در این مطالعه اثر کودهای شیمیایی و میکروبی بر تراکم تولیدات اولیه و بررسی شاخص‌های تنوع زیستی رده‌های فیتوپلانکتونی و زئوپلانکتونی استخرهای ماهیان کپور ماهیان در یک دوره زمانی سه ماهه در مزرعه پرورش ماهیان گرمابی واقع در شهرستان آبادان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آزم أکثر
در این مطالعه اثر کودهای شیمیایی و میکروبی بر تراکم تولیدات اولیه و بررسی شاخص‌های تنوع زیستی رده‌های فیتوپلانکتونی و زئوپلانکتونی استخرهای ماهیان کپور ماهیان در یک دوره زمانی سه ماهه در مزرعه پرورش ماهیان گرمابی واقع در شهرستان آبادان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، شامل دو تیمار که هر کدام واجد سه تکرار شامل: تیمار اول: نمونه‌های آب مربوط به استخرهای بارور شده توسط کود شیمیایی و کود گاوی و تیمار دوم: نمونه‌های آب مربوط به استخرهای بارور شده توسط کودهای میکروبی و کود گاوی بودند. کود شیمیایی بکار گرفته شده در این پژوهش از انواع کودهای فسفاته (سوپر فسفات، 38 تا 40 درصد ماده فعال) به میزان 75 کیلوگرم در هر هکتار و باکتری های تشکیل دهنده کود میکروبی مورد آزمایش در این پژوهش شامل دو باکتری ازتو باکتر کروکوکوم و باسیلوس کواگولانس بودند. نتایج این بررسی نشان دادند که میانگین فیتوپلانکتون های شمارش شده در تیمار اول (کود شیمیایی) به شکل معنی داری بیش تر از تعداد آنها در تیمار دوم (کود میکروبی) بود (05/0P<). در این میان بیش ترین فیتوپلانکتون شمارش شده متعلق به رده باسیلاریوفیسه در تیمار کود شیمیایی بود. با اینحال میانگین زئوپلانکتون های شمارش شده در تیمار دوم (کود میکروبی) حاکی از تعداد بیشتر زئوپلانکتون ها در مقایسه با تیمار اول (کود شیمیایی) بود (05/0P<). در این میان بیش ترین زئوپلانکتون شمارش شده متعلق به رده روتیفورا در تیمار میکروبی بود. مجموعاً با توجه به زئوپلانکتون خوار بودن اکثر بچه ماهی های کپور پرورشی موجود در استخرهای گرمابی در سال اول دوره پرورش و افزایش چشمگیر جمعیت زئوپلانکتون ها در تیمار کود میکروبی نسبت به کود شیمیایی، می توان نتیجه گرفت که کودهای میکروبی قادرند تأثیر مثبتی بر تعداد زئوپلانکتون های استخرهای گرمابی بگذارند.
تفاصيل المقالة
این پژوهش در سال زراعی 96-1395، به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در رشت انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سودوموناسفلورسنت در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) و کود فسفاته از منبع سوپر فسفات تریپل در شش سطح (بدون مصرف کود، 30، 60، 90، 12 أکثر
این پژوهش در سال زراعی 96-1395، به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در رشت انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سودوموناسفلورسنت در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) و کود فسفاته از منبع سوپر فسفات تریپل در شش سطح (بدون مصرف کود، 30، 60، 90، 120 و 150 کیلوگرم در هکتار) بودند. اثر سودوموناس بر طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه خشک، شاخص برداشت و محتوی فسفر دانه و اثر کود فسفاته بر تعداد غلاف در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه خشک، محتوی فسفر دانه و شاخص برداشت معنی‌دار بود (p ≤ 0.01). برهمکنش دو فاکتور بر تمام صفات به‌جز شاخص برداشت معنی‌دار بود(p ≤ 0.01).بیشترین مقدار محتوی فسفر دانه (355 میلی‌گرمبر کیلوگرم) در ترکیب تیماری تلقیح با سودوموناس و استفاده از 150 کیلوگرم کود فسفاته در هکتار حاصل شد. عملکرد دانه در ترکیب کودی تلقیح با سودوموناس و استفاده از 90 کیلوگرم کود فسفاته در هکتار برابر با 3/3893 کیلوگرم در هکتار بود که اختلاف معنی‌داری با 120 و 150 کیلوگرم کود فسفاته در هکتار و در شرایط تلقیح با سودوموناسنداشت. این ترکیب کودی سبب افزایش 38 درصدی عملکرد دانه در مقایسه با عدم تلقیح و مصرف 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار شد. درمجموع، مصرف 90 کیلوگرم کود فسفاتهدرهکتارو تلقیح با سودوموناس می‌تواند منجر به حصول به پتانسیل عملکرد دانه، کاهش اثرات مخرب زیست‌محیطی و صرفه‌جویی در مصرف کود فسفاته گردد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی تاثیر سطوح کود فسفاته و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر دسترسی به عناصر غذایی و عملکرد گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در زمینی واقع در شهرستان ایوان استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت‌اند أکثر
به منظور بررسی تاثیر سطوح کود فسفاته و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر دسترسی به عناصر غذایی و عملکرد گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در زمینی واقع در شهرستان ایوان استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت‌اند از پنج سطح کود فسفره (شاهد، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم کود فسفاته در هکتار) و تلقیح بذر با باکتری (T) در چهار سطح: (عدم تلقیح (تیمار شاهد)، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح بذر با سودوموناس، تلقیح بذر با ازتوباکتر و سودوموناس) می‌باشد. نتایج نشان داد که تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود فسفره همراه با تلقیح بذر با ازتوباکتر و سودوموناس بالاترین تاثیر را در افزایش رشد و عملکرد و اجزای عملکرد گندم پاییزه نشان داد. مقدار نیتروژن دانه گندم با تلقیح بذر ازتوباکتر به صورت معنی‌داری افزایش یافت و به همین دلیل میزان پروتئین دانه نیز افزایش نشان داد. تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد ازتوباکتر و سودوموناس در سطح چهارم کود فسفاته منجر به افزایش 5/43 درصدی نیتروژن دانه و 7/62 درصدی فسفر دانه نسبت به سطح شاهد عدم تلقیح و سطح صفر کود فسفاته گردید. از بین تیمارها، اکثرا تیمار کود تلقیح کود زیستی ازتوباکتر و سودوموناس همراه با 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفات بیشترین تاثیر را در افزایش صفات اندازه‌گیری شده این گیاه داشت. اگرچه با افزایش سطوح کود شیمیایی صفات مورد مطالعه افزایش یافت ولی زمانی که از کودهای زیستی همراه با شیمیایی استفاده شد، این افزایش بیشتر بود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
