فهرس المقالات خوراک دام

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی شیوع سروتیپ‌های سالمونلا در خوراک دام و میزان مقاومت دارویی آنها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج در مراکز درمانی
  آیدین عزیزپور سیامک قضایی
  سالمونلوز یکی از مهمترین بیماری‌های مشترک بوده و بیشتر عفونت‌های سالمونلایی در اثر مصرف مواد غذایی آلوده به این باکتری ایجاد می‌شود. در طی دهه‌های اخیر، مقاومت دارویی سالمونلاهای جدا شده نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج افزایش یافته است که بعنوان یک مشکل بهداشتی جهانی مطرح أکثر

  سالمونلوز یکی از مهمترین بیماری‌های مشترک بوده و بیشتر عفونت‌های سالمونلایی در اثر مصرف مواد غذایی آلوده به این باکتری ایجاد می‌شود. در طی دهه‌های اخیر، مقاومت دارویی سالمونلاهای جدا شده نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج افزایش یافته است که بعنوان یک مشکل بهداشتی جهانی مطرح می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی سروتیپ های سالمونلا در خوراک دام و میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها نسبت به ده آنتی‌بیوتیک با مصرف رایج در مراکز درمانی ایران بود. بدین منظور، تعداد 50 نمونه خوراک دام به طور تصادفی از نقاط مختلف شهرستان اردبیل جمع‌آوری گردید. پس از کشت و جداسازی سالمونلا، پرگنه‌های آن با روش سرولوژی و PCR بررسی شدند. میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها با روش کربی بایوئر (Kirby Bauer) مشخص گردید. از مجموع 50 نمونه مورد بررسی، تعداد 4 جدایه سالمونلا (8%) جداسازی شد که در سروتایپینگ انجام شده بر روی نمونه‌های مثبت، 50% سروتیپ انتریتیدیس، 25% سروتیپ مونشن و 25% سروتیپ نامعلوم تشخیص داده شدند. تمامی جدایه ها حداقل به 4 آنتی‌بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین مقاومت داروئی نسبت به تتراسیکلین (100%)، آمیکاسین(100%)، سولفادیازین + تری متوپریم (100%) و کوتریموکسازول (100%) و بعد از آنها کلرامفنیکل (7/66%)، آمپی سیلین (7/66%)، داکسی سیکلین (4/33%)، فلورفنیکل (4/33%) و انروفلوکساسین (4/33%) مشاهده شد. تمامی جدایه‌ها در مقابلسیپروفلوکساسین حساس بودند. نتایج این بررسی نشان داد بیشترین میزان مقاومت دارویی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایجدر صنعت دام و طیور وجود دارد که با مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها در جیره غذایی دام و ایجاد و گسترش باکتری‌های مقاوم مرتبط می باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی میزان آفلاتوکسین B1 خوراک دام وآفلاتوکسین M1 شیر خام به روش الایزا و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
  شهین عشقی جمیله سالار آملی کامران میرزایی
  10.30495/jvm.2022.1934731.1180
  قارچ‌های آسـپرژیلوس‌فـلاووس، پـارازیتیکوس و نومیوس از مهمترین گونه‌های مولد آفلاتوکسین‌هـایB1, B2, G1, G2 در مواد غذایی می‌باشند. آفلاتوکسین‌های M1 وM2 متابولیت‌های هیدروکسیله شده آفلاتوکسین‌های B1 و B2 هستند. هدف از این مطالعه بررسی میزان آفلاتوکسین B1 در جیره مصرفی دا أکثر

  قارچ‌های آسـپرژیلوس‌فـلاووس، پـارازیتیکوس و نومیوس از مهمترین گونه‌های مولد آفلاتوکسین‌هـایB1, B2, G1, G2 در مواد غذایی می‌باشند. آفلاتوکسین‌های M1 وM2 متابولیت‌های هیدروکسیله شده آفلاتوکسین‌های B1 و B2 هستند. هدف از این مطالعه بررسی میزان آفلاتوکسین B1 در جیره مصرفی دام و ارتباط آن با میزان آفلاتوکسین M1 در شیرخام تولیدی می‌باشد. 20 گاوداری صنعتی و 20 گاوداری نیمه صنعتی استان انتخاب و از خوراک و شیر خام تولیدی هر دامداری بطور مجزا نمونه برداری بعمل آمد. میزان آفلاتوکسین B1 در خوراک و M1 در شیر توسط تست الایزا رقابتی و نمونه‌هایی دارای مقادیر بالاتر از حد مجاز، جهت تایید نهایی، توسط تست کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از روش الایزا نشان داد که 35درصد از خوراک مصرفی گاوداری‌های صنعتی و 75 درصد از خوراک مصرفی گاوداری‌های نیمه صنعتی آلوده به آفلاتوکسین B1 می‌باشد که از این میزان به ترتیب 5 درصد و 15درصد از خوراک گاوداری‌های صنعتی و نیمه صنعتی دارای مقادیر بالاتر از حد مجاز می‌باشد. همچنین در ارزیابی میزان آفلاتوکسین M1 شیرهای تولیدی مشخص گردید آفلاتوکسین M1 تنها در شیر گاوداری‌هایی مشاهده می‌شود که از نظر آفلاتوکسین B1 مثبت بوده اند و این میزان در گاوداری‌های صتعتی و نیمه صنعتی به ترتیب 20 و 55 درصد بود (05/0P<). قابل ذکر است نمونه شیرهایی که دارای مقادیر بالاتر از حد مجاز بودند توسط تست تاییدی HPLC مورد سنجش قرار گرفتند که مشخص گردید هیچ یک از نمونه شیرهای تولیدی گاوداری‌های صنعتی و نیمه صنعتی دارای مقادیر بالاتر از حد مجاز نمی‌باشد. به دلیل اهمیت مصرف سرانه شیر در رژیم غذایی جامعه و از طرفی خطرات ناشی از وجود آفلاتوکسین M1 در آن، نظارت گسترده و دقیق بر روی مراکز تولید و عرضه شیر و همچنین کارخانجات تولید کننده محصولات لبنی ضروری است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - جداسازی و شناسایی مولکولی گونه‌های آسپرژیلوس خوراک دام
  سمیرا رنجبر راظیه نظری میترا نوری
  برخی گونه‌های جنس آسپرژیلوس مولدین بالقوه آفلاتوکسین می‌باشند که مایکوتوکسینی با اثرات کارسینوژنیک و تراتوژنیک است. آلودگی خوراک دام با گونه‌های آسپرژیلوس سبب تولید آفلاتوکسین، انتقال آن به شیر و فراورده‌های لبنی و اختلال در سلامت دام، شیر و افراد مصرف کننده آن می‌گردد. أکثر

  برخی گونه‌های جنس آسپرژیلوس مولدین بالقوه آفلاتوکسین می‌باشند که مایکوتوکسینی با اثرات کارسینوژنیک و تراتوژنیک است. آلودگی خوراک دام با گونه‌های آسپرژیلوس سبب تولید آفلاتوکسین، انتقال آن به شیر و فراورده‌های لبنی و اختلال در سلامت دام، شیر و افراد مصرف کننده آن می‌گردد. در این تحقیق ترکیبات خوراک سالانه مورد استفاده در ده دامداری شهر اراک در سال‌های 1388 و 1389 بـررسی گردید. نتایج نشان داد بیشترین مواد تشکیل دهنده خوراک دام شـامل ذرت، کنجاله پنبه دانه و کلزا، مکمل‌های غذایی، جو، سبوس گندم، نان خشـک، پـودر چـربـی و یونجه بوده است. پس ازجداسازی و کشت در محیط اختصاصی ،آسپرژیلوس‌‌‌های جدا شده از خوراک دام با روش میکروسکوپی و مـاکـروسکـوپـی مـورد بـررسـی قـرار گـرفتنـد. جهـت شنـاسـایـی مولکولی آسپرژیلوس‌های جدا شده از روش PCR استفاده شد. جهت شناسایی گونه‌ها قطعه ژنی ITS1-5.8S-ITSدرون کمپلکس ژنی DNA ریبوزومی تعیین تـوالـی و در Gen Bank مـورد بـررسـی قـرار گرفت. نتایج نشان داد که در دامـداری‌هـای شهـر اراک خـوراک دام بـا دو گـونـه آسپـرژیلـوس فلاووس و آسـپـرژیلـوس کلاواتوس آلوده بوده است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - مطالعه آفلاتوکسین B1 در خوراک دام دامداری های گاو شیری سنتی اهواز
  سیاوش مکتبی محمد رحیم حاجی حاجیکلایی مسعود قربانپور محمد کاظمی ورنامخواستی
  تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - چشم‌انداز کنونی و آینده فناوری‌نانو در دامپروری و دامپزشکی
  محمد کاظم کوهی
  اگرچه استفاده از نانوذرات در حیطه داروهای دامپزشکی و تولیدات دامی نسبتا جدید است اما به عنوان عامل تشخیصی و درمانی در حوزه پزشکی انسان در حال استفاده می‌باشد. تقاضاها در صنعت دام بر استفاده از آنتی بیوتیک‌ها به عنوان بهبود‌ دهنده رشد به دلیل مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها متم أکثر

  اگرچه استفاده از نانوذرات در حیطه داروهای دامپزشکی و تولیدات دامی نسبتا جدید است اما به عنوان عامل تشخیصی و درمانی در حوزه پزشکی انسان در حال استفاده می‌باشد. تقاضاها در صنعت دام بر استفاده از آنتی بیوتیک‌ها به عنوان بهبود‌ دهنده رشد به دلیل مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها متمرکز شده است. پیاده‌‌سازی قوانین و مقررات تدوین شده برای به پایان رساندن استفاده از آنتی بیوتیک‌ها به سبب نگرانی‌های فزاینده در مورد مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیاز به گزینه‌های مناسب جایگزین در خوراک می‌باشد. بسیاری از گزارش‌ها نشان می‌دهند که نانوذرات می‌توانند کاندیدای مناسبی در بهبود رشد حیوانات و خواص ضد میکروبی باشند. نانو مواد با نشان دادن خصوصیات نوظهور، دارای ذرات یا اجزاء مجزای فیزیکی هستند که در فرم اولیه و غیراگلومره خود مساوی یا کمتر از 100 نانومتر (nm) در یک یا چند بعد می‌باشند. بزرگ‌تر شدن نسبت سطح به حجم در نانو‌ذرات اجازه می‌دهد تا این ذرات، یک واحد کاربردی‌تر در مقیاس برابر به نسبت ذرات غیر‌نانو‌یی بوده و یا به عنوان حامل شامل واحدهای عملکردی بیشتری در سطوح و یا با توانایی کپسوله‌کردن بالاتر باشند، که این امر خود سبب کارایی بیشتر برای کاربرد این ذرات در حوزه دامپزشکی می‌گردد. در این مقاله به‌طور خلاصه به وضعیت فعلی پیشرفت‌های کاربرد فناوری نانو در دامپروری و دامپزشکی و نقش‌های در حال ظهور نانو‌ذرات اشاره خواهد شد. تفاصيل المقالة