فهرس المقالات هم‌گرایی

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - ‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی
  عزیز رضاپور سمیرا علی پور وحید علی پور مریم سلیمانی موحد
  مقدمه: رشد اقتصادی کشورهای توسعه‌یافته به‌طور طبیعی تمایل به کند شدن دارد بنابراین، فرآیند رشد سرانجام منجر به ‌‌هم‌گرایی خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی ‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش أکثر

  مقدمه: رشد اقتصادی کشورهای توسعه‌یافته به‌طور طبیعی تمایل به کند شدن دارد بنابراین، فرآیند رشد سرانجام منجر به ‌‌هم‌گرایی خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی ‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است که با داده‌های اقتصادی کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی در سال‌های 2014-1995 و با استفاده از نرم‌افزار EViews نسخه 10 انجام شد. ‌‌هم‌گرایی تصادفی با استفاده از آزمون ریشه واحد داده‌های پانلی، ‌‌هم‌گرایی سیگما با استفاده از انحراف معیار مقطعی لگاریتم سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت؛ و ‌‌هم‌گرایی بتای سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت با برآورد مدل ‌‌هم‌گرایی داده‌های پانلی بررسی شد. یافته‌ها: ‌‌هم‌گرایی تصادفی مطلق و شرطی سرانه مخارج سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی تأیید نشد. ضریب بتای مطلق سرانه مخارج سلامت 0/29 بود. ضریب بتای شرطی کشورهای با شاخص توسعه انسانی بالا 0/30 و برای کشورهای با شاخص توسعه انسانی متوسط 0/01 بود. ضریب ‌‌هم‌گرایی بتا امید به زندگی در کشورهای عضو اکو 28/0 و برای مرگ‌ومیر کودکان زیر پنج سال 1/16 برآورد شد. ‌‌هم‌گرایی سیگما سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت تأیید نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه بیانگر عدم ‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و واگرایی پیامدهای سلامت است که نشان می‌دهد نابرابری‌ها در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی افزایش یافته و سلامت کشورهای کم‌ درآمد با نرخی بسیار پایین‌تر از اعضای ثروتمند سازمان بهبود یافته است؛ بنابراین لازم است سیاست‌های اکو، با هدف کاهش تفاوت‌های منطقه‌ای برنامه‌ریزی و اجرا شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - واکاوی راهبردی مسئله واگرایی قومی در ایران؛ محرومیت نسبی عامل واگرایی قومی
  مهدی ایمانی مقدم سید سعید هاشمی نسب محمد تقی دشتی محمدباقر صدقی
  10.30495/jisds.2007.21342
  ایرانی کشوری چند قومیتی و چند فرهنگی محسوب می‌شود و در آن اقوام مختلف با فرهنگ و زبان‌های گوناگون زندگی می‌کنند. چند قومیتی و چند فرهنگی بودن ضمن فراهم نمودن فرصت برای ایران همیشه خطر تجزیه و واگرایی سرزمینی را نیز برای حاکمیت به همراه داشته است.. در حاشیه قرارگرفتن اقو أکثر

  ایرانی کشوری چند قومیتی و چند فرهنگی محسوب می‌شود و در آن اقوام مختلف با فرهنگ و زبان‌های گوناگون زندگی می‌کنند. چند قومیتی و چند فرهنگی بودن ضمن فراهم نمودن فرصت برای ایران همیشه خطر تجزیه و واگرایی سرزمینی را نیز برای حاکمیت به همراه داشته است.. در حاشیه قرارگرفتن اقوام، ضمن افزایش گریز از مرکز امکان تبادل با کشورهای همسایه و دشمنان بیرونی را فراهم می‌کندو این موضوع در شکاف قومیتی همیشه مورد سواستفاده قدرت‌های خارجی قرار گرفته است.مقاله حاضر تلاش دارد با محوریت این پرسش که عامل اصلی واگرایی قومی در ایران امروز چیست و راهبرد عبور از آن کدام است؟ به بررسی مسئله قومیت در ایران بپردازد. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد عامل اصلی واگرایی قومیتی در ایران محرومیت نسبی مناطق قومیتی است که در حاشیه ایران قرار دارد و راهبرد گذار از واگرایی قومیتی ، گسترش رفاه اجتماعی در همه مناطق ایران است. همچنین آگاهی ملی به عنوان یکی از شاخص‌های رفع احساس محرومیت باید مورد توجه قرار گیرد. بهترین مبنا برای رفع احساس تبعیض در اقوام، اقتدار ملی همراه با توسعه است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - بررسی پویایی انتشار دی‌اکسیدکربن سرانه در کشورهای عضو اوپک (رهیافت هم‌گرایی بتا و سیگما)
  داود حمیدی رزی مجید فشاری
  10.22034/jest.2017.10705
  زمینه و هدف: بررسی هم‌گرایی سیگما و بتا در خصوص انتشار گازهای گلخانه ای و به ویژه گاز دی ‌اکسیدکربن یکی از موضوعات مهم و اساسی در ادبیات اقتصاد محیط زیست می باشد. هم‌چنین طراحی سیاست های منسجم و پایداری که در عین کارا بودن بتواند اهداف پیمان های بین المللی مانند کیوتو و أکثر

  زمینه و هدف: بررسی هم‌گرایی سیگما و بتا در خصوص انتشار گازهای گلخانه ای و به ویژه گاز دی ‌اکسیدکربن یکی از موضوعات مهم و اساسی در ادبیات اقتصاد محیط زیست می باشد. هم‌چنین طراحی سیاست های منسجم و پایداری که در عین کارا بودن بتواند اهداف پیمان های بین المللی مانند کیوتو و کپنهاگ را محقق کند بستگی به سطح انتشار سرانه گاز دی‌ اکسیدکربن و نیز توزیع آن در بین کشورهای تحت بررسی دارد. برای این منظور، هدف اصلی این مطالعه بررسی فرضیه هم‌گرایی انتشار گاز دی اکسیدکربن (CO2) سرانه در 12 کشور عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) طی سال های 2013-1970 می‌باشد. روش بررسی: در این پژوهش به منظور بررسی فرضیه هم‌گرایی CO2 سرانه از دو رویکرد هم‌گرایی بتا و سیگما استفاده شده است. مدل هم‌گرایی بتای مطلق به‌صورت مقطعی تصریح شده و توسط تخمین‌زننده‌ حداقل مربعات معمولی(OLS) مورد برازش قرار گرفت. به منظور آزمون هم‌گرایی سیگما نیز انحراف معیار مقطعی انتشار CO2 سرانه در طول دوره پژوهش(2013-1970) محاسبه شده و روند آن ترسیم گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر وقوع هر دو پدیده هم‌گرایی سیگما و بتای مطلق بوده و کشورهای عضو اوپک با سرعت هم‌گرایی 97/0 درصد به سطح مشترک انتشار CO2 سرانه 18/4 تن حرکت می کنند. هم‌چنین مدت زمان لازم برای رسیدن به سطح مشترک انتشار آلودگی جوی 31/5 سال ارزیابی شد. بحث و نتیجه‌گیری: در این پژوهش وقوع پدیده ارتقاء انتشار CO2 سرانه در بین کشورهای اوپک تأیید گردید. هم‌چنین پراکندگی انتشار CO2 سرانه بین کشورهای اوپک روند نزولی داشته و کاهش یافته است. اتخاذ محدودیت های زیست محیطی مشابه و منصفانه برای کشورهای اوپک در پیمان های بین المللی، مهمترین توصیه سیاستی کاربردی این مطالعه می باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - اثر جرم بر هم‌گرایی توسعه استان‌های ایران: کاربرد اقتصادسنجی فضایی
  سید عزیز آرمن وحید کفیلی حسن فرازمند حسین ملتفت
  هدف این مقاله بررسی بازدارندگی جرم (امنیت داخلی) بر هم‌گرایی توسعه بین استان‌های ایران طی دوره زمانی 1375–1390 است. برآورد معادله هم‌گرایی با الهام از نظریه رشد نئوکلاسیک سولو- سوان و با استفاده از اقتصاد سنجی فضائی نشان داد هم‌گرایی توسعه بین استان‌های ایران برقر أکثر

  هدف این مقاله بررسی بازدارندگی جرم (امنیت داخلی) بر هم‌گرایی توسعه بین استان‌های ایران طی دوره زمانی 1375–1390 است. برآورد معادله هم‌گرایی با الهام از نظریه رشد نئوکلاسیک سولو- سوان و با استفاده از اقتصاد سنجی فضائی نشان داد هم‌گرایی توسعه بین استان‌های ایران برقرار است و شاخص جرم تأثیر بازدارنده معناداری بر سرعت توسعه ندارد. وجود هم گرایی بین استان ها، نشان‌دهنده موفقیت سیاست های توسعه منطقه ای در کاهش نابرابری منطقه ای است. عدم معناداری جرم در فرایند توسعه می تواند ناشی از نقش بالای دولت در فرایند توسعه و عدم گذر از حد آستانه ای تراکم جرم برای استان های ایران باشد. توصیه می شود سیاست های توسعه منطقه ای مانند گذشته بدون توجه به تراکم جرم در استان ها ادامه داشته باشد و این عدم معناداری، عدم جدیت سیاست‌مداران را در کنترل جرم و دلایل ایجاد جرم به دنبال نداشته باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - ارزیابی موانع هم‌گرایی روابط ایران و ترکیه در دوره حزب عدالت و توسعه
  رضا همدانچی
  10.30495/pir.2020.671826
  پس از پایان حضور نظامیان در عرصة سیاست‌ورزی ترکیه، حزب عدالت و توسعة ترکیه این فرصت را به دست آورده با جلب اعتماد عمومی نزدیک به دو دهة ارکان قدرت در ترکیه را در اختیار گیرد. تاریخ روابط ایران و ترکیه به‌عنوان دو همسایة مؤثر در خاورمیانه نشان می‌دهد که روابط دو کشور همو أکثر

  پس از پایان حضور نظامیان در عرصة سیاست‌ورزی ترکیه، حزب عدالت و توسعة ترکیه این فرصت را به دست آورده با جلب اعتماد عمومی نزدیک به دو دهة ارکان قدرت در ترکیه را در اختیار گیرد. تاریخ روابط ایران و ترکیه به‌عنوان دو همسایة مؤثر در خاورمیانه نشان می‌دهد که روابط دو کشور همواره دارای فرازوفرودهایی بوده و هست. لذا این پرسش مطرح است که، موانع اصلی هم‌گرایی در روابط ایران و ترکیه در دوره حزب عدالت و توسعه چیست؟ این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی می کوشد به سؤال مذکور این‌طور پاسخ دهد که روابط ترکیه با اسرائیل، تفاوت نگرش ایران و ترکیه به بحران سوریه و رقابت منطقه‌ای دو کشور در خاورمیانه برای رهبری از موانع هم‌گرایی دو کشور است. برای تبیین این پژوهش چارچوب نظری عمل‌گرایی با تبعیت از نوواقع‌گرایی در سیاست خارجی ترکیه مدنظر گرفته‌شده است. عمل‌گرایی حزب عدالت و توسعه در سیاست خارجی نقش تعیین‌کننده‌ای در راهبردهای ترکیه و دستیابی به هدف‌های مدنظر داشته است. تفاصيل المقالة