• فهرس المقالات صمیمیت اجتماعی

      • حرية الوصول المقاله

        1 - مقایسه اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی و مهارت های اجتماعی بر اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی پسر نوجوان
        ساسان باوی
        هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی و مهارت های اجتماعی بر اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دهم شهر اهواز بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی میدانی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه که از جامعه کل دانش آموزان پسر پا أکثر
        هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی و مهارت های اجتماعی بر اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دهم شهر اهواز بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی میدانی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه که از جامعه کل دانش آموزان پسر پایه دهم شهر اهواز به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 60 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه اضطراب اجتماعی (جرابک، 1996؛ ترجمه و هنجاریابی توسط دلیری، 1381)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی (بل، 1961؛ ترجمه و هنجاریابی توسط آقامحمدیان و شعرباف، 1375) و پرسشنامه صمیمیت اجتماعی (میلر و لفکورت، 1982؛ ترجمه و هنجاریابی توسط دانشورپور و همکاران، 1386). جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری، تحلیل کوواریانس یک متغیری در متن چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی بود. نتایج نشان داد که هر دو روش آموزشی باعث کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی بوده است. همچنین، آموزش مهارت های اجتماعی اثربخشی بیشتری نسبت به آموزش مهارت کفایت اجتماعی در سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی داشته است. اما، در زمینه اضطراب اجتماعی تفاوت معنی داری بین دو روش مشاهده نشد (72/0>P ). می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های اجتماعی می تواند در سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی بیشتر و کاهش اضطراب اجتماعی موثر باشد. کلیدواژه ها: کفایت اجتماعی، مهارت های اجتماعی، اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - اثربخشی آموزش مهارت‌های روانی- اجتماعی ویژه دختران فراری بر صمیمیت اجتماعی و احساس تنهایی آنان
        سحر میرقباد خدارحمی اصغر آقایی جشوقانی محسن گلپرور
        میزان رو به افزایش فرار دختران از خانه، نشان‌دهنده لزوم مطالعه بیشتر این پدیده و بررسی علمی با رویکرد مداخله‌ای برای درمان آن است. هدف مطالعه‌ حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های روانی-اجتماعی بر افزایش صمیمیت اجتماعی و کاهش احساس تنهایی در دختران فراری ارجاع‌شده به مراک أکثر
        میزان رو به افزایش فرار دختران از خانه، نشان‌دهنده لزوم مطالعه بیشتر این پدیده و بررسی علمی با رویکرد مداخله‌ای برای درمان آن است. هدف مطالعه‌ حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های روانی-اجتماعی بر افزایش صمیمیت اجتماعی و کاهش احساس تنهایی در دختران فراری ارجاع‌شده به مراکز ارشاد سازمان بهزیستی استان اصفهان بوده‌است.این مطالعه یک پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بوده است. نمونه و روش نمونه‌گیری شامل ۴۰ نفر از دختران فراری 14 تا 20 سال ساکن در مراکز ارشاد وابسته به سازمان بهزیستی استان اصفهان است که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند.ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش بسته آموزشی مهارت های روانی - اجتماعی ویژه دختران فراری و پرسشنامه صمیمیت اجتماعی)آقا محمدی و همکاران،1390) و مقیاس احساس تنهایی)راسل ، رپلو و فرگوسن، ۱۹78 (بوده است. این بسته آموزشی که با تکیه بر روش کیفی(تحلیل موضوعی) تدوین شده است برای اولین بار در ایران اجرا شد. نتایج کمی تحلیل کواریانس نشان داد آموزش مهارت‌های روانی -اجتماعی در 7 بعد و 13 جلسه آموزشی تاثیر معناداری بر افزایش صمیمیت اجتماعی وکاهش احساس تنهایی دختران فراری در گروه آزمایش داشته است (001/0>p). تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - اعتیاد به اینترنت، صمیمیت اجتماعی و شادکامی در دانشجویان
        سمانه رستگار محمد حسین عبدالهی مهناز شاهقلیان
        هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه اعتیاد به اینترنت با صمیمیت اجتماعی و شادکامی در دانشجویان بود.از بین دانشجویان دانشگاه خوارزمی ( سال تحصیلی 1391-1390 ) تعداد 200 نفر به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای انتخاب و آزمون اعتیاد به اینترنت (IAT؛یانگ، 1998)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگ أکثر
        هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه اعتیاد به اینترنت با صمیمیت اجتماعی و شادکامی در دانشجویان بود.از بین دانشجویان دانشگاه خوارزمی ( سال تحصیلی 1391-1390 ) تعداد 200 نفر به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای انتخاب و آزمون اعتیاد به اینترنت (IAT؛یانگ، 1998)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگیل و دیگران، 1989) و مقیاس صمیمیت اجتماعی میلر (میلر و لفکورت، 1982) را تکمیل کردند. نتایج نشان دادند بین دو گروه کاربران سالم و کاربران با اعتیاد خفیف به اینترنت از نظر شادکامی و صمیمیت اجتماعی تفاوت معنادار وجود ندارد، اما میزان شادکامی و صمیمیت اجتماعی هر دو گروه به مراتب بالاتر از گروه کاربران با اعتیاد شدید به اینترنت بودند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد اعتیاد به اینترنت هفت درصد از واریانس شادکامی را در گروه سالم و 10درصد از واریانس شادکامی را در گروه کاربران با اعتیاد خفیف به اینترنت پیش‌بینی می‌کند. لذا به‌رغم اینکه استفاده از اینترنت برای تأمین نیازهای روانی و هیجانی می‌تواند برخی افراد را به خود معتاد کند، آگاه ساختن کاربران در جهت استفاده صحیح از اینترنت در زمینه مداخله پیشگیرانه سودمند است. تفاصيل المقالة