به منظور دسترسی به مناسبترین سن انتقال نهال و فاصله کاشت بلندمازو جهت جنگلکاری در نقاط خالی جنگل، نهالهای 1 و 2 ساله این گونه در 4 فاصله کاشت (5/0×5/0، 5/0×1، 75/0×1 و 1×1) متر در قالب روش آماری کرتهای خرد شده و طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 ت أکثر
به منظور دسترسی به مناسبترین سن انتقال نهال و فاصله کاشت بلندمازو جهت جنگلکاری در نقاط خالی جنگل، نهالهای 1 و 2 ساله این گونه در 4 فاصله کاشت (5/0×5/0، 5/0×1، 75/0×1 و 1×1) متر در قالب روش آماری کرتهای خرد شده و طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار در طرح جنگلداری لوه کشت گردیدند. در این تحقیق صفاتی از قبیل درصد زنده مانی، رشد ارتفاعی، رشد قطری یقه و وضعیت شاخه دوانی اندازهگیری شد. تجزیه واریانس و مقایسه بین میانگینها (آزمون دانکن) در مورد صفات ذکر شده به عمل آمد. نتایج این بررسی نشان داد که نهال 1 ساله بلند مازو با فاصله کاشت (1×1) متر با 78/77 درصد بیشترین درصد زنده مانی را داشته است، اثر سن و فاصله کاشت بر روی رشد قطری یقه نهالها نشانگر آن است که نهال 1 ساله با فاصله کاشت (1×1) متر رشد قطری یقه آن نسبت به نهالهای 2 ساله و سایر فاصله کاشت بهتر بوده است. نهالهای 1 ساله با میانگین 33/99 سانتیمتر رشد ارتفاعی نسبت به نهالهای 2 ساله رشد بیشتری داشتهاند و بین میانگینهای رشد ارتفاعی نهالها اختلاف معنیدار بوده و بیشترین رشد ارتفاعی اختصاص به فاصله کاشت (5/0×5/0) متر دارد. با کم شدن فاصله کاشت به رشد ارتفاعی نهالها افزوده شده و همچنین از تعداد شاخههای جانبی آن کاسته شده است، ولی رابطه مناسبی بین رشد قطری و ارتفاعی وجود ندارد و نمیتوان به آینده نهالهایی که با فاصله کم گشت گردیده است امیدوار بود.
تفاصيل المقالة
به منظور تعیین مناسب ترین فاصله کاشت و رقم و همچنین یافتن موثرترین صفات در عملکرد هندوانه در تراکم های کاشت مختلف، این پژوهش بصورت کرت های خردشده در سه تکرار به مدت دو سال زراعی 1396-1395 در جیرفت انجام شد. فاصله بوته (40، 50، 60 و 70 سانتیمتر) و چهار رقم هندوانه (پاتا أکثر
به منظور تعیین مناسب ترین فاصله کاشت و رقم و همچنین یافتن موثرترین صفات در عملکرد هندوانه در تراکم های کاشت مختلف، این پژوهش بصورت کرت های خردشده در سه تکرار به مدت دو سال زراعی 1396-1395 در جیرفت انجام شد. فاصله بوته (40، 50، 60 و 70 سانتیمتر) و چهار رقم هندوانه (پاتانگرا، فاووریت، کریمسونPS و کریمسون(G-53 بهترتیب در کرتهای اصلی و فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد فواصل کشت اثر معنیداری بر صفات مورد مطالعه بجز ضخامت پوست میوه داشت؛ به طوری که تعداد میوه و عملکرد با افزایش فاصله بوته روی خط کاشت به طور معنی داری کاهش یافتند؛ بیشترین مقدار این صفات به ترتیب برابر با 99/0 عدد و 82/23 تن در هکتار در فاصله 40 سانتیمتر حاصل شد. ولی کیفیت و شکل ظاهری میوه در فاصله 70 سانتیمتر بالاترین مقدار را خود را داشتند. افزایش فاصله کشت از 40 به 70 سانتیمتر، باعث افزایش 12 درصدی میزان مواد جامد محلول شد. ارقام مورد مطالعه از نظر همه صفات به جز بریکس با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. ارقام کریمسونPS و کریمسونG بهترتیب بیشترین عملکرد را در طی دو سال آزمایش برابر با 50/22 و 76/20 تن در هکتار به خود اختصاص دادند. رقم کریمسونPS از نظر اکثر صفات مورد مطالعه نسبت به ارقام دیگر نسبتاً برتر بود و این موضوع درنهایت به بالاترین عملکرد در واحد سطح منجر شد. تجزیه علیت مشخص نمود که در تراکمهای مختلف کشت، تعداد میوه و وزن تک میوه بیشترین اثر را بر عملکرد میوه داشتند؛ این دو صفت بهعنوان مهم ترین صفات در تعیین عملکرد میوه انتخاب شدند.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثرات تاریخ، عمق و فاصله کاشت بر رشد و محصول دهی زعفران در شرایط آب و هوایی شهرستان ماکو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماکو در دو سال زراعی 1388و 1389 اجرا گردید. فاک أکثر
به منظور بررسی اثرات تاریخ، عمق و فاصله کاشت بر رشد و محصول دهی زعفران در شرایط آب و هوایی شهرستان ماکو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماکو در دو سال زراعی 1388و 1389 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت در دو سطح 25 شهریور و 7 مهر ماه، عمق کاشت در دو سطح 20 و 25 سانتی متر و فاصله کاشت در دو سطح 20 و 25 سانتی‎متر بودند. نتایج نشان داد که تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک گل، وزن تر و خشک کلاله، طول کلاله و سطح برگ گیاه تحت تأثیر سطوح مختلف تاریخ، عمق و فاصله کاشت قرار گرفت، به طوری که شاخص های رشد و عملکرد گیاه مانند وزن تر و خشک گل و وزن تر و خشک کلاله در تاریخ کاشت اول (25 شهریور ماه) افزایش یافت. هم‎چنین عمق کاشت و فاصله کاشت بر صفات مورد نظر تأثیر داشته و بیشترین میزان عملکرد در فاصله کاشت کمتر و عمق کاشت کمتر به دست آمد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر فاصله کشت و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی سال های83- 1382 در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز اجرا شد. فاکتور A ، رقم در دو سطح، فاکتور B، فاصله بوته روی أکثر
به منظور بررسی اثر فاصله کشت و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی سال های83- 1382 در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز اجرا شد. فاکتور A ، رقم در دو سطح، فاکتور B، فاصله بوته روی ردیف در دو سطح و فاکتور C قطر غده بذری شامل چهار سطح بود. تجزیه واریانس مرکب برای دو سال نشان داد که اثر متقابل سه جانبه سال * رقم * فاصله بوته برای صفت تعداد ساقه های اصلی معنی دار می باشد که بیان گر رفتار متفاوت رقم و فاصله بوته از نظر صفت فوق در دو سال آزمایش است. هم چنین اثر متقابل سال * رقم ، سال * فاصله بوته و سال * اندازه غده بذری برای صفت عملکرد معنی دار بود که حاکی از تفاوت رفتار ارقام از نظر عملکرد در سال های آزمایش و تأثیر پذیری متفاوت صفت عملکرد از فاصله بوته و اندازه غده بذری در طی دوسال آزمایش بوده است. مقایسه میانگینها برای دو سال آزمایش نشان داد که رقم مورن از نظر اکثر صفات مورد بررسی بر رقم کاسموس برتر بود. فاصله کاشت 20 سانتی متر موجب افزایش عملکرد غده و تعداد ساقه اصلی و کاشت با فاصله 25 سانتی متر در تولید غدههای ریز کمتر و غدههای متوسط و درشت بیشتر، مؤثر بود. از نظر اندازه غده بذری نیز، اندازه 35 تا 55 میلی متر برای کلیه صفات مورد بررسی برتری نشان داد. به طور کلی نتایج حاصل نشان داد که ترکیب های تیماری رقم مورن، فاصله کشت 20 تا 25 سانتی متر و اندازه غده بذری 35 تا 55 میلی متر مطلوبترین ترکیب تیماری بودند، اما در مواقعی که زارع سیبزمینیکار مجبور به برش غده بذری باشد ترکیب تیماری رقم مورن ، فاصله کشت 20 سانتی متر و اندازه غده بزرگ تر از 55 میلی متر مطلوبترین می باشد. بنابراین با توجه به واکنش متفاوت ارقام سیب زمینی به تراکم بوته و اندازه غده بذری توصیه می شود که جهت حصول عملکرد بالا، تلفیق رقم، تراکم بوته و اندازه غده بذری مورد توجه قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
این آزمایش به منظور بررسی اثر تراکم بوته بر عملکرد دو رقم سویا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 87-1386 در شرایط آب و هوایی ساری اجرا شد. فاکتورها شامل فاصله بین ردیف در دو سطح 40 و 50 سانتیمتر، فاصله بوته در سه سطح 5، 10 و 15 أکثر
این آزمایش به منظور بررسی اثر تراکم بوته بر عملکرد دو رقم سویا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 87-1386 در شرایط آب و هوایی ساری اجرا شد. فاکتورها شامل فاصله بین ردیف در دو سطح 40 و 50 سانتیمتر، فاصله بوته در سه سطح 5، 10 و 15 سانتیمتر و رقم های سحر و ساحل بودند. نتایج نشان داد که اثر فاصله بین ردیف، بوته، رقم، اثرات متقابل فاصله بین ردیف و رقم، فاصله بین ردیف و فاصله بوته و هم‎چنین اثر متقابل سهگانه فاصله بین ردیف و فاصله بوته و رقم روی عملکرد دانه، عملکرد روغن دانه و عملکرد پروتئین دانه در سطح احتمال 1% معنیدار شد. رابطه بین عمکرد دانه و عملکرد بیولوژیک مثبت، ولی رابطه هر دو با درصد روغن منفی بود. افزایش فاصله روی ردیف منجر به افزایش تعداد غلاف در بوته و نیز شاخص برداشت گردید، اما درصد پروتئین را کاهش داد، در حالی که افزایش فاصله ردیف موجب کاهش وزن صد دانه و افزایش شاخص برداشت گردید. حداکثر عملکرد دانه معادل 5681 کیلوگرم در هکتار در فاصله بوته 5 سانتیمتر در فاصله ردیف 40 سانتیمتر مشاهده شد. رقم ساحل در فاصله بوته 5 سانتیمتر در فاصله ردیف 40 سانتیمتر دارای بیشترین عملکرد دانه (6569 کیلوگرم در هکتار) بود و این رقم در فاصله بوته 15 سانتیمتر در فاصله ردیف 50 سانتیمتر کمترین عملکرد دانه (3480 کیلوگرم در هکتار) را داشت، با این حال بیشترین درصد روغن (57/54 درصد) با فاصله بوته 15 سانتیمتر در فاصله ردیف 50 سانتیمتر در رقم سحر به دست آمد. به طور کلی فواصل بین و روی ردیف و هم‎چنین نوع رقم بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در شرایط آب و هوایی منطقه ساری مؤثر بوده، به طوری که هر رقم در یک تراکم معین توانست تولید بالایی را حاصل نماید.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications