مطالعه حاضر اولین گزارش از فیتوسنتز نانوذرات نقره از عصاره آبی ریشه گیاه دارویی مریم گلی تفتانی (Salvia rhytidea Benth.) و مقایسه عملکرد ضدمیکروبی آن با عصاره طبیعی گیاه می باشد. نمونه‌های گیاهی در مرحله گلدهی در خردادماه سال 1396 از ارتفاعات کوه تفتان (طول 60 درجه و 44 أکثر
مطالعه حاضر اولین گزارش از فیتوسنتز نانوذرات نقره از عصاره آبی ریشه گیاه دارویی مریم گلی تفتانی (Salvia rhytidea Benth.) و مقایسه عملکرد ضدمیکروبی آن با عصاره طبیعی گیاه می باشد. نمونه‌های گیاهی در مرحله گلدهی در خردادماه سال 1396 از ارتفاعات کوه تفتان (طول 60 درجه و 44 دقیقه شرقی و عرض 28 درجه و 33 دقیقه شمالی و در ارتفاع 1394 متر بالاتر از سطح دریا) جمع‌آوری شدند. پس از تهیه عصاره به روش خیساندن، نانوذرات نقره به روش زیستی سنتز شدند. سپس پارامترهایی همچون pH واکنش، غلظت نیترات نقره و زمان واکنش مورد مطالعه قرار گرفته و بهینه سازی شدند. پس از بررسی خصوصیات نانوذرات توسط میکروسکوپ الکترونی گذاره و پراش پرتو ایکس، خاصیت ضدمیکروبی آن ها علیه باکتری های سالمونلا تیفی موریوم، اشرشیاکلی، باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس و قارچ های آسپرژیلوس فلاووس و پنی سیلیوم‌اکسپانسوم به دو روش انتشار از دیسک و حداقل غلظت مهار کننده رشد بررسی شد و با فعالیت ضدمیکروبی عصاره آبی مقایسه شد. نانوذرات به دست آمده دارای ماکسیمم جذب در طول موج 415-400 نانومتر، اندازه میانگین 20-25 نانومتر، شکل کروی و یکنواخت بودند. بررسی فعالیت ضدمیکروبی نشان داد که اثرات ضدمیکروبی وابسته به غلظت بوده و در غلظت های یکسان، نانوذرات دارای اثر مهارکنندگی به مراتب بیشتری در مقایسه با عصاره آبی بوده اند، به گونه ای که در غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر، بیشترین اثر مهارکنندگی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (19 میلی متر) و قارچ آسپرژیلوس فلاووس (19 میلی متر) مشاهده شد. بر اساس نتایج به دست آمده گیاهان دارای پتانسیل بالایی جهت سنتز زیستی نانوذرات بوده که به عنوان میکروب زدا می توانند در صنایع گوناگون مورد استفاده قرار گیرند.
تفاصيل المقالة
هدف از مطالعه حاضر سنتز زیستی نانوذرات نقره با استفاده از عصاره آبی برگ گیاه مریم گلی و بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی آنها می باشد. برای سنتز نانوذرات نقره، عصاره آبی گیاه تهیه و به محلول نیترات نقره با غلظت 1 میلی مولار اضافه شد. فعالیت آنتی اکسیدانی نانو ذره أکثر
هدف از مطالعه حاضر سنتز زیستی نانوذرات نقره با استفاده از عصاره آبی برگ گیاه مریم گلی و بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی آنها می باشد. برای سنتز نانوذرات نقره، عصاره آبی گیاه تهیه و به محلول نیترات نقره با غلظت 1 میلی مولار اضافه شد. فعالیت آنتی اکسیدانی نانو ذره نقره تولید شده با استفاده از قابلیت جذب رادیکال های 1،1-دیفنیل-2-پیکریل-هیدرازیل[1](DPPH) سنجش و فعالیت ضدمیکروبی نانوذرات نیز، به روش تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی[2](MIC)، علیه سه باکتریE. coli O157:H7 (ATCC 43895), L. monocytogenes (ATCC 7644), S. typhimurium (ATCC 35987) مورد بررسی قرار گرفت. نانوذرات نقره سنتز شده بیشترین جذب را در430 نانومتر نشان دادند و دارای شکل کروی و میانگین اندازه آنها بین 50-30 نانومتر بودند. در این مطالعه نانو ذره نقره تولید شده به عنوان مهارکننده رادیکال DPPH(IC50 =170 μM) عمل کردند. مقادیر MIC نانو ذرات نقره در برابر پاتوژن های آزمایشی در محدوده 25/6- 12/3 میکرو گرم بر میلی لیتر بود. پاتوژن monocytogenes بالاترین میزان MIC را نشان داد. نتایج حاصل نشانگر فعالیت آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی مناسب نانوذرات بیوسنتز شده بودند. [1].1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl [2].Minimum Inhibition concentration
تفاصيل المقالة
استرس اکسیداتیو بصورت تغییر در تعادل پرواکسیدان و آنتی اکسیدان به سمت تشکیل پرواکسیدان تعریف می شود که در نهایت باعث بروز بیماری های مختلف و آسیب بافتی می گردد. در این مطالعه از داروی ایزونیازید بعنوان یک اکسیدان به منظور تولید رادیکال آزاد استفاده شد واثرعصاره گیاه مری أکثر
استرس اکسیداتیو بصورت تغییر در تعادل پرواکسیدان و آنتی اکسیدان به سمت تشکیل پرواکسیدان تعریف می شود که در نهایت باعث بروز بیماری های مختلف و آسیب بافتی می گردد. در این مطالعه از داروی ایزونیازید بعنوان یک اکسیدان به منظور تولید رادیکال آزاد استفاده شد واثرعصاره گیاه مریم گلی بر عناصرخونی مس،آهن، روی ومنیزیم مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از63 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد.حیوانات در 9 گروه 7تایی قرارگرفتند. گروه1(کنترل)،گروه2 (شاهد دریافت کننده حلال داروی ایزونیازید یا سرم فیزیولوژی)،گروه 3 (دریافت کننده داروی ایزونیازید با دوز50میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن حیوان) وگروه های 4، 5 و 6 عصاره گیاه مریم گلی را به ترتیب با دوزهای 100،250 و400 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن حیوان بصورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند.گروه های 7، 8 و9:داروی ایزونیازید را با دوز50 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن حیوان به صورت خوراکی (گاواژ) و همزمان عصاره گیاه مریم گلی را به ترتیب با دوزهای 100، 250 و400 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن حیوانات به روش تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. مدت تیمار حیوانات 4هفته بود.در آخرین روز، خونگیری از قلب حیوانات انجام شد وکبد جهت برش بافتی جدا گردیدو میزان عناصر مس، آهن، روی و منیزیم مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی عصاره گیاه مریم گلی باعث افزایش سطح سرمی عنصر روی و مس گردید و کاهش معنی داری در سطح سرمی منیزیم نسبت به عنصرهای دیگر مشاهده شد. با دریافت دارو مقدار آهن افزایش یافت و با تجویز عصاره مریم گلی سطح آهن کاهش یافت.به نظر می رسد در تحقیق حاضر عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی با دوزهای 100،250 و400 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن اثر ترکیبات تانن و مواد تلخ گیاه را (با سمیت کم و محدود) بیشتر نشان داده است
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
