فهرس المقالات تنظیم کننده‌های رشد

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی اثرات غلظت‌های مختلف اسیدجیبرلیک و بنزیل‌آدنین بر صفات رشدی و رنگیزه‌های گیاه آپارتمانی اسپاتی فیلوم (Spathiphyllum wallisii)
  علی صالحی ساردویی هاجر معتمدی‌شارک مژگان شهدادنژاد
  در شرایط گلخانه ای تأثیر دو هورمون بنزیل‌آدنین و اسیدجیبرلیک بر گیاه برگ زینتی اسپاتی‌فیلوم مورد بررسی قرارگرفت. بنزیل‌آدنین در سطوح (صفر، 100، 200، 400 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدجیبرلیک در سطوح (صفر، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) توسط محلول‌پاشی برگی در طی سه مرحله با فواص أکثر

  در شرایط گلخانه ای تأثیر دو هورمون بنزیل‌آدنین و اسیدجیبرلیک بر گیاه برگ زینتی اسپاتی‌فیلوم مورد بررسی قرارگرفت. بنزیل‌آدنین در سطوح (صفر، 100، 200، 400 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدجیبرلیک در سطوح (صفر، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) توسط محلول‌پاشی برگی در طی سه مرحله با فواصل زمانی هر 15 روز یکبار صورت گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با چهار تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد برگ تولیدی در گیاه در تیمارهای 400 میلی‌گرم در لیتر بنزیل‌آدنین و 100 میلی‌گرم در لیتر اسیدجیبرلیک به ترتیب با میانگین 33/11 و 11 بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری را نشان ندادند. با افزایش غلظت تنظیم کننده های رشد بنزیل‌آدنین و اسیدجیبرلیک سطح برگ، شاخص کلروفیل، طول دمبرگ، کلروفیل a به طور معنی‌داری نیز افزایش از خود نشان داد. اثر هورمون‌های بنزیل‌آدنین و اسیدجیبرلیک بر رنگدانه‌های فتوسنتزی مؤثر بود. بالاترین مقدار کلروفیل a، b و کل در سطح 400 میلی‌گرم در لیتر بنزیل‌آدنین به همراه 100 میلی‌گرم در لیتر اسیدجیبرلیک با میانگین 48/18، 74/10 و 73/28 میکرو‌گرم در میلی‌لیتر بود. بالاترین مقدار کارتنوئید در تیمار 100 میلی‌گرم در لیتر اسیدجیبرلیک با میانگین 31/5 میکروگرم در میلی‌لیتر حاصل شد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - کارایی محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر بهبود خصوصیات میوه نارنگی پرل تانجلو در انبار خنک و معمولی
  سارا کیانی مجد سید مهدی میری سیامک کلانتری
  محلول‌پاشی قبل از برداشت میوه‌های مرکبات با اسید سالیسیلیک یکی از روش‌های کارا و بی‌خطر برای حفظ و بهبود کیفیت میوه‌ها در مدت انبارداری است. در این پژوهش تاثیر محلول‌پاشی قبل از برداشت اسید سالیسیلیک با غلظت‌های 0، 1، 3 و 5 میلی‌مولار بر روی خصوصیات پس از برداشت میوه‌ها أکثر

  محلول‌پاشی قبل از برداشت میوه‌های مرکبات با اسید سالیسیلیک یکی از روش‌های کارا و بی‌خطر برای حفظ و بهبود کیفیت میوه‌ها در مدت انبارداری است. در این پژوهش تاثیر محلول‌پاشی قبل از برداشت اسید سالیسیلیک با غلظت‌های 0، 1، 3 و 5 میلی‌مولار بر روی خصوصیات پس از برداشت میوه‌های نارنگی پرل تانجلو انبار شده در دو دمای محیط (2±12 درجه سلسیوس) و سردخانه (1±4 درجه سلسیوس) به مدت یک ماه بررسی گردید. فاکتورهای مورد بررسی عبارت بودند از مقدار رطوبت و ماده خشک پوست، درصد وزنی پوست، عصاره و تفاله میوه، TA، pH، TSS، TSS/TA و ویتامین C آب میوه‌ها که هر هفته ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک نقش قابل توجهی در افزایش عمر انبارمانی میوه‌ها دارد. بالاترین درصد رطوبت پوست در هر دو شرایط دمایی با تیمار 5 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. بیشترین مقدار ویتامین C (64 میلی‌گرم در 100 میلی‌لیتر آب میوه) به تیمار 1 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک در انبار معمولی و سردخانه و کمترین TSS/TA به تیمار عدم محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در انبار معمولی (2/9) تعلق داشت. همچنین درصد رطوبت پوست، میزان ویتامین C و شاخص TSS/TA در طول مدت انبارمانی (به ویژه در انبار معمولی) کاهش یافت. در مجموع میتوان گفت که محلول پاشی قبل از برداشت میوه‌های نارنگی با اسید سالیسیلیک می‌تواند موجب بهبود و یا حفظ ویژگی‌های کیفی میوه در مدت انبارداری گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - اثر کاربرد توام باکتری‌های محرک رشد و سطوح ورمی‌کمپوست بر عملکرد کمّی و کیفی کلزای پاییزه (.Brassica napus L)
  رضا منعم علیرضا پازکی علی عبدزادگوهری
  مدیریت تلفیقی تغذیه گیاه، راهکاری مناسب برای افزایش بهره‌وری گیاهان زراعی و بهبود محیط زیست به شمار می رود. به منظور بررسی اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد همراه با سطوح مختلف ورمی‌کمپوست بر عملکرد کمّی و کیفی کلزا، آزمایشی در سال‎ ‎زراعی 94-1393 به صورت مزرعه أکثر

  مدیریت تلفیقی تغذیه گیاه، راهکاری مناسب برای افزایش بهره‌وری گیاهان زراعی و بهبود محیط زیست به شمار می رود. به منظور بررسی اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد همراه با سطوح مختلف ورمی‌کمپوست بر عملکرد کمّی و کیفی کلزا، آزمایشی در سال‎ ‎زراعی 94-1393 به صورت مزرعه‌ای به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تلقیح و عدم تلقیح (شاهد) بذرهای کلزا با باکتری‌های محرک رشد و کاربرد سطوح مختلف ورمی‌کمپوست به مقدار صفر (شاهد)، 4، 8 و 12 تن در هکتار بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده و برهم‌کنش کاربرد ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد بر صفات کمّی و کیفی کلزا معنی‌دار بودند. به طوری که با افزایش مقدار کاربرد ورمی‌کمپوست از ۴ تا ۱۲ تن در هکتار، افزایش معنی‌داری در صفات مورد بررسی نسبت به شاهد مشاهده شد. هم چنین، تلقیح بذرها با باکتری‌های محرک رشد نیز باعث افزایش مقدار صفات اندازه‌گیری شده نسبت به شاهد گردید. کاربرد 12 تن ورمی‌کمپوست در هکتار به همراه باکتری‌های محرک رشد ، باعث افزایش تعداد خورجین در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و عملکرد روغن به ترتیب به میزان 28.63 عدد، 4.68 گرم، 2.10785 کیلوگرم، 3484.2 کیلوگرم، 38.02% و 1795.93 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد شد. کاربرد 12 تن ورمی‌کمپوست در هکتار به همراه باکتری‌های محرک رشد در سه صفت عملکرد دانه، شاخص برداشت و عملکرد روغن منجر به افزایش به ترتیب 83، 45 و 43 درصد نسبت به شاهد گردید. بنابراین، در خاک‌هایی با کمبود مواد آلی، کاربرد هم‌زمان ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد می‌تواند سبب افزایش معنی‌داری در عملکرد کمی و کیفی کلزا شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی رشد گیاهچه و شاخص ­های جوانه­ زنی ژنوتیپ­ های­ کینوا Chenopodium quinoa Willd)
  نسیم امرایی حشمت امیدی
  10.30495/jsr.2022.1967836.1239
  به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه أکثر

  به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول ((شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم (02/0 درصد)، اسید سالیسیلیک (6/0 میلیمولار)، کلرید کلسیم (20 و 40 میلیمولار ) و عامل دوم شامل دو ژنوتیپ کینوا (Titicaca و Giza 1) بود. بهترین سطح پرایمینگ برای کلرید کلسیم 40 میلیمولار در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی بود؛ نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر پرایمینگ، ژنوتیپ و بر هم‌کنش این دو بر صفات درصد گیاهچه نرمال، طول گیاهچه، ضریب آلومتریک و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین درصد جوانهزنی در پیش‌ تیمار کلرید کلسیم 20 میلی‌مولار (100 درصد) و 4۰ میلی‌مولار (100 درصد) در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 بدست آمد. افزایش تنش شوری سبب افزایش صفات مذکور شد که میتواند دلیلی بر مقاومت گیاه کینوا نسبت به شوری باشد. به طور کلی کلرید کلسیم 40 میلیمولار جهت حصول بیش‌ترین درصد جوانهزنی در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 کینوا توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - پاسخ گیاه کهور (Prosopis koelziana Burkart) در کشت در شیشه و تنش شوری
  مه‌لقا قربانلی داود نوشاد بهاره الله‌وردی ممقانی
  در این پژوهش اثر منبع جداکشت، تنظیم کننده‌های رشد و NaCl بر اندام‌زایی و تجمع پرولین در گیاه کهور از گونه‌ای بردبار به شوری مورد مطالعه قرار گرفته است. مریستم، برگ جوان ولپه از دانه‌رست‌های کشت شده در شیشه جدا شده است. سپس جدا کشت‌ها در محیط MS به اضافه تنظیم کننده‌های أکثر

  در این پژوهش اثر منبع جداکشت، تنظیم کننده‌های رشد و NaCl بر اندام‌زایی و تجمع پرولین در گیاه کهور از گونه‌ای بردبار به شوری مورد مطالعه قرار گرفته است. مریستم، برگ جوان ولپه از دانه‌رست‌های کشت شده در شیشه جدا شده است. سپس جدا کشت‌ها در محیط MS به اضافه تنظیم کننده‌های مختلف رشد کشت شدند. جداکشت‌های مریستمی چندین اندام هوایی و ریشه تولید نمودند. برعکس کالوس‌های برگی اندام هوایی و ریشه تولید نکردند. بهترین تیمار برای ایجاد اندام هوایی محیط کشت محتوی یک میلی‌گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین و 1/0 میلی‌گرم در لیتر نفتالن استیک بود. اکسین تولید کالوس و ریشه را تحریک نمود، برعکس سیتوکینین تشکیل اندام هوایی را تسریع نمود. اثر غلظت‌های مختلف NaCl (0، 2، 4، 6، 8، 10گرم در لیتر) بر اندام‌زایی و تجمع پرولین نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش اندام‌زایی شد، ولی اثر کمی در القاء کالوس داشته است. گرچه غلظت بالای شوری موجب بازدارندگی تشکیل کالوس و اندام‌زایی شد. محتوای پرولین بطور معنی‌داری با افزایش شوری افزایش یافت، ولی افزایش NaCl از 8 میلی‌گرم در لیتر تا 10 میلی‌گرم در لیتر محتوای پرولین را اضافه نکرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - بررسی رشد گیاهچه و شاخص ­های جوانه­ زنی ژنوتیپ­ های­ کینوا Chenopodium quinoa Willd)
  نسیم امرایی حشمت امیدی
  10.30495/jsr.2022.1967836.1239
  به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه أکثر

  به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول ((شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم (02/0 درصد)، اسید سالیسیلیک (6/0 میلیمولار)، کلرید کلسیم (20 و 40 میلیمولار ) و عامل دوم شامل دو ژنوتیپ کینوا (Titicaca و Giza 1) بود. بهترین سطح پرایمینگ برای کلرید کلسیم 40 میلیمولار در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی بود؛ نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر پرایمینگ، ژنوتیپ و بر هم‌کنش این دو بر صفات درصد گیاهچه نرمال، طول گیاهچه، ضریب آلومتریک و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین درصد جوانهزنی در پیش‌ تیمار کلرید کلسیم 20 میلی‌مولار (100 درصد) و 4۰ میلی‌مولار (100 درصد) در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 بدست آمد. افزایش تنش شوری سبب افزایش صفات مذکور شد که میتواند دلیلی بر مقاومت گیاه کینوا نسبت به شوری باشد. به طور کلی کلرید کلسیم 40 میلیمولار جهت حصول بیش‌ترین درصد جوانهزنی در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 کینوا توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - A Simple and Rapid Method for Micropropagation of <i>Petunia × hybrida</i> F1 'Opera Supreme Pink Morn'
  Shahram Mehri Mohammad Nabi Ilkaee Farzin Saeedzadeh
  For efficient regeneration of Petunia &times; hybrida F1 'Opera Supreme Pink Morn', a simple in vitro micropropagation protocol was developed. Axillary bud explants dissected from 30-day-old in vitro-grown seedlings sprouted from hybrid seeds were cultured on Murashige أکثر

  For efficient regeneration of Petunia &times; hybrida F1 'Opera Supreme Pink Morn', a simple in vitro micropropagation protocol was developed. Axillary bud explants dissected from 30-day-old in vitro-grown seedlings sprouted from hybrid seeds were cultured on Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with 36 combinations of 6-benzylaminopurine (BA; 0.00, 0.50, 1.00, 2.00, 3.00 and 5.00 mg l-1) and &alpha;-naphthaleneacetic acid (NAA; 0.00, 0.10, 0.50, 1.00, 1.50 and 3.00 mg l-1). The BA alone at 0.50 or 2.00 mg l-1 was found to be best for shoot length, shoot number, node number, and leaf number than other concentrations of BA and BA in combination with NAA. The highest number of shoots (8.44) and the maximum average shoot length (13.16 cm) were recorded on MS medium supplemented with 0.50 mg l-1 BA without NAA. Root length (5.20 cm) and root number (8.77) were the maximum in the medium containing 0.10 mg l-1 NAA. The plantlets regenerated in vitro with well-developed shoots and roots were successfully established in pots containing peat and perlite and grown in a greenhouse within 4 weeks with a 100% survival rate. The regenerated plants were morphologically identical with donor plants and did not show any detectable phenotypic variation. Overall, BA at 0.50 or 2.00 mg l-1 had a better effect on shoot system than other concentrations of BA and BA in combination with NAA. NAA induced more root formation and root growth than BA. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  8 - Effect of BAP and NAA on Micropropagation of <i>Caladium bicolor<i> (Aiton) Vent., an Ornamental Plant
  Shima Seydi Naser Negahdar Raziye Taghizadeh Andevari Mohammad Hossein Ansari Behzad Kaviani
  Leaf explants of kaladium dwubarwneCaladium bicolor(Aiton) Vent., were cultured in vitro on MS media supplemented with 25 different concentrations of BAP and NAA in order to determine the appropriate concentrations for micropropagation. All combinations induced callus f أکثر

  Leaf explants of kaladium dwubarwneCaladium bicolor(Aiton) Vent., were cultured in vitro on MS media supplemented with 25 different concentrations of BAP and NAA in order to determine the appropriate concentrations for micropropagation. All combinations induced callus formation on explants. Callus production on leaves explants grown on control medium was very low. The medium enriched with 4 mg l-1 BAP + 0.5 mg l-1 NAA was the most effective for callus formation. The highest number of shoots (6.43 per explant) and roots (5.56 per explant) were regenerated on media containing 1 mg l-1 BAP + 0.5 mg l-1 NAA and 3 mg l-1 BAP + 0.5 mg l-1 NAA, respectively. The regenerated plantlets were grown in a greenhouse and acclimatized successfully. تفاصيل المقالة