چکیده آلودگی اکوسیستم های آبی به فلزات سنگین به یکی از مشکلات جهانی در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است. در این مطالعه، به بررسی غلظت فلزات سنگین نیکل، سرب، جیوه و وانادیوم با نمونه برداری از رسوبات با استفاده از دستگاه گرب Vane Veen در اعماق 5، 10 و 15 متری از 4 ایستگ أکثر
چکیده آلودگی اکوسیستم های آبی به فلزات سنگین به یکی از مشکلات جهانی در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است. در این مطالعه، به بررسی غلظت فلزات سنگین نیکل، سرب، جیوه و وانادیوم با نمونه برداری از رسوبات با استفاده از دستگاه گرب Vane Veen در اعماق 5، 10 و 15 متری از 4 ایستگاه شامل خور موسی، احمدی، غزاله و غنام در بندر امام خمینی در سال 99 پرداخته شد. براساس نتایج این تحقیق مشخص گردید که میانگین غلظت فلزات در ایستگاه های مختلف بین 79/38 تا 17/64 برای نیکل، 23/2 تا 18/13 برای سرب، 87/0 تا 12/8 برای جیوه و بین 32/39 تا 26/62 میکرو گرم بر گرم برای وانادیوم بدست آمد. نتایج آزمون واریانس یکطرفه(One- Way ANOVA) نشان داد که میانگین غلظت فلزات در ایستگاه های مختلف اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). بطوریکه بیشترین غلظت مربوط به نیکل وکمترین مربوط به جیوه بود.نتایج آزمون ANOVA نشان داد که غلظت فلزات در بین ذرات رسوبی مختلف اختلاف معناداری داشت (P<0.05) بیشترین غلظت فلزات در ذرات رس دیده شد. بین غلظت فلزات در اعماق مختلف، اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0.05) . شاخص آلودگی برای بررسی میزان آلودگی فلزات محاسبه و بر اساس این شاخص مشخص گردید که خور موسی و احمدی نسبت به همه فلزات، خور غزاله نسبت به جیوه و نیکل دارای آلودگی، ولی خور غنام فاقد آلودگی می باشد.
تفاصيل المقالة
شهر میاندوآب یکی از شهرهای میانه اندام استان آذربایجان غربی است که همزمان با دیگر شهرهای میانه اندام کشور با رشد روزافزون جمعیت و گسترش فیزیکی - کالبدی روبرو است.این شهر از تحولات کشوری در بخش اقتصادی و در سایر بخشها متأثر گشته است و در این میان روند توسعه فیزیکی آن ن أکثر
شهر میاندوآب یکی از شهرهای میانه اندام استان آذربایجان غربی است که همزمان با دیگر شهرهای میانه اندام کشور با رشد روزافزون جمعیت و گسترش فیزیکی - کالبدی روبرو است.این شهر از تحولات کشوری در بخش اقتصادی و در سایر بخشها متأثر گشته است و در این میان روند توسعه فیزیکی آن نسبت به سایر بخشهای شهری کرد بیشتری یافته است؛ و این شهر دارای رشد فیزیکی پراکنده است. هدف این پژوهش ارزیابی و پهنهبندی تناسب پارامترهای محیطی برای توسعه فیزیکی شهر میاندوآب است. روش جمعآوری اطلاعات بر مبنای کتابخانهای، اسنادی ونوع تحقیق کاربردی- توسعهای میباشد و برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از تحلیلهای مکانی و از نرمافزار سیستم اطلاعات جغرافیایی GISاستفادهشده است یافته های این تحقیق نشان می دهد که وسعت و مساحت شهر میاندوآب در سال 1390 نسبت به سال 1335 حدود 15 برابر شده است که رقم قابلملاحظهای است و نشاندهنده رشد و توسعه بیش از بیش شهر میاندوآب در جهات مختلف میباشد. توانهای محیطی حوضه زرینهرود کاملاً بر روند توسعه فیزیکی شهر میاندوآب تأثیر داشته و این تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را با توجه به اسکان شهروندان و رشد و توسعه بیش از بیش شهر میاندوآب قابل توجیه میباشد. بهطوریکه همه پهنهها و جهات شهر میاندوآب جهت توسعه پایدار شهری کاملاً مناسب نمیباشد بلکه جهات و پهنههای شمال و شمال شرقی از لحاظ پارامترها و توانهای محیطی کاملاً مناسب میباشند؛ و دیگر پهنهها و جهت ها بهصورت مناسب، تا حدودی مناسب و نامناسباند. نقاط و جهات شمال و شمال شرقی شهرستان میاندوآب جهت توسعه فیزیکی از نظر توانهای محیطی (پارامترهای محیطی) کاملاً مناسب بوده و در اولویت اول توسعه قرار میگیرد و جهات جنوب شرق برای توسعه فیزیکی شهر نامناسب (به دلیل حاصلخیز بودن، شیب زیاد و نزدیکی به گسل و شبکه آبراههها و...) تشخیص دادهشده است.
تفاصيل المقالة
تحقیق حاضر بر روی ماندگاری کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط متغیر شوری، دما و اکسیژن محلول در طی 3 هفته در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. شوری گروه شاهد برابر با 5/35 قسمت در هزار و شوری سایر تیمارها شامل شوری های حاوی (ppt 1/7)، (ppt 3/21) و (ppt 7/49)آب دریا بود. أکثر
تحقیق حاضر بر روی ماندگاری کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط متغیر شوری، دما و اکسیژن محلول در طی 3 هفته در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. شوری گروه شاهد برابر با 5/35 قسمت در هزار و شوری سایر تیمارها شامل شوری های حاوی (ppt 1/7)، (ppt 3/21) و (ppt 7/49)آب دریا بود. بیشترین ماندگاری شوری در تیمار شاهد با 76 درصد و کمترین میزان ماندگاری مربوط به تیمار حاوی شوری ppt 1/7 بود که تمامی نمونه ها در هفته اول از بین رفتند. میزان ماندگاری در تیمارهای مختلف دمایی متغیر بود و اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). کمترین میزان ماندگاری در تیمارهای دمایی، در دمای 44 درجه سانتی گراد با 33 درصد و بیشترین آن در 24 درجه سانتی گراد با 70 درصد مشاهده گردید. فاکتور اکسیژن محلول، کمترین تأثیر را بر ماندگاری P. nuntia به نمایش گذاشت. بیشترین ماندگاری در تیمارهای اکسیژنی در تیمار حاوی اکسیژن محلول ppm 6-5 با 80 درصد و کمترین آن در ppm 8-7 با 73 درصد مشاهده شد. کرم های قرار گرفته در شرایط متغیر اکسیژنی بیشترین میزان ماندگاری را نشان دادند و کمترین میزان ماندگاری در تیمارهای شوری بدست آمد. نتایج نشان می دهد که از میان سه پارامتر بررسی شده، عامل شوری بیشترین تأثیر را بر روی ماندگاری P. nuntia داشت.
تفاصيل المقالة
مطالعه صورت گرفته در ارتباط با شاخص های تنوع، غالبیت، غنای گونهای و تعیین ارتباط برخی از پارامترهای محیطی آب دریا با فراوانی خرچنگهای زانتیده سواحل جزیره هرمزانجام گردید. نمونه برداری با استفاده از پرتاب تصادفی کوادرات (9 کوادرات1 × 1با سه بار تکرار) و در چهار ف أکثر
مطالعه صورت گرفته در ارتباط با شاخص های تنوع، غالبیت، غنای گونهای و تعیین ارتباط برخی از پارامترهای محیطی آب دریا با فراوانی خرچنگهای زانتیده سواحل جزیره هرمزانجام گردید. نمونه برداری با استفاده از پرتاب تصادفی کوادرات (9 کوادرات1 × 1با سه بار تکرار) و در چهار فصل (از تابستان 1391 تا بهار 1392 ) از سه ایستگاه انتخاب شده، صورت گرفت. پارامترهای محیطی شوری، درجه حرارت، اکسیژن محلول، pH و شیب بستر )با استفاده از فاصله یاب لیزری stable مدل 500 LD) اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون های همبستگی اسپیرمن ارتباط آنها با فراوانی خرچنگ (در سطح معنی داری 05/0)تحلیل گردید. جهت محاسبه شاخصهای تنوع زیستی (غنای گونهای مارگالف، غالبیت گونه ای سیمپسون و تنوع گونه ای شانون – واینر) از نرم افزار PAST استفاده گردید. نتایج آنالیز خوشهای بیانگر تشابه در فراوانی و پراکنش گونهها در دو ایستگاه غرب و محیط زیست و بین دو فصل بهار و پاییز میباشد. پارامترهای محیطی (دما، شوری، اکسیژن محلول، شیب بستر و (pH به جز تأثیر شوری بر شاخص سیمپسون، با دیگر شاخصهای اکولوژیک اندازهگیری شده همبستگی معنیداری نداشتند(p>0.05). شاخص غنای گونهای مارگالف به تفکیک فصول و ایستگاههای نمونهبرداری بیانگر بیشترین غنای گونهای در ایستگاه محیط زیست و فصل زمستان میباشد.
تفاصيل المقالة
به منظور تعمیرات اساسی در خطوط جمعآوری فاضلابرو، امکان خارج نمودن خطوط فاضلابرو از سیستم و قطع جریان فاضلاب وجود ندارد. درنتیجه مطالعات لازم باید جهت یافتن راهکارهای مناسب به منظور پیشگیری از مسدودشدن و تخریب آنها صورت پذیرد. یکی از مشکلات متداول در این زمینه، خوردگی أکثر
به منظور تعمیرات اساسی در خطوط جمعآوری فاضلابرو، امکان خارج نمودن خطوط فاضلابرو از سیستم و قطع جریان فاضلاب وجود ندارد. درنتیجه مطالعات لازم باید جهت یافتن راهکارهای مناسب به منظور پیشگیری از مسدودشدن و تخریب آنها صورت پذیرد. یکی از مشکلات متداول در این زمینه، خوردگی تاج لولههای بتنی فاضلابرو به دلیل حضور اسید سولفوریک میباشد. در این تحقیق فرآیند تولید اسید سولفوریک در تاج لولههای بتنی در اثر حضور عوامل میکروبیولوژیکی مورد مطالعه قرار گرفته است و اثر دو پارامتر محیطی (درجهحرارت و غلظت اسید) بر سرعت خوردگی بیولوژیکی تاج لولههای بتنی فاضلابرو بررسی شد. برای این منظور، نمونههای بتنی با استفاده از سیمان تیپ 5 ضدسولفاته و مطابق با استانداردهای ASTM C150 و ASTM C595 ساخته شد و سپس در غلظتهای متفاوتی از اسید سولفوریک و در دماهای مختلفی قرار گرفت. نتایج حاصل از تغییرات وزن در دما و غلظتهای متفاوت اسید بیانگر افزایش نرخ خوردگی و بررسی میکروسکوپی سطح نمونه و انجام آنالیز XRD نشان دهنده وجود اترینگایت به عنوان محصول خوردگی میباشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications