proline, and soluble sugar contents of sesame under irrigation cut-off treatment, a split-factorial experiment was conducted based on randomized blocks wit أکثر

In order to investigate chitosan and magnesium-nano fertilizers’ impact on photosynthetic pigments, protein, proline, and soluble sugar contents of sesame under irrigation cut-off treatment, a split-factorial experiment was conducted based on randomized blocks with three replications. Irrigation cut-off based on BBCH scale as the main factor (normal irrigation and irrigation cut-off in 6 and 75 BBCH stages). Secondary factors as subplot included Oltan and Dashtestan-2 sesame cultivars, and foliar application of Mg-nano fertilizer (application and non-application) and chitosan (control, foliar application of 4.8 g.l-1 in 65 BBCH and 6.4 g.l-1 in 75 BBCH stages). Based on the results, severe drought stress (irrigation up to 65 BBCH) resulted in reducing the mean of chlorophyll a, b, and total compared to the control treatment. Chitosan foliar application yielded more desirable results compared to those of Mg-nano fertilizer and caused an increase in the mean traits of chlorophyll a, b, total, carotenoid, protein, proline, and soluble sugar. In addition, irrigation up to 65 BBCH (severe drought stress) and non-application of nanofertilizer led to a decrease in chlorophyll content and physiological damage. Based on the findings, chitosan biopolymer, as a natural substance, as well as co-application of these two can be an appropriate action in order to decrease the plant damage under drought stress regarding the role of Mg in chlorophyll structure and a large number of the plant vital enzymes. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - The Influence of Water-Deficit Stress on Growth, Water Relations and Solute Accumulation in Wild Jujube(Ziziphus lotus)
M. Maraghni M. Gorai M. Neffati

Wild jujube, Ziziphus lotus, is a multipurpose xerophytic shrub of the Rhamnaceae family widely distributed in arid and semi-arid regions of Tunisia, where it occupies most soil types. The fruit is the edible part of the plant by local population. The reintroduction of أکثر

Wild jujube, Ziziphus lotus, is a multipurpose xerophytic shrub of the Rhamnaceae family widely distributed in arid and semi-arid regions of Tunisia, where it occupies most soil types. The fruit is the edible part of the plant by local population. The reintroduction of this shrub requires the control of its multiplication in response to water shortage. This study aims to evaluate growth and water relations of wild jujube seedlings under water deficit stress. After multiplication and growth under well-watered conditions, water deficit stress was imposed to seedlings by controlled deficit irrigation to 40 and 70% of field capacity (FC) for 15, 30 and 45 days. Soil of control plants was maintained at 100% FC throughout the experiments. Best growth was recorded for control plants, while water deficit successively reduced dry matter production and leaf number per plant. In addition, relative water content of leaves and branch water potential decreased significantly under severe drought stress. Plants subjected to 40% FC, accumulated respectively, 1.5 and 15-fold more soluble sugars and proline in leaves than controls. There was a strong negative relationship identified between leaf proline concentration and branch water potential with R2=0.85, reflecting the importance of this amino acid ability for osmotic adjustment in Z. lotus. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - تاثیر شرایط متفاوت رویشگاهی بر تغییرات اسیدهای آمینه و املاح معدنی در گیاه رمس Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss.
مهدیه تجملیان حمید سودائی زاده اصغر مصلح آرانی محمدهادی راد محمدعلی حکیم زاده

شوری خاک از عوامل اصلی تأثیرگذار بر رشد و نمو گیاهان است. گیاه رمس Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss. به‌عنوان یک گونه شورپسند، سطح وسیعی از اراضی بیابانی را به خود اختصاص داده و تاثیر قابل توجه در کنترل فرسایش بادی دارد. در پژوهش حاضر تغییرات اسیدهای آمینه و أکثر

شوری خاک از عوامل اصلی تأثیرگذار بر رشد و نمو گیاهان است. گیاه رمس Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss. به‌عنوان یک گونه شورپسند، سطح وسیعی از اراضی بیابانی را به خود اختصاص داده و تاثیر قابل توجه در کنترل فرسایش بادی دارد. در پژوهش حاضر تغییرات اسیدهای آمینه و موادمعدنی گیاه رمس و ارتباط آنها در دو منطقه از شهرستان بافق با شرایط متفاوت خاکی (خاک شور-سدیمی پلایا و غیر شور تپه‌های ماسه‌ای) در سال 1395 بررسی شد. نمونه برداری با طرح کاملا تصادفی و با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در هر دو رویشگاه اسید آمینه سرین بیشترین سهم را در شکل‌گیری محتوی کل اسیدآمینه گیاه به عهده داشت. محتوی کل اسیدآمینه در دو منطقه اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد (01/0p<) داشت به‌طوری‌که در رویشگاه ماسه ای با 75/431 پی‌پی‌ام بیش از رویشگاه پلایا با 38/268 پی‌پی‌ام بود. اسیدآمینه آسپارژیک، گلوتامیک، سرین، گلیسین، آلانین، تیروزین، والین، متیونین در رویشگاه ماسه‌ای بیش از رویشگاه پلایا بود. در حالی که اسیدآمینه گلوتامین و ترئونین در رویشگاه پلایا مقدار بیشتری داشت. نتایج بررسی مواد معدنی نشان داد بیشترین میزان فسفر، سدیم، کلر، آهن، منگنز، روی و مس در رویشگاه پلایا و بیشترین میزان نیتروژن در رویشگاه ماسه‌ای بود. با توجه به تجمع یون‌هایی از قبیل سدیم در بافت گیاه در پلایا، می‌توان مهمترین پاسخ فیزیولوژیکی گیاه رمس جهت تنظیم پتانسیل اسمزی را رقیق شدن شیره واکوئلی گیاه با تعدیل غلظت یون‌ها در اندام گیاه دانست و نقش اسمولیت‌هایی نظیر اسیدهای آمینه را در درجات بعدی در نظر گرفت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - اثر آبسیزیک اسید و براسینواستروئید بر میزان پرولین و رنگیزه های فتوسنتزی و دوام سطح برگ جو بدون پوشینه در رژیم‌های مختلف آبیاری
خدیجه السادات تهمتن امید علیزاده برمک جعفری حقیقی

به منظور بررسی اثر آبسیزیک اسید و براسینواستروئید بر میزان پرولین و رنگیزه های فتوسنتزی و دوام سطح برگ جو بدون پوشینه در سطوح مختلف آبیاری، آزمایش در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجانبه صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در محیط کشت گلدان به م أکثر

به منظور بررسی اثر آبسیزیک اسید و براسینواستروئید بر میزان پرولین و رنگیزه های فتوسنتزی و دوام سطح برگ جو بدون پوشینه در سطوح مختلف آبیاری، آزمایش در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجانبه صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در محیط کشت گلدان به مورد اجرا درآمد. فاکتورهای مورد بررسی شامل، سطوح آبیاری در دو سطح آبیاری در حد ظرفیت زراعی و 50 درصد ظرفیت زراعی و محلول پاشی هورمون های آبسیزیک اسید و براسینواستروئید در مرحله گلدهی در چهار سطح (سطح صفر (شاهد)، مصرف4 پی پی ام آبسیزیک اسید، مصرف 10 پی پی ام براسینو استروئید و مصرف 4 پی پی ام آبسیزیک اسید و 10 پی پی ام براسینو استروئید بود. نتایج نشان داد تنش کم آبی سبب افزایش پرولین، کلروفیل a و کلروفیل b و کاروتینوئید در جو بدون پوشینه شد و دوام سطح برگ با بروز تنش آبی کاهش یافت. کاربرد براسینو استروئید به تنهایی خسارت ناشی از تنش کم آبی را افزایش داد، اما کاربرد آبسیزیک اسید به تنهایی و یا توام با براسینو استروئید بوسیله افزایش رنگیزه های فتو سنتزی می تواند تا حدودی اثرات مضر تنش کم آبی را در جو بدون پوشینه تعدیل نماید تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - The Effect of Different Water Potentials on Seed Germination and Growth of some Persian Walnut Populations
Leily Heidari Naser Boroomand Mohammad Sadat-Hosseini

