مدل سازی مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa) در پارک ملی سرخه حصار تهران

الموضوعات :

آیلین عاشوری راد ¹ , راضیه رحیمی ² , بهمن شمس اسفند آباد ³

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران * (مسوول مکاتبات)
3 - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران

تاريخ الإرسال : 21 الثلاثاء , رجب, 1438 تاريخ التأكيد : 08 الأربعاء , ذو الحجة, 1438 تاريخ الإصدار : 04 الجمعة , ربيع الثاني, 1439

الکلمات المفتاحية: آهوی ایرانی, پارک ملی سرخه حصار, مطلوبیت زیستگاه, MaxEnt,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: پارک ملی سرخه حصار یکی از زیستگاه های آهوی ایرانی (Gazella subgutturosa) است. در حال حاضر در این منطقه به دلیل تخریب یا اشغال زیستگاه های اصلی آهو، محدوده پراکنش این گونه محدود به مناطق خاصی شده است. ارزیابی و تهیه نقشه مطلوبیت زیستگاه و همچنین تعیین مهم ترین عواملی که منجر به جلب توجه گونه می شود، برای حفاظت و مدیریت این گونه بسیار مهم است. روش بررسی: در این مطالعه مطلوبیت زیستگاه آهو در فصل پاییز با استفاده از روش حداکثر آنتروپی مورد بررسی و مدل سازی قرار گرفت. 33 نقطه حضور و 15 متغیر زیستگاهی در مدل سازی با نرم افزار MaxEnt مورد استفاده قرار گرفتند. میزان 949/. = AUC نشان دهنده قابلیت بالای مدل در تفکیک زیستگاه های مطلوب و نامطلوب از یکدیکر بود. یافته ها: نتایج نشان داد فاصله از آبشخور ها مهم ترین متغیر تاثیر گذار بر مطلوبیت زیستگاه آهو در پارک ملی سرخه حصار می باشد و با افزایش فاصله از آبشخور ها، از مطلوبیت زیستگاه به شدت کاسته می شود. بیش ترین احتمال حضور گونه در جهت شمال و در شیب های کمتر از 25 درجه می باشد. همچنین نتایج نشان داد آهو بیش تر در مناطقی با تیپ های گیاهی شامل درمنه و گون مشاهده می شود. بحث و نتیجه گیری: نقشه مطلوبیت زیستگاه نشان داد که %97/5 از مساحت منطقه مورد مطالعه (حدود 1،170هکتار) به عنوان زیستگاه مطلوب برای آهو پیش بینی می شود. با توجه به اهمیت آبشخور ها و تیپ های گیاهی مورد استفاده آهو، نظارت بر آبشخور ها و کنترل ورود دام های اهلی، از اقدامات مهمی است که در راستای مدیریت زیستگاه این گونه باید صورت گیرد.

المصادر:

1. Karami, M. Ghadirian, T. Faizolahi, k. (2012). <>. Department of Environment of Iran. Pp184 (Persian)


2. Boom Abad consulting engineers. (2003). Environmental Management Plan, Jajrood Protected Area. Department of Environment of Iran (Persian)

 

3. Kazemijahandizi, E. (2010). Ecology of Goitered Gazelle (Gazella subgutturosa) in Sorkh-e-Hesar NationalPark, Tehran province. Master's thesis in Environmental Science. Department of Environment and Energy, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran. pp. 1, 73-78 (Persian)


4. Kazemijahandizi, E. Kaboli, M. Karami, M. Soufi, M. (2015). Determination of carrying capacity and nutritional dietary of Gazella subgutturosa in Sorkh-e-Hesar NationalPark, Tehran province, Iran. J.Env. Sci. Tech., Vol 17, No. 1. Pp. 135-143 (Parsian)


5. Adibi, M, A. (2013). Evaluation and Modelling of Caracal caracal Habitat Using MaxEnt Method (A Case study: Kavir National Park). . Master's thesis in Environmental Science. Department of Environment and Energy, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran. pp. 1, 5, 6, 86 (Persian)


6. Jamalimanesh, A. Amoeian, A. Radnezhad, H. Moshtaghi, M. (2014).  Habitat suitability evaluation for Persian Gazelle (Gazella subgutturosa) Using ENFA Method in Bamu National Park, Fars Province.  First National Conference on Environmental Assessment and Management Planning in Iran.  Department of Environment of Hamadan Province. (Persian)


7. Hosseini, G. (2013) Habitat suitability evaluation for Persian Gazelle (Gazella subgutturosa) in Haftad Qolleh Protected Area, Markazi provincein central Iran. . Master's thesis in Environmental Science. Department of Environment and Energy, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran. pp.1,4,70 (Persian)


8. Ramezanzadeh, S. (2012) Habitat suitability evaluation for Persian Gazelle (Gazella subgutturosa) Using ENFA Method in Salook National Park. Master's thesis in Environmental Science. Department of Environment and Energy, Islamic Azad University, Lahijan Branch, Gilan Province, Iran. pp. 1, 104-106. (Persian)


9. Akbarnejad, F. (2014). Habitat suitability evaluation for Persian Gazelle (A Case study: Golestan National Park). Master's thesis in Environmental Science. Department of Environment and Energy, Islamic Azad University, Lahijan Branch, Gilan Province. Pp. 1, 50-55. (Persian)


10. Bagherirad, E., Abdulrasoul, S., Norhayati, A., Maimon, A., Erfanian, B. (2014). Predicting habitat suitability of the goitered gazelle (Gazella subgutturosa subgutturosa) using presence-only data in Golestan National park, Iran. International Journal of Biological Sciences and Applications, 1(4):124-136       


11. Akbari, H. Behroozi, B. Hasanzade, B. (2008). Investigation on Habitat Suitability of Gazella Subgutturosa in Kalmand-Bahadoran Protected Area in Yazd Province Jurnal of Environmental studies. Vol 34. No. 46. Pp113-118 (Persian)  


12.   Faghihi, F. Karimian, A, A. Sadeghian, F. Khabari, Z. (2013). Habitat selection of Persian Gazelle (Gazella subgutturosa) in Kalmand-Bahadoran protected area. Third international Conference on Environmental Planning and Management. University of Tehran (Persian)


13. Anderson, R.P. and Gonzalez, I. (2011). Species-specific tuning increases robustness to sampling bias in models of species distributions: An implementation with Maxent. Ecological Modelling 222(15): 2796-2811


14. Phillips, S.J. A brief tutorial on Maxent, versions: 3.3.1. Available online:  http://cs.princeton.edu/~schapire/maxent/ (accessed on August 19, 2009)


15. Phillips, S.J., Anderson, R.P, Schapire, R.E. (2006). Maximum entropy modeling of species geographic distributions. Ecological Modelling 190:231-259


16. Hernandez, P.A., Graham, C.H., Master, L.L., Albert, D.L. (2006). The effect of sample size and species characteristics on performance of different species distributions modeling methods. Ecography, 29, 773-785


17. Pearson, R.G., Raxworthy, C.J., Nakamura, M., Peterson, A.T. (2007). Predicting species distributions from small numbers of occurrence records: a test case using cryptic geckos in Madagascar. J. Biogeogr. 34,102-117


18. Wisz, M.S., Hijmans, R.J., Li, J., Peterson, A.T., Graham, C.H., Guisan, A. (2008). NCEAS Predicting Species Distributions Working Group. Effects of sample size on the performance of species distributions models. Diversity Distrib, 14, 763-773


19. Sarhangzadeh, J., Yavari, A.R., Hemami, M.R., Jafari, H.R, Shams-Esfandabad, B. (2013). Habitat suitability modeling for wild goat (Capra aegagrus) in a mountainous arid aera, central Iran. Caspian J. Env. Sci. Vol. 11 No. 1 pp. 41-51


20. Morovati, M. (2014). Habitat suitability evaluation for Acinonyx jubatus venaticus Using MaxEnt Method and predicting the future distribution of it in Iran (A case Study: Dare-Anjir Wildlife Refuge, Yazd Province). PhD thesis in Environmental Science. Department of Environment and Energy, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran. pp.115-118 (Persian)


21. Engler, R., Guisan, A., Rechsteiner, L. (2004). An improved approach for predicting the distribution of rare and endangered species from occurrence and pseudo-absence data. J. Appl. Ecol. 41,263-274


22. Baldwin, R.A. (2009). Use of Maximum Entropy Modeling in Wildlife Research. Entropy, 11, 854-866


23. Phillips, S.J. (2010). Species Distribution Modeling for Conservation Educators and Practitioners. Exercise American Museum of natural History, Lessons in Conservation.


24. Dehghani, M. Parvaneh, E. (2009) Protein quality of consuming forage of Goitered Gazelle (Gazella subgutturosa) in Kalmand-Bahadoran Protected area in Yazd Province. Iranian Jurnal of Biology. Vol. 22. No. 4. Pp.594-598 (Persian)