سم باکتری ویبریو کلرا یکی از مورد مطالعه ترین سموم باکتریایی خانواده AB5 است که به دلیل توانایی آن در افزایش پاسخ ایمنی نسبت به انتی ژن تزریق شده با آن به طور گسترده به عنوان یک ادجوانت موکوزال قوی مورد استفاده قرار می گیرد. این توکسین از دو زیر واحد، یک زیرواحد پنتامری أکثر
سم باکتری ویبریو کلرا یکی از مورد مطالعه ترین سموم باکتریایی خانواده AB5 است که به دلیل توانایی آن در افزایش پاسخ ایمنی نسبت به انتی ژن تزریق شده با آن به طور گسترده به عنوان یک ادجوانت موکوزال قوی مورد استفاده قرار می گیرد. این توکسین از دو زیر واحد، یک زیرواحد پنتامریک به نام زیر واحد B و یک زیرواحد A تشکیل شده است. این توکسین از طریق اتصال به گیرنده گانگلوزیدی GM1 به سلول هدف وارد می گردد. در این پژوهش باکتری ویبریو کلرا درون 100 سی سی محیط AKI و Craig’s به صورت دو گروه دوتایی کشت داده شد. سپس یک گروه درون انکوباتور 37 درجه سانتی گراد و گروه دیگر درون انکوباتور 30 درجه سانتی گراد و به مدت 72 ساعت قرار داده شد. از تمامی محیط به صورت منظم از لحظه آغاز دوره انکوباسیون به منظور بررسی میزان تولید توکسین نمونه برداری شد. در نهایت میزان تولید توکسین به وسیله آزمون الایزا GM1 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که باکتری در هر دو محیط توانایی تولید توکسین به میزان نسبتا بالا را دارد. بیشترین میزان تولید توکسین در محیط کشت Craig’s در دمای 30 درجه سانتی گراد بعد از 50 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از تست الایزا GM1 نشان داد که باکتری پس از 50 ساعت بیشترین تولید را در محیط Craig’s و در دمای 30 درجه سانتی گراد دارد این در حالی است که بیشترین میزان تولید توکسین در محیط AKI پس از 24 ساعت و در دما 37 درجه سانتی گراد بدست می آید.
تفاصيل المقالة
هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره آبی، اتانولی، متانولی، استونی، کلروفورمی و اتیل استات حاصل از برگ گیاه صبر زرد (Aloe vera) بر روی دو باکتری بیماری زای ماهی، ویبریو کلرا (Vibrio cholerae) و لیستریا مونوسایتوژنز (Listeria monocytogenes) بود. عصاره گیاه صبر أکثر
هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره آبی، اتانولی، متانولی، استونی، کلروفورمی و اتیل استات حاصل از برگ گیاه صبر زرد (Aloe vera) بر روی دو باکتری بیماری زای ماهی، ویبریو کلرا (Vibrio cholerae) و لیستریا مونوسایتوژنز (Listeria monocytogenes) بود. عصاره گیاه صبر زرد با استفاده از دستگاه روتاری بدست آمد و باکتری های ویبریو کلرا و لیستریا مونوسایتوژنز از کلیکسیون قارچ و باکتری ایران تهیه شدند. حداقل غلظت کشندگی (MBC) و حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) عصاره ها با روش رقت سازی در چاهک تعیین گردید. همچنین قطر هاله مهاری با استفاده از روش دیسک گذاری تعیین شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عصاره آبی گیاه صبر زرد، علی رغم خواص مهاری و کشندگی علیه لیستریا مونوسایتوژنز، هیچگونه تاثیری بر ویبریو کلرا نداشت. بیشترین خواص مهار کنندگی و کشندگی علیه هر دو باکتری مورد مطالعه، مربوط به عصاره کلروفورمی صبر زرد بود، هرچند تاثیر ضد باکتریایی آن بر لیستریا مونوسایتوژنز، بیشتر بود. عصاره کلروفومی حتی در رقیق ترین حالت نیز دارای خاصیت مهارکنندگی بود. به همین ترتیب، بیشترین قطر هاله مهاری عصاره صبر زرد مربوط به حلال کلروفورم و علیه لیستریا مونوسایتوژنز بود. با توجه به اینکه صبر زرد به راحتی به صورت خوراکی مصرف می شود و با توجه به قابل دسترس بودن و قیمت مناسب آن، امکان استفاده از آن به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های مرسوم و مواد شیمیایی ضد عفونی کننده استخر های پرورشی وجود دارد.
تفاصيل المقالة
سابقه و هدف: پیلی و زیر واحد B توکسین مهمترین عوامل بیماریزایی ویبریو کلرا میباشند. در این پژوهش، از پایانه C توکسین کلاستریدیوم پرفرینجنس به عنوان یک سیستم تحویل استفاده گردید و با ایجاد کایمرای TcpA-CtxB پروتین حاصل در باکتری اشریشیا کلی بیان شد.مواد و روشها: به صو أکثر
سابقه و هدف: پیلی و زیر واحد B توکسین مهمترین عوامل بیماریزایی ویبریو کلرا میباشند. در این پژوهش، از پایانه C توکسین کلاستریدیوم پرفرینجنس به عنوان یک سیستم تحویل استفاده گردید و با ایجاد کایمرای TcpA-CtxB پروتین حاصل در باکتری اشریشیا کلی بیان شد.مواد و روشها: به صورت تجربی، توانایی سازه دارای CtxB-TcpA-CPE در مقایسه با توالیهای پروتینی کامل هر یک از پروتینهای CtxB، TcpA و C-CPE مورد مطالعه قرار گرفت. تکثیر قطعات ژنی با استفاده از PCR و سپس کلونسازی در وکتورهای بیانی انجام شد. به منظور ساخت سازه، پروتین کایمرای هدف با استفاده از لینکر طراحی و به روش سنتتیک تولید شد. پس از تولید، پروتینها تخلیص و سپس با روش ایمونوبلات مورد تایید قرار گرفتند.یافتهها: پروتین کایمرا تولید شده 484 اسیدامینه داشت. این تعداد آمینواسید میتواند نشان دهنده پایداری پروتین باشد. ژن c-cpe، ژن tcpA و ژن ctxB به ترتیب دارای اندازههای 381،375 و 675 جفت باز بودند. نتایج هضم آنزیمی و تعیین توالی نشان دهندهی همولوژی نوکلئوتیدی محصولات بدست آمده با توالی ژنهای ثبت شده در NCBI بود. این ژنها به طور موفقیت آمیزی در میزبان اشریشیا کلی وارد و اندازه باند پروتینی آنها در SDS-PAGE به ترتیب، 15، 25، 25 و 52 کیلودالتون بود.نتیجهگیری: براساس مطالعات فیزیکوشیمیایی صورت گرفته، به نظر میرسد که این پروتین نوترکیب کاندیدای خوبی برای بررسی به عنوان واکسن خوراکی ویبریو کلرا باشد که البته برای اثبات این فرضیه به انجام آزمونهای چالشی و مطالعات تکمیلی بیشتری نیاز دارد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications