• فهرس المقالات عمل جراحی

      • حرية الوصول المقاله

        1 - بررسی علل لغو اعمال جراحی در بیمارستان شهدای کرمانشاه در شش ماه اول سال 1391
        علی محمدی رحمان ستوده روح اله محمدی شکیبا گهواره مریم عسگرنژاد
        مقدمه: بهره‌وری اتاق‌های عمل از عوامل اصلی در تعیین هزینه های بیمارستان بوده و منابع زیادی صرف مدیریت آنها می شود تا اعمال جراحی به موقع انجام گیرند. با این وجود لغو اعمال جراحی از مهم‌ترین علل در عدم کارایی و اتلاف منابع بوده و باعث ایجاد استرس و نارضایت أکثر
        مقدمه: بهره‌وری اتاق‌های عمل از عوامل اصلی در تعیین هزینه های بیمارستان بوده و منابع زیادی صرف مدیریت آنها می شود تا اعمال جراحی به موقع انجام گیرند. با این وجود لغو اعمال جراحی از مهم‌ترین علل در عدم کارایی و اتلاف منابع بوده و باعث ایجاد استرس و نارضایتی بیمار و همراهان می‌شود. لذا هدف از این مطالعه، بررسی میزان و علل لغو اعمال جراحی در بیمارستان شهدا کرمانشاه بود. روش پژوهش: مطالعه توصیفی بود و به روش مقطعی انجام شد. داده ها از واحد آمار بیمارستان جمع آوری شدند و بر اساس گروه های جراحی به پنج سرویس (ارتوپدی، چشم، جراحی عمومی، زیبایی و ارولوژی که تخصص های فعال در بیمارستان بودند) تقسیم شدند. علل لغو اعمال جراحی نیز به پنج دسته: عوامل مربوط به جراح، متخصص بیهوشی، مشکلات بالینی بیمار، مشکلات اتاق عمل، مشکلات مربوط به بیمار تقسیم گردیدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و شاخص های آمار توصیفی تحلیل شدند. یافته‌ها: از 3612 عمل جراحی برنامه‌ریزی شده، 1.3 درصد آن لغو گردیده بود. بیشترین عمل‌های لغو شده مربوط به سرویس جراحی عمومی با 2.31 درصد و کمترین، سرویس چشم با 0.54 درصد بود. مشکلات بالینی بیمار با 64 درصد بیشترین و مشکلات مربوط به اتاق عمل با 6 درصد کمترین علل لغو اعمال جراحی بودند. نتیجه‌گیری: مشکلات بالینی بیمار بیشترین عامل لغو اعمال جراحی بود، لذا ارزیابی بیمار قبل از عمل جراحی می‌تواند به حل این مشکل کمک کند و باعث مدیریت بهتر اتاق عمل، اثر بخشی منابع و افزایش رضایت بیمار شود تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - A computational method for solving optimal control of time-varying singular systems using the Haar wavelets
        وحید یازرلو
      • حرية الوصول المقاله

        3 - بررسی رابطه ابعاد اجتماعی- فرهنگی و خانوادگی با ادراک از هویت جنسی قبل و بعد از عمل جراحی در افراد دارای اختلال هویت جنسی مورد مطالعه در استان اردبیل
        صمد عابدینی حمیده سپهری‌نیا
        هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه ابعاد اجتماعی- فرهنگی و خانوادگی با ادراک از هویت جنسی قبل و بعد از عمل جراحی در افراد دارای اختلال هویت جنسی مورد مطالعه در استان اردبیل می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی بوده و هم‌چنین به روش پیمایشی است. جامعه آم أکثر
        هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه ابعاد اجتماعی- فرهنگی و خانوادگی با ادراک از هویت جنسی قبل و بعد از عمل جراحی در افراد دارای اختلال هویت جنسی مورد مطالعه در استان اردبیل می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی بوده و هم‌چنین به روش پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق تمام افراد دارای اختلال هویت جنسی استان اردبیل (20 نفر) می باشد که حجم نمونه 12 نفر است و روش نمونه گیری مورد استفاده، نمونه در دسترس می‌باشد که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته از افراد نمونه مصاحبه انجام شد. طبق نتایج حاصله میزان احساس رضایت از ارتباط با همجنسان با ادراک هویت جنسی قبل و بعد از عمل تفاوت دارد. هم چنین میزان تایید اجتماعی برای فرد از سوی افراد همجنس و بعد از عمل رشد بیشتری را نشان می‌دهد. بین سلامت روان، میزان پای بندی به ارزش های جنسیتی، تصور از خویش، میزان همنوایی با الگوی رفتاری غیرهمجنس و باورهای دینی با ادراک از هویت جنسی قبل و بعد از عمل رابطه وجود دارد. نتایج حاکی از این است که تفاوت معناداری در میزان حمایت والدین و خانواده از فرد در دو زمان قبل و بعد از عمل مشاهده نمی‌شود از سوی دیگر ادراک از هویت جنسی بر حسب سبک جامعه پذیری جنسیتی در خانواده تفاوت معنی دار دارد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - بررسی تأثیر انفوزیون سولفات منیزیوم در اتاق عمل در ایجاد بی دردی پس از عمل جراحی کیسه صفرا به روش لاپاراسکوپیک
        مژگان رئیسی وحید مغفرتی فاطمه برومند جاهد اول
        مقدمه و هدف: درد پس از عمل یک واکنش پیچیده فیزیولوژیک به آسیب بافتی می باشد. ایجاد بی دردی پس از عمل با روش های طبی و غیر طبی، سبب پیشرفت نتایج بالینی، ممانعت از ایجاد عوارض، صرفه جویی در خدمات سلامتی و بهبود کیفیت زندگی بیماران می شود. هدف این مطالعه تعیین تأثیر انفوزی أکثر
        مقدمه و هدف: درد پس از عمل یک واکنش پیچیده فیزیولوژیک به آسیب بافتی می باشد. ایجاد بی دردی پس از عمل با روش های طبی و غیر طبی، سبب پیشرفت نتایج بالینی، ممانعت از ایجاد عوارض، صرفه جویی در خدمات سلامتی و بهبود کیفیت زندگی بیماران می شود. هدف این مطالعه تعیین تأثیر انفوزیون سولفات منیزیوم در اتاق عمل در ایجاد بی دردی پس از عمل جراحی کیسه صفرا به روش لاپاراسکوپیک می باشد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی 40 بیمار جراحی لاپاراسکوپیک کیسه صفرا که باASA(American Society of Anesthesiologists ( کلاس I و II در محدوده سنی 60-30 سال و بدون سابقه جراحی کیسه صفرا در بیمارستان حاضر شدند، پس از اخذ رضایت نامه کتبی به دو گروه تقسیم شدند. گروه منیزیوم (M) mg/kg 50 سولفات منیزیوم IV در cc100 نرمال سالین 9/0% و گروه کنترل (C) cc100 نرمال سالین 9/0% بعد از لوله گذاری دریافت کردند. پایش فشارخون شریانی، تعداد ضربان قلب و پالس اکسی متری، قبل از شروع انفوزیون سولفات منیزیوم یا نرمال سالین، 15 دقیقه بعد از شروع انفوزیون و در انتهای عمل (پس از قطع انفوزیون) انجام شد. میزان درد در حال استراحت و هنگام سرفه با استفاده از VAS (Visual Analogue Scale) در ساعات 6 و 12 پس از اتمام بیهوشی و همچنین میزان دوز داروی مخدر مصرفی در ری کاوری، در ساعات صفر تا 6 و7 تا 12 پس از اتمام بیهوشی اندازه گیری و در پرسشنامه ثبت شد. پس از جمع آوری اطلاعات، میزان دوز داروی مخدر مصرفی و اندکس VAS در ساعات ذکر شده در بین دو گروه مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: درمطالعه ما اختلاف معنی داری بین دو گروه از لحاظ سن وجنس وجود نداشت. (05/0 P>) میزان درد در حالت استراحت یا سرفه، 6 و 12 ساعت پس از اتمام بیهوشی، بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. (05/0 P>) که متغیرهای جنس و سن تأثیر آماری معنی داری بر آن نداشتند. دو گروه مورد مطالعه از نظر میزان دوز داروی مخدر مصرفی در مراحل ریکاوری، ساعت صفر تا 6 و 7 تا 12 پس از اتمام بیهوشی، تفاوت با ارزشی نداشت. (05/0 P>) همچنین اختلاف میزان فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی بین دو گروه در قبل از شروع انفوزیون، 15 دقیقه بعد از شروع انفوزیون و پس از اتمام انفوزیون معنی دار نبود. (05/0 P>) ولی میانگین تعداد ضربان قلب در دقیقه پس از اتمام انفوزیون در گروه سولفات منیزیوم (6/9 ± 1/84 ) بیشتر از گروه نرمال سالین (6/7 ± 2/77 )بود.( 004/0P= ) نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت در مطالعه حاضر،تجویز سولفات منیزیوم با دوز mg/kg 50 تأثیری بر شدت درد و دوز داروی مخدر مصرفی پس از عمل جراحی لاپاراسکوپیک کیسه صفرا ندارد و همچنین باعث تغییر فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در حین و انتهای عمل جراحی مذکور، نسبت به گروه کنترل نمی شود و فقط سبب افزایش معنی داری در تعداد ضربان قلب، نسبت به گروه کنترل در انتهای عمل می گردد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - مقایسه ی اثر اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی در بیماران بستری در بخش جراحی عمومی بیمارستان فارابی مشهد از سال 1386 تا سال 1387
        بهروز هوشمند سید محسن قاسمی فاطمه سیدی خباز
        مقدمه:به طور کلی داروهای ضد تهوعی که امروزه استفاده میشوند چندان مؤثر نیستند. آنتاگونیست های رسپتور سروتونین یک گروه جدید از داروهای ضد تهوع هستند که در بسیاری از شرایط برای درمان تهوع واستفراغ مفید می باشند. این مطالعه تاثیرا ندانسترون، یک آنتاگونیست رسپتور سروتونین، ر أکثر
        مقدمه:به طور کلی داروهای ضد تهوعی که امروزه استفاده میشوند چندان مؤثر نیستند. آنتاگونیست های رسپتور سروتونین یک گروه جدید از داروهای ضد تهوع هستند که در بسیاری از شرایط برای درمان تهوع واستفراغ مفید می باشند. این مطالعه تاثیرا ندانسترون، یک آنتاگونیست رسپتور سروتونین، را در پیشگیری از تهوع واستفراغ پس از عمل جراحی بررسی می کند. روش پژوهش:در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی ساده تصادفی به روش دوسوکور، تاثیر دوز داخل وریدی اندانسترون mg 4و متوکلوپرامید mg 10 در پیشگیری از تهوع واستفراغ پس از عمل جراحی در بیمارانی که تحت اعمال جراحی باز شکم با بیهوشی عمومی استنشاقی قرار می گیرند بررسی می گردد. تعداد 126 بیمار با ASA کلاسI وII و سن 18 تا 65 سال بصورت کاملا تصادفی به 2گروه مساوی تقسیم شده ( 63 اندانسترون و63 متوکلوپرامید ) و در اتاق عمل داروی مورد نظر (اندانسترون 4mg یا متوکلوپرامید (10mg حدود30 دقیقه قبل از اتمام عمل به بیمار تزریق میشود و یک تکنیک بیهوشی استاندارد و آنالژزیک حین عمل یکسان در تمام بیماران استفاده می گردد.سپس مدت زمان تهوع و تعداد دفعات استفراغ ونیز نیاز به داروی کمکی برای درمان تهوع واستفراغ پس از عمل جراحی در طی 24 ساعت اول پس از عمل جراحی ثبت میشود. نتایج: در طی مدت زمان بررسی (24-0 ساعت) اختلاف معنی داری از نظر وجود استفراغ بین بیمارانی که اندانسترون دریافت کرده بودند ( % 87.3) و بیمارانی که متوکلوپرامید دریافت کرده بودند ( % 73) مشاهده گردید ( P = 0.044). نسبت بالاتری از بیمارانی که اندانسترون دریافت کرده بودند(71.4) در مقایسه با متوکلوپرامید (%63.5) تهوع را تجربه نکردند . ( P =0.342) بحث و نتیجه گیری: اندانسترون در مقایسه با متوکلوپرامید در پیشگیری از استفراغ طی 24 ساعت اول پس از عمل جراحی کارایی بیشتری دارد و تعداد دفعات استفراغ به طور قابل توجهی نسبت به متوکلوپرامید کمتر می باشد.اما اختلاف معنی داری در کنترل تهوع و استفراغ بین اندانسترون و متوکلوپرامید مشاهده نشد. تفاصيل المقالة