فهرس المقالات Marker Assisted Selection

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - Identification of DNA Markers Linked to Blooming Time in Almond
  Mousa Rasouli Mohammad Reza Fattahi Moghaddam Ali Imani Zabihollah Zamani Pedro Martínez-Gómez
  10.22034/jon.2018.543679
  In this study flowering time and other important morphologic traits were evaluated during two years in F1 almond progenies of seventy two seedlings from cross between the intermediate flowering Italian cultivar ‘Tuono’ and the extra-late blooming Iranian cul أکثر

  In this study flowering time and other important morphologic traits were evaluated during two years in F1 almond progenies of seventy two seedlings from cross between the intermediate flowering Italian cultivar ‘Tuono’ and the extra-late blooming Iranian cultivar ‘Shahrood-12’. A modified-bulk segregant analysis in combination with the application of the 140 RAPD primers, 87 nuclear SSR markers spanning the whole almond genome and 5 chloroplast SSR markers, were used to identify molecular markers linked to flowering time. Results showed a quantitative inheritance of this trait in the studied progenies. The seedlings showed a wide range of flowering dates between both progenitors although some of these descendants were earlier in flowering than the early progenitor ‘Tuono’. Results showed that among RAPD markers evaluated, BA-17600,1000, BC-05320, BC-06800, BC-141750, BC-17600, BC-20250, OPC-05850 and OPC-09700,1100 markers were linked to late blooming time. In addition, markers BA-04720, BB-10630,BC-092000, BD-12510andOPC-12350 were linked to early blooming time. Two microsatellite loci (CPPCT008 and EPPCU2584) were also found to be tightly linked to flowering time. After construction the genetic map of population, QTL analysis was performed for blooming time. QTL analysis showed that OPC-09700,1100 and BA-17600,1000, markers were respectively located in 2 and 4 cM distance from one of the late flowering time loci. Also the BA-04720marker was located in 3 cM distances from one of the loci controlling early flowering time. These results are applicable in almond breeding programs for markers assisted strategy. The application of these results to other Prunus species has been also discussed. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های متحمل به تنش خشکی در گندم دوروم با استفاده از مارکرهای مولکولی SSR
  سید سعید نوری نیا شهاب سادات
  به منظور بررسی گزینش به کمک مارکرها و همچنین شاخص تحمل به تنش خشکی (STI). 20 رقم گندم دوروم با استفاده از طرح اسپلیت پلات در قالب کاملا تصادفی کشت، و اجزاء عملکرد محاسبه شد. در سطح مولکولی از 20 جفت آغازگر (SSR) جهت بررسی تنوع ژنتیکی بین ارقام و تعیین ژنوتیپ‌های متحمل ب أکثر

  به منظور بررسی گزینش به کمک مارکرها و همچنین شاخص تحمل به تنش خشکی (STI). 20 رقم گندم دوروم با استفاده از طرح اسپلیت پلات در قالب کاملا تصادفی کشت، و اجزاء عملکرد محاسبه شد. در سطح مولکولی از 20 جفت آغازگر (SSR) جهت بررسی تنوع ژنتیکی بین ارقام و تعیین ژنوتیپ‌های متحمل به تنش خشکی استفاده گردید. پس از استخراج DNA و تعیین کمیت و کیفیت آن، PCR به روش Touch down صورت گرفت. در مجموع 58 آلل از 20 لوکوس شناسایی گردید. بیشترین آلل متعلق به Xgwm601 و Xbarc108با چهار آلل و کمترین آن با دو آلل متعلق به مارکرهای Xgwm413، Xgdm132، Xwmc48، Xbarc40، Xbarc121‌ و Xgwm375 بود. میانگین آلل تولید شده برای هر لوکوس در این تحقیق 9/2 آلل است. امتیازبندی و طول قطعات تولید شده با استفاده از نرم افزار UVDOC مشخص گردید. ماتریس تشابه، تجزیه کلاستر به روش UPGMA و نیز رسم دندروگرام همگی با استفاده از نرم افزار NTSYS انجام گرفت. معیار آماری ضریب همبستگی کوفنتیک نیز محاسبه و عدد 86% بدست آمد. دندروگرام، نشان دهنده دو کلاستر، در یک کلاستر ژنویپ‌های شماره یک، 2، 15، 16، 20، 13، 3، 4، 19، 8، 12، 7، 9، 5 و 14 و در کلاستر دیگر ژنوتیپ‌های شش، 18، 10، 17 و 11 قرار دارند. ژنوتیپ‌های 5 و 14 از شاخص تحمل به تنش بالاتری نسبت به سایر ارقام برخوردارند. نتایج نشان داد خصوصیت چند آللی یک پدیده کاملاً متداول و معمول در مارکرهای SSR می‌باشد که بیانگر پیوستگی صفات یا تاثیر ژن‌های چند اثره می‌تواند باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - ردیابی ژن‌های مقاوم به بیماری پژمردگی فوزاریومی در ارقام گوجه‌فرنگی با استفاده از نشانگر CAPS
  بهار مرید شهاب حاج منصور
  بیماری‌های فوزاریومی در اغلب مناطق کشت گوجه‌فرنگی باعث کاهش تولید عملکرد این محصول می‌شوند. بهترین روش کنترل این بیماری تهیه و استفاده از ارقام مقاوم به فوزاریوم است. انتخاب فنوتیپی ارقام مقاوم گوجه‌فرنگی کاری پیچیده و بسیار زمان‌بر می‌باشد. نشانگرهای مولکولی که با ژن م أکثر

  بیماری‌های فوزاریومی در اغلب مناطق کشت گوجه‌فرنگی باعث کاهش تولید عملکرد این محصول می‌شوند. بهترین روش کنترل این بیماری تهیه و استفاده از ارقام مقاوم به فوزاریوم است. انتخاب فنوتیپی ارقام مقاوم گوجه‌فرنگی کاری پیچیده و بسیار زمان‌بر می‌باشد. نشانگرهای مولکولی که با ژن مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی پیوستگی دارند، می‌توانند برای غربال کردن مواد ژنتیکی مقاوم به این بیماری مورد استفاده قرار گرفته و در برنامه‌های به‌نژادی گوجه‌فرنگی کمک نمایند. در این مطالعه نشانگر CAPS به نامTAO1902 در 27 رقم تجاری گوجه‌فرنگی برای شناسایی ارقام دارای ژن مقاوم I-2 به نژاد 2 قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici که قدرت بیماری‎زایی بالایی در ایران دارد، مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا DNA به روش CTAB استخراج شد و سپس PCR-RFLP با استفاده از آنزیم‌های برشی RsaI و FokI به منظور بررسی وجود یا عدم وجود آلل I-2 در ارقام گوجه‌فرنگی مورد استفاده قرار گرفت. یک نوار 500 جفت بازی در پاسخ به آنزیم RsaI و دو نوار 390 و 400 جفت بازی در واکنش با آنزیم FokI تشکیل شد. نتایج نشان داد که از 27 رقم مورد بررسی، 14 رقم مقاوم هموزیگوت و 13 رقم حساس بودند. ارزیابی آزمون بیماری‎زایی نشان داد که ارقامی از گیاه گوجه‌فرنگی که قطعه مربوط به ژن مقاوم I-2 را تکثیر کرده بودند، فاقد هر نوع علایم بیماری بودند، اما گیاهانی که این قطعه ژنی را نداشتند علایم بیماری را با شدت‌های مختلف نشان ‌دادند. در مجموع از میان 27 رقم و هیبرید گوجه‎فرنگی مورد بررسی، هفت رقم و هفت هیبرید نسبت به قارچ F. oxysporum f. sp. lycopersici مقاومت نشان دادند، بنابراین این ارقام در مناطقی که نژاد 2 در آن‌ها غالب است، قابل توصیه می‌باشند تفاصيل المقالة