فهرس المقالات تیوسمی کاربازید

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - اثر نانوذره اکسید روی (ZnO) عامل‌دار شده با گلوتامیک اسید و کنژوگه با تیوسمی کاربازید (TSC) بر روی بیان ژن‌های Bax، bcl-2 و caspase-3 در رده سلولی آدنوکارسینومای معده
  صدف بیگی علی صالح زاده هادی حبیب اللهی سید عطااله سادات شاندیز فریبا صفا
  10.22034/ascij.2022.1936578.1279
  کنژوگه کردن نانوذرات فلزی با تیوسمی کاربازید یا مشتقات آن می توند منجر به بهبود پایداری و قابلیت ضدسرطانی آنان از طریق القاء آپوپتوزیس در سلول‌های سرطانی شود. بنابراین، هدف از این مطالعه سنتز نانوذرات اکسید روی عامل دار شده با گلوتامیک اسید کنژوگه شده با تیو سمی کاربازی أکثر

  کنژوگه کردن نانوذرات فلزی با تیوسمی کاربازید یا مشتقات آن می توند منجر به بهبود پایداری و قابلیت ضدسرطانی آنان از طریق القاء آپوپتوزیس در سلول‌های سرطانی شود. بنابراین، هدف از این مطالعه سنتز نانوذرات اکسید روی عامل دار شده با گلوتامیک اسید کنژوگه شده با تیو سمی کاربازید (Zn@Glu/TSC) و سپس ارزیابی قابلیت ضد سرطانی آنان از طریق سنجش سمیت سلولی و بیان ژن‌های دخیل در تنظیم آپوپتوزیس در سلول‌های آدنوکارسینومای معده (AGS) است. ویژگی‌های فیزیکی-شیمیایی نانوذرات سنتز شده از طریق آنالیزهای FT-IR، میکروسکوپ الکترونی نگاره و گذاره و اندازه‌گیری پتانسیل زتا تعیین گردید. میزان سمیت سلولی و دوز مهاری میانه نانوذرات بر سلول‌های AGS از طریق آزمایش MTT تعیین گردید. سپس میزان بیان ژن‌های caspase-3، bax و bcl-2 در سلول‌های مواجهه یافته با نانوذرات از طریق آزمایش Real time PCR مورد ارزیابی قرا گرفت. نتایج نشان داد که نانوذرات ساخته‌شده کروی بوده و دارای اندازه 10 تا 90 نانومتر بودند. ماهیت ذرات توسط طیف‌سنجی FT-IR تائید شد و مقدار پتانسیل زتا نیز mV 7/11- به دست آمد. نانوذرات ساخته‌شده در غلظت‌های µg/mL 62/15 و بالاتر به‌طور چشمگیری باعث کاهش زنده‌مانی سلول‌های AGS شدند و مقدار دوز مهاری میانه µg/mL 90 به دست آمد. همچنین، در سلول‌های مواجهه یافته با نانوذرات بیان ژن‌های caspase-3 و bax به میزان 67/1 و 80/1 برابر افزایش داشت درحالی‌که میزان بیان ژن bcl-2 به میزان 70/0 برابر در مقایسه با سلول‌های کنترل کاهش معنی‌دار داشت. تفاصيل المقالة