هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی درمانی بر پایه طرحواره درمانی و درمان متمرکز بر شفقت بر رضایتمندی زناشویی در زنان متعارض با طرحوارههای ناسازگار اولیه مربوط به حوزه بریدگی و طرد انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه أکثر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی درمانی بر پایه طرحواره درمانی و درمان متمرکز بر شفقت بر رضایتمندی زناشویی در زنان متعارض با طرحوارههای ناسازگار اولیه مربوط به حوزه بریدگی و طرد انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه با دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان متعارض با طرحوارههای ناسازگار اولیه مربوط به حوزه بریدگی و طرد شهر اصفهان در تابستان 1399 بود. تعداد 30 زن با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله الگوی درمانی بر پایه طرحواره درمانی و درمان متمرکز بر شفقت (10 جلسه) دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده شامل پرسشنامه تعارض زناشویی (MCQ)؛ طرحوارههای ناسازگار اولیه (EMSQ) و رضایتمندی زناشویی (MSQ) بود. دادهها به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که الگوی درمانی بر پایه طرحواره درمانی و درمان متمرکز بر شفقت بر رضایتمندی زناشویی زنان متعارض با طرحوارههای ناسازگار اولیه مربوط به حوزه بریدگی و طرد تاثیر دارد (0001≥P؛ 70/0=Eta؛ 84/57=F). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای حاصل از پژوهش حاضر، الگوی درمانی حاضر با بهرهگیری از مفاهیم طرحواره درمانی و درمان متمرکز بر شفقت میتواند به عنوانی درمانی کارآمد در جهت افزایش رضایتمندی زناشویی زنان متعارض با طرحوارههای ناسازگار اولیه مربوط به حوزه بریدگی و طرد مورد استفاده قرار داد.
تفاصيل المقالة
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی آموزش رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر افزایش رضایتمندی زناشویی انجام شده است. به این منظور 29 زن از میان 34 زن داوطلب متأهل انتخاب شده در دانشکده روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی به شیوه جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گروه کنترل أکثر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی آموزش رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر افزایش رضایتمندی زناشویی انجام شده است. به این منظور 29 زن از میان 34 زن داوطلب متأهل انتخاب شده در دانشکده روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی به شیوه جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گروه کنترل، قرار گرفتند. آموزش فنون رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر روی گروه آزمایش انجام شد اما گروه کنترل این آموزش را دریافت نکرد. طرح پژوهشی مورد استفاده در این تحقیق، طرح آزمایشی پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل بود. میزان رضایت زناشویی آزمودنیها به وسیله پرسشنامه 47سوالی انریچ ENRICH)) اندازهگیری شد و جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل دادهها حاکی از اثربخشی آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی در افزایش رضایت زناشویی زنان بود. فرضیههای اول ، دوم و سوم تحقیق در مؤلفههای آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی بر رضایت زناشویی، ارتباط و حل تعارض با 05/0P < اطمینان مورد تأیید قرار گرفتند. اما فرضیه چهارم یعنی مؤلفه رضایت جنسی در این پژوهش مورد تأیید قرار نگرفت.
تفاصيل المقالة
پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه کاربرد عملی مهارتهای رابطه صمیمانه بر سبکهای ارتباطی و ابرازگری هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دارای نارضایتی زناشویی میباشد که در سال 1399 به مراکز مشاوره شهر اهواز م أکثر
پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه کاربرد عملی مهارتهای رابطه صمیمانه بر سبکهای ارتباطی و ابرازگری هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دارای نارضایتی زناشویی میباشد که در سال 1399 به مراکز مشاوره شهر اهواز مراجعه نمودند. در این پژوهش، 30 زن متأهل به شیوهی نمونهگیری هدفمند، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. از پرسشنامههای الگوهای ارتباطی کریستنس و سالاوی (1991)، شاخص رضایت زناشویی چونگ و هادسون (1982) و پرسشنامه ابرازگری هیجان کینگ و امونز (1990) برای جمعآوری دادهها استفاده شد. گروه آزمایش، بسته آموزشی را طی 9 جلسهی 120 دقیقهای دریافت کرد و گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکرد. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تکمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد برنامه آموزش کاربرد عملی مهارتهای رابطه صمیمانه بر بهبود سبکهای ارتباطی و ابراز هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی اثربخش است.
تفاصيل المقالة
هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد بود. آزمودنی های پژوهش 125 زن متقاضی طلاق و 125 زن مایل به ادامه زندگی مشترک (جمعا 250 نفر) بودند که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه ا أکثر
هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد بود. آزمودنی های پژوهش 125 زن متقاضی طلاق و 125 زن مایل به ادامه زندگی مشترک (جمعا 250 نفر) بودند که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه افراد نمونه به کمک سیاهه باورهای ارتباطی( RBI ) و پرسشنامه صمیمیت زناشویی، ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون بر روش های آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز نیز به کار رفت. نتایج به دست آمده فرضیه های پژوهش را تایید کرد و نشان داد که رضایتمندی زناشویی را می توان از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در دو گروه متقاضی طلاق و عادی پیش بینی نمود.
تفاصيل المقالة
بهرغم انجام پژوهشهای متعدد در قلمرو رابطه انواع تحریفهای شناختی با رضایت زناشویی، نقش تفکر قطعینگر کمتر مورد توجه قرار گرفته اسـت. این بررسی با هدف پیشبینی رضایت زناشویی از طـریق تفکر قطعینگر در 300 زوج تهرانی (با میانگین سنی 36 سال و مدت ازدواج 11 سال) انجام شد. اب أکثر
بهرغم انجام پژوهشهای متعدد در قلمرو رابطه انواع تحریفهای شناختی با رضایت زناشویی، نقش تفکر قطعینگر کمتر مورد توجه قرار گرفته اسـت. این بررسی با هدف پیشبینی رضایت زناشویی از طـریق تفکر قطعینگر در 300 زوج تهرانی (با میانگین سنی 36 سال و مدت ازدواج 11 سال) انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه تفکر قطعینگر (یونسی و میرافضل، 2007) و فرم کـوتاه فارسی مقیاس رضایت زناشویی انریچ (عسگری، بهمنی، 1385) بود. نتایج، رابطه منفی بین تفکر قطعینگر و رضایت زناشویی را نشان دادند. چهار زیرمقیاس پرسشنامه تفکر قطعیـ نگر: تعامل با دیگران، تفکر مطلقنگر، پیشبینی آینده و حوادث منفی توانستـند در حدود 14 درصد واریانس رضایت زناشویی را پیشبیـنی کنند. نتایج این پژوهش میتوانند دلالتهای مفیدی برای زوج درمانگری مبتنی بر کاهش تفکر قطعینگر و مشاوره قبل از ازدواج را در اختیار قرار دهند.
تفاصيل المقالة
در این پژوهش رابطه بین سبکهای دلبستگی با رضایتمندی زناشویی بررسی شد. بدین منظور 159 (81 زن و 78 مرد) دبیر متأهل مقاطع راهنمـایی و متوسطه شهر تایبـاد انتخاب شدنـد. آزمودنیها، مقیاس دلبستگی بزرگسالان (کولینز و رید، 1990)، پرسشنامه دلبستگی به مادر (رجایی و دیگران، 1385) و أکثر
در این پژوهش رابطه بین سبکهای دلبستگی با رضایتمندی زناشویی بررسی شد. بدین منظور 159 (81 زن و 78 مرد) دبیر متأهل مقاطع راهنمـایی و متوسطه شهر تایبـاد انتخاب شدنـد. آزمودنیها، مقیاس دلبستگی بزرگسالان (کولینز و رید، 1990)، پرسشنامه دلبستگی به مادر (رجایی و دیگران، 1385) و پرسشنامه رضایتمندی زناشویی (السون و دیگران، 1987؛ بازنگری سلیمانیان، 1994) را تکمیل کردند. یافتهها بین رضایتمندی زناشویی و سبک دلبستگی ایمن یک همبستگی مثبت معنادار (53/0 = r)، نشان دادند اما با سبکهای دلبستگی اجتنابی و دو سوگرا همبستگی منفی (به ترتیب 28/0- = r و 38/0- = r) وجود داشت. همچنین سبکهای دلبستگی بزرگسالان 52% و سبکهای دلبستگی به مادر 29% واریانس رضایتمندی زناشویی را تبیین کردند. زنان و مردان از نظر رضایتمندی زناشویی تفاوت معنادار نداشتند.
تفاصيل المقالة
در پژوهش حاضر، رابطه رضایتمندی زناشویی و راهبردهای حل تعارض والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دبیرستان هـای شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است . برای این منظور، تعداد 250 مادر دارای فرزند دختـر مقطـع دبیرسـتان از طریـق نمونـه گیـری در دسترس در دو گروه مناطق أکثر
در پژوهش حاضر، رابطه رضایتمندی زناشویی و راهبردهای حل تعارض والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دبیرستان هـای شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است . برای این منظور، تعداد 250 مادر دارای فرزند دختـر مقطـع دبیرسـتان از طریـق نمونـه گیـری در دسترس در دو گروه مناطق 1 تا 10 و 11 تا 20 تهران انتخاب شدند. برای جمـع آوری اطلاعـات از پرسـشنامه هـای رضـایتمندی زن اشـویی انریچ(1988)، راهبردهای حل تعارض اشتراو س(1979) و معدل نیمسال گذشته دانش آموزان جهت سنجش پیشرفت تحصیلی آنان اسـتفاده شد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بود .در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون مشخص شد :- بـین رضـایتمندی زناشویی مادران و پیشرفت تحصیلی فرزندان ، رابطه مثبت معنی دار دارد. - راهبرد حل تعارض سوء رفتار والدین ( مـادر و پـدر ) بـا پیـشرفت تحصیلی فرزندان، رابطه منفی معنی دار دارد .- راهبرد حل تعارض سوء رفتار همسر ( پدر) پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی پایین فرزندان است.
تفاصيل المقالة
پژوهش حاضر با هدف مطالعه جنسیتی رابطه شیوهی همسرگزینی( سنتی و جدید) با میزان رضایت زناشویی در میان خانوادههای شهر شیراز انجام گرفته است. روش پژوهش، پیمایش و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل زنان 15 سال به بالای متاهل بوده و حجم نمونه با أکثر
پژوهش حاضر با هدف مطالعه جنسیتی رابطه شیوهی همسرگزینی( سنتی و جدید) با میزان رضایت زناشویی در میان خانوادههای شهر شیراز انجام گرفته است. روش پژوهش، پیمایش و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل زنان 15 سال به بالای متاهل بوده و حجم نمونه با استفاده از جدول لین 389 نفر بر آورد گردیده است. دادهها پس از جمعآوری توسط نرمافزار Spssدر دو سطح توصیفی و استنباطی(آزمون مقایسه میانگینها) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان داد که میزان رضایت زناشویی در همسرگزینی(سنتی و جدید) با یکدیگر متفاوت بوده و در همسرگزینی جدید میزان رضایت زناشویی بیشتر است. مطالعهی جنسیتی این رابطه نشان داد که رابطه مذکور تنها در بین مردان برقرار است و در مورد زنان این تفاوت دیده نشد. بررسی تفاوت میزان رضایت زناشویی در ابعاد مختلف آن با شیوه همسرگزینی در زنان و مردان نیز نشان داد که در گروه مردان تنها میزان ابعاد رضایت جنسی و مناسبات بین فردی در شیوه همسرگزینی سنتی و مدرن با یکدیگر متفاوت است و در مورد زنان هیچ تفاوت معناداری در هیچکدام از ابعاد رضایتمندی زناشویی برحسب شیوه همسرگزینی ملاحظه نشد.
تفاصيل المقالة
فرایند مادرشدن به دلیل تغییرات فیزیکی و روانی می‌تواند تنش‌ها و نگرانی‌هایی را به همراه داشته ‌باشد. یکی از این تغییرات بروز افسردگی پس از زایمان در مادران است. تولد نوزاد نارس (نوزادی که پیش از هفته 37 بارداری به دنیا آمده باشد) نیز می‌تواند اح أکثر
فرایند مادرشدن به دلیل تغییرات فیزیکی و روانی می‌تواند تنش‌ها و نگرانی‌هایی را به همراه داشته ‌باشد. یکی از این تغییرات بروز افسردگی پس از زایمان در مادران است. تولد نوزاد نارس (نوزادی که پیش از هفته 37 بارداری به دنیا آمده باشد) نیز می‌تواند احتمال ابتلا به افسردگی پس از زایمان را افزایش دهد.هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی افسردگی پس از زایمان بر اساس دلبستگی مادر به نوزاد، سبک‌های دلبستگی مادر و رضایت‌مندی زناشویی در مادران نوزادان نارس و مادران نوزادان عادی بود. برای این منظور 100 مادر دارای نوزاد نارس و 100 مادر دارای نوزاد عادی که به بخش زنان و زایمان یا بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان میلاد و بیمارستان شهید اکبرآبادی در شهر تهران مراجعه نموده بودند به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از نظر افسردگی پس از زایمان، دلبستگی و رضایت‌مندی زناشویی مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل رگرسیون چند متغیری یافته‌ها بیان‌گر این مطلب بود که در هر دو گروه رضایت زناشویی و سبک دلبستگی مضطرب دوسوگرا، افسردگی پس از زایمان را پیش‌بینی می‌کند. یافته ها نشان داد که شیب خط رگرسیون در دو گروه به لحاظ متغیر رضایتمندی زناشویی با یکدیگر تفاوت معناداری دارد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications