فهرس المقالات کشت تأخیری

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - تیمارهای فیزیکی بذر و نقش آن بر بهبود سبز مزرعه و عملکرد بارهنگ در کشت تأخیری
  بهرام میرشکاری
  به منظور بررسی تأثیر تیمارهای فیزیکی بذر بر بهبود سبز کردن، استقرار بوته و عملکرد بارهنگ تحت شرایط کشت تأخیری، آزمایشات گلخانه‌ای و مزرعه‌ای در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال زراعی 1393 اجرا شد. بذرهای بارهنگ توسط امواج فراصوت، میدان مغناطیسی، اشعه‌های گاما، بتا أکثر

  به منظور بررسی تأثیر تیمارهای فیزیکی بذر بر بهبود سبز کردن، استقرار بوته و عملکرد بارهنگ تحت شرایط کشت تأخیری، آزمایشات گلخانه‌ای و مزرعه‌ای در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال زراعی 1393 اجرا شد. بذرهای بارهنگ توسط امواج فراصوت، میدان مغناطیسی، اشعه‌های گاما، بتا و لیزر به مدت های 3.5 و 5 دقیقه تیمار و در تاریخ‌های 15 و 30 اردیبهشت ماه کاشته شدند. کلیه ی روش های پیش تیمار بذر نسبت به شاهد، باعث کاهش زمان شروع سبز کردن، 50 درصد سبز کردن و متوسط زمان سبز کردن گردیدند. حداکثر وزن خشک گیاهچه (0.49 گرم) به ترتیب از تیمار میدان مغناطیسی به مدت 5 و 3.5 دقیقه و امواج فراصوت (0.4 گرم) به دست آمد. کاهش مدت زمان پرتودهی میدان مغناطیسی از 5 به 3.5 دقیقه سبب کاهش شاخص قدرت گیاهچه‌ها گردید. در اثر کاشت بذرها در 15 و 30 اردیبهشت ماه، مرحله رسیدگی در تیمارهای میــدان مغنــاطیسی و امواج فراصوت به ترتیب 112.2 و 99.7 روز پس از کاشت اتفاق افتاد. شاخص سطح برگ از نظر آماری تحت تأثیر تأخیر 15 روزه کاشت بذر قرار نگرفت. تحت شرایط مزرعه‌ای، تفاوت معنی‌داری از لحاظ عملکردهای بذر با تأخیر در تاریخ‌ کاشت مشاهده نشد و عملکرد دانه بین 176 کیلوگرم در هکتار برای شاهد و اشعه‌های گاما و بتا تا 211 کیلوگرم در هکتار برای تیمارهای میدان مغناطیسی و امواج فراصوت متغیر بود. تیمار فیزیکی بذرهای بارهنگ با میدان مغناطیسی و امواج فراصوت را می‌توان به صورت مؤثر جهت بهبود رشد گیاه و به ویژه عملکرد آن در حالت کشت تأخیری استفاده نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - اثر تاریخ کشت بر قدرت و عملکرد بذر بادام زمینی
  زهرا رستگار فرشید قادری فر حمیدرضا صادقی پور ابراهیم زینلی
  پژوهشی در دو سال زراعی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. آزمایش در سال اول در پنج تاریخ کاشت و در سال دوم در دو تاریخ کاشت انجام شد. نمونه‌گیری از زمان تشکیل بذر در غلاف به صورت هفتگی بود و بذرها بلافاص أکثر

  پژوهشی در دو سال زراعی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. آزمایش در سال اول در پنج تاریخ کاشت و در سال دوم در دو تاریخ کاشت انجام شد. نمونه‌گیری از زمان تشکیل بذر در غلاف به صورت هفتگی بود و بذرها بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شدند. در آزمایشگاه درصد رطوبت و جوانه‌زنی نمونه‌های بذر تعیین و پس از خشک کردن بذرها میزان هدایت الکتریکی آن‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که تاریخ کاشت اثر معنی‌داری روی رطوبت بذر در زمان برداشت، درصد جوانه‌زنی، هدایت الکتریکی بذر، سرعت و مدت پرشدن دانه و قدرت گیاهچه داشت. بذرهای حاصل از کشت‌های زود هنگام کمترین مقدار رطوبت و بیشترین درصد جوانه‌زنی را نسبت به بذرهای حاصل از کشت دیرهنگام داشتند. همچنین، تأثیر تاریخ کشت بر عملکرد بذر بادام زمینی در سال اول معنی‌دار بود، در حالی که در سال دوم تأخیر در کاشت تأثیر معنی‌داری بر عملکرد بذر نداشت. کاهش طول دوره پر شدن دانه در تاریخ‌های کاشت تأخیری سال اول و مواجه شدن این دوره با بارش‌های انتهای فصل موجب شد که قدرت و کیفیت بذرهای حاصله به طور معنی‌داری کاهش یابد. نتایج حاکی از آن است که در میان عوامل آب و هوایی، دما و بارندگی طی دوره پر شدن دانه، دو عامل بسیار تأثیرگذار بر قدرت و عملکرد بذر هستند و با تنظیم تاریخ کشت با توجه به شرایط منطقه می‌توان بذرهایی با کیفیت و قدرت بالا را برداشت کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - اثر اعمال تیمارهای فیزیکی روی بذر گندم پاییزه رقم الوند بر شاخص استقرار گیاهچه، دوره رشد و عملکرد تحت شرایط کشت‌های به موقع و تأخیری
  بهرام میرشکاری رضا صیامی
  به منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمارهای فیزیکی بذر بر استقرار گیاهچه، دوره رشد و عملکرد گندم پاییزه رقم الوند در کشت‌های به موقع و تأخیری بذرهای گندم با استفاده از اشعه‌های اولتراسونیک، لیزر، میدان مغناطیسی، گاما و بتا به مدت 5/3 و 5 دقیقه تیمار و در تاریخ‌های 5 و 25 مهر ماه أکثر

  به منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمارهای فیزیکی بذر بر استقرار گیاهچه، دوره رشد و عملکرد گندم پاییزه رقم الوند در کشت‌های به موقع و تأخیری بذرهای گندم با استفاده از اشعه‌های اولتراسونیک، لیزر، میدان مغناطیسی، گاما و بتا به مدت 5/3 و 5 دقیقه تیمار و در تاریخ‌های 5 و 25 مهر ماه کاشته شدند. تمامی پیش تیمارهای بذر در مقایسه با بذرهای شاهد، بهبود ضریب یکنواختی سبز کردن را به دنبال داشت. شاخص قدرت گیاهچه به طور معنی‌داری به انواع تیمارهای بذر پاسخ مثبتی نشان داد. اختلاف معنی‌داری از لحاظ زمان بین کاشت تا برداشت بین تیمارهای لیزر، گاما و بتا وجود نداشت. بذرهای گندم تحت تیمار با میدان‌های مغناطیسی، امواج اولتراسونیک و کوتاه مدت اشعه گاما، از کلروفیل بیشتری در برگ‌ها برخوردار بودند. اختلاف معنی‌داری بین عملکردهای بذر حاصل از تاریخ‌های کاشت به موقع و تأخیری مشاهده نگردید و مقدار آن به طور متوسط از 334 گرم در مترمربع در شاهد تا 1/480 گرم در مترمربع در اشعه‌های لیزر، بتا و بلند مدت گاما در حال تغییر بود. از پیش تیمار فیزیکی بذر گندم با میدان‌ مغناطیسی، امواج اولتراسونیک و کوتاه مدت اشعه گاما می‌توان به طور مؤثر برای بهبود رشد گیاه و عملکرد آن به ویژه در کشت تأخیری استفاده کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی تأثیر محلول پاشی سیلیس و تراکم کاشت بر صفات زراعی دو هیبرید ذرت دانه ای در کشت تأخیری تابستانه
  جواد محمودی حمیدرضا مبصر سید امیرعباس موسوی میرکلایی
  به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی سیلیس و تراکم کاشت بر صفات زراعی دو هیبرید ذرت دانه ای در کشت تأخیری تابستانه (٥ شهریور)، آزمایشی در سال زراعی ١٣٨٩ در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار أکثر

  به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی سیلیس و تراکم کاشت بر صفات زراعی دو هیبرید ذرت دانه ای در کشت تأخیری تابستانه (٥ شهریور)، آزمایشی در سال زراعی ١٣٨٩ در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. سیلیس در دو سطح (محلول پاشی و بدون مصرف) به عنوان عامل اصلی و دو هیبرید ذرت دانه ای (سینگل کراس٧٠٤ و سینگل کراس٦٤٠) به عنوان عامل فرعی و چهار سطح تراکم کاشت (٦٠، ٧٠، ٨٠ و ٩٠ هزار بوته در هکتار) به عنوان عامل فرعی فرعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر محلول پاشی سیلیس از نظر آماری تنها بر تعداد دانه در ردیف در سطح احتمال 5 % معنی دار شد. عملکرد دانه در واحد سطح برای هیبرید سینگل کراس٦٤٠، ٣/٢٠% بیشتر از هیبرید سینگل کراس ٧٠٤ بود، که علت آن وزن صد دانه بیشتر هیبرید سینگل کراس٦٤٠ (٨/٢٠%) بود. شاخص برداشت و نسبت وزن دانه به بلال برای هیبرید سینگل کراس ٦٤٠ زیادتر از هیبرید سینگل کراس ٧٠٤ شد. تعداد دانه در ردیف و فاصله بلال تا سطح زمین و تعداد روز از کاشت تا رسیدگی برای هیبرید ٧٠٤ بیشتر از هیبرید سینگل کراس ٦٤٠ محاسبه گردید. تعداد دانه در ردیف، طول بلال، و عملکرد دانه تک بوته با افزایش تراکم کاشت تا ٩٠ هزار بوته در هکتار روند کاهشی داشتند ولی عملکرد دانه در واحد سطح ٢/٩% افزایش یافت. حداکثر عملکرد دانه در واحد سطح تحت اثر متقابل سیلیس و تراکم کاشت برای تراکم ٨٠ هزار بوته در هکتار و با محلول پاشی سیلیس به دست آمد. به طور کلی در کشت تأخیری تابستانه برای ذرت دانه ای در منطقه غرب مازندران، هیبرید سینگل کراس ٦٤٠ با تراکم ٩٠ هزار بوته در هکتار توصیه می گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - اثر تاریخ کاشت معمول و دیر هنگام بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام آفتابگردان در شرایط آب و هوایی همدان
  محسن رجبی محمد هادی فرجی آرمان مسلم فطری
  به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف آفتابگردان در کشت دوم، آزمایشی در مزرعه مرکز آموزش جهاد کشاورزی استان همدان به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار شامل تاریخ کاشت (30 اردیبهشت، 5 و 20تیرماه) و رقم شامل سیر أکثر

  به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف آفتابگردان در کشت دوم، آزمایشی در مزرعه مرکز آموزش جهاد کشاورزی استان همدان به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار شامل تاریخ کاشت (30 اردیبهشت، 5 و 20تیرماه) و رقم شامل سیرنا، یوروفلور و آرماویروسکی به اجرا درآمد. نتایج آزمایش نشان داد عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، قطر طبق، وزن هزاردانه اختلاف معنی داری در سطح 1% و صفات شاخص برداشت، تعداد دانه در طبق و ارتفاع گیاه اختلاف معنی داری در سطح 5% نشان داد و در تاریخ کشت معمول (30 اردیبهشت) بیشترین عملکرد دانه با میانگین 45/495 گرم در متر مربع به دست آمد. شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در طبق، قطر طبق و وزن هزاردانه تاریخ کشت های معمول 30 اردیبهشت و 5 تیرماه نسبت به 20 تیرماه بهبود یافتند. ارتفاع گیاه در به تاریخ کاشت 5 تیرماه بیشتر بود. ارقام آفتابگردان نیز قطر طبق و وزن هزار دانه در سطح 5% و ارتفاع گیاه در سطح 1% اختلاف معنی داری با هم داشتند. بیشترین میزان قطر طبق و کمترین میزان وزن هزاردانه به رقم یوروفلور اختصاص داشت و رقم آرماویروسکی ارتفاع بیشتری نسبت به سایر ارقام داشت. تاریخ کاشت دیرهنگام 5 تیر ماه در شرایط اقلیمی منطقه توصیه می شود و امکان کشت دوم هر سه رقم آفتابگردان بعد از برداشت غلات (به ویژه جو) در منطقه فراهم می شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - اثر تاریخ کاشت و کود اوره بر برخی صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط آب و هوایی شهرستان هشترود
  ایرج یعقوبیان سعید قاسمی یاسر یعقوبیان
  10.22034/aej.2017.533201
  در میان روش های زراعی، زمان کاشت و کوددهی اوره از فاکتورهای اصلی هستند که تا حد زیادی می توانند عملکرد را محدود کنند. به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و کود اوره بر برخی صفات مورفولوژیک و عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی 1394 در مزرعه ای واقع در شهرستان هشترود اجرا شد. أکثر

  در میان روش های زراعی، زمان کاشت و کوددهی اوره از فاکتورهای اصلی هستند که تا حد زیادی می توانند عملکرد را محدود کنند. به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و کود اوره بر برخی صفات مورفولوژیک و عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی 1394 در مزرعه ای واقع در شهرستان هشترود اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار تاریخ کاشت 5، 12، 19 و 26 مهرماه و سه سطح کود اوره 0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرفتند.‌ ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل و طول برآمدگی پدانکل با افزایش سطح کود اوره افزایش و تأخیر در کاشت، سبب کاهش مقدار آنها شد. همچنین تأخیر در کاشت، وزن 1000 دانه و عملکرد دانه در واحد سطح گندم را کاهش داد. کاربرد کود اوره تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت را افزایش داد. در مجموع کاشت گندم در تاریخ 5 مهرماه و استفاده از 100 کیلوگرم در هکتار کود اوره، در منطقه هشترود قابل توصیه می باشد تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - بررسی ارقام مختلف سویا و شاخص‏های تأثیرگذار بر عملکرد در کاشت دیرهنگام در منطقه زنجان
  سعید واعظی ‏راد اسماعیل زنگانی فرید شکاری
  سویا از دانه‌های روغنی و پروتئینی با ارزش بوده که با توجه به نیاز کشور به هر دو منبع، اهمیت و سطح زیر کشت آن هر سال در حال افزایش است. با توجه به مشکلاتی که در کشت به موقع گیاهان زراعی و از جمله سویا وجود دارد آزمایشی به منظور بررسی امکان کشت و سازگاری ارقام سویا در کاش أکثر

  سویا از دانه‌های روغنی و پروتئینی با ارزش بوده که با توجه به نیاز کشور به هر دو منبع، اهمیت و سطح زیر کشت آن هر سال در حال افزایش است. با توجه به مشکلاتی که در کشت به موقع گیاهان زراعی و از جمله سویا وجود دارد آزمایشی به منظور بررسی امکان کشت و سازگاری ارقام سویا در کاشت دیرهنگام، به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه زنجان در سال 1384 اجرا گردید. در این آزمایش از 5 رقم سویا (زان، کلارک، سحرگواهی شده، هابیت و اس. آر. اف) استفاده شد. در مرحله گل دهی (R1 ) شاخص محتوی کلروفیل، دمای کانوپی و ارتفاع بوته مورد ارزیابی قرار گرفت و در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی (R8) عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی، عملکرد روغن و پروتئین، اجزای عملکرد دانه، درصد روغن و پروتئین دانه و شاخص برداشت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین ارقام اختلاف معنی‌داری در بیشتر صفات وجود دارد. بیشترین عملکرد دانه، عملکرد روغن و پروتئین، شاخص برداشت و محتوای کلروفیل برگ مربوط به رقم هابیت بود. بین ارقام از نظر دمای کانویی، درصد روغن و پروتئین دانه تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید. در بین اجزای عملکرد دانه، تنها وزن 100 دانه متمایزکننده ارقام بود. بررسی نتایج مربوط به همبستگی صفات نشان داد که شاخص محتوای کلروفیل، شاخص برداشت و وزن 100 دانه از عوامل اصلی تأثیرگذار بر عملکرد دانه و عملکرد روغن و پروتئین بوده و می‌تواند در گزینش ارقام مدنظر قرار گیرد. هم چنین رقم هابیت با داشتن طول دوره رشد مناسب و سازگار با فتوپریود و دما در منطقه با توجه به نتایج حاصله می‌تواند به عنوان رقم مناسبی در تحقیقات تکمیلی و در کشت کرپه یا زراعت های مضاعف مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة