زمینه و هدف: امروزه ترکیبات نقره به دلیل خواص ضد میکروبی در صنایع مختلف استفاده می گردند. اما اثرات غیرقابل بازگشت فلزات سنگین غیرضروری همانند نقره، در بدن آبزیان غیر قابل بازگشت می باشد. در مطالعه حاضر به بررسی اثرات تحت کشنده نیترات نقره بر پارامترهای خون شناسی و ایمن أکثر
زمینه و هدف: امروزه ترکیبات نقره به دلیل خواص ضد میکروبی در صنایع مختلف استفاده می گردند. اما اثرات غیرقابل بازگشت فلزات سنگین غیرضروری همانند نقره، در بدن آبزیان غیر قابل بازگشت می باشد. در مطالعه حاضر به بررسی اثرات تحت کشنده نیترات نقره بر پارامترهای خون شناسی و ایمنی شناسی ماهی قرمز(Carassius auratus) به عنوان گونه مدل کپور ماهیان پرداخته شد.
روش بررسی: تعداد 105 قطعه ماهی قرمز، به صورت تصادفی در 15 مخزن فایبرگلاس (400 لیتری) قرار گرفتند (12 مخزن برای غلظت های مختلف نیترات نقره و 3 مخزن به عنوان گروه شاهد) و برای آزمون های بیوشیمیایی وخون شناسی تیمار ها، 9 ماهی به طور تصادفی از هر تیمار انتخاب شد که به طور جداگانه در معرض غلظت های موثر ppm 01/0، 025/0، 05/0 و 1/0 نیترات نقره قرارگرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت های مختلف نیترات نقره بر روی عوامل اریتروسیتی خون ماهی قرمز در سطح درصد معنی دار بودخ (کاهش معنی دار) ، اما بر روی اغلب عوامل لوکوسیتی خون تاثیر چندانی نداشت.
نتیجه گیری: این امر ممکن است به دلیل مقاوم بودن این ماهی نسبت به ماهیان دیگر باشد و در نهایت شاخص های اریتروسیتی خون می توانند به عنوان بیو مارکرهای مناسب آلودگی نقره معرفی گردند.
تفاصيل المقالة
زمینه و هدف: پیشرفت فناوری نانو وکاربردهای وسیع نانو ذرات در صنایع مختلف باعث شده است که بررسی اثرات مخرب نانو مواد بر روی موجودات اهمیت زیادی داشته باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثرات تحت حاد نانو اکسید روی بر عوامل خونی ماهی کاراس طلایی انجام شد.
روش بررسی: در این ت أکثر
زمینه و هدف: پیشرفت فناوری نانو وکاربردهای وسیع نانو ذرات در صنایع مختلف باعث شده است که بررسی اثرات مخرب نانو مواد بر روی موجودات اهمیت زیادی داشته باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثرات تحت حاد نانو اکسید روی بر عوامل خونی ماهی کاراس طلایی انجام شد.
روش بررسی: در این تحقیق ابتدا با تعیین دامنه ای از غلظت های نانو اکسید روی به منظور تعیین LC50، تلفات ماهیان کاراس طلایی در زمان های 24، 48، 72 و 96 ساعت محاسبه شد. سپس با توجه به میزان LC50 آزمایش جداگانه ای طراحی شد و با القای غلظت تحت حاد این ماده پارامترهای خون شناسی ماهی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های خون در بچه ماهیان کاراس طلایی که 7 روز در معرض غلظت تحت حاد (50% غلظت (LC50نانو اکسید روی قرار داشتند به همراه ماهیانی که در معرض مواد نانو نبودند، گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که نانو ذرات روی موجب تغییرات در پارامترهای خونی ماهی کاراس طلایی می گردد که این تغییرات در شاخص های خونی با افزایش سطح گلبول قرمز(RBC)، هموگلوبین، هماتوکریت و MCV در تیماری که تحت تاثیر نانو ذرات روی قرار داشت، همراه بود (5/0>P) و کاهش گلبول های سفید(WBC) در تیماری که ماهیان در معرض غلظت تحت حاد نانو ذرات روی بودند نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (5/0>P) اما شاخص های MCH و MCHC تفاوت معنی داری را نشان ندادند (5/0<P).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سمیت تحت حاد نانو ذرات روی می تواند بر شاخص های خونی ماهی کاراس طلایی تاثیرگذار بوده و این ماهی نسبت به ماهیان دیگر دارای مقاومت بیشتری در برابر این سم می باشد
تفاصيل المقالة
چکیده
زمینه و هدف: در میان آلاینده های فلزی، یون نقره بسیار سمی است و بالاترین درجه سمیت را در رده بندی مواد سمی به خود اختصاص داده است. امروزه ترکیبات نقره به دلیل خواص ضد میکروبی در صنایع مختلف استفاده می گردند. اما اثرات غیرقابل بازگشت فلزات سنگین غیرضروری همانند نق أکثر
چکیده
زمینه و هدف: در میان آلاینده های فلزی، یون نقره بسیار سمی است و بالاترین درجه سمیت را در رده بندی مواد سمی به خود اختصاص داده است. امروزه ترکیبات نقره به دلیل خواص ضد میکروبی در صنایع مختلف استفاده می گردند. اما اثرات غیرقابل بازگشت فلزات سنگین غیرضروری همانند نقره، در بدن آبزیان غیر قابل بازگشت می باشد. در مطالعه حاضر به بررسی اثرات تحت کشنده نیترات نقره بر پارامترهای خون شناسی و ایمنی شناسی ماهی قرمز(Carassius auratus) به عنوان گونه مدل کپور ماهیان پرداخته شد.
روش بررسی: تعداد 105 قطعه ماهی قرمز، به صورت تصادفی در 15 مخزن فایبرگلاس (400 لیتری) قرار گرفتند (12 مخزن برای غلظت های مختلف نیترات نقره و3 مخزن به عنوان گروه شاهد) و برای آزمون های بیوشیمیایی وخون شناسی تیمارها، 9 ماهی به طور تصادفی از هر تیمار انتخاب شد که به طور جداگانه در معرض غلظت های موثر ppm 01/0، 025/0، 05/0 و 1/0نیترات نقره قرارگرفتند. شاخص های مورد اندازه گیری شامل: تعداد کل گلبول های سفید (لوکوسیت)، لنفوسیت، نوتروفیل، ائوزینوفیل، تعداد کل گلبول های قرمز (اریتروسیت)، محتوای هموگلوبین، سطح هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی (MCV)، وزن هموگلوبین داخل گلبولی (MCH)، درصد غلظت هموگلوبین داخل گلوبولی و گلوکز سرم بود.
بحث و نتیجهگیری: نتایج آزمایش نشان داد که غلظت های مختلف نیترات نقره بر روی فاکتور های اریتروسیتی خون ماهی قرمز در سطح 5/0 معنی دار بود اما بر روی اغلب فاکتور های لوکوسیتی خون تاثیر چندانی نداشت که امر ممکن است به دلیل مقاوم بودن این ماهی نسبت به ماهیان دیگر باشد. در نهایت شاخص های اریتروسیتی خون می توانند به عنوان بیو مارکرهای مناسب آلودگی نقره معرفی گردند.
تفاصيل المقالة
این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات روشهای مختلف ایمپلنت و تزریق LHRHa روی برخی خصوصیات زیست شناختی منی شامل تراکم اسپرم، درصد اسپرماتوکریت، پی اچ و طول دوره تحرک اسپرم در طی اسپرمیشن، حجم اسپرم دهی در طی دوره 21 روز بعد از تیمار و تغییرات هورمون تستوسترون در روزهای بعد ا أکثر
این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات روشهای مختلف ایمپلنت و تزریق LHRHa روی برخی خصوصیات زیست شناختی منی شامل تراکم اسپرم، درصد اسپرماتوکریت، پی اچ و طول دوره تحرک اسپرم در طی اسپرمیشن، حجم اسپرم دهی در طی دوره 21 روز بعد از تیمار و تغییرات هورمون تستوسترون در روزهای بعد از ایمپلنت و تزریق (اسپرمیشن، 7، 14 و 21) روز بعد از تیمار در ماهی مولد نر ماهی قرمز در خارج از فصل تکثیر انجام شد. 4 تیمار شامل: تزریق LHRHa، EVAc، پلت کلسترولی و تیمار شاهد در نظر گرفته شد. تراکم اسپرم در بین تیمارها تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت (0.05≤P ). بالاترین درصد اسپرماتوکریت در تیمارهای EVAc و تزریق LHRHa مشاهده شد (0.05≥P ). ایمپلنت EVAc بطور معنی داری سبب افزایش حجم اسپرم دهی در مقایسه با سایر تیمارها در طی 21 روز بعد از تیمار شد (0.05≥P ). طول دوره تحرک بطور معنی داری در تیمار EVAc نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (0.05‍≥P). بین pH در تیمارهای مختلف یا گروه شاهد (تزریق سرم فیزولوژی) تفاوت معنی داری مشاهده شد به طوری که پایین ترین میزان در تیمار شاهد مشاهده شد(0.05‍≥P ). تغییرات هورمون تستوسترون در طی اسپرمیشن در تیایش هورمون تستوسترون در طی اسپرمیشن در تکثیر خارج از فصل ماهی مولد نر قرمز دارد
تفاصيل المقالة
1024x768Normal0falsefalsefalseEN-USX-NONEAR-SA
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
>زمینه وهدف:در میان اجزای جیره غذایی توجه به مواد معدنی از مهمترین موضوعات تغذیه ماهی به حساب میآیند زیرا با وجود این که در جیره غذایی به میزان کم لحاظ میگردند ولی بر فیزیولوژی و متابولیسم عمومی بدن بسیار موثرند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر سطوح مختلف سولفات روی(ZnSO4) بر میزان هماتوکریت و فراسنجههای خونی ماهی قرمز(Carassius auratus) جهت ارزیابی اثرات این ماده معدنی بر سلامت ماهی میباشد.روش کار:غذاهای آزمایشی با چهار سطح(چهار تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار) 0،25، 75 و 150 میلیگرم بر کیلوگرم تهیه شدند. ماهیان با میانگین وزنی 10/0 3/3 گرم و میانگین طول2/0 5/3 سانتیمتر در تانکهای 400 لیتری که دما 128، pH5/05/7 و سختی آب 2/1 286 بود، نگهداری و به مدت 60 روز با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند و در پایان دوره میزان هماتوکریت و فراسنجههای خونشناسی اندازهگیری شدند.یافته ها:نتایج حاصل از تحلیل پارامترهایخونشناسیماهیهای تغذیهشدهباجیرههایحاویسطوحمختلفسولفات روی نشان داد که میزانگلبولهای سفید خون(WBC)، میانگینحجمگلبول(MCV)، میانگینهموگلوبینگلبول(MCH) و میانگین غلظتهموگلوبینگلبول(MCHC) درتیمارهای مختلفآزمایشیتفاوتمعنیداریرابایکدیگرنشان ندادند(0/05P) اما در تعداد گلبولهای قرمز(RBC)، هماتوکریت (Ht) و هموگلوبین(Hb) اختلاف معنیداری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت(0/05P) تعداد گلبولهای قرمز خون، هماتوکریت و هموگلوبین در تیمارهای حاوی سولفات روی(تیمارهای 2، 3 و 4) از مقادیر بالاتری برخوردار بود و بالاترین این مقدار در تیمار 4(150 میلیگرم سولفات روی بر کیلوگرم) مشاهده شد که دارای اختلاف معنیداری با گروه شاهد و با تیمارهای 2 و 3 بود.نتیجه گیری:نتایج بدست آمده نشان میدهد که سولفات روی در جیره غذایی باعث تحریک سیستم فیزیولوژیک ماهی قرمز میشود و میتواند اثرات مثبتی بر سلامت و بهبود شاخصهای خونی این ماهی داشته باشد.
تفاصيل المقالة
زمینه و هدف : عملیات معمول در حین تکثیر و پرورش یا در طی مطالعات تحقیقاتی اغلب موجب پاسخهای استرس و فیزیولوژیکی در ماهی میگردد که متعاقباً اثرات نامطلوبی مانند سرکوب ایمنی، تعویق رشد و مرگ را به دنبال خواهد داشت هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کارایی بنزوکائین به عنوان ماد أکثر
زمینه و هدف : عملیات معمول در حین تکثیر و پرورش یا در طی مطالعات تحقیقاتی اغلب موجب پاسخهای استرس و فیزیولوژیکی در ماهی میگردد که متعاقباً اثرات نامطلوبی مانند سرکوب ایمنی، تعویق رشد و مرگ را به دنبال خواهد داشت هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کارایی بنزوکائین به عنوان ماده بیهوش کننده در ماهی قرمز (Carassius auratus) بود. همچنین تاثیر بیهوشی با غلظت های موثر بنزوکائین و استرس ناشی از دستکاری بر شاخص های خون شناسی مطالعه شد.مواد و روش ها : 10 قطعه ماهی بهصورت انفرادی در معرض هر یک از غلظتهای 50، 75، 100، 125، 150 و 200 میلیگرم در لیتر بنزوکائین قرار گرفتند و زمان رسیدن به بیهوشی عمیق و برگشت از بیهوشی ثبت شد. در قسمت دوم آزمایش، 7 قطعه ماهی بهصورت انفرادی با یک از غلظتهای 125 و 150 میلیگرم در لیتر بنزوکائین بیهوش شدند. سپس ماهیان به مدت دو دقیقه بیرون از آب تحت استرس حاد ناشی از دستکاری بیومتری، وزنکشی و خونگیری شدند. برای بررسی اثر استرس حاد ایجاد شده توسط دستکاری از 7 قطعه ماهی بدون بیهوشی خونگیری شد.نتایج: غلظت 50 میلیگرم در لیتر بنزوکائین بعد از 10 دقیقه باعث القای بیهوشی عمیق نشد درحالیکه در غلظتهای 125، 150 و 200 میلیگرم در لیتر ماهیان کمتر از 3 دقیقه به بیهوشی عمیق رسیدند. زمان رسیدن به بیهوشی عمیق و بازگشت از بیهوشی بهطور معنیداری وابسته به غلظت بنزوکائین بود (05/0 >P). طبق نتایج خونشناسی، استرس حاد باعث افزایش تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین و میزان گلوکز و کورتیزول سرم در مقایسه با ماهیان بیهوش شده و تیمار کنترل شد (05/0 >P).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیهوشی سریع ماهی قرمز با غلظت نسبتاً بالای بنزوکائین (125 میلیگرم در لیتر) باعث جلوگیری محور استرس ناشی از انتشار کورتیزول میشود و میتوان این غلظت را بهعنوان غلظت مطلوب برای مطالعات خونشناسی و دستکاری ماهی قرمز توصیه کرد.
تفاصيل المقالة
ازآنجاکهآبششاولینمکانبعدازپوستاستکهماهی هاازآنطریقدرمعرضمستقیمسمومیاآلاینده هاقراردارند،بنابراینبررسیتغییراتساختارآبشششاخصمناسبیبرایسمومیاآلاینده هاتحتشرایطاسترساست. هدف از این مطالعه، بررسی جراحات بافت آبشش ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانوذرات مختلف بود. برای انجام ا أکثر
ازآنجاکهآبششاولینمکانبعدازپوستاستکهماهی هاازآنطریقدرمعرضمستقیمسمومیاآلاینده هاقراردارند،بنابراینبررسیتغییراتساختارآبشششاخصمناسبیبرایسمومیاآلاینده هاتحتشرایطاسترساست. هدف از این مطالعه، بررسی جراحات بافت آبشش ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانوذرات مختلف بود. برای انجام این آزمایش 210 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با طول کل 30/0±36/7 سانتی متر و ماهی قرمز با طول کل 43/0±50/6 سانتی متر در 6 تیمار، هرکدام در 3 تکرار درگروه های 11تایی در آکواریوم های 60 لیتری قرار داده شدند. نمونه های بافت آبشش بچه ماهیان کپور معمولی و قرمز بعد از 7 روز قرارگیری در معرض (50 درصد غلظت سمیت کشنده) نانواکسید روی، نانواکسید مس و نانودی اکسید تیتانیوم برداشت شد. تغییرات بافتی با رنگ آمیزی معمول هماتوکسیلین-ائوزین در نمونه های قرارگرفته در معرض نانواکسید روی، نانواکسید مس و نانودی اکسید تیتانیوم مشهود بود، در حالی که هیچ تغییر قابل تشخیصی در آبشش ماهیان گروه های شاهد مشاهده نشد. جراحات مشاهده شده در بافت آبشش هر دو ماهی شامل آنوریسم لاملایی، به هم چسبیدگی لاملاهای ثانویه، افزایش مقدار موکوس آبشش و پرخونی بود، که بیشترین جراحت مشاهده شده آنوریسم لاملایی و افزایش مقدار موکوس آبشش بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که 50 درصد غلظت سمیت کشنده نانوذرات تیتانیوم، نانواکسید مس و نانوذرات روی می تواند باعث آسیب و تخریب بافتی شود. همچنین سمیت تحت کشنده نانواکسید روی نسبت به نانواکسید مس و نانودی اکسید تیتانیوم بیشتر بوده و باعث جراحات وسیع تری در بافت آبشش ماهی قرمز و کپور معمولی می شود.
تفاصيل المقالة
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر پروبیوتیکی باکتری باسیلوس سابتیلیس در آلودگی تجربی ماهی قرمز (Goldfish) به انگل ایکتیوفتیریوس مولتیفیلیس بود. به این منظور تعداد 32 قطعه ماهی قرمز در 2 گروه جداگانه 16تایی کنترل و تیمار قرار گرفتند. گروه تیمار توسط پلتهای غنی شده با أکثر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر پروبیوتیکی باکتری باسیلوس سابتیلیس در آلودگی تجربی ماهی قرمز (Goldfish) به انگل ایکتیوفتیریوس مولتیفیلیس بود. به این منظور تعداد 32 قطعه ماهی قرمز در 2 گروه جداگانه 16تایی کنترل و تیمار قرار گرفتند. گروه تیمار توسط پلتهای غنی شده با پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس به مدت 8 هفته مورد تغذیه قرار گرفتند و پس از این زمان، مرحله آلودهسازی ماهیها با انگل انجام گردید و سپس بررسیهای انگلشناسی و آسیب شناختی از ماهیهای گروه کنترل و تیمار بهعمل آمد. بر اساس نتایج، میزان آلودگی در ماهیان گروه تیمار بهطور معنی داری کمتر از ماهیان گروه کنترل بود، بهطوری که در گروه درمان، 107 عدد و در گروه کنترل، 276 عدد انگل مشاهده شد (05/0>p). در بررسیهای هیستوپاتولوژی میزان ضایعات در ماهیهای کنترل که مورد تغذیه با پروبیوتیک قرار نگرفته بودند،بهطور معنیداری بیشتر از ماهیان گروه تیمار بود و درماهیان گروه تیمار، ضایعات پاتولوژیک پوست و آبشش به صورت قابل توجه و معنی داری کاهش داشته و اغلب خفیف بودند (05/0>p). به نظر می رسد پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس با تحریک و افزایش قدرت ایمنی سبب کاهش عوارض ناشی از انگل ایکتیوفتیریوس مولتیفیلیس در ماهی قرمز میشود.
تفاصيل المقالة
باکتری آئروموناس هیدروفیلا عامل سپتی سمی آئروموناسهای متحرک در ماهیان آبهای شیرین و شور است.مطالعه حاضر با هدف ردیابی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در ماهیان قرمز آکواریومیو قزل آلای رنگین کمان پرورشی استان چهارمحال و بختیاری صورت گرفت. بدین منظور، از مراکز فروش ماهیان ز أکثر
باکتری آئروموناس هیدروفیلا عامل سپتی سمی آئروموناسهای متحرک در ماهیان آبهای شیرین و شور است.مطالعه حاضر با هدف ردیابی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در ماهیان قرمز آکواریومیو قزل آلای رنگین کمان پرورشی استان چهارمحال و بختیاری صورت گرفت. بدین منظور، از مراکز فروش ماهیان زینتی تعداد 50 عدد ماهی قرمز و از 6 مزرعه پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان به ازای هر مزرعه 10 عدد و در مجموع 60 عددبه طور تصادفی از ماهیان مشکوک به بیماری نمونه برداری انجام گردید. در خصوص ماهیان قرمز از میانگین وزنی 3 تا 5 گرم و در ماهیان قزل آلای رنگین کمان از میانگین وزنی 10 تا 20 گرم استفاده شد. ابتدا از کبد و کلیه تمام ماهیان نمونهبرداری باکتریایی و کشت بر روی محیط آگار خون دار انجام گرفت.سپسمحیطها به انکوباتور منتقل و پس از گرمخانهگذاری در دمای 22 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت، بر روی پرگنههای رشد یافته آزمونهای کاتالاز، اکسیداز و رنگ گرم انجام شد و آنهایی که گرم منفی، کاتالاز و اکسیداز مثبت بودند در محیط کشت ریملر شاتس (محیط انتخابی آئروموناس هیدروفیلا) کشت داده شد و پس از گرمخانهگذاری در دمای 22 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت، از پرگنههای رشد یافته با استفاده از زوج پرایمرهایالیگونوکلئوتیدی مربوط به ژن lipآزمون PCRصورت پذیرفت. طی بررسی مولکولی باکتریهای جدا شده از ماهیان قزل آلای رنگین کمان تعداد 9 جدایه و با بررسی ماهیان قرمز تعداد 6 جدایه به عنوان آئروموناس هیدروفیلا شناسایی گردید.با توجه به ردیابی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در هر دو گروه ماهیان قرمز و قزل آلای رنگین کمان، در صورت رعایت نکردن اصول مدیریت بهداشتی در آبزی پروری این باکتری میتواند منجر به شیوع سپتی سمی همراه با تلفات گردد.
تفاصيل المقالة
ماهی قرمز حوض(Carassius auratus) به لحاظ بومی بودن و رایج ترین ماهی در خانه ها، آکواریوم ها بویژه بعنوان سمبل ماهی ها در سفره هفت سین است. موضوع مهمتر این است که با ورود ماهیان جدید به داخل کشور بویژه زینتی متعاقب آن آلودگی ها و بیماری های جدیدی به مزارع زینتی و آکواریو أکثر
ماهی قرمز حوض(Carassius auratus) به لحاظ بومی بودن و رایج ترین ماهی در خانه ها، آکواریوم ها بویژه بعنوان سمبل ماهی ها در سفره هفت سین است. موضوع مهمتر این است که با ورود ماهیان جدید به داخل کشور بویژه زینتی متعاقب آن آلودگی ها و بیماری های جدیدی به مزارع زینتی و آکواریوم ها و سایر مزارع تکثیر و پرورش ماهی منتقل می شود. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت آلودگی های انگلی ماهی قرمز حوض و همچنین تعیین میزان شیوع(درصد)، شدت آلودگی انگل در آکواریوم ها می باشد. در بررسی حاضر، از سال 1390، تعداد 300 عدد از ماهیان قرمزحوض مورد مطالعه و آزمایش قرارگرفتند. نمونه ها به صورت زنده به آزمایشگاه انتقال یافته و بر اساس روش های متداول تهیه لام مرطوب و کالبدگشائی، مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس انگل ها با استفاده از کلید های تشخیص معتبر مورد شناسائی قرار گرفتند. در این تحقیق انگل های زیر در آکواریوم ها شناسائی گردید که شامل انگل های تک یاختIchthyophthirius multifiliis, Trichodina sp.; Microsporidia sp. , و انگل هایپر یاخته ها شامل Gyrodactylus sp. Dactylogyrus sp.(2) , Dactylogyrus sp.(1) میزان شیوع آلودگی به Gyrodactylus sp. بیش از سایر انگل ها بوده است(میزان شیوع 18%) و پس از آن انگل Trichodina sp. (میزان شیوع 15%) و انگلDactylogyrus sp.(1) (میزان شیوع10%) ، Dactylogyrus sp.(2) (میزان شیوع8%) ،Microsporidia sp. (میزان شیوع 3%) I. multifiliis(میزان شیوع 4%).
تفاصيل المقالة
این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جیره های غذایی دارای مکمل زیتوده منجمد آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana)، پریان میگوی منجمد (Phallocryptus spinosa )و کنسانتره خشک تجاری بر روی فاکتورهای رشد و بازماندگی بچه ماهی قرمز (Carasius auratus) به مدت 90 روز انجام شد . محیط پرورش ش أکثر
این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جیره های غذایی دارای مکمل زیتوده منجمد آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana)، پریان میگوی منجمد (Phallocryptus spinosa )و کنسانتره خشک تجاری بر روی فاکتورهای رشد و بازماندگی بچه ماهی قرمز (Carasius auratus) به مدت 90 روز انجام شد . محیط پرورش شامل آکواریوم های شیشه ای در شرایط کنترل شده و متناسب با رشد با دوره نوردهی 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و دمای آب 1 ± 28 درجه سانتی گراد بود . سه گروه آزمون شامل ، تیمار 1 تغذیه با غذای کنسانتره ، تیمار 2 تغذیه با غذای کنسانتره و پریان میگوی منجمد به نسبت مساوی و تیمار 3 تغذیه با غذای کنسانتره و آرتمیای منجمد به نسبت مساوی بود. هر تیمارشامل 2 تکرار و درهر تکرار 30 عدد ماهی قرمز (گلدفیش) با میانگین وزن 07/0±82/0 گرم نگه داری شد. غذادهی روزانه به میزان 3 درصد وزن بدن انجام شد. بررسی نتایج نشان دهنده بیشترین میزان رشد(GR) ، نرخ رشد ویژه(SGR) و ضریب چاقی (CF) ماهیان در تیمار 3 به ترتیب شامل 006/0 ± 11/0 ، 015/0 ± 34/0 و10/0 ± 96/3 بود. بیشترین افزایش وزن و افزایش طول در تیمار 2 به ترتیب شامل 18/1 ± 57/8 گرم و 33/3 ± 54/31 میلی متر مشاهده شد. در طول دوره پرورش اختلاف معنی داری در شاخص های رشد در تیمارهای 2 و3 مشاهده نشد (05/0 <p).تجزیه و تحلیل یافته های بدست آمده نشان دادکه اختلاف معنی داری بین تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی غذای زنده و غذای کنسانتره وجود دارد(05/0 p<). درنتیجه استفاده از جیره مکمل غذای زنده منجمد شده باعث افزایش رشد در ماهی قرمز شد. لذا استفاده از آن برای دست اندرکاران این صنعت پیشنهاد می شود.
تفاصيل المقالة
این مطالعه به منظور بررسی سطوح مختلف پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید بر شاخصهای رشد و مورفولوژی روده ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio) طراحی و اجرا گردید.بدین منظور تعداد 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 28/0 ± 88/4 گرم به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به عن أکثر
این مطالعه به منظور بررسی سطوح مختلف پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید بر شاخصهای رشد و مورفولوژی روده ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio) طراحی و اجرا گردید.بدین منظور تعداد 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 28/0 ± 88/4 گرم به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد با جیره پایه (فاقد گالاکتو الیگوساکارید)، گروه های دوم، سوم و چهارم به ترتیب با جیره های حاوی 0، 5/0، 1 و 2 درصد گالاکتوالیگوساکارید به ازاء هر کیلوگرم جیره غذایی به مدت شش هفته تغذیه شدند. در انتهای آزمایش شاخصهای رشد (شامل وزن نهایی، ضریب رشد، ضریب تبدیل غذا) محاسبه گردید. علاوه براین از روده ماهیان قرمز نمونه برداری به عمل آمد و میانگین طول، عرض و سطح جذب پرزهای روده در هر تیمار مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشاندهنده تاثیرمعنیدار تیمار 2 درصد گالاکتوالیگوساکارید بر افزایش طول و عرض و سطح جذب پرز روده بود (05/0 p <). در حالیکه اختلاف معنیداری در شاخصهای رشد مشاهده نشد. با توجه به تأثیر معنیدار پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید در افزایش سطح جذب روده ماهیان قرمز و همچنین افزایش نسبی شاخصهای رشد در ماهیان تغذیه شده با گالاکتو الیگوساکارید نسبت به تیمار شاهد، بنظرمیرسد این ماده می تواند بعنوان یک عامل محرک رشد و تغذیه در جیره غذایی ماهیان قرمز زینتی مورد استفاده قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
ماهی قرمز یا ماهی حوض از ماهیان با ارزش زینتی و از خانواده کپور ماهیان است که در مقایسه با سایر ماهیان زینتی در دنیا به طور گسترده و با قیمت ارزانو مخصوصا در ایام نوروز در ایران مورد استفاده قرار میگیرد. در این تحقیق با جمع آوری ماهیان از مراکز تکثیر و پرورش در شهرستان أکثر
ماهی قرمز یا ماهی حوض از ماهیان با ارزش زینتی و از خانواده کپور ماهیان است که در مقایسه با سایر ماهیان زینتی در دنیا به طور گسترده و با قیمت ارزانو مخصوصا در ایام نوروز در ایران مورد استفاده قرار میگیرد. در این تحقیق با جمع آوری ماهیان از مراکز تکثیر و پرورش در شهرستان ارومیه و حمل آنهابا کیسههای مخصوص حمل ماهی، به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه اقدام به جداسازی انگلهای خارجی از پوست، باله، چشمو آبششها گردید. از میان 92قطعه ماهی قرمز مورد مطالعه % 56/52دارای آلودگی انگلی بودند. در این بررسی 7گونه انگل از 7جنس مختلف جداسازیگردید. بیشترین درصد آلودگی مربوط به گونه ایکتیوفتریوس مولتی فیلیس و پس از آن از انگل داکتیلوژایروس و تک یاخته گونه تریکودینا بود. از ترماتودهایتک میزبانه ژایروداکتیلوس نیز جداسازی گردید. از ترماتودهای چند میزبانه نیز انگل دیپلوستوموم اسپاتاسئوم از عدسی چشم ماهیان مورد جداسازی قرارگرفت. همچنین انگل دیپلوزئون از دیگر مونوژنه آ یافت شده در این بررسی میباشد که برای اولین بار از ماهیان قرمز ایران گزارش میگردد. از انگلهایسخت پوست ماهیان نیز گونه آرگولوس فولیاسه اوس مورد جداسازی قرار گرفت
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications