مایونکتین مایوکاین جدیدی است که در پاسخ به ورزش، از عضله اسکلتی ترشح می گردد و با متابولیسم انرژی و وضعیت متابولیکی بدن ارتباط دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین در آب بر سطح سرمی مایونکتین، نیمرخ لیپیدی و درصد چربی زنان دارای اضافه وزن و چاق است.20 نفر أکثر
مایونکتین مایوکاین جدیدی است که در پاسخ به ورزش، از عضله اسکلتی ترشح می گردد و با متابولیسم انرژی و وضعیت متابولیکی بدن ارتباط دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین در آب بر سطح سرمی مایونکتین، نیمرخ لیپیدی و درصد چربی زنان دارای اضافه وزن و چاق است.20 نفر از زنان چاق و دارای اضافه وزن با میانگین سنی 5/22 و میانگین شاخص توده بدنی 48/26 به طور تصادفی انتخاب و سپس به گروه های آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین، تمرینات خود را در آب به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) انجام دادند، هر جلسه تمرین 60 دقیقه و شامل سه مرحله بود. 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه، از آزمودنیها در شرایط 12 ساعت ناشتایی، نمونهگیری خون به میزان 10 میلیلیتر از ورید بازویی انجام شد و تجزیه و تحلیل آماری در سطح معناداری 05/0≥P با نرم افزار SPSSانجام شد.تحلیل داده ها نشان داد که هشت هفته تمرین در آب باعث افزایش سطح سرمی مایونکتین (037/0= p) و HDL (028/0=p ) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد. همچنین مقادیر کلسترول (000/0= p) و تری گلیسرید (001/0=P) در گروه تجربی کاهش معناداری داشت، اما تفاوت شاخص LDL پس از هشت هفته فعالیت ورزشی بین دو گروه معنی دار نبود (131/0=P).بنابراین به نظر می رسد که تمرین در آب می تواند برای زنان دارای اضافه وزن و چاق موثر واقع شود و مورد استفاده قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
مقدمه: بررسیها نشان میدهند که ترکیب بدنی به ماهیت ورزش وابسته است و ورزشکاران رشتههای مختلف احتمالا ترکیب بدنی متفاوت دارند. با توجه نیاز به شناخت این ویژگی فیزیولوژیکی در رشته های مختلف دوچرخه سواری و معرفی آنها به ورزشکاران علاقمند به این رشته؛ مطالعه حاضر با هدف ب أکثر
مقدمه: بررسیها نشان میدهند که ترکیب بدنی به ماهیت ورزش وابسته است و ورزشکاران رشتههای مختلف احتمالا ترکیب بدنی متفاوت دارند. با توجه نیاز به شناخت این ویژگی فیزیولوژیکی در رشته های مختلف دوچرخه سواری و معرفی آنها به ورزشکاران علاقمند به این رشته؛ مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه ترکیب بدنی دوچرخه سواران رشته کوهستان و جاده غیر نخبه شهرستان شیراز انجام شد. روشها: در این مطالعه کاربردی و از نوع نیمه تجربی، تعداد 20 نفر دوچرخه سوار رشته جاده و 20 نفر دوچرخه سوار رشته کوهستان (سن 18-24 سال) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. درصد توده پروتئینی، توده مواد معدنی، توده خالص بدنی و درصد چربی بدن آزمودنیها با استفاده از دستگاه Body Composition با نام تجاری BOCA X1 ساخت کشور کره جنوبی ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای کالموگروف-اسمیرنوف و t مستقل استفاده شد. یافتهها: تفاوت معنیداری در مقادیر توده پروتئینی (21/0=P)، توده مواد معدنی (23/0=P) و توده خالص بدن (96/0=P) در دوچرخه سواران رشته استقامتی و کوهستان وجود نداشت؛ اما درصد چربی بدن دوچرخه سواران رشته جاده به طور معنیداری کمتر از رشته جاده بود (013/0=P). نتیجهگیری: به نظر میرسد دو رشته دوچرخه سواری از نظر اثر گذاری بر ترکیب بدنی یکسان هستند، ولی دوچرخه سواران جاده درصد چربی بدن پایینتری نسبت به دوچرخه سواران کوهستان داشتند؛ با توجه به وجود محدودیتهایی مانند عدم ارزیابی رژیم غذایی، توان هوازی و عملکرد قلبی انجام مطالعات بیشتر در این زمینه مورد نیاز است.
تفاصيل المقالة
هدف از این مطالعه مقایسه اثر تمرینات مقاومتی همراه با انسداد عروق بر هورمون رشد، قدرت، استقامت عضلانی، توان و درصد چربی بدن در مردان بدنساز بود. برای این منظور 24 مرد بدنساز با سابقه تمرینی حداقل دو سال و میانگین سنی 9/1±62/25 سال و وزن 2/8±28/79 کیوگرم و أکثر
هدف از این مطالعه مقایسه اثر تمرینات مقاومتی همراه با انسداد عروق بر هورمون رشد، قدرت، استقامت عضلانی، توان و درصد چربی بدن در مردان بدنساز بود. برای این منظور 24 مرد بدنساز با سابقه تمرینی حداقل دو سال و میانگین سنی 9/1±62/25 سال و وزن 2/8±28/79 کیوگرم و شاخص توده بدنی 8/1±69/24 کیلوگرم بر متر مربع، به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی همراه با انسداد عروق و تمرین مقاومتی بدون انسداد عروق تقسیم شدند. هر دو گروه برنامه تمرین را که شامل پنج جلسه در هفته که دو جلسه از آنها مختص تمرین عضلات ناحیه بازو بود، به مدت شش هفته انجام دادند. قبل و بعد از شش هفته از آزمودنی ها نمونه خون گرفته شد، همچنین اندازه گیری درصد چربی بدن با استفاده از کالیپر، قدرت و استقامت عضلانی با استفاده از وزنه و دستگاه بدنسازی و توان عضلانی دست ها با استفاده از آزمون پرتاب توپ مدیسن بال با دو دست به سمت جلو انجام شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که تمرینات مقاومتی همراه با انسداد عروق بر افزایش استقامت عضلات جلو بازو(005/0P=) و پشت بازو(007/0p=) تاثیر معناداری داشت، اما بر هورمون رشد( 607/0 P=)، قدرت عضلانی( 674/0 P=)، توان عضلانی( 41/0 P=) و درصد چربی بدن( 382/0 P=) تاثیر معناداری نداشت. با توجه به اینکه افزایش قدرت و حجم عضلانی در بدنسازی مورد توجه ورزشکاران این رشته پرطرفدار است، استفاده از انسداد جریان خون برای ورزشکاران با سابقه در این رشته ورزشی در طراحی تمرین توصیه نمی گردد.
تفاصيل المقالة
مقدمه: چاقی با بیماری هایی از قبیل بیماریهای قلبی عروقی، دیابت نوع دوم، بیماری کبدی، نارسایی کلیه و انواع مختلف سرطان مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر سطح کوپپتین و درصد چربی بدن زنان چاق انجام گرفت.
مواد و روش ها: در این پژوهش نی أکثر
مقدمه: چاقی با بیماری هایی از قبیل بیماریهای قلبی عروقی، دیابت نوع دوم، بیماری کبدی، نارسایی کلیه و انواع مختلف سرطان مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر سطح کوپپتین و درصد چربی بدن زنان چاق انجام گرفت.
مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام گرفت، 30 زن چاق(شاخص توده بدنی بالاتر از 30 کیلوگرم بر متر مربع) با دامنه سنی 20 تا 35 سال به صورت در دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفری تمرینات ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. نمونههای خونی آزمودنیها در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون (پس از ۸ هفته تمرین) جمعآوری شد. پروتکل تمرینی شامل ٨ هفته اجرای تمرینات ترکیبی بود که سه جلسه در هفته در دو بخش تمرینات طناب زنی و تمرینات مقاومتی با کش اجرا شد. دادههای به دست آمده توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی باعث افزایش معنیدار کوپپتین زنان چاق گردید (001/0>P). همچنین دیگر نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی باعث کاهش معنیدار درصد چربی بدن زنان چاق گردید (0001/0>P).
بحث و نتیجهگیری: به طور کلی نتایج حاضر حاکی از این بود که زنان چاق با استفاده از تمرینات ترکیبی احتمالا میتوانند از بروز فشارهای التهابی ناشی از انجام فعالیتهای ورزشی و پیامدهای بعدی آن جلوگیری کنند.
تفاصيل المقالة