فهرس المقالات Sorkheh

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - مدل سازی مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa) در پارک ملی سرخه حصار تهران
  آیلین عاشوری راد راضیه رحیمی بهمن شمس اسفند آباد
  10.22034/jest.2017.11633
  زمینه و هدف: پارک ملی سرخه حصار یکی از زیستگاه های آهوی ایرانی (Gazella subgutturosa) است. در حال حاضر در این منطقه به دلیل تخریب یا اشغال زیستگاه های اصلی آهو، محدوده پراکنش این گونه محدود به مناطق خاصی شده است. ارزیابی و تهیه نقشه مطلوبیت زیستگاه و همچنین تعیین مهم تر أکثر

  زمینه و هدف: پارک ملی سرخه حصار یکی از زیستگاه های آهوی ایرانی (Gazella subgutturosa) است. در حال حاضر در این منطقه به دلیل تخریب یا اشغال زیستگاه های اصلی آهو، محدوده پراکنش این گونه محدود به مناطق خاصی شده است. ارزیابی و تهیه نقشه مطلوبیت زیستگاه و همچنین تعیین مهم ترین عواملی که منجر به جلب توجه گونه می شود، برای حفاظت و مدیریت این گونه بسیار مهم است. روش بررسی: در این مطالعه مطلوبیت زیستگاه آهو در فصل پاییز با استفاده از روش حداکثر آنتروپی مورد بررسی و مدل سازی قرار گرفت. 33 نقطه حضور و 15 متغیر زیستگاهی در مدل سازی با نرم افزار MaxEnt مورد استفاده قرار گرفتند. میزان 949/. = AUC نشان دهنده قابلیت بالای مدل در تفکیک زیستگاه های مطلوب و نامطلوب از یکدیکر بود. یافته ها: نتایج نشان داد فاصله از آبشخور ها مهم ترین متغیر تاثیر گذار بر مطلوبیت زیستگاه آهو در پارک ملی سرخه حصار می باشد و با افزایش فاصله از آبشخور ها، از مطلوبیت زیستگاه به شدت کاسته می شود. بیش ترین احتمال حضور گونه در جهت شمال و در شیب های کمتر از 25 درجه می باشد. همچنین نتایج نشان داد آهو بیش تر در مناطقی با تیپ های گیاهی شامل درمنه و گون مشاهده می شود. بحث و نتیجه گیری: نقشه مطلوبیت زیستگاه نشان داد که %97/5 از مساحت منطقه مورد مطالعه (حدود 1،170هکتار) به عنوان زیستگاه مطلوب برای آهو پیش بینی می شود. با توجه به اهمیت آبشخور ها و تیپ های گیاهی مورد استفاده آهو، نظارت بر آبشخور ها و کنترل ورود دام های اهلی، از اقدامات مهمی است که در راستای مدیریت زیستگاه این گونه باید صورت گیرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی عوامل موثر در برآورد ارزش تفرجی به روش هزینه سفر (مطالعه موردی پارک ملی سرخه حصار)
  مهدی رحمتی سایه راضیه بشیری
  زمینه و هدف: امروزه زندگی مدرن سبب شده تا بشر احساس نیاز بیش تری به بازدید از سایت های تفرجی داشته باشد. از این رو تعیین، ارزش تفرجی تفرج گاه های طبیعی می تواند نشان دهد که چقدر این تفرج گاه ها نقش مهمی را در زندگی مدرن امروزی ما بازی می کند. این مهم سبب می شود تا حفاظت أکثر

  زمینه و هدف: امروزه زندگی مدرن سبب شده تا بشر احساس نیاز بیش تری به بازدید از سایت های تفرجی داشته باشد. از این رو تعیین، ارزش تفرجی تفرج گاه های طبیعی می تواند نشان دهد که چقدر این تفرج گاه ها نقش مهمی را در زندگی مدرن امروزی ما بازی می کند. این مهم سبب می شود تا حفاظت از این سایت های تفرجی تبدیل به اولین اولویت ما در زندگی مدرن گردد. روش بررسی: اولین هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل عواملی است که در برآورد ارزش تفرجی به روش هزینه سفر موثر هستند و دومین هدف آن برآورد ارزش تفرجی پارک ملی سرخه حصار با استفاده از روش ذکر شده است. بر این اساس با قرار دادن پارک ملی سرخه حصار به عنوان مرکز، 20 دایره متحد المرکز با فاصله های ثابت 2 کیلومتر ترسیم گردید. یافته ها: در نهایت ارزش تفرجی اولیه، پارک ملی سرخه حصار که اساس آن بر هزینه دسترسی است، از طریق محاسبه سطح زیر منحنی تقاضا 2,625,249,000 ریال در ماه محاسبه گردید. سپس جهت شناسایی عواملی که می تواند روی ارزش تفرجی موثر واقع شوند با استفاده از 25 پارامتر اقدام به تشکیل مدلی گردید. براساس این مدل، پارامترهای وضعیت تاهل بازدیدکنندگان، فاصله محل سکونت تا تفرج گاه، تعداد دفعات بازدید، میزان روشنایی و کیفیت نظافت پارک بر روی ارزش تفرجی منطقه موثر بودند. بحث و نتیجهگیری: نتایج بررسی ها نشان می دهد که رابطه مستقیمی بین بهبود کیفیت و روشنایی و ارزش تفرجی وجود دارد. این رابطه بین تعداد بازدیدکنندگان و ارزش تفرجی نیز صادق است. به عبارت دیگر در صورت بهبود کیفیت روشنایی و افزایش تعداد بازدیدکنندگان ارزش برآورده شده این پارک ملی نیز افزایش می باید. اما افزایش نرخ بازدیدکنندگان مجرد و کاهش کیفیت نظافت سبب کاهش ارزش تفرجی این پارک ملی می گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - Mineralogy and Geochemistry Studies of the Sorkheh Sediment-hosted Stratiform Copper (SSC) Deposit, NW Iran
  Shohreh Hassanpour Saeedeh Senemari
  The Sorkheh deposit in northwestern Iran exhibits several readily visible general characteristics of sediment-hosted stratiform copper (SSC) mineralization. It consists of fine-grained disseminated base-metal sulfides within gray sandstones (gray beds, the basal whitish أکثر

  The Sorkheh deposit in northwestern Iran exhibits several readily visible general characteristics of sediment-hosted stratiform copper (SSC) mineralization. It consists of fine-grained disseminated base-metal sulfides within gray sandstones (gray beds, the basal whitish Miocene sandstone and shallow-water) that overlie a thick sequence of red beds (Miocene Upper Red Formation). The host gray beds are the basal sandstone and are intercalated with red bed sandstones, which are shown from textural studies to be carbonaceous and to have initially contained very fine-grained, disseminated, syndiagenetic pyrite. The sediment-hosted stratiform copper deposit of the Sorkheh area formed in a location where basinal fluids passed through a series of highly oxidized rocks and could obtained copper, which was then precipitated as the fluids encountered a reductant that destabilized the complexing ability of the fluid. According to the proposed model, the Sorkheh deposit appeared to have begun formation during diagenesis when mineralizing fluids became focused into constrained areas by stratigraphic and/or structural architecture. To form the Sorkheh sediment-hosted stratiform copper deposit, a number of major features must be present: abundant, highly oxidized metal source rocks, highly reduced strata in a position favoring interaction with significant amounts of fluid that previously passed through the oxidized strata package, and significant thicknesses of evaporates capping the reduced strata to serve as a hydrologic seal and a source of high-salinity (and possibly sulfur-rich) brines. Ore-stage sulfides are zoned vertically and obliquely through the mineralized zones, from cupriferous sulfides at low stratigraphic levels to copper-rich mineralization above, with unreplaced pyrite remaining within the upper Miocene. The zoned sulfides and their replacement textures, configuration of the mineralized zones, and the position of ore stage mineralization adjacent to a stratigraphically defined redox transition from red beds upward into graybeds indicate an overprint of copper (and accompanying ore-stage metals) on originally pyritic gray beds. The influx of ore-stage metals, presumably in an oxidized low-temperature brine, terminated with a silicification event that effectively sealed the host sandstones. Consequently, these observations and the overall genetic interpretation are consistent with the general deposit-scale genetic model for early diagenetic SSC mineralization. The regional geologic context is also consistent with its classification as a SSC deposit and is hosted by sediments that were formed in association with evaporates at a low latitude in a Sabkha environment. Source of Sorkheh deposition has been indicated as a sedimentary arid type. Sandstones of the Sorkheh area tectonic settings are obtained in a passive continental margin. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - Estimation of flood discharge Design for Sorkheh Hesar river reorganization studies Case Study: Vali town area of Rey city
  مجید عبادی فر سید علی حسینی ابری امین عبادی فر مهدی شمس آبادی زاده
  Improvement of river routes influences flood features like flood zone, hydrograph shape, and flow velocity at various stages and to take these measures in the best possible way, it is essential to estimate flood discharge accurately with different return periods. The pr أکثر

  Improvement of river routes influences flood features like flood zone, hydrograph shape, and flow velocity at various stages and to take these measures in the best possible way, it is essential to estimate flood discharge accurately with different return periods. The present study was conducted with the aim of determining the dimensions of the flood design of the Sorkheh Hesar River in the Valiasr town of Shahre Rey (in Tehran). To do this, in addition to the capabilities of Hyfran-plus software, the regional method (by choosing 16 hydrometric stations) besides the methods of flood discharge rate and return period ratio (by selecting Taqiabad station as the base station) were employed. The results revealed a huge difference between the flood discharge rates calculated by different methods that may be attributed to the specific conditions of the studied river basin and taking the advantage of the lowest flood production capacity compared to its surrounding basins. Although the use of flood discharge rate of the base station appears to give more logical results compared to that of the regional method, field studies indicated a more acceptable “return period ratio at base station” than other methods. Accordingly, the peak flood discharge of the river with a return period of 25, 50, and 100 years will be equal to 118, 128, and 137 cubic meters per second (m3/s), respectively. Finally, given the lack of access to the observed hourly floods at the base station, the SCS. تفاصيل المقالة