Threonine

حرية الوصول المقاله

1 - Theoretical Thermodynamic Study of Solvent Effects on Serine and Threonine Amino Acids at Different Temperatures
Farideh Keshavarz Rezaei

The thermodynamic functions such as enthalpy (H), Gibbs free energy (G) and entropy (S) of Serineand Threonine amino acids were theoretically studied at different condition (solvents andtemperatures) by using Gussian o3, software. First, the structural optimization of i أکثر

The thermodynamic functions such as enthalpy (H), Gibbs free energy (G) and entropy (S) of Serineand Threonine amino acids were theoretically studied at different condition (solvents andtemperatures) by using Gussian o3, software. First, the structural optimization of isolated Serine andThreonine were done in the gas phase by using the Hartree-Fock (HF) level of theory with 3-21G, 6-31G and 6-311G basis sets. Moreover, vibrational frequencies were calculated in gas phase on theoptimized geometries at the same level of theory to obtain enthalpy (H) Gibbs free energy (G) andentropy (S) at 7 different temperatures such as (25, 27, 29, 31, 33, 35 and 37°C).Then, the solventeffects are taken into via the self-consistent reaction field (SCRF=PCM) model. Therefore, all of thecalculations were repeated in various solvents (Water, Methanol and Ethanol) and 7 differenttemperatures (25, 27, 29, 31, 33, 35 and 37°C). Thermodynamically analysis shows the relativeenthalpy changes (H) Gibbs free energy changes (G) are negative values but the entropy changes(S) are positive values for Serine and Threonine molecules. Also, the results shows, with increasingdielectric constant of solvent and increasing of temperature the stability of considered moleculesincreases. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - ارزیابی تاثیر مقادیر مختلف اسید آمینه ترئونین جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و برخی از فاکتورهای خونی بلدرچین ژاپنی تحت تنش گرمایی
خیرالله مرادی حسین رضا شهبازی

10.30495/jvcp.2021.1911560.1284

استفاده از مکمل‌ اسید آمینه ترئونین در جیره بلدرچین سبب افزایش راندمان تولید می‌گردد. مطالعهحاضربهمنظور مقایسهاثرمقادیر مختلف ترئونین جیره غذاییبر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و فاکتورهای خونی در بلدرچین ژاپنی تحت تنش گرمایی انجامپذیرفت. بدین منظور از تعداد 300 أکثر

استفاده از مکمل‌ اسید آمینه ترئونین در جیره بلدرچین سبب افزایش راندمان تولید می‌گردد. مطالعهحاضربهمنظور مقایسهاثرمقادیر مختلف ترئونین جیره غذاییبر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و فاکتورهای خونی در بلدرچین ژاپنی تحت تنش گرمایی انجامپذیرفت. بدین منظور از تعداد 300 قطعه جوجه نر یک روزه بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica) در یک طرح کاملاً تصادفی در قالب 6 تیمار و 5 تکرار که هر تکرار حاوی 10 جوجه بود، استفاده شد. مقادیر مختلفبه کارگرفته شدهاز ترئونین در جیره های غذایی آزمایشی به ترتیب شامل 1) 82/0 درصد، 2) 92/0 درصد، 3) 02/1 درصد، 4) 12/1 درصد، 5) 22/1 درصد و 6) 32/1 درصد، بود. افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای 5 و 6، بهبود معنی‌داری پیدا کرد (001/0>p ) و مقادیر 12/1 و 22/1 درصد ترئونین در جیره، اثر معنی‌داری بر بهبود خصوصیات لاشه داشت (001/0>p ). اما اختلاف آماری معنی‌داری در وزن اندام‌های لنفاوی و تیتر آنتی‌بادی‌های تولیدشده علیه SRBC (sheep red blood cells) وجود نداشت (05/0<p ). همچنین مقادیر مختلف ترئونین جیره اثر معنی‌داری بر افزایش غلظت اسید اوریک،HDL(high-density lipoprotein)و LDL (low-density lipoprotein) سرم خون بلدرچین‌ها داشت (05/0>p ). غلظت آنزیم‌های کبدی هیچ کدام از تیمارها اختلاف آماری معنی‌داری باهم نداشتند(05/0<p ).در مطالعه حاضر مشخص گردید کهافزایش مقدار اسید آمینه ترئونین در جیره بلدرچین‌ها تا سطح 22/1 درصد، می‌تواند بر عملکرد و بهبود خصوصیات لاشه در شرایط تنش گرمایی اثرات مفیدی داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - مطالعه ارتباط بین میزان ترئونین با بار میکروبی لاشه
فرشید خیری قاسم نجفی سید محمد علی جلالی

آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح متفاوت ترئونین بر بار میکروبی لاشه بر 450 قطعه جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه‌ هابه صورت تصادفی به پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار (15 جوجه در هر تکرار) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی شامل أکثر

آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح متفاوت ترئونین بر بار میکروبی لاشه بر 450 قطعه جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه‌ هابه صورت تصادفی به پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار (15 جوجه در هر تکرار) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی شامل سطوح متفاوت ترئونین با پنج سطح 90، 100، 110، 120 و 130 درصد توصیه ‌دستورالعمل سویه راس 308 بود. تاثیر مکمل ترئونین بر بار میکروبی لاشه در جوجه گوشتی نر و ماده معنی دار (05/0>P) بود .درلاشه جوجه های گوشتی (تیمار ها متفاوت) سالمونلا مشاهده نشد. در رقت (1 - ) بیشترین میزان بار میکروبی در تیمار90 درصد ترئونین مشاهده شد، که با تیمارهای 100،120 و130 درصد ترئونین تفاوت معنی دار نشد ولی با تیمار110 درصد ترئونین تفاوت معنی دار (05/0>P) شد. در رقت (2-) کمترین میزان بار میکروبی لاشه در تیمار110 درصد ترئونین مشاهده شد که با تیمارهای 90،100،120و130 درصد ترئونین تفاوت معنی داری (05/0>P) بود. همچنین در حجم کل بار میکروبی کمترین میزان مربوط به تیمار110 درصد ترئونین بود که با بقیه تیمارها تفاوت معنی دار (05/0>P) شد. بهترین سطح برای اسیدهای آمینه ترئونین در جیره جوجه گوشتی سطح 110 درصد ترئونین بود که در این سطح مناسب ترین میزان بارمیکروبی گوشت بود و جوجه ها از لحاظ عملکرد در مناسبترین وضعیت قرار داشتند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - Effect of Using L–Threonine and Reducing Dietary Levels of Crude Protein on Egg Production in Layers
M. Mohammadi Gheisar F. Foroudi A. Ghazikhani Shad

This experiment was conducted to determine the effect of using L-threonine and reducing dietary levels of crude protein (CP) on egg production criteria in layers. Three hundred of Hy-Line W36 laying hens were used in this experiment. This experiment consisted of three e أکثر

This experiment was conducted to determine the effect of using L-threonine and reducing dietary levels of crude protein (CP) on egg production criteria in layers. Three hundred of Hy-Line W36 laying hens were used in this experiment. This experiment consisted of three experimental treatments with five replications in each. Experimental treatments included 3 diets with different levels of CP which were 15, 16 and 17% with 0.1, 0.05 and 0.02% L-threonine supplementation, respectively. Experimental period lasted for 5 weeks. In this experiment quantitative factors such as egg mass, egg weight, egg production percentage, feed conversion ratio (FCR), body weight and feed intake were measured. Measured data were analyzed by completely randomized design (CRD). Results indicated that reducing dietary levels of CP to 15% and using L-threonine supplementation had no significant effect (P>0.05) on laying criteria. According to economic analysis, the treatment containing 15% CP and 0.1% L-threonine was the most beneficial treatment. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - Impacts of Dietary L-Threonine Supplementation on Performance and Intestinal Morphology of Broiler Chickens during Summer Time
ک. شیرزادگان ا. نیکخواه م.ع. جعفری

The present study evaluated effects of 0.0%, 0.5%, 0.75% and 1.0% L-threonine in diet on performance and gastrointestinal tract development in broiler chickens during summer. From 0 to 42 days old, body weight gain was greater in 0.75% L-threonine fed birds than in 0.0% أکثر

The present study evaluated effects of 0.0%, 0.5%, 0.75% and 1.0% L-threonine in diet on performance and gastrointestinal tract development in broiler chickens during summer. From 0 to 42 days old, body weight gain was greater in 0.75% L-threonine fed birds than in 0.0% and 0.5% L-threonine fed birds (P<0.05). Moreover, in jejunum and ileum both the 0.75% and 1.0% L-threonine intake caused longer villus height as compared to 0.0% and 0.5% L-threonine (P<0.05), but no other morphological parameters were affected by L-threonine supplementation (P>0.05). No significant differences were observed between the treatments for feed intake and feed conversion ratio during the starter, grower or whole experimental period (P>0.05). During the growth period, 0.75% L-threonine fed birds had the highest body weight gain (P<0.05). Carcass traits were not affected by treatments (P>0.05). In conclusion, supplementation of 0.75% L-threonine improved the intestinal morphology and body weight gain of broilers under hot conditions. As well as, the higher levels of L-threonine (1.0) percent in diet can will increased the villus height in the jejunum and ileum. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - Effect of <i>Saccharomyces cerevisiae</i> Association with Threonine on Productive Performance in Broilers
م.ف. پرالتا آ.ج. نیلسون ر.د. میازو

The aim was to evaluate the association of Saccharomyces cerevisiae (Sc) with threonine (T), in broiler diets, on performance, carcass quality and gut histomorphometric variables. One hundred Ross male broilers (1 to 43 days old) were distributed into four treatments D1 أکثر

The aim was to evaluate the association of Saccharomyces cerevisiae (Sc) with threonine (T), in broiler diets, on performance, carcass quality and gut histomorphometric variables. One hundred Ross male broilers (1 to 43 days old) were distributed into four treatments D1: basal diet (BD), D2: BD plus 5 g Sc/kg feed, D3: BD plus 30% T and D4: D3 plus 5 g Sc/kg feed. Productive variables measured were: average daily weight gain (ADWG) (g/broiler/day), average daily feed consumption (ADFC) (g/broiler/day), and feed conversion ratio (FCR). Also, were determinate: carcass yield (CY) (%), breast weight (BW) (g), thigh weight (TW) (g) and abdominal fat weight (AFW) (g). Moreover, villus height (VH) (µ), crypt depth (CD) (µ), villus area (VA) (µ2) and VH/CD ratio were measured. Results shown that D4 had higher ADWG than D3 group (P≤0.05) and exhibited the best FCR than D2 and D3 group (P≤0.05). Also, D4 had higher BW than D3 group (P≤0.05) and lower AFW than D1 (P≤0.05). The CY and TW were not affected by additives, BW was higher in D4 than D3 group (P≤0.05) and AF was lower in D4 respect to D1 group (P≤0.05). Probiotics decreased VH/CD ratio respect to control (P≤0.05) and VA increased in D4 respect to D1 group (P≤0.05). Also, D3 and D4 group had higher mucus and increased goblet cells numbers. Conclusion: Scassociate with T increase the productive performance of broiler through the healthy gut. Improvement in productive performance would be generated by a better FCR that could be reflex in more efficient use of nutrient that could be translated in better carcass performance (increase muscle deposition and decrease AFW). A healthy gut would be generate by an increase in VA and decrease VH/CD Ratio that could be reflex in enhancing absorptive function by more mature epithelia. Also, mucosal hypersecretion produced by increased goblet cell number could be protected, being the first line of host defense against invading pathogens. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - اثرات استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره بر عملکرد، شاخص های لاشه، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه‌های خونی و ایمنی در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف ترئونین
مهدی بساره وحید رضائی پور روح اله عبداله پور سکینه اسدزاده

10.22034/ascij.2023.1981690.1474

استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره جوجه‌های گوشتی به ویژه در دوره آغازین می‌تواند بخشی از مشکلات مربوط به هضم چربی را در پرنده مرتفع سازد. از طرفی، با توجه به نقش تعیین کننده ی ترئونین در شکل گیری ساختار جذبی در روده، این پژوهش در جهت تعیین اثرات استفاده از لیزوفسفولیپید أکثر

استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره جوجه‌های گوشتی به ویژه در دوره آغازین می‌تواند بخشی از مشکلات مربوط به هضم چربی را در پرنده مرتفع سازد. از طرفی، با توجه به نقش تعیین کننده ی ترئونین در شکل گیری ساختار جذبی در روده، این پژوهش در جهت تعیین اثرات استفاده از لیزوفسفولیپید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه‌های خونی و ایمنی در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در 8 تیمار و 5 تکرار و در یک دوره 35 روزه استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی در قالب آرایش فاکتوریل 4 × 2 شامل دو سطح استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره (صفر و 1/0 درصد) و چهار سطح اسید آمینه ترئونین (100، 105، 110 و 115 درصد احتیاجات) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که در طی دوره 35 روزه این آزمایش، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با مکمل لیزوفسفولیپید بهبود یافت (05/0 p <). علاوه بر این، استفاده از سطوح بالاتر از 100 درصد احتیاجات ترئونین، ضریب تبدیل غذایی را بهبود بخشید (05/0 > p). از طرفی، استفاده از سطوح بالاتر از 100 درصد احتیاجات ترئونین و نیز مکمل لیزوفسفولیپید در جیره سبب افزایش قابلیت هضم پروتئین خام و چربی خام در جوجه‌های گوشتی شد (05/0 > p). استفاده از مکمل لیزوفسفولیپید سبب افزایش مقدار گلوکز سرم شد (05/0 > p). در حالی که سطح 105 درصد ترئونین جیره سبب کاهش معنی‌دار غلظت سرمی تری گلیسرید شد (05/0 > p). بنابراین، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که استفاده از مکمل لیزوفسفولیپید و سطوح بالاتر از 100 درصد احتیاجات ترئونین در جیره جوجه‌های گوشتی سبب افزایش عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های گوشتی شد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات Threonine

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية