• فهرس المقالات کیفیت زندگی درمانی

      • حرية الوصول المقاله

        1 - بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر احساس تنهایی و عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم دارای اعتیاد به اینترنت
        سمانه رضایی هادی فرهادی
        این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت ، احساس تنهایی و عزت نفس دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه‌آماری شامل دانش‌آموز دختر دوره متوسطه دوم شهر أکثر
        این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت ، احساس تنهایی و عزت نفس دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه‌آماری شامل دانش‌آموز دختر دوره متوسطه دوم شهر کاشان بودند (تعداد 435)، و از بین آنها تعداد 50 نفر افرادی که دارای بیشترین میزان اعتیاد به اینترنت بودند با غربالگری توسط پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ[1] (1996) شناسایی شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها در سه مرحله‌ی پیش‌آزمون، پس‌آزمون و یک ماه بعد در مرحله پیگیری به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. ابزارهای اندازه گیری برای سنجش اعتیاد به اینترنت پرسشنامه یانگ (1996)، برای احساس تنهایی از پرسشنامه ی راسل(1980) و برای عزت نفس از پرسشنامه آیزنک(1976) استفاده گردید. درمان مبتنی بر کیفیت زندگی در طی هشت جلسه به‌صورت گروهی به مدت دو ماه به گروه آزمایش ارائه شد. در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت، احساس تنهایی و عزت نفس در مرحله پس آزمون و پیگری موثر بود (p<.05). با توجه به این نتایج می توان دریافت که کیفیت زندگی درمانی بر کاهش اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی و افزایش عزت نفس گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم موثر بوده است. [1] Young تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - اثربخشی آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار و خانواده، اعتیاد به کار، سلامت روان و تعاملات بین فردی در کارکنان شاغل
        مائده مختاری کرچگانی هادی فرهادی
        چکیدهپژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار- خانواده، اعتیاد به کار، سلامت روان و تعاملات بین فردی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با دوره پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن أکثر
        چکیدهپژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار- خانواده، اعتیاد به کار، سلامت روان و تعاملات بین فردی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با دوره پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی1402- 1401 شهر اصفهان بود که به شیوه نمونه گیری دردسترس تعداد 30 معلم زن انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. هر دو گروه در مراحل پیش آزمون، پس آزمون توسط پرسشنامه های تعارض کار و خانواده ( کارلسون و همکاران ،2000)، اعتیاد به کار(اسپنس و رابینز، 1992)، سلامت روان(گدبرگ، 1979) و تعاملات بین فردی(مک الیستیر، 1995) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به‌منظور بررسی و تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS23 و روش تحلیل اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار- خانوادهف اعتیاد به کارف سلامت روان و تعاملات بین فردی تأثیر معنی داری دارد و اثرات آموزش ها در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است(01/0p<) . در نتیجه آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی به عنوان درمانی اثرگذار می تواند به بهبود سلامت روانی کارکنان کمک شایانی نماید. از این رو پیشنهاد می گردد مشاورین و روانشناسان به آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر کاهش تعارض کار- خانواده و اعتیاد به کار و افزایش سلامت روان و تعاملات بین فردی توجه ویژه ای داشته باشند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر میزان تاب‌آوری روان‌شناختی و خود - تعیینی دانش‌آموزان دختر افسرده
        مهدی یوسف‌وند عزت الله قدم پور هومن رجبی بنفشه حسنوند مسلم یوسف وند
        هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خود - تعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژ أکثر
        هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خود - تعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان دانـش آمـوزان دختـر دبیرسـتانی دارای افسردگی شـهر خرم آباد انتخـاب و بـه صـورت تصـادفی در گـروه هـای آزمـایش (کیفیت زندگی درمانی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش زندگی درمانی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده خود تعیینی و پرسش نامه تاب آوری روانشناختی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره(مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش خود - تعیینی و تاب‌آوری روانشناختی اثربخش است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر میزان تاب آوری روان شناختی و خودتعیینی دانش آموزان دختر افسرده
        مهدی یوسف‌وند عزت الله قدم پور هومن رجبی بنفشه حسنوند مسلم یوسف وند
        هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خودتعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پ أکثر
        هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خودتعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان دانـش آمـوزان دختـر دبیرسـتانی دارای افسردگی شـهر خرم آباد انتخـاب و بـه صـورت تصـادفی در گـروه هـای آزمـایش (کیفیت زندگی درمانی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش زندگی درمانی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده خودتعیینی و پرسش نامه تاب آوری روانشناختی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش خودتعیینی و تاب‌آوری روانشناختی اثربخش است. تفاصيل المقالة