یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عرفان در میان ادیان و مکاتب مختلف معرفتی، حقیقت‌جویی عارفانة سالکاان طریقت و ناتوانی انسان جست‌وجوگر از درک ذات آفریدگار دو عالم است؛ موضوعی که از دیرباز در تاریخ عرفان و فلسفه، به‌ویژه در مقوله‌ی معرفت سنجی (اپیستو أکثر
یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عرفان در میان ادیان و مکاتب مختلف معرفتی، حقیقت‌جویی عارفانة سالکاان طریقت و ناتوانی انسان جست‌وجوگر از درک ذات آفریدگار دو عالم است؛ موضوعی که از دیرباز در تاریخ عرفان و فلسفه، به‌ویژه در مقوله‌ی معرفت سنجی (اپیستومولوژی) و هستی‌شناسی (اُنتولوژی) جایگاهی مهم و بحث‌انگیز داشته و ذهن و زبان بسیاری از اهل تحقیق و معرفت را به خود مشغول داشته است. بر همین اساس، برآنیم این موضوع (حقیقت‌جویی عارفانه) را با نگاهی تطبیقی به عرفان اسلامی و بودایی، باتوجه به برخی سروده‌های عرفانی سهراب سپهری، بحث و بررسی کنیم
تفاصيل المقالة
چکیده
در جریان تاریخ تمدن اسلامی، یک سویه نگری فکری و میل به همسازگری اعتقادی، همزمان با پیدایش تفکر آزاد و رشد علوم عقلی شروع به شکل گیری کرد و حتی حاکمان و نحله های فکری خردگرا نیز از این جزم اندیشی به طور کامل رها نبودند و در صورت لزوم به سرکوبی مخالفان فکری و اعتق أکثر
چکیده
در جریان تاریخ تمدن اسلامی، یک سویه نگری فکری و میل به همسازگری اعتقادی، همزمان با پیدایش تفکر آزاد و رشد علوم عقلی شروع به شکل گیری کرد و حتی حاکمان و نحله های فکری خردگرا نیز از این جزم اندیشی به طور کامل رها نبودند و در صورت لزوم به سرکوبی مخالفان فکری و اعتقادی می پرداختند. اما برخورد جدی با تکثرگرایی اعتقادی، فکری، توسط خلیفه متوکل عباسی آغاز شد این روند در ایران به وسیله محمود غزنوی و پس از دوران عقل گرایی آل بویه، با حذف فکری دگراندیشان ـ عمدتاً شیعه مذهب ـ دنبال گردید و در عصر سلاجقه و با تلاش های نهادمند خواجه نظام الملک به اوج رسید. وی با تأسیس مدارس نظامیه نبردی بنیادین را با تکثرگرایی در حوزه اندیشه و مذهب آغاز کرد و با تکیه بر قدرت نظریه پردازی فقهایی چون ابوحامد غزالی به نتایجی تعیین کننده در تقابل با خردگرایی دست یافت.
واژگان کلیدی: نظام الملک، تکثرگرایی، عقل گرایی، مدارس نظامیه، همسازگری، یک سویه نگری
تفاصيل المقالة
یکی از مسایل مهم جوامع چند قومیتی و چندفرهنگی، تضاد و تنش های ناشی از وجود عناصر متفاوت فرهنگی در این جوامع است و سیاست‌گذاران به منظور ایجاد و حفظ انسجام و نظم استراتژی های متفاوتی را به منظور مدیریت تنوعات فرهنگی و قومی اتخاذ می کنند. ادبیات نظری مدل های مختلفی از دخا أکثر
یکی از مسایل مهم جوامع چند قومیتی و چندفرهنگی، تضاد و تنش های ناشی از وجود عناصر متفاوت فرهنگی در این جوامع است و سیاست‌گذاران به منظور ایجاد و حفظ انسجام و نظم استراتژی های متفاوتی را به منظور مدیریت تنوعات فرهنگی و قومی اتخاذ می کنند. ادبیات نظری مدل های مختلفی از دخالت کامل تا عدم دخالت کامل دولت ها در مدیریت تنوعات را پیشنهاد می کنند. مدعای این مقاله آن است که بنظر می رسد جوامعی که با میزان کمتری از دخالت دولت ها در تنظیمات تفاوت های فرهنگی، مذهبی و قومی مواجه هستند، میزان کمتری از تنش های قومی و فرهنگی و مذهبی را دارا بوده و از سطح بالاتری از انسجام برخوردارند. به منظور آزمون این مدعا یک مطالعه تطبیقی با استفاده از داده های ثانویه انجام شده است. برای این منظور از داده های Minorities at Risk و Indices of Social development و International Religious Freedom استفاده شده، دوره زمانی داده های این مطالعه از 2003 تا 2010 و شامل 199 کشور می شود. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که: جوامعی با میزان بالایی از تکثرگرایی در مدیریت تنوعات فرهنگی و قومی برخوردارند میزان بالایی از انسجام را دارا می باشند و جوامعی با میزان بالایی از محدودیت های فرهنگی و قومی از میزان بالایی از شورش برخوردارند. بنابراین استراتژی پذیرش تنوعات فرهنگی و قومی مناسب تر از استراتژی ایجاد محدودیت برای جوامع متکثر فرهنگی است، در عین حال (میزان بهینه تکثرگرایی فرهنگی) به منظور رسیدن به انسجام در کشورهای مختلف برحسب تقسیم بندی جغرافیایی متفاوت است و جوامع به‌منظور رسیدن به حداکثر میزان انسجام بایستی از میزان متفاوتی از تکثرگرایی بهره‌مند باشند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