10.22034/jon.2019.1869808.1058

In this study, seven walnut populations (Rabor, Hanza, Sardoueih, Dalfard, Bidkhan, Dehbakri, and Baft) were selected from Kerman province and compared for drought stress tolerance. Water potential between 0 and -1.5 MPa was obtained by polyethylene glycol 6000 solution أکثر

In this study, seven walnut populations (Rabor, Hanza, Sardoueih, Dalfard, Bidkhan, Dehbakri, and Baft) were selected from Kerman province and compared for drought stress tolerance. Water potential between 0 and -1.5 MPa was obtained by polyethylene glycol 6000 solutions. Germination percentage, leaf relative water content (LRWC), and growth parameter of seedlings diminished with increasing drought stress, but it varied across the genotypes. The Dehbakri genotype was the most tolerant to osmotic stress. In contrast, Dalfard and Bidkhan were the most sensitive to osmotic stress in which no germination occurred at -1.5 MPa. Additionally, drought treatment increased proline and soluble sugar content in the shoot and root in the tolerant genotypes. These results suggest that the accumulated proline and soluble sugar promote drought stress. Overall, the concentration of phosphorus, potassium, calcium, magnesium, and manganese increased with a reduction in the water potential while nitrogen, copper, zinc, and iron elements dropped with the decrease in water potential. Using cluster analysis, Dehbakri was classified as the most tolerant genotype. Baft, Sardoueih, Rabor, and Hanza were semi-sensitive genotypes; finally Dalfard and Bidkhan were classified as the most sensitive genotypes. For future production of drought tolerant rootstock, Dehbakri genotype is suggested to be used in breeding programs. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - اثر محلول پاشی پرولین برکاهش اثرات ناشی از تنش کم آبی در بابونه آلمانی
حکیمه درویژه محسن زواره

10.22034/aej.2018.541280

راه کار های مختلفی برای کاهش آسیب های ایجاد شده طی تنش کم آبی و بهبود تحمل گیاه به آن وجود دارد. در این پژوهش تأثیر محلول‌پاشی پرولین بر کاهش اثرات تنش کم‌آبی و بهبود شاخص‌های کمی و کیفی بابونه آلمانی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه أکثر

راه کار های مختلفی برای کاهش آسیب های ایجاد شده طی تنش کم آبی و بهبود تحمل گیاه به آن وجود دارد. در این پژوهش تأثیر محلول‌پاشی پرولین بر کاهش اثرات تنش کم‌آبی و بهبود شاخص‌های کمی و کیفی بابونه آلمانی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه گیلان انجام و تیمارهای آزمایش شامل پرولین با غلظت های 0، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر و کم آبی در چهار سطح 0، 25، 50 و 75 درصد تخلیه از حد ظرفیت زراعی در مرحله ساقه روی بود. در اثر کم آّبی غلظت پرولین و کاتالاز افزایش، ولی صفات مورفولوژیک کاهش یافت. کاربرد پرولین در شرایط کم آّبی بر همه ویژگی های اندازه گیری شده تأثیر معنی دار داشت. براساس نتایج این آزمایش محلول پاشی گیاه با غلظت 100 میلی گرم بر لیتر پرولین موجب بهبود رشد و تعدیل وضعیت گیاه در برابر کم آبی شد و از این رو استفاده از غلظت فوق برای دستیابی به عملکرد مطلوب در بابونه در شرایط کم آبی توصیه می شود. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات osmotic adjustment

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية