اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر میزان تابآوری روانشناختی و خود - تعیینی دانشآموزان دختر افسرده
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیمهدی یوسفوند 1 , عزت الله قدم پور 2 , هومن رجبی 3 , بنفشه حسنوند 4 , مسلم یوسف وند 5
1 - گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران
2 - گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
3 - گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4 - گروه روانشناسی، واحد الشتر، دانشگاه پیام نور، الشتر، ایران
5 - گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: افسردگی, کیفیت زندگی درمانی, تابآوری روانشناختی, خود - تعیینی,
ملخص المقالة :
هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خود - تعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـسآزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان دانـش آمـوزان دختـر دبیرسـتانی دارای افسردگی شـهر خرم آباد انتخـاب و بـه صـورت تصـادفی در گـروه هـای آزمـایش (کیفیت زندگی درمانی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش زندگی درمانی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده خود تعیینی و پرسش نامه تاب آوری روانشناختی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره(مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش خود - تعیینی و تابآوری روانشناختی اثربخش است.
_||_