پژوهش به بررسی تأثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دانشآموزان پرداخته است. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعة آماری شامل تمام دانشآموزان پسر متوسطه دوره دوم منطقه جرقویه علیا در سال تحصیلی 95- 1394 به تعداد 356 نفر بود.40 نفر از د أکثر
پژوهش به بررسی تأثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دانشآموزان پرداخته است. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعة آماری شامل تمام دانشآموزان پسر متوسطه دوره دوم منطقه جرقویه علیا در سال تحصیلی 95- 1394 به تعداد 356 نفر بود.40 نفر از دانشآموزان به روش تصادفی خوشهای انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. همة آزمودنیها قبل از آغاز آموزش و پس از آن به پرسشنامهها پاسخ دادند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای خودکارآمدی شرر 1982 و انگیزه پیشرفت هرمنس 1970 بود. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری spss20 و با روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کووارانس نشان داد تفاوت معناداری بین نمرههای پسآزمون گروه آزمایش و گواه وجود دارد. نتایج تحلیل نشان داد بین روایت درمانی و خودکارآمدی (ابعاد میل به آغازگری، گسترش تلاش برای پیشرفت) دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا تأثیر وجود دارد و نمره خودکارآمدی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر بود (P<0.01) و همچنین تفاوت معناداری بین روایت درمانی و انگیزه پیشرفت (ابعاد روانشناسی، اقتصادی) دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا وجود دارد و نمره انگیزه پیشرفت گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر است (P<0.01).
تفاصيل المقالة
محور اصلی روایت درمانی را تعبیر و تفسیرها یا معانی تشکیل می دهند که افراد به رویدادها و پیشامدهای زندگی خود نسبت می دهند. درک مبتنی بر تعبیرها که افراد در خصوص رویدادها دارند می تواند باعث محدود شدن یا گسترش اقدامات محتمل آنها گردد. روایت درمانگران به مراجعان کمک می کنن أکثر
محور اصلی روایت درمانی را تعبیر و تفسیرها یا معانی تشکیل می دهند که افراد به رویدادها و پیشامدهای زندگی خود نسبت می دهند. درک مبتنی بر تعبیرها که افراد در خصوص رویدادها دارند می تواند باعث محدود شدن یا گسترش اقدامات محتمل آنها گردد. روایت درمانگران به مراجعان کمک می کنند تا به تعبیر و تفسیرهای وسیع تر و منحصر به فرد تری در مورد خودشان و موقعیت ها دست یابنداین پژوهش با هدف تعیین اثربخشی روایت درمانی بر منبع کنترل و امید در زندگی در دختران نوجوان دارای والدین معتاد مراجعه کننده به فرهنگسراهای شهرستان اصفهان اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دختران دارای والدین معتاد مراجعه کننده به فرهنگسراهای شهرستان اصفهان بودند که 30 نفر از آنها به صورت هدفمند وارد پژوهش شدند. این 30 نفر به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند و بر روی گروه آزمایش روایت درمانی اجرا شد. در حالی که دختران گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. برای ابزار اندازه گیری ازدو پرسشنامه منبع کنترل نویکی و استریکلند در سال(1973) و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران (۱۹۹۱) استفاده شد. جهت آزمون فرضیهها، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که روایت درمانی بر منبع کنترل و امید در زندگی تاثیردارد .همچنین این آموزش بر دو خرده مقیاس امید در زندگی (تفکر عاملی و تفکر راهبردی) نیز تاثیر داشت (001/0p < ).
تفاصيل المقالة
خودباوری و اعتماد به نفس بالا از عوامل اساسی سعادت و پیشرفت در زندگی بوده و روان درمانگران برای تقویت آن روشهای مختلف به ویژه بهرهگیری از قصه و داستان در دوران کودکی را توصیه میکنند. بر همین اساس این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی شیوههای روانشناختی آموزش اعتماد به أکثر
خودباوری و اعتماد به نفس بالا از عوامل اساسی سعادت و پیشرفت در زندگی بوده و روان درمانگران برای تقویت آن روشهای مختلف به ویژه بهرهگیری از قصه و داستان در دوران کودکی را توصیه میکنند. بر همین اساس این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی شیوههای روانشناختی آموزش اعتماد به نفس که در قصههای کودکان ایرانی مستتر شده است، صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی بوده و روش گردآوری دادهها کتابخانهای میباشد. در بررسی دادهها نیز از روش تحلیل محتوا استفاده شده است. با توجه به گستردگی زیاد جامعه مورد مطالعه، از طریق نمونهگیری هدفمند تعداد 141 قصه ایرانی مربوط به گروههای سنی ب و ج که حدود سنی 7 تا 11 سال را شامل میشود به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب گردید. در هنگام مطالعه با ترسیم ماتریسی که توسط محقق ساخته شد و در بردارندة شیوههای اصلی تقویت اعتماد به نفس بود، قصههای انتخابی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در کار تحلیل نیز از رویکرد تفسیری میلز و هابرمن که یکی از معیارهای اساسی در تحلیل محتوای دادهها محسوب میشود استفاده شد. در عین حال برای تعیین رابطه بین متغیرها از آزمون آماری کای اسکوئر استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که در قصههای ایرانی از شیوههای روانشناختی متفاوتی در جهت تقویت اعتماد به نفس کودکان استفاده شده است که از مهمترین آنها میتوان به تقویت مثبتاندیشی، تقویت عزت نفس، پرورش حس همذات پنداری، پرورش خلاقیت، کمک به خودشناسی و خویشتنپذیری، کاهش احساس حقارت و تعدیل در خود بزرگ بینی اشاره کرد
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications