• فهرس المقالات استرس شوری

      • حرية الوصول المقاله

        1 - اثر اسید سالیسیلیک‌ و اسید آسکوربیک‌ بر القاء مقاومت گل راعی (Hypericum perforatum L.) به تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی
        سودا جداری قربان بدلی حسن نورافکن
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل ب أکثر
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. عامل اول شامل تنش شوری در پنج سطح صفر،30، 60، 90، 120 میلی‌مولار و عامل دوم اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک هر یک به ترتیب در چهار سطح صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی‌‌مولار و صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی‌مولار بودند. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار بذور تحت تنش‌شوری با اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک، درصد، سرعت و میانگین مدت جوانه‌زنی را به طور معنی‌داری بهبود بخشید ولی شوری اثر منفی بر صفات یاد شده نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از پیش-تیمار اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک با بهبود صفات مرتبط با تندش بذرهای گل راعی، تحمل گیاه را در برابر تنش شوری افزایش می‌دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - اثر اسید سالیسیلیک‌ و اسید آسکوربیک‌ بر القاء مقاومت گل راعی (Hypericum perforatum L.) به تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی
        سودا جداری قربان بدلی حسن نورافکن
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل ب أکثر
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. عامل اول شامل تنش شوری در پنج سطح صفر،30، 60، 90، 120 میلی‌مولار و عامل دوم اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک هر یک به ترتیب در چهار سطح صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی‌‌مولار و صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی‌مولار بودند. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار بذور تحت تنش‌شوری با اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک، درصد، سرعت و میانگین مدت جوانه‌زنی را به طور معنی‌داری بهبود بخشید ولی شوری اثر منفی بر صفات یاد شده نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از پیش-تیمار اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک با بهبود صفات مرتبط با تندش بذرهای گل راعی، تحمل گیاه را در برابر تنش شوری افزایش می‌دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - بررسی مقاومت به استرس شوری در پست لاروهای میگوی سفید غربی vannamei) (Litopenaeus تغذیه شده از آرتمیای غنی شده با عصاره سیر
        مریم جوادزاده علیرضا سالارزاده مازیار یحیوی محمود حافظیه
        بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی ن أکثر
        بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی نشده و در سایر تیمارها با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با عصاره سیر به ترتیب با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر تغذیه گردیدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به استرس وارده از لحاظ درصد بقاء نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشته اند (05/0>P)، در بین تیمارها، تیمار دوم یعنی پست لارهای تغذیه شده با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با غلظت 200 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر، از میزان بازماندگی مطلوب تری (6/81 درصد) در مقایسه با سایر تیمارهای غنی شده با عصاره سیر برخوردار بوده و اختلاف معنی داری را در مقایسه با سایر تیمارها نشان داده اند(05/0>P). میزان بقاء بعد از تیمار 2، تیمار 3 (غلظت 400 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر ) و شاهد از درصد بقاء بیشتری نسبت به بقیه تیمارها (به جز تیمار2) برخوردار و کمترین میزان بقا به ترتیب در تیمارهای تغذیه شده با غلظت های 600 ، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر به دست آمده و فقط تیمار دوم از نظر بقاء نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی دار آماری را نشان داد (05/0>P). تفاصيل المقالة