عملکرد ریشه

حرية الوصول المقاله

1 - اثر زمان برداشت بر عملکرد ریشه و برخی خصوصیات کیفی ارقام تجارتی چغندرقند در خوی
زهرا حبيبي

به منظور مطالعه تاثیر زمان برداشت بر روی برخی خصوصیات کمي و کیفی چغندرقند، سه تاریخ برداشت (30 مهر، 15 آبان و30 آبان) بر روی پنج رقم هیبرید چغندرقند (افشاری، زرقان، شیرین، رسول و جلگه) مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصا أکثر

به منظور مطالعه تاثیر زمان برداشت بر روی برخی خصوصیات کمي و کیفی چغندرقند، سه تاریخ برداشت (30 مهر، 15 آبان و30 آبان) بر روی پنج رقم هیبرید چغندرقند (افشاری، زرقان، شیرین، رسول و جلگه) مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال 1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان خوی اجرا شد. کشت در اواخر فروردین ماه و عملیات داشت بر اساس توصیه ها و به صورت یکنواخت برای همه تیمارها انجام شد. نتایج نشان داد که بین ارقام اختلاف معنی داری از نظر درصد قند، درصد قند سفید، ضریب قلیائیت و مقدار ناخالصی های سدیم و نیتروژن وجود داشت. رقم رسول درصد قند و قند سفيد بیشتری نسبت به سایر ارقام داشت. اختلاف بین تاریخ های برداشت نیز از نظر عملکرد ریشه، درصد قند، قند سفيد ، عملکرد قند ناخالص و عملکرد قند سفید معنی دار بود. حداکثر عملکرد ریشه در برداشت 30 آبان به میزان 360/94 تن در هکتار به دست آمد. بیشترین درصد قند و قند سفيد نيز مربوط به تاریخ برداشت 30 آبان بود. همچنين بالاترین عملکرد قند خام و محصول قند سفید نیز به ترتیب با 98/12 تن و 34/10 تن در هکتار متعلق به تاريخ برداشت 30 آبان بود که نسبت به دو تاریخ برداشت دیگر، اختلاف معنی دار داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - ارزیابی تاثیر کودهای زیستی و عناصر ریز مغذی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند
روح اله حیدری کیوان شمس

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و محلول پاشی عناصر ریز مغذی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند رقم دروتی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1397-1396 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور کود در 4 سطح: F1 : 100 درصد کودهای ش أکثر

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و محلول پاشی عناصر ریز مغذی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند رقم دروتی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1397-1396 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور کود در 4 سطح: F1 : 100 درصد کودهای شیمیایی(شاهد)، F2: 50 درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی (نیتراژین و فسفر بارور2)، F3: 25 درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی (نیتراژین و فسفر بارور2) ، F4: کودهای زیستی (نیتراژین و فسفر بارور2)، و فاکتور ریزمغذی ها در 4 سطح: M0: محلول پاشی با آب مقطر(شاهد)، M1: محلول پاشی سولفات روی، M2: محلول پاشی سولفات منگنز، M3: محلول پاشی سولفات روی+ سولفات منگنز بودند. نتایج نشان داد که اثر کود بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، عیار قند، درصد قند قابل استحصال، عملکرد قند خالص، عملکرد قند ناخالص و میزان ازت مضره معنی دار شد. همچنین اثر ریزمغذی ها بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد غده، درصد قند قابل استحصال و میزان ازت مضره معنی‌دار شد.میزان عیار قند درتیمارکودهای زیستی(نیتراژین و فسفر بارور2) نسبت به تیمار 100% کودهای شیمیایی، 3/14 درصد افزایش نشان داد. بیشترین عملکرد غده، با97/63 تن در هکتار به تیمار 50 درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی(نیتراژین و فسفر بارور2) اختصاص یافت. همچنین تیمارمحلولپاشی سولفات روی+ سولفات منگنز ببیشترین عملکرد غده را با 12/ 64تن در هکتار داشته واین تیمار، نسبت به محلول پاشی با آب مقطر، 5/4 درصد افزایش عملکرد نشان داد. تیمار 100 درصد کودهای شیمیایی به افزایش میزان نیتروژن مضره، منجر شد.مصرف کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی در کشت چغندرقند باعث بهبود خصوصیات کمی وکیفی چغندر قند شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - مصرف عناصر ریزمغذی در چغندرقند (Beta vulgaris L) رقم دوروتی
سعید سلیمانی الناز فرج زاده معماری تبریزی

عناصر ریزمغذی نقش مهمی در تولید و عملکرد گیاهان دارند. این بررسی در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی ملکان با هدف مطالعه تأثیر برخی از عناصر ریزمغذی (آهن، روی و منگنز) با غلظت های مختلف در مراحل رشد (6-4 برگی و 10-8 برگی) چغندر قند در 3 تکرار به صورت اسپلیت اسپلیت پلات بر پای أکثر

عناصر ریزمغذی نقش مهمی در تولید و عملکرد گیاهان دارند. این بررسی در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی ملکان با هدف مطالعه تأثیر برخی از عناصر ریزمغذی (آهن، روی و منگنز) با غلظت های مختلف در مراحل رشد (6-4 برگی و 10-8 برگی) چغندر قند در 3 تکرار به صورت اسپلیت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. حداکثر عملکرد ریشه با کاربرد غلظت نه در هزار عناصر غذایی در مرحله 6-4 برگی حاصل گردید. محلول پاشی عناصر در هر سه غلظت در مرحله 10-8 برگی سبب افزایش معنی داری در عملکرد ریشه باعث شدند. کاربرد غلظت شش در هزار این عناصر ریزمغذی، عملکرد ریشه را تا 15.6 درصد افزایش داد. کاربرد عنصر منگنز تأثیر معنی داری بر عملکرد شکر سفید چغندر قند نداشت. از سوی دیگر، کاربرد غلظت نه در هزار عنصر روی افزایشی 16.4 و کاربرد غلظت های شش و نه در هزار عنصر آهن افزایشی به ترتیب 18.6 و 36 درصدی در عملکرد شکر سفید را باعث گردیدند. درصد عیارقند تحت تأثیر کاربرد عنصر منگنز قرار نگرفت ولی کاربرد مقادیر بالای عناصر آهن و روی در مرحله 10-8 برگی چغندرقند افزایش معنی داری در عیارقند چغندر قند باعث شد. در این مطالعه بیشترین افزایش در عیارقند تحت تأثیر کاربرد غلظت نه در هزار عنصر آهن به دست آمد. با توجه به اهمیت اقتصادی عملکرد شکر سفید و ریشه می توان محلول پاشی عناصر آهن و روی با غلظت نه در هزار در مرحله 10-8 برگی چغندرقند را جهت افزایش تولید مد نظر قرار داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - نقش دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف‌کش در چغندرقند
محمد نوبخت علیزاده سبزواری محمد آرمین متین جامی معینی

به منظور بررسی اثر دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف‌کش در محصول چغندرقند، یک آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 91-90 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان جویندر خراسان رضوی اجرا گردید. فاکتور اصلی غلظت مصرفی علف کش (غلظت‌های صفر، 25، أکثر

به منظور بررسی اثر دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف‌کش در محصول چغندرقند، یک آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 91-90 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان جویندر خراسان رضوی اجرا گردید. فاکتور اصلی غلظت مصرفی علف کش (غلظت‌های صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد مقدار توصیه شده علف‌کش کلریدازون (پیرامین) به مقدار 25/3 کیلوگرم ماده مؤثره در هکتار) و فاکتور فرعی دفعات وجین (بدون وجین، یک‌بار وجین و دو بار وجین در 30 و 60 روز بعد از سبز شدن) بودند. صفات تراکم و وزن خشک علف‌های هرز، عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص (عیار قند)، درصد قند خالص، عملکرد قند، ضریب قلیائیت (آلکالیته)، میزان سدیم، پتاسیم، نیتروژن مضرِ و درصد قند ملاس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتـایج آزمایش نشـان داد که افزایش دفعـات وجین سبب کاهش تراکم علف های هرز، وزن خشک علف های هرز، نیتروژن مضرِه و افزایش درصد قند خالص، عملکرد ریشه و عملکرد قند شد. کمترین تراکم و وزن خشک علف های هرز در دُز توصیه‌شده علف‌کش مشاهده گردید. افزایش دُز مصرفی علف‌کش در مقایسه با عدم مصرف سبب افزایش 48/14% عیار چغندرقند، 86/57% نیتروژن مضره، 30/19% قند خالص، 67/77% عملکرد ریشه و 17/111% عملکرد قند و کاهش 77/18% میزان پتاسیم 84/28% میزان سدیم، 76/52% و ضریب قلیایت شد. برای کلیه صفات مورد مطالعه، به جز تراکم علف هرز، اختلاف آماری معنی‌داری بین دُز توصیه شده و 75% دُز توصیه شده مشاهده نشد. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط یک‌بار وجین امکان کاهش 25% غلظتمصرفی و در شرایط دو بار وجین امکان کاهش 50% دُز مصرفی علف‌کش پیرامین با تولید عملکرد اقتصادی (عملکرد ریشه) مطلوب ممکن است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - بررسی پاسخ‌های رشدی، عملکردی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی .Valeriana officinalis L به کاربرد کود‌های اوره، نیتروکسین و فسفات بارور-2
مهدی حیدری رهنی محمد نصری یوسف فیلی زاده پورنگ کسرایی پژمان آزادی

10.30495/ejmp.2022.1941956.1656

در این تحقیق به منظور مطالعه پاسخ های رشدی، عملکردی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی سنبل‌الطیب (Valeriana officinalis L.) به کاربرد غلظت های مختلف کود اوره (صفر، 30، 60، 90 و 150 کیلوگرم در هکتار) و کودهای زیستی نیتروکسین و فسفات بارور-2، آزمایشی در مزرعه گیاهان دارویی، تهران أکثر

در این تحقیق به منظور مطالعه پاسخ های رشدی، عملکردی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی سنبل‌الطیب (Valeriana officinalis L.) به کاربرد غلظت های مختلف کود اوره (صفر، 30، 60، 90 و 150 کیلوگرم در هکتار) و کودهای زیستی نیتروکسین و فسفات بارور-2، آزمایشی در مزرعه گیاهان دارویی، تهران به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. کشت نشاء در اواسط اردیبهشت و اعمال تیمار کود اوره در دو مرحله انجام شد. برای اندازه گیری عملکرد ریشه و بیولوژیک، یک مترمربع از هر کرت برداشت و وزن اندام هوایی و ریشه خشک اندازه گیری و مجموع این دو به‌عنوان عملکرد بیولوژیک محاسبه شد. استخراج اسانس ریشه و ریزوم از روش تقطیر با آب (کلونجر) و میزان والرنیک اسید با کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) صورت گرفت. همچنین عملکرد اسانس براساس درصد اسانس و عملکرد خشک ریشه محاسبه شد. میانگین قطر ریشه از 97/7 (90 کیلوگرم اوره در هکتار) تا 14/5 میلی متر (شاهد) متغیر بود. بیشترین عملکرد ریشه در 150 و 90 کیلوگرم اوره در هکتار به همراه تلقیح با نیتروکسین و فسفات بارور-2 (به ترتیب 88/4 و 1/5 تن در هکتار) به دست آمد. کاربرد 90 کیلوگرم اوره در هکتار همراه با نیتروکسین، افزایش محتوای کلروفیل b و کل را در پی داشت. افزایش غلظت اوره منجر به کاهش محتوای اسانس و افزایش عملکرد اسانس شد. محتوای اسانس از 93/0 (90 کیلوگرم اوره به همراه نیتروکسین و فسفات بارور-2) تا 94/1 درصد (عدم کاربرد کود) متغیر بود. بیشترین محتوای والرنیک اسید (46/0 درصد عصاره) و عملکرد والرنیک اسید (27/220 میلی گرم بر هکتار) در استفاده از 30 کیلوگرم اوره به همراه فسفات بارور-2 و عدم کاربرد نیتروکسین مشاهده شد. به طور کلی، کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و فسفات بارور-2 به همراه 90 کیلوگرم اوره با بهبود صفات رشدی، عملکردی و فیزیولوژیکی منجر به تولید عملکرد اسانس و والرنیک اسید قابل قبولی شدند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - Evaluation of the Growth and Phytoremediation Ability of Ornamental Tall Fescue and Sunflower in Contaminated Soils to Petroleum Hydrocarbons
Kamran Parvanak

Petroleum sludge is the waste of crude oil refining processes, and are the most priority organic pollutants found in the environment. The present study was carried out to evaluate the growth and phytoremediation ability of ornamental tall fescue (Festuca arundinacea Sch أکثر

Petroleum sludge is the waste of crude oil refining processes, and are the most priority organic pollutants found in the environment. The present study was carried out to evaluate the growth and phytoremediation ability of ornamental tall fescue (Festuca arundinacea Schreb.) and sunflower (Helianthus annuus L.) plant to petroleum sludge produced by Isfahan Refinery in contaminated soils in a greenhouse experiment. For this purpose, the air-dried petroleum sludge sample was added to an uncontaminated soil at ratios of 0 (control), 10 and 20% (w/w) and mixed thoroughly. Plastic pots were filled with called mixture (3 kg). The experiment layout consisted of split-plots arranged in a completely randomized design with three replicates. The results showed that with increasing sludge level from 0 to 10 and 20 %, the tall fescue germination decreased significantly (P<0.01). In sunflower plant this decrease was not significant. The mean values of plant heights and root and shoot dry weights for tall fescue only in 20% level of petroleum sludge showed a significant reduction when compared with control. However, in sunflower plant, this reduction was not significant in all three petroleum sludge levels (P<0.01). The highest reduction of total petroleum hydrocarbons (89%) in tall fescue rhizosphere was observed in petroleum sludge level of 10%. By increasing the petroleum sludge up than 10%, total petroleum hydrocarbons in rhizosphere of two plants significantly decreased (P<0.01). Because, tall fescue plant produces more roots than shoots and have more fibrous root systems that caused more reduct TPH, application this plant recommend as a appropriate species for phytoremediation of contaminated soils to petroleum sludge of Isfahan Refinery. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - بررسی مدیریت علف‌های‌هرز و عملکرد چغندرقند در میزان‌های متفاوت کود اوره با پوشش گوگردی
عین اله حسامی

به منظور بررسی مدیریت علف‌های‌هرز، در کنترل علف‌های‌هرز چغندرقند در سطوح مختلف اوره با پوشش گوگردی بر عملکرد و خصوصیات کیفی چغندرقند، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در شهرستان شوشتر به صـورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارها أکثر

به منظور بررسی مدیریت علف‌های‌هرز، در کنترل علف‌های‌هرز چغندرقند در سطوح مختلف اوره با پوشش گوگردی بر عملکرد و خصوصیات کیفی چغندرقند، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در شهرستان شوشتر به صـورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح مختلف اوره با پوشش گوگردی (0، 150، 180 و 250 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و استفاده از ترکیب علف کش‌های علف‌کش فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفاموزیت (3 لیتر در هکتار) و کلوپیرالید (500میلی لیتر در هکتار) و استفاده از ترکیب علف کش‌های علف کش فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفاموزیت (3 لیتر در هکتار) و متامیترون (5 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی می‌باشد. نتایج نشان داد وزن خشک علف های هرز تحت تأثیر مقادیر مختلف اوره با پوشش گوگردی قرار گرفت و با افزایش اوره با پوشش گوگردی باعـث افزایش وزن‌خشک علف‌های‌هرز شد، به‌طوری‌که بالاترین آن در کاربرد بیشترین میزان اوره با پوشش گوگردی در هکتار به همراه عـدم وجـین علف‌های‌هرز به مقدار 237 گرم در هر مترمربع حاصل شد. همچنین در تیمارهای اثر برهمکنش کود و روش کنترل علف هرز، بیشترین عملکرد ماده خشک چغندرقند به میزان 13421کیلوگرم، مربوط به تیمار وجین کامل و بیشترین میزان کاربردی اوره با پوشش گوگردی است. بالاترین عملکرد ریشه چغندرقند به مقدار 57004 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار کنترل علف‌های‌هرز و کاربرد بیشترین میزان اوره با پوشش گوگردی بود. در بین تیمارهای کنترل شیمیایی علف‌های‌هرز، بیش‌ترین عملکرد ریشه چغندرقند به میزان 46711 کیلوگرم در هکتار در تیمار علف کش متامیترون + علف کش فن‌مدیفام + دس‌مدیفام+ اتوفاموزیت و کاربرد بیش‌ترین میزان اوره با پوشش گوگردی در هکتار بدست آمد. همچنین بالاترین درصد قند خالص در تیمار عدم کاربرد اوره با پوشش گوگردی به همراه عدم کنترل علف‌های هرز به ترتیب به مقدار 6/18 و 30/20 درصد بدست آمد. به طور کلی می توان گفت کود اوره با پوشش گوگردی با کاربرد علف کش های فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفاموزیت+ متامیترون موجب عملکرد بهینه چغندرقند می گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - بررسی اثرات کاربرد زئولیت و پتاسیم بر رشد رویشی و عملکرد چغندرقند
محمد اکبری غلامرضا ملکی اسکندر زند

به منظور بررسی تأثیر زئولیت و کود پتاسیم بر عملکرد و ویژگی های رویشی چغندرقند، آزمایشی مزرعه ای به صورت بلوک های کامل تصادفی در اراک در سال 1388 انجام شد. تیمارها شامل مصرف زئولیت (500 کیلوگرم در هکتار)، زئولیت و پتاسیم (500 کیلوگرم در هکتار زئولیت و 50 کیلوگرم در هکتار أکثر

به منظور بررسی تأثیر زئولیت و کود پتاسیم بر عملکرد و ویژگی های رویشی چغندرقند، آزمایشی مزرعه ای به صورت بلوک های کامل تصادفی در اراک در سال 1388 انجام شد. تیمارها شامل مصرف زئولیت (500 کیلوگرم در هکتار)، زئولیت و پتاسیم (500 کیلوگرم در هکتار زئولیت و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم) به همراه تیمار شاهد بدون مصرف این مواد بود. در این پژوهش از رقم چغندرقند مونوژرم با نام تجاری دروتی استفاده شد. عملیات کشت در تاریخ 25 فروردین ماه به صورت ردیفی با فاصله ردیف 50 سانتی متر و فاصله روی ردیف 25 سانتی متر انجام پذیرفت. ویژگی های ارزیابی شده شامل شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک و درصد رطوبت اندام های هوایی، عملکرد ریشه، وزن کل زیست توده و طول ریشه بود. نتایج این بررسی از وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای مصرف زئولیت به تنهایی و مصرف زئولیت توام با کاربرد پتاسیم را با تیمار شاهد برای صفات شاخص سطح برگ، وزن خشک اندام های هوایی و عملکرد زیست توده، وزن تر غده و اندام های هوایی خبر داد اما در هیچ یک از صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری بین تیمار مصرف زئولیت و زئولیت توام با پتاسیم دیده نشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - ارزیابی اثرات تاریخ کشت و رقم بر عملکرد و ساقه‏ روی ارقام چغندر قند در شرایط کشت پاییزه
ابراهیم جهانی مقدم سهیل پارسا سهراب محمودی مسعود احمدی

به منظور بررسی اثر ارقام و تاریخ کاشت بر خصوصیات کیفی و کمی چغندر قند، ازمایشی در سال زراعی94-1393 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی بصورت اسپیلت پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت (ا أکثر

به منظور بررسی اثر ارقام و تاریخ کاشت بر خصوصیات کیفی و کمی چغندر قند، ازمایشی در سال زراعی94-1393 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی بصورت اسپیلت پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت (اول و بیستم مهرماه) و عامل فرعی شامل رقم (گیادا، مراک، موناتونو، اسپارتاک و شریف) بود. بالاترین درصد ساقه روی در رقم شریف در تاریخ کاشت اول با 3/23 درصد بود. بیشترین عملکرد ریشه در تاریخ کاشت اول در ارقام مراک و موناتونو بترتیب با 2/54 و 3/54 تن در هکتار و کمترین ان در تاریخ کاشت دوم در ارقام شریف و موناتونو مشاهده شد. همچنین بیشترین عملکرد قند ناخالص و قند سفید در رقم مراک در تاریخ کاشت اول بدست آمد. بیشترین درصد قند نیز در رقم موناتونو در تاریخ کاشت دوم به میزان 1/22 درصد بود. بیشترین میزان سدیم نیز در رقم گیادا مشاهده شد. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، در بین ارقام، رقم مراک و پس از ان رقم موناتونو بهترین ارقام جهت کشت در پاییز انتخاب شدند و نیز تاریخ کاشت اول نسبت به تاریخ کاشت دوم برتری داشت. با توجه به تعدد و تنوع ارقام پائیزه در اختیار و سازگاری مطلوب آنها جهت کشت در مناطق مختلف چغندر کاری کشور، به نظر میرسد توسعه کشت پائیزه چغندرقند ضمن تامین شکر مورد نیاز کشور، صرفه جویی قابل ملاحظه ای را در مصرف آب سبب شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - تأثیر محلول پاشی پاکلوبوترازول و تاریخ کاشت در میزان ساقه روی و عملکرد کشت پاییزه چغندرقند
مجید حسین زاده دایوش طالقانی سعید صادق زاده حمایتی محمدرضا اردکانی داود حبیبی

همواره ساقه روی یکی از محدودیت های کشت پاییزه چغندرقند به شمار می رود. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بر روی رقم نیمه مقاوم شریف در ایستگاه تحقیقاتی مغان در دو سال زراعی 1395-1393 انجام شد. فاکتور اول آزمایش (A) تاری أکثر

همواره ساقه روی یکی از محدودیت های کشت پاییزه چغندرقند به شمار می رود. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بر روی رقم نیمه مقاوم شریف در ایستگاه تحقیقاتی مغان در دو سال زراعی 1395-1393 انجام شد. فاکتور اول آزمایش (A) تاریخ کاشت و با سه سطح شامل a1(کاشت 18 مهر)، a2(کاشت سوم آبان )و a3( کاشت 25 آبان) و فاکتور دوم آزمایش(B) محلول پاشی پاکلوبوترازول با دو سطح b1(محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر) وb2(عدم محلول پاشی) بود. نتایج تجریه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثر تاریخ کاشت برای صفات درصدِ قند قابل استحصال، سدیم ریشه، ضریب استحصال و قند ملاس در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد و همچنین اثر متقابل تاریخ کاشت و پاکلوبوترازول نیز جهت کنترل ساقه روی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تاریخ کاشت اول بیشترین میزان ساقه روی و عملکرد ریشه را به ترتیب با 88/20 درصد و 52/51 تن درهکتار از خود نشان داد، و تاریخ کاشت دوم نیز عملکرد ریشۀ 8/50 تن در هکتار داشت که در گروه آماری مشابه تاریخ کاشت اول قرار داشت. ولی ساقه روی آن 29/5 درصد بود. اثر متقابل تاریخ کاشت دوم و مصرف پاکلوبوترازول نیز با 44/57 تن درهکتار و 23/4 درصد، به ترتیب بیشترین عملکرد ریشه و کمترین ساقه روی را داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - ارزیابی مصرف خاکی و تغذیه برگی نیتروژن در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام چغندرقند
الناز فرج&rlm; زاده معماری تبریزی مهرداد یارنیا فرخ رحیم &rlm;زاده خوئی محمدباقر خورشیدی بنام

به منظور بررسی اثر زمان های مختلف مصرف کود نیتروژن و روش های مختلف کاربرد آن بر عملکرد ریشه ی ارقام چغندرقند، آزمایشی در سال 1384 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت. در این آزمایش فاکت أکثر

به منظور بررسی اثر زمان های مختلف مصرف کود نیتروژن و روش های مختلف کاربرد آن بر عملکرد ریشه ی ارقام چغندرقند، آزمایشی در سال 1384 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت. در این آزمایش فاکتورهای مورد بررسی شامل سه رقم چغندرقند (7233 کالیبره IC, ، 22PP)و روش های مختلف مصرف کود نیتروژن بودند. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تأثیر روش مصرف کود نیتروژن و ارقام بر روی عملکرد ریشه و عملکرد قند تأثیر معنی داری نداشتند ولی در مورد درصد قند اختلاف معنی داری در سطح 1% دیده شد. محلول پاشی نیتروژن در رقم 22PP منجر به افزایش عملکرد ریشه نسبت به دو رقم دیگر گردید. در بین روش های مختلف مصرف، محلول پاشی نیتروژن نسبت به دو روش دیگر برتری نشان داد. مصرف خاکی نیتروژن در دو رقم 7233 کالیبره و ICو محلول پاشی نیتروژن در مرحله 16-14 برگی در رقم 22 PP منجر به افزایش عملکرد قند گردید. لذا برای افزایش عملکرد ریشه، محلول پاشی نیتروژن در رقم 22PP مناسب بوده ولی اگر هدف افزایش درصد قند در ارقام چغندرقند باشد، محلول پاشی در مرحله 16-14 برگی نیتروژن برای رقم22PP و مصرف خاکی نیتروژن برای دو رقم 7233 کالیبره و IC توصیه می شود. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات عملکرد ریشه

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية