شیوه کشت نیشکر عموماً متأثر از شرایط مکانیزاسیون بوده و همواره با مشکل فواصل زیاد بین ردیفهای کشت مواجه بوده است. از طرف دیگر کشت غیرجنسی آن از طریق کشت قلمهها و تأثیرگذاری خصوصیات قلمه امکان کنترل دقیق تراکم کاشت را فراهم نمیآورد. لذا؛ لزوم بازنگری در الگوی کاشت نیش أکثر
شیوه کشت نیشکر عموماً متأثر از شرایط مکانیزاسیون بوده و همواره با مشکل فواصل زیاد بین ردیفهای کشت مواجه بوده است. از طرف دیگر کشت غیرجنسی آن از طریق کشت قلمهها و تأثیرگذاری خصوصیات قلمه امکان کنترل دقیق تراکم کاشت را فراهم نمیآورد. لذا؛ لزوم بازنگری در الگوی کاشت نیشکر و البته با در نظر داشتن محدودیتهای مکانیزاسیون امری ضروری است. با هدف بررسی اثر الگوی کاشت بر تغییرات عملکرد و صفات کمی و کیفی نیشکر رقم CP57-614 در سال زراعی 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر در جنوب خوزستان تحقیقی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار مورد بررسی الگوی کاشت در شش سطح (شامل فاصله کاشت 180 سانتیمتر دو ردیفه (شاهد)، فاصله کاشت 180 سانتیمتر یک ردیفه، فاصله کاشت 150 سانتیمتر یک ردیفه، فاصله کاشت 90 سانتیمتر یک ردیفه، فاصله کاشت 180 سانتیمتر سه ردیفه روی پشته، فاصله کاشت 180 سانتیمتر سه ردیفه کف جوی) بود که به طور تصادفی در کرتها قرار داده شد. تیمارهای 90 سانتیمتر یک ردیفه و 180 سانتیمتر دو ردیفه بیشترین عملکرد را به میزانهای 104/21 و 86/533 تن در هکتار تولید نمودند و در مجموع از لحاظ صفات مورد بررسی برتر از سایر تیمارها بودند. تیمارهای کشت سه ردیفه چه به لحاظ مصرف قلمه و چه به لحاظ عملکرد تولیدی، در مقایسه با سایر تیمارها، مطلوب نبودند. بر اساس نتایج حاصله هیچ یک از روشهای کشت مورد بررسی به لحاظ خصوصیات کیفی، نسبت به یکدیگر برتری نداشتند.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر آرایش کاشت و منابع تامین نیتروژن بر ویژگیهای زراعی، عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه ذرت آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال 1395 در شهرستان پلدشت انجام شد. عامل اول آرایش کاشت در سه سطح شامل (31*45، 25*55 و 22*65) و أکثر
به منظور بررسی اثر آرایش کاشت و منابع تامین نیتروژن بر ویژگیهای زراعی، عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه ذرت آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال 1395 در شهرستان پلدشت انجام شد. عامل اول آرایش کاشت در سه سطح شامل (31*45، 25*55 و 22*65) و عامل دوم نوع کود نيتروژنه در چهار سطح شامل (شاهد، نیتروکسین، سوپر نیتروپلاس و اوره) بود. اثر این عوامل بر صفات زراعی، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و شاخص برداشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر اثر معنی دار الگوی کشت و سطوح نیتروژن بر صفات زراعی بود. به طوری که بیشترین ارتفاع بوته، از الگوی کشت 25*55 به دست آمد و کمترین میزان صفات مورد بررسی از الگوی کشت 22*65 بدست آمدند. اثر متقابل نیتروکسین با الگوی کشت 22*55 بیشترین طول بوته و قطر ساقه را داشت. همچنین نتایج حاصل از مقایسه میانگین اثرات الگوی کشت و کاربرد کود بر اجزای عملکرد نشان داد بیشترین وزن بلال (17/0 کیلوگرم)، مساحت برگ بلال (6/391 سانتی مترمربع)، تعداد بلال (3/1)، تعداد دانه در بلال (7/462 و عملکرد دانه 9329 کیلوگرم در هکتار) مربوط به الگوی کشت 25*55 بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین اثرات متقابل فاکتورهای آزمایشی نشان داد که بیشترین شاخص برداشت (8/41 درصد) در شرایط الگوی کشت 25*55 توأم با مصرف نیتروکسین به دست آمد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر فواصل بین ردیف، تراکم و الگوی کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (سینگل کراس 704) در کشت دوم بعد از برداشت برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل قائم شهر در سال زراعی 138 أکثر
به منظور بررسی اثر فواصل بین ردیف، تراکم و الگوی کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (سینگل کراس 704) در کشت دوم بعد از برداشت برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل قائم شهر در سال زراعی 1388 اجرا شد. تیمارها شامل سه فاصله کاشت بین ردیف (85 ،75، 65 سانتی متر)، دو تراکم 70 و 80 هزار بوته در هکتار و دو الگوی کاشت (تک ردیف و دو ردیف زیگزاگی) بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که حداکثر عملکرد دانه (9230 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (42.11 درصد) تحت فاصله 65 سانتی متر بین ردیف ها حاصل شد. عملکرد دانه و اجزای عملکرد از نظر آماری تحت تأثیر تراکم کاشت قرار نگرفتند. میزان عملکرد دانه در کشت دو ردیف زیگزاگی نسبت به تک ردیف حدود 23.66 درصد بیشتر بود. کلیه اجزای عملکرد در کشت دوردیف زیگزاگی بیشتر از تک ردیف بود. اثر متقابل فواصل بین ردیف × تراکم کاشت تنها بر عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و طول بلال در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. عملکرد بیولوژیکی و تعداد ردیف در بلال از نظر آماری تحت اثر متقابل فواصل بین ردیف × الگوی کاشت در سطح احتمال 5 درصد قرار گرفت. کمترین عملکرد دانه (6558 کیلو گرم در هکتار) تحت اثر متقابل سه عاملی فاصله 75 سانتی متر بین ردیف با تراکم 80 هزار بوته و کشت تک ردیف حاصل گردید و حداکثر شاخص برداشت برای الگوی کاشت دو ردیف زیگزاگی با تراکم 80 هزار بوته در هکتار و فاصله 65 سانتی متر بین ردیف 46.86 درصد حاصل شد. عملکرد دانه با کلیه اجزای عملکرد همبستگی مثبت و بسیار بالایی در سینگل کراس 704 ذرت داشت که به دلیل بالا بودن شرایط زراعی در کشت تأخیری تابستانه (هفته اول شهریور) بود. به طور کلی کشت دوگانه ذرت بعد از برداشت برنج سبب پایداری تولید، استفاده موثر از آب و منابع، افزایش میزان بهره وری و افزایش تولید می شود.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر الگوهای مختلف کاشت و برهمکنش آنها با دو هیبرید ذرت، پژوهشی مزرعه ای به صورت کرت های یک بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال زراعی 89-1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان دهلران اجرا گردید. هیبریدهای ذرت (سینگل کراس 6 أکثر
به منظور بررسی اثر الگوهای مختلف کاشت و برهمکنش آنها با دو هیبرید ذرت، پژوهشی مزرعه ای به صورت کرت های یک بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال زراعی 89-1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان دهلران اجرا گردید. هیبریدهای ذرت (سینگل کراس 677 و 704) به عنوان فاکتور اصلی و پنج آرایش کاشت (1– حذف یک در میان فارو (پشته های عریض)، 2- کشت داخل جوی، 3- فاصله ردیف 55 سانتی متری، 4- دو ردیف روی یک پشته با فاصله 20 سانتی متری و 5- کشت معمول منطقه (فاصله ردیف 75 سانتی متر)) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بین ارقام مورد استفاده اختلاف معنی داری از نظر ارتفاع بوته، ارتفاع تشکیل بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال و شاخص برداشت وجود داشت، به طوری که بیشترین ارتفاع بوته (208.3 سانتی متر)، ارتفاع تشکیل بلال (96.1 سانتی متر)، تعداد ردیف دانه در بلال (14.2 ردیف)، تعداد دانه در ردیف بلال (37.3 دانه) و شاخص برداشت (51.1 درصد) در سینگل کراس 704 مشاهده شد. الگوهای مختلف کاشت نیز اثر معنی داری بر ارتفاع بوته، ارتفاع تشکیل بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال و شاخص برداشت داشت. بیشترین ارتفاع تشکیل بلال (8/93 سانتی متر)، تعداد ردیف دانه در بلال (13.9 ردیف) و شاخص برداشت (50.7 درصـد) مربوط به دو ردیف روی یک پشته با فاصله 20 سـانتی متری بود. اثر برهمکنش رقم × الگوی کاشت بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه و عملکرد زیست توده معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه (10116 کیلوگرم در هکتار)، وزن هزار دانه (234 گرم) و عملکرد زیست توده (19600 کیلوگرم در هکتار) از تیمار رقم 704 و الگوی کاشت دو ردیف روی یک پشته با فاصله 20 سانتی متری و کمترین عملکرد دانه (9201 کیلوگرم در هکتار) دانه و عملکرد زیست توده (19289 کیلوگرم در هکتار) به رقم 677 و کشت معمول منطقه تعلق داشت.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر صفات زراعی برنج رقم طارم امراللهی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1392 در شهرستان آمل اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل سه تراکم (1، 3 و 5 نشا در کپه) و چهار آرایش کاش أکثر
به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر صفات زراعی برنج رقم طارم امراللهی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1392 در شهرستان آمل اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل سه تراکم (1، 3 و 5 نشا در کپه) و چهار آرایش کاشت (15×15، 20×20، 25×25 و30×30 سانتیمتر مربع) برنج بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تراکم و آرایش کاشت بر تمام صفات مورد مطالعه به جز تعداد پنجه بارور در کپه معنیدار بود. با افزایش تراکم بوته، از صفات ارتفاع بوته، طول پانیکول و تعداد دانه پر و پوک کاسته شد ولی تعداد پانیکول در متر مربع و به تبع آن عملکرد دانه، افزایش معنیداری داشت. با تغییر آرایش کاشت از 30×30 به 15×15 سانتیمتر مربع، تعداد پنجه بارور در کپه به میزان 56/9 درصد کاهش یافت. حداکثر وزن هزار دانه از آرایشهای کاشت 25×25 و 30×30 سانتیمتر مربع و تراکم پنج نشا در کپه حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه (شلتوک) با میانگین 6550 کیلوگرم در هکتار از آرایش کاشت 20×20 سانتیمتر مربع و تراکم سه نشا در کپه حاصل شد. بنابراین میتوان تراکم سه نشا در کپه و آرایش کاشت 20×20 سانتیمتر مربع را به عنوان مناسبترین تراکم کاشت برای برنج رقم طارم امراللهی در نظر گرفت.
تفاصيل المقالة
بهمنظور بررسی تأثیر آرایش کاشت بر خصوصیات مورفولوژیک سویا در رقابت با علفهای هرز، آزمایشی در مزرعه دانشگاه یاسوج در تابستان 1389 اجرا شد. آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی، علف هرز در دو سطح (با و بدون عل أکثر
بهمنظور بررسی تأثیر آرایش کاشت بر خصوصیات مورفولوژیک سویا در رقابت با علفهای هرز، آزمایشی در مزرعه دانشگاه یاسوج در تابستان 1389 اجرا شد. آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی، علف هرز در دو سطح (با و بدون علف هرز) و عامل فرعی ترکیب فاصله ردیف (30، 45 و 60 سانتیمتر) و تراکم کاشت سویا (40، 50 و 60 بوته در مترمربع) بود. نتایج نشان داد که تراکم کاشت و فاصله ردیف تأثیر معنیداری بر ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، قطر ساقه و عملکرد دانه سویا داشت. با افزایش تراکم و کاهش فاصله ردیف، عملکرد دانه سویا افزایش یافت؛ بهطوریکه بیشترین عملکرد دانه (60/240 گرم بر مترمربع) از تراکم 60 بوته در مترمربع و در بین فاصلههای کاشت بیشترین عملکرد دانه (8/236 گرم بر مترمربع) از فاصله کاشت 30 سانتیمتر بهدست آمد. همچنین خصوصیات مورفولوژیک علفهای هرز (سلمهتره و تاجخروس) بهطور معنیداری تحت تأثیر تراکم بوته و فاصله ردیف کاشت سویا قرار گرفت؛ بهطوریکه افزایش تراکم کاشت سویا از 40 به 60 بوته در مترمربع و کاهش فاصله ردیف سویا از 60 به 30 سانتیمتر بهترتیب منجر به کاهش 7/22 و 8/29 درصدی وزن خشک علف هرز تاجخروس گردید. بهطور کلی نتایج نشان داد که تغییر در آرایش کاشت (فاصله بوته و فاصله ردیف کاشت) در سویا از طریق تأثیر بر توان رقابتی گیاه زراعی در مقابل علفهای هرز میتواند به عنوان یک راهکار زراعی و غیر شیمیایی برای کاهش اثر تداخلی علفهای هرز مورد استفاده قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
این پژوهش به منظور برسی اثرات خشکی، مصرف کود شیمایی و زیستی نیتروژن و الگوی کاشت در ذرت 704 طی سال-های 1394 و 1395 در شهرستان دهلران انجام شد. آزمایش به صورت کرتهای دو بار خورد شده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل سه سطح تنش خشکی أکثر
این پژوهش به منظور برسی اثرات خشکی، مصرف کود شیمایی و زیستی نیتروژن و الگوی کاشت در ذرت 704 طی سال-های 1394 و 1395 در شهرستان دهلران انجام شد. آزمایش به صورت کرتهای دو بار خورد شده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل سه سطح تنش خشکی در کرتهای اصلی: آبیاری مطلوب، قطع یک دوره آبیاری در مرحله 12 برگی و مرحله ظهور گل تاجی، سه سطح نیتروژن در کرتهای فرعی: 100 درصد کود به صورت کود شیمیایی اوره، 70 درصد اوره + 30 درصد ازتو بارور یک، 40 درصد اوره + 60 درصد ازتو بارور یک و سه الگوی کاشت در کرتهای فرعی فرعی: یک ردیفه، دو ردیفه و زیگزاگی. نتایج نشان داد که مصرف تلفیقی کود زیستی و شیمیایی نیتروژن با تعدیل اثرات تنش خشکی تأثیر مثبتی بر شاخص سطح برگ، هدایت روزنه، کلرفیل، عملکرد دانه و پروتئین دانه داشتند، به طوری که بیشترین عملکرد دانه با مصرف 40 درصد کود اوره + 60 درصد ازتوبارور یک به وجود آمد (10870 کیلوگرم). برهمکنش چهارگانه تیمارها بر هدایت روزنه، ورن هزار دانه، عملکرد دانه در سطح یک درصد معنیدار بود. برهمکنش سه گانه تنش با کود نیتروژن و الگوی کاشت بر سرعت پر شدن دانه، طول دوره پر شدن دانه و سرعت رشد در سطح یک درصد معنیدار گردید. به طور کلی بر اساس نتایج، شرایط مطلوب آبیاری، مصرف40 درصد کود مورد نیاز به صورت اوره + 60 کود ازتوبارور یک و الگوی کاشت زیگزاگی به عنوان بهترین تیمار آزمایشی انتخاب گردید.
تفاصيل المقالة
با توجه به اهمیت و مزایای بامیه و توجه اندک به کشت ان در ایران آزمایشی به منظور بررسی اثر تراکم و الگوی کاشت بر دو رقم بامیه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (2×2×3) با سه فاکتور شامل فاکتور اول ارقام بامیه شامل(رقم ایرانی و رقم خارجی Clemson)، فاکتور دوم س أکثر
با توجه به اهمیت و مزایای بامیه و توجه اندک به کشت ان در ایران آزمایشی به منظور بررسی اثر تراکم و الگوی کاشت بر دو رقم بامیه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (2×2×3) با سه فاکتور شامل فاکتور اول ارقام بامیه شامل(رقم ایرانی و رقم خارجی Clemson)، فاکتور دوم سه تراکم کاشت شامل80000، 40000 و30000 بوته در هکتار و دو الگوی کاشت یکطرفه و دوطرفه در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1389در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان اجرا شد. بیشترین میزان عملکرد با 4/1801 کیلوگرم در هکتار و بیشترین تعداد میوه با 78/212 میوه در بوته از رقم خارجی بدست آمد. رقم ایرانی با 8091 کیلوگرم در هکتار بالاترین میزان بیوماس و 15020کیلوگرم در هکتار بیشترین وزن تر را داشت. در بین الگوهای کاشت مورد مطالعه، الگوی کاشت یک طرفه بیشترین وزن تر را با 13519 کیلوگرم در هکتار و بیشترین میزان بیوماس را با 7200 کیلوگرم در هکتار به خود اختصاص داد. در بین تراکم های آزمایش شده، بیشترین وزن تر با 13084 کیلوگرم در هکتار، بیشترین میزان بیوماس با 44/2467 کیلوگرم در هکتار و بیشترین تعداد میوه با 4/13450 میوه از تراکم 80000 بوته در هکتار بدست آمد.
تفاصيل المقالة
به منظور ارزایابی امکان استفاده از دو علفکش گروه سولفونیل اوره در مزارع سورگوم جارویی با استفاده از الگوهای مختلف کاشت و کاهش میزان مصرف علفکش، آزمایشی در سال 1390 در شهرستان میانه به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طراحی و اجرا گردید. تیمارهای أکثر
به منظور ارزایابی امکان استفاده از دو علفکش گروه سولفونیل اوره در مزارع سورگوم جارویی با استفاده از الگوهای مختلف کاشت و کاهش میزان مصرف علفکش، آزمایشی در سال 1390 در شهرستان میانه به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل الگوهای مختلف کاشت در سه سطح (کاشت یک ردیفه (استاندارد)، کاشت دو ردیفه (مربعی) و کاشت دو ردیفه (زیگزاگی)، نوع علفکش در دو سطح (فورام سولفورون و نیکوسولفورون) و دز مصرف علفکش ها در چهار سطح (1، 5/1، 2 و 5/2 لیتر در هکتار) بود. سه مرحله نمونه برداری از علف های هرز پس از اعمال تیمارهای آزمایشی انجام گرفت و بر اساس آن درصد کاهش تراکم و وزن خشک علف های نسبت به شاهد هر کرت محاسبه گردید. نتایج این بررسی نشان داد در بین الگوهای مختلف کاشت، کاشت زیگزاگی بیشترین درصد کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز در تمام مراحل نمونه برداری داشت. علفکش فورام سولفورون نیز بهتر از علفکش نیکوسولفورون توانست علف های هرز را کنترل کند. در بین دزهای مصرف علفکش نیز با افزایش دز مصرفی درصد کنترل علف های هرز نیز افزایش یافت و استفاده از دز 5/2 لیتر در هکتار بیشترین کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز را دارا بود و در گروه آماری جداگانه ای نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی قرار داشت، همچنین کمترین میزان کنترل علف های هرز نیز از تیمار 1 لیتر در هکتار به دست آمد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثرات فواصل بین ردیف، تراکم و الگوی کاشت بر عملکرد سیلویی K.Sc704 با کشت تاخیری تابستانه بعد از برداشت برنج در سال زراعی 1387 در مرکز تحقیقات قراخیل شهرستان قائم شهر اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. أکثر
به منظور بررسی اثرات فواصل بین ردیف، تراکم و الگوی کاشت بر عملکرد سیلویی K.Sc704 با کشت تاخیری تابستانه بعد از برداشت برنج در سال زراعی 1387 در مرکز تحقیقات قراخیل شهرستان قائم شهر اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل فواصل 65، 75 و85 سانتی متر بین ردیف، دو الگوی کاشت تک ردیفه خطی و دو ردیفه زیگزاگی و دو سطح تراکم کاشت 70 و80 هزار گیاه در هکتار بود. نتایج نشان داد فواصل بین ردیف تنها بر عملکرد علوفه تر مؤثر بود. قطر بلال و وزن خشک تک گیاه در تراکم 70 هزار گیاه در هکتار بیشتر بود. قطر ساقه و عملکرد علوفه تر در واحد سطح با کشت دو ردیفه زیگزاگی بیشتر از کشت تک ردیفه خطی بود. بیشترین نسبت وزن تر بلال به کل و کمترین نسبت وزن تر ساقه به کل تحت تراکم 70 هزار گیاه در هکتار با الگوی کشت دو ردیفه زیگزاگی بدست آمد. بلندترین طول بلال برای فاصله 65 سانتی متر بین ردیف و با کشت دو ردیفه زیگزاگی حاصل شد. حداکثر عملکرد علوفه تر تحت اثرات متقابل سه گانه برای فاصله 65 سانتی متر بین ردیف با تراکم 80 هزار گیاه در هکتار در کشت دو ردیفه زیگزاگی بدست آمد که برابر 58463 کیلوگرم در هکتار بود، اما وزن خشک تک گیاه تحت فاصله 85 سانتی متر بین ردیف با 70 هزار گیاه در هکتار و کشت تک ردیفه خطی حاصل گردید.
تفاصيل المقالة
این آزمایش با استفاده از کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در اراضی کشت و صنعت جیرفت در سال زراعی 88 – 1387 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل روش آبیاری به عنوان عامل عمودی در 2 سطح شامل آبیاری بارانی و قطره ای و زمان آبیاری به عنوان ع أکثر
این آزمایش با استفاده از کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در اراضی کشت و صنعت جیرفت در سال زراعی 88 – 1387 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل روش آبیاری به عنوان عامل عمودی در 2 سطح شامل آبیاری بارانی و قطره ای و زمان آبیاری به عنوان عامل افقی اصلی در دو سطح شامل آبیاری شبانه و روزانه و الگوی کاشت در 3 سطح به عنوان عامل افقی فرعی شامل فاصله ی بین ردیف های کاشت 75 سانتی متر با فاصله بین بوته ها 20 سانتی متر، فاصله ردیف ها 70 سانتی متر با فاصله بین بوته ها 5/21 سانتی متر و فاصله بین ردیف ها 65 سانتی متر و فاصله بین بوته ها 23 سانتی متر و ارقام سیب زمینی به عنوان عامل فرعی فرعی در 2 سطح شامل ارقام ورگو و سانته بود. نتایج نشان داد روش آبیاری بر عملکرد غده سیب زمینی و راندمان مصرف آب در سطح آماری 1% اختلاف معنی داری را نشان داد و اثر آن بر تعداد غده و متوسط وزن غده در سطح 5% معنی دار شد. زمان آبیاری فقط بر عملکرد غده و راندمان مصرف آب در سطح آماری 5% اثر معنی داری را نشان داد. همچنین اثر الگوی کاشت بر عملکرد غده، وزن بیوماس و راندمان مصرف آب از لحاظ آماری در سطح 1% معنی دار شد. اثر ارقام بر تمام صفات اندازه گیری شده در سطح 1% معنی دار بود. حداکثر عملکرد غده سیب زمینی از روش آبیاری قطره ای به میزان 14/50 تن در هکتار حاصل شد که نسبت به روش آبیاری بارانی 37/22 تن در هکتار افزایش محصول داشت. آبیاری روزانه در مقایسه با آبیاری شبانه از عملکرد بالاتری برخوردار بود. بالاترین عملکرد سیب زمینی از رقم سانته با روش آبیاری قطره ای و زمان آبیاری روزانه و الگوی کاشت فاصله ی بین ردیف ها 65 سانتی متر و فاصله ی بین بوته ها 23 سانتی متر، معادل 47/55 تن در هکتار بود که همین تیمار برای منطقه مناسب می باشد.
تفاصيل المقالة
به منظور تعیین اثرات آرایش کاشت و برگزنی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی به اجرا درآمد. در این آزمایش آرایش کاشت در چهار سطح (20×75، 20×51، 14×75 و 1 أکثر
به منظور تعیین اثرات آرایش کاشت و برگزنی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی به اجرا درآمد. در این آزمایش آرایش کاشت در چهار سطح (20×75، 20×51، 14×75 و 17×60) به عنوان عامل اصلی و برگزدایی در سه سطح (عدم قطع برگ، قطع برگهای یک سوم بالایی، قطع متناوب برگها) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. طبق نتایج آزمایش آرایش کاشت تاثیر معنیداری بر تمامی صفات بهجزء وزن هزار دانه و شاخص برداشت داشت. بیشترین عملکرد دانه از آرایشهای کاشت (20×51 و 17×60) و بیشترین وزن دانه در بلال با میانگین 2/222 گرم از آرایش کاشت 20×75 که دارای کمترین ترکم کاشت (66000 بوته در هکتار) بود به دست آمد. بین دو آرایش کاشت 20×51 و 17×60 در صفات مورد مطالعه اختلاف آماری معنیداری مشاهده نشد. بیشترین وزن هزار دانه با میانگین 6/301 گرم مربوط به تیمار عدم قطع برگها بود. البته بین تیمار عدم قطع برگها و قطع برگهای یکسوم بالایی پوشش گیاهی اختلاف معنیداری مشاهده نشد. اثر برهمکنش آرایش کاشت و قطع برگها بیشترین وزن هزاردانه با 319 گرم مربوط به آرایش کاشت 20×75 همراه با تیمار عدم قطع برگها و بیشترین عملکرد دانه نیز با 15000 کیلوگرم در هکتار مربوط به آرایش کاشت 20×51 همراه به تیمارهای عدم قطع برگها و قطع برگهای یکسوم بالای کانوپی بود.
تفاصيل المقالة
به منظور مطالعه جنبههای اکوفیزیولوژیک تداخل تراکمهای مختلف علف هرز سلمهتره در دو الگوی کشت ذرت سینگل کراس 704 و اثر رقابتی این علف هرز بر صفات کمی و کیفی ذرت، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان میاندوآب طی سالهای 1383 و 1384 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه أکثر
به منظور مطالعه جنبههای اکوفیزیولوژیک تداخل تراکمهای مختلف علف هرز سلمهتره در دو الگوی کشت ذرت سینگل کراس 704 و اثر رقابتی این علف هرز بر صفات کمی و کیفی ذرت، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان میاندوآب طی سالهای 1383 و 1384 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل ترکیب سه سطح تراکم علف هرز سلمهتره (4، 10 و 16 بوته در هر متر طولی ردیف) و دو الگوی کاشت مرسوم و دوردیفه زیگزاگ ذرت به همراه دو تیمار کاشت عاری از علف هرز ذرت در دو الگوی کاشت به عنوان شاهد بود. بذور علف هرز سلمهتره در طرفین و بالای ردیفهای کاشت ذرت، به صورت زیگزاگ بین بوتههای ذرت کشت گردید. نتایج نشان داد که رقابت علف هرز سلمهتره باعث کاهش معنیدار عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت شد. با افزایش تراکم علف هرز، میزان پروتئین دانههای ذرت کاهش و برعکس میزان روغن دانهها افزایش یافت. تأثیر تراکم علف هرز بر صفات مورد بررسی ذرت بیشتر از تأثیر الگوهای مختلف کشت بود و میزان رقابت سلمهتره با افزایش تراکم آن بیشتر شد. رقابت سلمهتره باعث کاهش معنیدار LAI ذرت در مقایسه با تیمار شاهد شد، این کاهش با افزایش تراکم سلمهتره شدت گرفت. در الگوی کاشت مرسوم تأثیر منفی علف هرز بیشتر از الگوی کاشت دو ردیفه زیگزاگ بود.
تفاصيل المقالة
به منظور مطالعه و بررسی الگوی کاشت بر عملکرد کمی و کیفی بذر هیبرید کلزا هایولا 401، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در مزارع تولیذ بذر کلزا مربوط به کشت و صنعت شهید بهشتی دزفول در قالب طرح کاملا تصادفی در ده تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو الگوی کاشت دو و سه ردی أکثر
به منظور مطالعه و بررسی الگوی کاشت بر عملکرد کمی و کیفی بذر هیبرید کلزا هایولا 401، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در مزارع تولیذ بذر کلزا مربوط به کشت و صنعت شهید بهشتی دزفول در قالب طرح کاملا تصادفی در ده تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو الگوی کاشت دو و سه ردیف کاشت بر روی پشته های 75 سانتی متری بود. بدین منظور از مزارع تولید بذر کلزا ی هیبرید هایولا 401 مربوط به کشت و صنعت شهید بهشتی که با دو الگوی کاشت دو و سه ردیف کاشت بر روی پشته های 75 سانتی متری در 15 آبان سال 1387 در شرایط مشابه از لحاظ خاک و محیط کشت شده بودند تعداد ده نمونه یک متر مربعی از خطوط مادری برداشت شد و صفات عملکرد بذر، عملکرد بیولویکی، تعداد کپسول، تعداد دانه در کپسول و وزن هزاردانه اندازه گیری شد. به منظور بررسی الگوی کاشت بر خصوصیات کیفی بذور کلزا، بذور برداشت شده در آزمایشگاه مرکزی تجزیه بذر موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج تحت آزمون جوانه زنی استاندارد قرار گرفتند و شاخص هایی نظیر درصد جوانه زنی (قوه نامیه)، متوسط جوانه زنی روزانه، سرعت جوانه زنی روزانه، وزن تر و خشک گیاهچه و شاخص قدرت گیاهچه (وزن خشک گیاهچه × قوه نامیه) محاسبه گردیدند. نتایج حاصله نشان داد که تمامی صفات مورد بررسی تحت تاثیر الگوی کاشت قرار گرفتند، بطوریکه بیشترین درصد جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، وزن هزار دانه در بذور حاصل از الگوی سه ردیفه بدست آمد همچنین میزان عملکرد بیولوژیک، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت در این الگوی کاشت بیشتر بود.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت، تراکم و الگوی کاشت بر عملکرد و برخی خصوصیات ذرت دانه ای رقم K.S.C647 در منطقه بیرانشهر (استان لرستان)، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه سطح تاریخ کاشت ( 25 أکثر
به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت، تراکم و الگوی کاشت بر عملکرد و برخی خصوصیات ذرت دانه ای رقم K.S.C647 در منطقه بیرانشهر (استان لرستان)، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه سطح تاریخ کاشت ( 25 اردیبهشت، 12 خرداد و 29 خرداد)، سه تراکم (60، 75 و 85 هزار بوته در هکتار) و دو سطح آرایش کاشت (یک ردیفه و دو ردیفه) در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد دانه تحت تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته قرار گرفت. اما اثر ساده تاریخ کاشت و آرایش کاشت × عملکرد دانه تأثیر گذار نبود. بیشترین عملکرد دانه در تراکم 85 هزار بوته در هکتار بدست آمد که 14.653 تن در هکتار بوده است. همچنین در اثرات متقابل تاریخ کاشت، تراکم بوته و آرایش کاشت بیشترین عملکرد دانه در تاریخ کاشت های دوم (12 خرداد) و تراکم 85 هزار بوته در هکتار با فاصله بین خطوط کاشت 25 سانتی متر (دو ردیفه) با 15.849 تن در هکتار مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش، رقم K.S.C647 در تاریخ کاشت حداکثر تا اواسط خرداد ماه، برای حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفی و برخورداری از طول فصل رشد بیشتر و انطباق مراحل نمو آن با شرایط مطلوب آب و هوایی، برای مناطق سردسیر لرستان از جمله بیرانشهر و مناطق مشابه توصیه می گردد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications