جنس Delphinium متعلق به تباره Delphinieae و تیره Ranunculaceae طبق فلور ایرانیکا در ایران 29 گونه علفی با گل های نامنظم دارد. در این بررسی اطلاعات ریخت شناسی گل و مهمیز گونه های جنس Delphinium مورد مطالعه قرار گرفت تا به اهمیت این صفات در شناسایی گونه های این جنس پی برد أکثر
جنس Delphinium متعلق به تباره Delphinieae و تیره Ranunculaceae طبق فلور ایرانیکا در ایران 29 گونه علفی با گل های نامنظم دارد. در این بررسی اطلاعات ریخت شناسی گل و مهمیز گونه های جنس Delphinium مورد مطالعه قرار گرفت تا به اهمیت این صفات در شناسایی گونه های این جنس پی برده شود. صفات حالت گل آذین، رنگ گل ها، رنگ کاسه گل، رنگ کاسبرگ و گلبرگ نسبت به هم ، شکل مهمیز، انحنای مهمیز و نوک مهمیز در مورد هر گونه مورد سنجش قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و تجزیه خوشه ای به روش Average linkage انجام شد. نتایج نشان داد رنگ گل ها یکی از صفات مهم در شناسایی گونه های ایرانی جنس Delphinium هست بطوریکه این جنس ها به دو گروه کلی گل زرد و گل غیر زرد تقسیم می شوند. همچنین شکل و انحنای مهمیز می تواند در گونه های مختلف از استوانه ای، باریک شونده و کیسه ای متورم متفاوت باشد؛ هرچند این صفات ارتباطی به نحوی پراکنش و منطقه ای که گیاه رویش یافته ندارد.D. saniculifolium تنها گونه ای است که مهمیز متورم دارد. در این تحقیق تصاویر هرباریومی گل در گونه های مختلف این جنس ارائه شده است.
تفاصيل المقالة
به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عد أکثر
به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عدم حذف گل آذین و فاکتور دوم اندازه غده بذری در شش سطح شامل 25 تا 35 گرم، 35 تا 45 گرم و 45 تا 55 گرم، 55 تا 65 گرم، 65 تا 75گرم،75 تا 85 گرم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر حذف گل آذین و اندازه غده بذری روی اندازه غده، وزن غده در بوته، تعداد شاخه و برگ در بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد غده معنی دار بود. بیشترین شاخص سطح برگ، به میزان 48/5 در تیمار حذف گل آذین مشاهده شد و عملکرد غده نیز در حالت حذف گل آذین به میزان 68/2 تن در هکتار (15 درصد) افزایش یافت. از نظر اندازه غده بذری نیز بیشترین عملکرد غده به مقادیر 64/22 و 89/21 تن در هکتار به ترتیب از اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم و 75 تا 85 گرم حاصل شد و بین این دو اندازه غده بذری از نظر عملکرد غده، اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. بنابراین حذف گل آذین به علت از بین بردن یک مخزن بی مصرف در افزایش عملکرد موثر بوده و همچنین جهت صرفه جویی در مصرف بذر و کاهش هزینه، اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم توصیه میگردد.
تفاصيل المقالة
به منظور مطالعه تجمع ماده خشک و قندهای محلول و انتقال مجدد آنها به دانههای گندم تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل، آزمایش مزرعهای به صورت طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 89-1388 در دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل: أکثر
به منظور مطالعه تجمع ماده خشک و قندهای محلول و انتقال مجدد آنها به دانههای گندم تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل، آزمایش مزرعهای به صورت طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 89-1388 در دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل: آبیاری کامل (شاهد) و قطع آبیاری در شروع مرحله پرشدن دانه تا زمان رسیدگی در کرتهای اصلی و چهار ژنوتیپ گندم شامل: ارقام مرودشت و پیشتاز و لاینهای 336 و DN-11 در کرتهای فرعی قرار گرفتند. در شرایط شاهد و تنش خشکی، لاین DN-11 بیشترین و رقم مرودشت کمترین عملکرد دانه را داشتند. تنش خشکی موجب افزایش مقدار و کارآیی انتقال مجدد ماده خشک و قندهای محلول میانگره دم گل آذین در همه ژنوتیپها و میانگره ماقبل آخر در لاینهای 336 و DN-11 شد. ظرفیت لاینهای 336 و DN-11 برای استفاده از ذخایر ساقه و انتقال مجدد آنها در مقایسه با رقم حساس مرودشت به طور معنیداری بیشتر بود. در بین میانگرههای مورد بررسی، میانگرههای زیرین علاوه بر داشتن پتانسیل بالاتر برای تجمع مواد فتوسنتزی، میزان انتقال مجدد بالاتری نیز داشتند و میانگرههای ماقبل آخر و دم گل آذین به ترتیب از این نظر در رتبههای بعدی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده، لاین DN-11 با افت کمتر عملکرد دانه تحت شرایط تنش خشکی در مرحله پرشدن دانهها نسبت به سایر ژنوتیپها مقاومت بیشتری داشت.
تفاصيل المقالة
زخمهای پوستی و زخم پای دیابتی موضوعی مهم در علم پزشکی است. بیماری دیابت یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک غدد درونریز است. درمنه دارای اثرات فارماکولوژیک به ویژه اثر بر روی دیابت است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات التیام بخش عصاره الکلی گیاه درمنه در فرایند أکثر
زخمهای پوستی و زخم پای دیابتی موضوعی مهم در علم پزشکی است. بیماری دیابت یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک غدد درونریز است. درمنه دارای اثرات فارماکولوژیک به ویژه اثر بر روی دیابت است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات التیام بخش عصاره الکلی گیاه درمنه در فرایند ترمیم و سرعت بسته شدن زخمهای پوستی در موشهای سالم و دیابتی میباشد. برای انجام این تحقیق، از 20 سر رت نر بالغ استفاده شد. رتها به چهار گروه پنج تایی تحت عنوان گروه کنترل، شم، تجربی1 و تجربی2 تقسیم شدند. سه گروه از رتها با استفاده از استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. در همه گروهها زخمی به طول 2 سانتیمتر بر روی پوست ناحیه پشتی حیوانات ایجاد شد. روند ترمیم زخم بهصورت ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. گروههای شم و تجربی1 نسبت به گروه کنترل ترمیم دیرتری داشتهاند و التیام زخم در گروه تجربی2 که با عصاره درمنه کوهی تیمار شد نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بوده و مساحت سطح زخم نسبت به سایر گروهها کاهش یافته است. به نظر میرسد استعمال موضعی عصاره درمنه موجب تسریع بهبودی زخم در رتهای دیابتی میشود و مواد موجود در درمنه موجب، انقباض سریعتر زخم و التیام زخم میشود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications