مقدمه: امروزه به دلیل اثرات نامطلوب آنتی اکسیدان های سنتزی، به کارگیری آنتی اکسیدان های گیاهی به منظور به تأخیر انداختن یا جلوگیری از اکسیداسیون مواد غذایی به ویژه غذاهای بر پایه روغن یا چربی مورد توجه زیادی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه برای استخراج اسانس أکثر
مقدمه: امروزه به دلیل اثرات نامطلوب آنتی اکسیدان های سنتزی، به کارگیری آنتی اکسیدان های گیاهی به منظور به تأخیر انداختن یا جلوگیری از اکسیداسیون مواد غذایی به ویژه غذاهای بر پایه روغن یا چربی مورد توجه زیادی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه برای استخراج اسانس از روش تقطیر با آّب و برای استخراج عصاره پوست میوه بالنگ از دو روش ماسراسیون و امواج فراصوت و حلال های اتانول، متانول و آب استفاده شد و میزان فعالیت مهارکنندگی رادیکال های آزاد و ترکیبات فنلی کل اندازه گیری شد. شناسایی ترکیبات موجود در عصاره و اسانس با دستگاه کروماتوگراف گازی انجام گرفت. در نهایت اثر آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره پوست میوه بالنگ در پایداری حرارتی روغن آفتابگردان مورد بررسی قرار گرفت. پایداری روغن نسبت به اکسیداسیون در طول 5 روز نگهداری در دمای 65 درجه سانتی گراد از طریق آنالیز مقادیر اندیس پراکسید و اندیس آنیزیدین، میزان اسید تیوباربیتوریک، اندیس توتوکس و شاخص پایداری اکسایشی ارزیابی شد.یافته ها: نتایج، بیشترین میزان ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی را در عصاره استخراج شده با استفاده از امواج فراصوت زمان 30 دقیقه و حلال اتانول نشان داد. غلظت ppm 800 عصاره نسبت به غلظت های دیگر عصاره به دلیل داشتن مقادیر بالاتر ترکیبات فنلی از نظر فعالیت مهارکنندگی رادیکال های آزاد مؤثرتر عمل نمود. آنالیز اسانس نشان داد بخش عمده ترکیبات موجود در عصاره پوست بالنگ نومیلین و هسپریدین بودند. نتایج بررسی پایداری روغن نشان داد که اندیس های پراکسید، آنیزیدین و توتوکس با گذشت زمان روند افزایشی از خود نشان دادند. نمونه عصاره اتانولی استخراج شده با امواج فراصوت در زمان 30 دقیقه بالاترین میزان شاخص پایداری اکسایشی را نسبت به اسانس و BHT نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش تأثیر معنی دار عصاره و اسانس پوست میوه بالنگ در پایداری روغن آفتابگردان و برتری آن نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی را نشان داد.
تفاصيل المقالة
هدف: آنزیمها بهعنوان کاتالیزور طبیعی در واکنشهای بیولوژیکی عمل میکنند. اما دارای محدودیتهایی مانند عدم پایداری حرارتی، طول عمر کوتاه و عدم پایداری آنها در محیط آلی نیز میباشند. بنابراین، دانشمندان سعی کردهاند عملکرد آنزیمها را به روش‎‎‎‎‎&lrm أکثر
هدف: آنزیمها بهعنوان کاتالیزور طبیعی در واکنشهای بیولوژیکی عمل میکنند. اما دارای محدودیتهایی مانند عدم پایداری حرارتی، طول عمر کوتاه و عدم پایداری آنها در محیط آلی نیز میباشند. بنابراین، دانشمندان سعی کردهاند عملکرد آنزیمها را به روش‎‎‎‎‎‎‎‎های‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ مختلف ازجمله فناوری نانو بهبود ببخشند. لذا، هدف مطالعه حاضر تولید نانوذرات آنزیمی و ارزیابی برخی خواص آنها است، که به دلیل اهمیت اوره‎آز در پزشکی، کشاورزی و صنعت روی آن کار میشود.مواد و روشها: در این پژوهش، افزایش پایداری اوره‎آز براساس تولید نانوذرات آنزیمی با روش حلال‎زدایی انجام شد. نانوذرات سنتز شده با استفاده از طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، طیفسنجی مرئی- فرابنفش (UV-Vis) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. همچنین فعالیتهای کلی و اختصاصی آنزیمهای آزاد و نانو در دمای °C۳۷ اندازهگیری و باهم مقایسه شد. بهعلاوه، آنزیمهای آزاد و نانو به مدت 10 دقیقه در دماهای بین ۳۰ تا °C۷۰ انکوبه و سپس فعالیت آنها اندازهگیری شد.یافتهها: نتایج حاصل از طیفسنجی و میکروسکوپ الکترونی روبشی، تشکیل نانوذرات اوره‎آز را تأیید کرد. همچنین نتایج تعیین فعالیت نشان داد که با تشکیل نانوذرات آنزیمی، علیرغم کاهش فعالیت کل آنزیم، فعالیت اختصاصی آن 46/43 درصد افزایش یافت.دمای مطلوب فعالیت کل اوره‎آز آزاد °C50 و نانوذرات اوره‎آز °C60 بود. پس از 10 دقیقه انکوباسیون در °C70، آنزیمهای آزاد و نانو به ترتیب 2 و 32 درصد فعالیت خود را حفظ کردند که نشاندهنده افزایش پایداری حرارتی در این روش است.نتیجهگیری: با تهیه نانوذرات آنزیمی می توان فعالیت و کاربرد آنها را در صنعت بهبود بخشید.
تفاصيل المقالة
در این مقاله، استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی نانوکامپوزیتهای پی وی سی/نانورس به منظور استفاده در روکشهای لولههای پلیمری نفت و گاز مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از سه نوع نانورس مختلف کلوزیت 10، کلوزیت Na+ و کلوزیت20 تا حداکثر سطح بارگذاری phr 5 استفاده أکثر
در این مقاله، استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی نانوکامپوزیتهای پی وی سی/نانورس به منظور استفاده در روکشهای لولههای پلیمری نفت و گاز مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از سه نوع نانورس مختلف کلوزیت 10، کلوزیت Na+ و کلوزیت20 تا حداکثر سطح بارگذاری phr 5 استفاده شده است. فرآیند اختلاط توسط دو روش میکسر مکانیکی و همگنسازی با سرعت بالا با دو فرمولاسیون مختلف برای تولید دو نوع نانوکامپوزیت پی وی سی سفید و شفاف بصورت جداگانه انجام شده و با یکدیگر مقایسه شدهاند. از پراش اشعه ایکس با زاویه دید گسترده WAXD و همچنین میکروسکوپ الکترونی عبوری TEM برای مشخصهیابی ساختار استفاده شده است. پایداری حرارتی نمونههای نانوکامپوزیت پی وی سی با استفاده از یک آون Metrastat PLC مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. با افزایش بارگذاری نانورس تا phr 5 مقدار دمای انتقال شیشهای برای نمونههای سفید و شفاف به ترتیب 58% و 35% افزایش یافته و مقاومت نمونههای نانوکامپوزیتی نسبت به تغییر رنگ بیشتر شده است. در ادامه خواص مکانیکی نمونههای نانوکامپوزیتی تولیدی توسط آزمایشهای استاندارد تحت تست کشش قرار گرفته و مقادیر مدول یانگ و درصد کشیدگی تا نقطه شکست بدست آمده است. نتایج نشان میدهد که استفاده از روش همگنسازی با سرعت بالا در حدود rpm 9000 در فرآیند اختلاط بر روی خواص مکانیکی نمونههای نانوکامپوزیتی بخصوص از بارگذاری نانورس phr 1 به بالا بسیار تاثیرگذار است بطوریکه در بهترین حالت با افزودن phr 5 نانورس کلوزیت 10 به زمینه پی وی سی مقدار مدول یانگ برای نمونههای سفید و شفاف به ترتیب 22% و 12% افزایش داشته است.
تفاصيل المقالة
نانوکامپوزیت کوپلیمر (متیلمتاکریلات-N- ایزوپروپیل آکریل آمید)/سولفید کادمیم به روش پلیمریزاسیون امولسیونی بدون سورفاکتانت تهیه شد. نخست یونهای Cd2+به N- ایزوپروپیل آکریل آمید و متیلمتاکریلات کئوردینه شدند. پس از افزودن آغازگر و حرارت دادن سیستم واکنش، N- ایزوپروپ أکثر
نانوکامپوزیت کوپلیمر (متیلمتاکریلات-N- ایزوپروپیل آکریل آمید)/سولفید کادمیم به روش پلیمریزاسیون امولسیونی بدون سورفاکتانت تهیه شد. نخست یونهای Cd2+به N- ایزوپروپیل آکریل آمید و متیلمتاکریلات کئوردینه شدند. پس از افزودن آغازگر و حرارت دادن سیستم واکنش، N- ایزوپروپیل آکریل آمید هموپلیمر یا با متیل متاکریلات کوپلیمر شدند. سپس با آزاد شدن یونهای سولفید از تیواستامید، در اثر واکنش یونهای Cd2+ با S2- آزاد شده توسط تیواستامید (TAA)، سولفید کادمیم در سطح ذرات کوپلیمر تشکیل شد. طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FT-IR) پلیمر شدن مونومرها و کئوردینه شدن یون کادمیم به گروههای C=O و N-H را تایید کرد. ساختار و مورفولوژی نانوکامپوزیت تهیه شده با پراش اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی شد. الگوی پراش اشعه X نانوکامپوزیت تهیه شده، تشکیل فاز مکعبی CdS را نشان داد و اندازه نانوذرات CdS با استفاده از رابطه دبای- شرر 26/3 نانومتر بدست آمد. تصاویر TEM ساختار هسته-پوسته را برای نانوکامپوزیت کوپلیمر (N- ایزوپروپیل آکریل آمید- متیل متاکریلات)/سولفید کادمیم را نشان داد. پایداری گرمایی نانوکامپوزیت نسبت به کوپلیمر 47 درصد افزایش نشان میدهد. بیشتر بودن پایداری گرمایی نانوکامپوزیت در مقایسه با کوپلیمر مؤید برهمکنش نانوذرات سولفید کادمیم با زنجیر کوپلیمر و تشکیل نانوذرات با ساختار هسته- پوسته است.
تفاصيل المقالة
در این تحقیق، پودر نانوکامپوزیتی هیدروکسیآپاتیت- نقره حاوی 0، 4 و 8 درصد وزنی نقره به روش سل-ژل سنتز شد. به منظور بررسی فازهای تشکیل شده، پایداری حرارتی، ریزساختار، توزیع اندازه ذرات و توزیع عناصر در نانوکامپوزیتهای سنتز شده از آزمونهای پراش پرتو X (XRD)، طیفسنجی ما أکثر
در این تحقیق، پودر نانوکامپوزیتی هیدروکسیآپاتیت- نقره حاوی 0، 4 و 8 درصد وزنی نقره به روش سل-ژل سنتز شد. به منظور بررسی فازهای تشکیل شده، پایداری حرارتی، ریزساختار، توزیع اندازه ذرات و توزیع عناصر در نانوکامپوزیتهای سنتز شده از آزمونهای پراش پرتو X (XRD)، طیفسنجی مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آزمون تفرق دینامیکی نور (DLS) و نقشه توزیع عناصر (EDS mapping) استفاده شد. نتایج نشان داد که حضور نقره به عنوان فاز تقویتکننده باعث کاهش پایداری حرارتی فاز هیدروکسیآپاتیت شده و میزان تجزیه آن به فاز بتا تری کلسیم فسفات را افزایش میدهد. آنالیزهای ریزساختاری نیز نشان میدهد که توزیع نقره در زمینه تا 4 درصد وزنی یکنواخت بوده و اندازه ذرات در ابعاد نانومتر میباشند.
تفاصيل المقالة
هدف از این مطالعه، پایدارسازی آنزیم cABCI از طریق تثبیت با روش entrapment بر روی نانوذره سیلیکن متخلخل میباشد. نانوذره سیلیکن متخلخل به دلیل زیستسازگاری، زیستتخریبپذیری، خواص لومینسانس ذاتی و ساختار متخلخل برای حمل دارو، قابلیتهای قابل توجهی در کاربردهای بیولوژیک ا أکثر
هدف از این مطالعه، پایدارسازی آنزیم cABCI از طریق تثبیت با روش entrapment بر روی نانوذره سیلیکن متخلخل میباشد. نانوذره سیلیکن متخلخل به دلیل زیستسازگاری، زیستتخریبپذیری، خواص لومینسانس ذاتی و ساختار متخلخل برای حمل دارو، قابلیتهای قابل توجهی در کاربردهای بیولوژیک از خود نشان میدهد. در نتیجه این نانوذره به عنوان حامل آنزیم cABCI با هدف افزایش پایداری این آنزیم بکار برده شده است. نانوذره سیلیکن متخلخل از طریق روش electrochemical etching بر روی ویفر سیلیکن در محلول HF/Etanol تهیه شد. مورفولوژی نانوذره سنتز شده از طریق SEM مورد مطالعه قرار گرفت و تثبیت آنزیم کندروتیناز ABC I بر روی سیلیکن متخلخل از طریق تصویربرداری میکروسکوپ SEM از سیلیکن متخلخل قبل و بعد تثبیت آنزیم مورد تایید قرار گرفت. نتایج بدست آمده، میزان Km مشابه و کاهش در Vmax برای آنزیم تثبیت شده در مقایسه با آنزیم آزاد را نشان داد. علاوه بر این، با بررسی خصوصیات لومینسانس نانوذرات سیلیکن، ماکزیمم پیک برای سیلیکن سبز و قرمز به ترتیب در طول موج 500 و 750-650 نانومتر مشاهده شد. همچنین، آنزیم تثبیت شده بر روی نانوذرات سیلیکن متخلخل افزایش چند برابری پایداری در تمامی دماهای بررسی شده بعد از گذشت 50 دقیقه را نشان میدهد. بنابراین سیلیکن متخلخل میتواند به عنوان یک بستر پایدارکننده برای حمل آنزیم cABCI، در کاربردهای بالینی آینده مفید واقع شود.
تفاصيل المقالة
در این تحقیق، برای تهیه رزین اپوکسی با کارایی بالا و پایداری حرارتی عالی از مشتقات بنزیلیدین بیس-(4-هیدروکسی کومارین) به عنوان عامل پخت استفاده شد. برای این منظور 4 مشتق بنزیلیدین بیس 4-هیدروکسی کومارین با استفاده از کاتالیست نانوکامپوزیت پلیمری 2–آمینو فنول/طارون أکثر
در این تحقیق، برای تهیه رزین اپوکسی با کارایی بالا و پایداری حرارتی عالی از مشتقات بنزیلیدین بیس-(4-هیدروکسی کومارین) به عنوان عامل پخت استفاده شد. برای این منظور 4 مشتق بنزیلیدین بیس 4-هیدروکسی کومارین با استفاده از کاتالیست نانوکامپوزیت پلیمری 2–آمینو فنول/طارونه نخل سنتز گردید. به منظور بررسی ریخت شناسی رزین اپوکسی پخت شده از روش میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد. مقایسه پارامترهای دمای شروع تخریب، بازده کربن باقیمانده و پارامترهای سینتیکی برای ارزیابی پایداری حرارتی رزین اپوکسی پخت شده با استفاده از آنالیز وزن سنجی حرارتی(TGA) انجام شد. نتایج نشان داد که رزین اپوکسی پخت شده با مشتق 3و'3-(4-نیترو بنزیلیدین)- بیـس-(4-هیدروکسیکومارین) دمای شروع تخریب و بازده کربن بالاتری نسبت به سایر مشتقات دارد. پس از مشتق 4-نیترو به ترتیب مشتقات دارای 4-کلرو، 4- فلوئورو و 4-متیل، پایداری حرارتی بالاتری دارند. بنابراین می توان گفت که گروه نیترو پایداری حرارتی بالاتری را نسبت به کلر، فلوئور و متیل برای رزین اپوکسی پخت شده فراهم کرده است. مشتقات بنزیلیدین 4-هیدروکسی کومارین به دلیل دارابودن حلقه های آروماتیک، پایداری حرارتی بالایی را برای رزین اپوکسی پخت شده به ارمغان می آورند.
تفاصيل المقالة
پایـداری اکســیداتیو روغنها و چربیها تحـت تأثیر عــوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حـرارت، یونهای فلـزی و آنزیمها قرار میگیرد. آنتیاکسیدانهای مصنوعی، با وجود کارایی بالا بهدلیل احتمال سمیت و سرطانزایی، زیر سؤال قرار گرفتهاند. هدف از این تحقیق، بهینهسازی پایدار أکثر
پایـداری اکســیداتیو روغنها و چربیها تحـت تأثیر عــوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حـرارت، یونهای فلـزی و آنزیمها قرار میگیرد. آنتیاکسیدانهای مصنوعی، با وجود کارایی بالا بهدلیل احتمال سمیت و سرطانزایی، زیر سؤال قرار گرفتهاند. هدف از این تحقیق، بهینهسازی پایداری حرارتی روغن تحت تأثیر اسانس آویشن دنایی میباشد. در این مطالعه روغن سویا تحت شرایط مختلف دمای سرخ کردن (150، 170 و 190 درجه سلسیوس)، مدت زمان سرخ کردن (0، 6 و 12 ساعت) و غلظتهای مختلف اسانس آویشن دنایی (0، 400 و ppm 800) قرار گرفت. شاخصهای عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، ترکیبات قطبی و دیان مزدوج در تیمارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که با افزودن اسانس آویشن دنایی به روغن بهعلت وجود ترکیبات فنولی در اسانس و خاصیت آنتیاکسیدانی آنها میزان پایداری حرارتی روغن افزایش یافته است (p<0.05). همچنین نتایج شاخصهای عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید و ترکیبات قطبی موجود در نمونههای روغن سرخ شده بهمدت 12 ساعت در دمای 190 درجه سلسیوس نشان داد که افزودن اسانس آویشن دنایی باعث حفظ روغن شده و روغن مورد مطالعه حتی پس از 12 ساعت سرخ شدن در دمای 190 درجه سلسیوس هنوز قابلیت مصرف دارد. این مطالعه نشان داد که اسانسهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای آنتیاکسیدانهای سنتزی باشد.
تفاصيل المقالة
چکیدهامروزه به دلیل اثرات نامطلوب آنتی اکسیدان های سنتزی، بکارگیری منابع مختلف آنتی اکسیدان های گیاهی به منظور به تأخیر انداختن یا جلوگیری از اکسیداسیون مواد غذایی بویژه انواع بر پایه روغن یا چربی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این مطالعه اثر آنتی اکسیدانی اسانس و ع أکثر
چکیدهامروزه به دلیل اثرات نامطلوب آنتی اکسیدان های سنتزی، بکارگیری منابع مختلف آنتی اکسیدان های گیاهی به منظور به تأخیر انداختن یا جلوگیری از اکسیداسیون مواد غذایی بویژه انواع بر پایه روغن یا چربی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این مطالعه اثر آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره چویل در پایدارسازی حرارتی روغن آفتابگردان مورد بررسی قرار گرفت. اثر افزودن اسانس و عصاره چویل در پایداری روغن آفتابگردان بوگیری شده با غلظت آنتی اکسیدانی در سه سطح (0،200،400) و نوع استخراج در دو سطح (عصاره الکلی، اسانس آبی) و دمای سرخ کردن در سه سطح (°C160،170،180) در مقایسه با آنتی اکسیدان سنتزی ترشیاری بوتیل هیدروکینون (TBHQ) با غلظت (ppm 100) انجام شد. اندیس پراکسید، آنیزیدین، توتوکس، تیوباربیتوریک اسید، اسیدیته و پایداری رنسیمت (100 درجه سانتی گراد) تیمارها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که کمترین عدد پراکسید، عدد اسیدیته، عدد آنیزیدین، عدد توتوکس و میزان اسید تیوباربیتوریک مربوط به نمونه حاوی ppm400 اسانس و کمترین پایداری نیز متعلق به نمونه شاهد بود. بیشترین این صفات به ترتیب مربوط به نمونه شاهد، نمونه حاوی ppm200 عصاره، نمونه شاهد، نمونه شاهد، نمونه شاهد بود. از این لحاظ، اسانس چویل مؤثرتر از عصاره اتانولی بود. بهترین درجه حرارت برای صفات شیمیایی دمای 160 درجه سانتی گراد تعیین شد. نتایج این پژوهش تأثیر مفید اسانس و عصاره چویل در پایداری روغن آفتابگردان و برتری آن نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی را نشان داد.
تفاصيل المقالة
پایداری حرارتی شیشههای فلزی حجمی (BMGs) Zr56Co28Al16، Zr56Co24Ag4Al16 و Zr56Co22Cu6Al16 بهوسیله گرماسنجی تفاضلی روبشی (DSC) در چهار نرخ گرمایش متغیر K/min10، 20، 30 و 40 ارزیابی شد. تغییر پارامترهای انرژی فعالسازی موثر، انرژی فعال-سازی موضعی، حساسیت دماهای مشخصه به ن أکثر
پایداری حرارتی شیشههای فلزی حجمی (BMGs) Zr56Co28Al16، Zr56Co24Ag4Al16 و Zr56Co22Cu6Al16 بهوسیله گرماسنجی تفاضلی روبشی (DSC) در چهار نرخ گرمایش متغیر K/min10، 20، 30 و 40 ارزیابی شد. تغییر پارامترهای انرژی فعالسازی موثر، انرژی فعال-سازی موضعی، حساسیت دماهای مشخصه به نرخ گرمایش با افزودن عناصر نقره و مس به آلیاژ پایه به همراه آنالیز فازی و ساختاری آنها بررسی شد. تحولات ساختاری و فازی نمونهها توسط آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) مطالعه شد. انرژی فعالسازی دماهای مشخصه با مدل کیسینجر و اوزاوا و همچنین وابستگی دماهای مشخصه به تغییرات نرخ گرمایش به کمک قانون تجربی لاسوکا اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که انرژی فعالسازی دماهای انتقال شیشه، جوانهزنی مرحله اول و دوم تبلور در آلیاژ حاوی نقره به ترتیب با kJ/mol 402، 336 و 395 نسبت به آلیاژهای دیگر بیشتر و وابستگی دماهای مشخصه به نرخ گرمایش کمتر است. افزایش پایداری حرارتی آلیاژ آمورف حاوی نقره به دلیل شکلگیری ساختار با چینش فشرده است که حاصل خوشههای مستحکم با نظم کوتاه برد بیستوجهی (ISRO) در داخل ساختار است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications