-
حرية الوصول المقاله
1 - بررسی بیان ژن TruMDR2 جدایههای تریکوفیتون روبروم در پاسخ به تربینافین و نانوتربینافین
نازیلا متدین ساسان رضایی سیدجمال هاشمی منصور بیاتتریکوفیتون روبروم از شایعترین عوامل درماتوفیتوزیس است. افزایش بیان ژن TruMDR2 که کدکننده پمپهای خروج دارو است، منجر به بروز مقاومت در تریکوفیتون روبروم نسبت به داروی تربینافین میشود. ضرورت تحقیق بر روی عوامل ضد قارچی جدید که میتوانند با کاهش بیان این ژن باعث کاهش مق أکثرتریکوفیتون روبروم از شایعترین عوامل درماتوفیتوزیس است. افزایش بیان ژن TruMDR2 که کدکننده پمپهای خروج دارو است، منجر به بروز مقاومت در تریکوفیتون روبروم نسبت به داروی تربینافین میشود. ضرورت تحقیق بر روی عوامل ضد قارچی جدید که میتوانند با کاهش بیان این ژن باعث کاهش مقاومت در تریکوفیتون روبروم شوند انکارناپذیر است. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن TruMDR2 در سویههای تریکوفیتون روبروم نسبت به داروی تربینافین و نانوتربینافین بود. در این مطالعه دو جدایه تریکوفیتون روبروم جدا شده از ضایعات اونیکومایکوزیس به روش فنوتایپینگ و ژنوتایپینگ شناسایی شدند و حساست ضد قارچی تربینافین و نانو تربینافین تهیه شده به روش Broth microdilution با توجه به دستورالعمل CLSI انجام شد. سپس تغییرات بیان ژن TruMDR2 در دو جدایه مشخص شده در غلظت sub MIC تربینافین و نانو تربینافین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در جدایهها در حضور غلظتهای sub MIC تربینافین بیان ژن مورد بررسی222 / 16 و636/ 18 بود در حالیکه بیان ژن درحضور غلظتهای sub MIC نانو تربینافین 913/7 و190/9 بود. با توجه به یافتههای این مطالعه، افزایش بیان ژن TruMDR2 در دوجدایه در غلظت sub MIC تربینافین بیشتر از نانوتربینافین است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - اثربخش حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد(EMDR)در اختلال استرس پس ازضربه(PTSD) مزمن رزمندگان
علیرضا ماردپور فرح نادری مهناز مهرابیزاده هنرمند حسن احدی علیرضا حیدرییهدف این پژوهش بررسی اثربخشی حساسیتزدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد، در اختلال استرس پس از ضربۀ مزمن بود. جامعۀ آماری، همۀ رزمندگان بستری و دارای پروندۀ روانپزشکی در بیمارستان سلمان یاسوج بود که تشخیص اختلال مزبور را دریافت کرده بودند. 32 نفر از این جامعه، به شیوۀ أکثرهدف این پژوهش بررسی اثربخشی حساسیتزدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد، در اختلال استرس پس از ضربۀ مزمن بود. جامعۀ آماری، همۀ رزمندگان بستری و دارای پروندۀ روانپزشکی در بیمارستان سلمان یاسوج بود که تشخیص اختلال مزبور را دریافت کرده بودند. 32 نفر از این جامعه، به شیوۀ تصادفی ساده انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه 16 نفرۀ آزمایش و گواه گمارده شدند. سپس آموزش حساسیتزدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد، به مدت 5 جلسۀ 90دقیقهای و یک بار در هفته به گروه آزمایشی داده شد ولی به گروه گواه آموزشی داده نشد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاسهای تأثیر واقعۀ تجدیدنظر شده، خودگزارشدهی نشانههای اختلال پس از ضربه، اضطراب، افسردگی، برآشفتگی ذهنی و اعتبار شناختواره بود.آزمودنیها در پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری ارزیابی شدند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چندمتغیری و تکمتغیری استفاده شد. روش حساسیتزدایی مزبور موجب کاهش میانگین مقیاسهای تأثیر واقعۀ تجدیدنظر شده، خودگزارشدهی نشانههای اختلال مزبور، اضطراب و افسردگی شد (001/0P=). همچنین، بین آزمودنیهای گروه آزمایشی و گواه از لحاظ متغیرهای مورد بررسی در مرحلۀ پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت (001/0P=). یافتهها نشان داد که این روش درمانی در بهبود علایم اختلال استرس پس از ضربه و نشانههای همراه با آن مؤثر بوده است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - مروری بر سودوموناس آئروژینوزا در محیط: پاتوژنز، مقاومت آنتیبیوتیکی، تنوع ژنتیکی و روش های حذف از آب آشامیدنی
قاسم قربانی ابراهیم رحیمی امیر شاکریانسودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن موجود در آب است که برای بهداشت عمومی نگرانیهای زیادی را به وجود آورده است. بسیاری از منابع آب محیطی بهطور بالقوه مخزنی برای سویههای پاتوژنیک سودوموناس آئروژینوزا هستند. باتوجه به این که یک پاتوژن فرصتطلب است و مشکلات جدی را به وجود می أکثرسودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن موجود در آب است که برای بهداشت عمومی نگرانیهای زیادی را به وجود آورده است. بسیاری از منابع آب محیطی بهطور بالقوه مخزنی برای سویههای پاتوژنیک سودوموناس آئروژینوزا هستند. باتوجه به این که یک پاتوژن فرصتطلب است و مشکلات جدی را به وجود می آورد پس شناخت پاتوژنز، مقاومت آنتیبیوتیکی، تنوع ژنتیکی و روش های حذف آن از آب آشامیدنی لازم به نظر به نظر می رسد. در مورد بیماریزا بودن سودوموناس آئروژینوزا مطالعات زیادی صورت گرفته و ثابتشده است که یک فرآیند چندعاملی است. سودوموناس آئروژینوزا دارای دو سیستم سنجش حدنصاب به نامهای las و rhl است که ارتباط سلول به سلول را از طریق تولید مولکولهای سیگنال دهنده که اوتوایندیوسر نام دارند تسهیل میکند تا گیرندههای خاص را هدف قرار دهند. به دلیل اینکه سودوموناس آئروژینوزا نفوذپذیری کمی در غشای خارجی دارد و ازآنجاییکه غشای خارجی بهعنوان یک مانع عمل میکند، ذاتاً به آنتیبیوتیکهای مختلف مقاوم است. هنگامیکه تحتفشار انتخابی آنتیبیوتیک قرار میگیرد، پاسخ القاشده بقای باکتری را تسهیل میکند و مقاومت آنتیبیوتیکی ایجاد میکند. مطالعات نشان میدهند که اندازه بزرگ ژنوم و پیچیدگی آن، باعث شده است که این باکتری با انواع محیطهای مختلف سازگار و در آنجا رشد کنند. وجود این باکتری و ماندگاری آن در آبهای محیطی خطر بزرگی برای سلامت عموم است و برای شناسایی کامل و تعیین کمیت سویههای MDR سودوموناس آئروژینوزا در بیمارستانها و مقایسهی آنها با سویههای موجود در جامعه یا سایر فاضلابها لازم است مطالعات بیشتری انجام گیرد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - The effect of ethanolic and aqueous extracts of Berberies vulgaris on multidrug- resistant gram-negative pathogenic bacteria
زهرا عطائی کچوئی سیما یحیی آبادی منیر دودیBackground and Aim: In recent years, due to the indiscriminate and irrational use of synthetic drugs, the resistance of pathogenic microorganisms has increased; therefore, new compounds are vitally needed. The purpose of this study was to investigate the effect of ethan أکثرBackground and Aim: In recent years, due to the indiscriminate and irrational use of synthetic drugs, the resistance of pathogenic microorganisms has increased; therefore, new compounds are vitally needed. The purpose of this study was to investigate the effect of ethanolic and aqueous extracts of Berberis vulgaris on Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Citrobacter frundi, Enterobacter aerugenes, Pseudomonas aeruginosa and Acinetobacter baumannii in standard conditions. Material and methods: Ethanolic and aqueous extracts of B. vulgaris were prepared by maceration method. After the bacteria were identified, antibiotic resistance was determined by agar disk diffusion method. Antibacterial effect of ethanolic and aqueous extracts of B. vulgaris on multidrug resistant bacteria was examined at four concentrations of 50, 100, 400 and 800 mg/ml, and (MIC) and (MBC) of these extracts on macro dilution method was also used. The collected data were analyzed using SPSS Software and Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests. Results and Conclusion: The results showed that ethanolic and aqueous extracts of B. vulgaris had an antibacterial effect on a multi-drug-resistant bacteria (MDR). The MIC and MBC of the extracts were reported 50 and 100 mg/ml, respectively. Industrial and practical recommendations: After further investigations, extract B. vulgaris was recommended to be utilized as an alternative to antibiotics for treatment. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
5 - بررسی مقاومتهای دارویی در بیماران مبتلا به سل با استفاده از تکنیک Real Time PCR
محیا موسوی هادی امراللهیسل یک بیماری واگیردار بوده و عامل آن مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است. مقاومت به دو داروی اصلی ایزونیازید و ریفامپین را مقاومت چند دارویی سل (MDR-TB) مینامند. این مطالعه به بررسی گونه آلوده کننده بیماران استان سمنان از طریق بررسی حضور یا عدم حضور قطعه IS6110در نمونه ها و أکثرسل یک بیماری واگیردار بوده و عامل آن مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است. مقاومت به دو داروی اصلی ایزونیازید و ریفامپین را مقاومت چند دارویی سل (MDR-TB) مینامند. این مطالعه به بررسی گونه آلوده کننده بیماران استان سمنان از طریق بررسی حضور یا عدم حضور قطعه IS6110در نمونه ها و همچنین بررسی وجود مقاومت یا عدم وجود آن در نمونهها نسبت به دو آنتی بیوتیک ریفامپین و ایزونیازید از طریق تکنیک Real Time PCRپرداخته است.نمونه های بزاق جمعاوری شده از بیماران مسلول در محیط کشت L-Jکشت داده شدند و سپس استخراج DNAاز باکتریها با استفاده از تکنیک CTABانجام شد و نمونه ها جهت تعیین مقاومت یا عدم مقاومت از طریقReal Time PCR مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین نمونه ها با استفاده از تکنیک PCRمعمولی با استفاده از پرایمر اختصاصی IS6110جهت تعیین توبرکلوزیس بودن یا نبودن مورد بررسی قرار گرفتند. از 21 نمونه بالینی مورد مطالعه، 17 مورد مایکوباکتریوم توبر کلوزیس و 4 مورد غیرتوبرکلوزیس بودند همچنین تمامی نمونه ها حساس به آنتیبیوتیک تشخیص داده شدند. با کمک تکنیک تشخیصی Real Time PCRبررسی ژنهای مربوط به مقاومت آنتی بیوتیکی در کوتاهترین زمان ممکن (کمتر از یک روز) و با دقت و اختصاصیت بالا در همان بدو تشخیص بیماری انجام می پذیرد، در این تحقیق خوشبختانه تمامی نمونه های بالینی حساس به دو آنتی بیوتیک ریفامپین و ایزونیازید بودند که از علل احتمالی این امر میتوان بهکنترل موفق این بیماری توسط مراکز درمانی از طریق معاینات پی درپی بیماران و همچنین امار کم مهاجرین در این استان اشاره کرد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
6 - بررسی تاثیر کورکومین انکپسوله در نانوذرات پلیمرزومی بر بیان ژن افلاکس پمپ MDR1 در جدایه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول
سحر پوراصغر آیدا بجاری مهکامه هدایت صفا مهدی شهریاری نور نجمه رنجیکورکومین، یک ترکیب طبیعی از زردچوبه است که به عنوان یک عامل ضدباکتریایی و ضدقارچی شناخته می شود. کاندیدا آلبیکنس یکی از پاتوژنهای قارچی مهم با میزان کشندگی بالا در بیماران با نقص ایمنی است. شایع ترین پاتوژن فرصتطلب قارچی است که مصرف پیوسته ضد قارچها در درمان آن منجر أکثرکورکومین، یک ترکیب طبیعی از زردچوبه است که به عنوان یک عامل ضدباکتریایی و ضدقارچی شناخته می شود. کاندیدا آلبیکنس یکی از پاتوژنهای قارچی مهم با میزان کشندگی بالا در بیماران با نقص ایمنی است. شایع ترین پاتوژن فرصتطلب قارچی است که مصرف پیوسته ضد قارچها در درمان آن منجر به ظهور و افزایش مقاومت چنددارویی شده است. در این مطالعه اثر کورکومین محبوسشده در نانوذرات پلیمرزومی و فلوکونازول بر بیان ژن MDR1 در جدایههای کاندیدا آلبیکنس مقاوم به دارو ارزیابی شد. در این مطالعه مقطعی توصیفی، 50 نمونه بالینی از زنان با عفونت ولووواژینیت از بیمارستان الزهرا (رشت) تهیه شد. بعد از تعیین هویت جدایه ها، مقاومت به فلوکونازول به روش انتشار از دیسک و براث دایلوشن بررسی شد. شش جدایه کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول، تحت تیمار با فلوکونازول به تنهایی (1/2MIC) (نمونه شاهد) و در ترکیب با کورکومین محبوسشده در نانوذرات (نمونه تست) قرار گرفت. بعد از 24 ساعت، دو گروه سلولی جهت تخمین نرخ مرگ سلولی در محیط کشت سابوروددکستروز آگار کشت داده شد. بیان ژن MDR1 بطور کمی به روش Q-RT-PCR در سلول های تیمارشده و تیمارنشده با کورکومین مورد بررسی قرارگرفت. نتایج ما نشان داد که درمان ترکیبی فلوکونازول (1/2MIC) و کورکومین محبوسشده در نانوذرات(400µg/ml) طی 24 ساعت رشد قارچی را تا 50% کاهش داد. در سلولهای تیمارشده با کورکومین، آنالیز Q-RT-PCR کاهش بیان ژن MDR1 را در مقایسه با سلولهای تیمارنشده با کورکومین نشان داد. به نظر می رسد کورکومین بتواند از طریق کاهش بیان ژن MDR1 در جدایههای مقاوم به فلوکونازول، اثربخشی قلوکونازول را افزایش دهد. تفاصيل المقالة