فهرس المقالات آندومتر

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - مطالعه اثر درمانی آرتمیسینین به همراه سلول های بنیادی آندومتر حاوی ژن TSP-1 بر آلزایمر در موش های مدل آلزایمر-دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین
  پروین پورغلام پریچهره یغمایی مهدی نورالدینی زهرا حاج ابراهیمی
  10.30495/jcp.2023.22496
  آلزایمر شایع ترین بیماری تخریب کننده عصبی سالمندان است. استرس اکسیداتیو و التهاب نقش مهمی در بروز آلزایمر دارند. خطر ابتلا به آلزایمر در افراد دیابتی بالا می باشد و مقاومت به انسولین در مغز افراد آلزایمری اتفاق می افتد. تجمع پلاک های آمیلوئیدی منجر به رگزایی و افزایش نف أکثر

  آلزایمر شایع ترین بیماری تخریب کننده عصبی سالمندان است. استرس اکسیداتیو و التهاب نقش مهمی در بروز آلزایمر دارند. خطر ابتلا به آلزایمر در افراد دیابتی بالا می باشد و مقاومت به انسولین در مغز افراد آلزایمری اتفاق می افتد. تجمع پلاک های آمیلوئیدی منجر به رگزایی و افزایش نفوذپذیری رگ ها می گردد. امروزه گیاهان داروئی به دلیل عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای شیمیایی موردتوجه قرار گرفته اند. در پژوهش حاضر اثر محافظتی فرآورده گیاهی آرتیمیسیا (آرتمیسینین) به همراه سلول های بنیادی اندومتریوم حاوی ژن آنتی آنژیوژنز (Thrombospondins-1 یا TSP-1) در بیماری آلزایمر القاء شده توسط استرپتوزوتوسین در مدل آزمایشگاهی رت نر دیابتی بررسی شد. 3 روز پس از القای آلزایمر و دیابت با استفاده از استرپتوزوتوسین، حیوانات سلول های بنیادی را ازطریق بینی دریافت کردند و سپس برای یک ماه آرتمیسینین را (50 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. وزن ابتدایی و انتهایی، میزان قند خون و اینترلوکین 6 سرم سنجیده شد و پلاک های آمیلوئیدی مغز با رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین بررسی شد. نتایج نشان داد که القای آلزایمر و دیابت منجر به کاهش معنی دار وزن بدن و افزایش قندخون، اینترلوکین 6 و پلاک های آمیلوئیدی مغز شد. تیمار با آرتمیسینین و سلول های بنیادی به طور مجزا و همزمان موجب بهبود این پارامترها گردید. نتایج نشان داد که می توان ازسلول های بنیادی آندومتر انسانی که حاوی ژن TSP-1 است به عنوان منبعی بالقوه از سلول های بنیادی در کنار آنتی اکسیدان طبیعی آرتیمیسینین جهت کاهش علائم بیماری آلزایمراستفاده نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - اثر یک دوره فعالیت ورزشی منظم همراه با مصرف ویتامین B6 و امگا- 3 بر بیان ژن NF-KB بافت آندومتر در موش های مدل آندومتریوز
  پروین فرزانگی
  10.30495/pah.2022.698100
  هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره فعالیت ورزشی منظم همراه با مصرف ویتامین B6 و امگا- 3 بر بیان ژن NF-KB بافت آندومتر در موش های مدل آندومتریوز بود. روش : در اﻳﻦ ﺗﺤقیق ﺗﺠﺮﺑﻲ، 40 ﺳﺮ ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﻳﻲ ﻧﮋاد وﻳﺴﺘﺎر به صورت تصادفی به 8 ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل-ﺳﺎﻟﻢ، آندومتریوز، شم، آندومتر أکثر

  هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره فعالیت ورزشی منظم همراه با مصرف ویتامین B6 و امگا- 3 بر بیان ژن NF-KB بافت آندومتر در موش های مدل آندومتریوز بود. روش : در اﻳﻦ ﺗﺤقیق ﺗﺠﺮﺑﻲ، 40 ﺳﺮ ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﻳﻲ ﻧﮋاد وﻳﺴﺘﺎر به صورت تصادفی به 8 ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل-ﺳﺎﻟﻢ، آندومتریوز، شم، آندومتریوز+ﺗﻤﺮﯾﻦ، آندومتریوز+B6، آندومتریوز+امگا-3، آندومتریوز+تمرین+B6، آندومتریوز+تمرین+ امگا-3 دسته بندی شدند.ویتامینB6 به میزان mg/kg 60 به ازای وزن بدن هر رت مصرف شد و میزان مصرف امگا-3 به صورت روزانه و به شکل گاواژ با دوزmg/kg2 به ازای وزن بدن هر رت بود.برنامه تمرین شنا به مدت 8 هفته و هر هفته 5 روز و هر روز به مدت 30 دقیقه بود. یافته ها: نتایج نشان داد میزان بیان ژن NF-KB در گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم افزایش معناداری داشته است.گروه های اندومتریوز+تمرین+B و اندومتریوز+تمرین+امگا نسبت به گروه اندومتریوز کاهش معناداری در میزان بیان ژن NF-KB داشته اند.گروه اندومتریوز+تمرین+B نسبت به گروه های اندومتریوز+تمرین و اندومتریوز+امگا کاهش معناداری داشته است. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که تنظیم و متعادل سازی بیان ژن NF-KB در فرایند آندومتریوز می تواند باعث بهبود سطح این بیماری گردد و انجام تمرینات شنا و نیز مصرف هم زمان امگا-3 و وﻳﺘﺎمینB6 ، به وضعیت طبیعی ژن NF-KB کمک خواهد کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - بررسی وضعیت اکسیداتیو در گاوهای شیری مبتلا به کتوز تحت‌بالینی و آندومتریت بالینی
  فرهاد بلاری مهیاری مریم کریمی دهکردی محمدرضا ناظم
  10.30495/jvcp.2020.670410
  امروزه، مهم ترین عامل بروز بیماری‌های متابولیکی و تولیدمثلی در گاوهای شیری را اختلال در روند طبیعی وقایع سلولی- مولکولی بدن که به دنبال افزایش بیش از حد اکسیدان‌ها و شکل‌گیری استرس اکسیداتیو رخ می دهد، می دانند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی احتمال وجود ارتباط آماری م أکثر

  امروزه، مهم ترین عامل بروز بیماری‌های متابولیکی و تولیدمثلی در گاوهای شیری را اختلال در روند طبیعی وقایع سلولی- مولکولی بدن که به دنبال افزایش بیش از حد اکسیدان‌ها و شکل‌گیری استرس اکسیداتیو رخ می دهد، می دانند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی احتمال وجود ارتباط آماری معنی‌دار بین سطوح سرمی مالون‌دی‌آلدئید (malondialdehyde; MDA) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (total antioxidant capacity; TAC)، به عنوان شاخص‌های استرس اکسیداتیو، با میزان ابتلا به کتوز تحت‌بالینی و آندومتریت بالینی در گاوهای شیری بود. بدین منظور، تعداد 101 رأس گاو شیری هلشتاین در 4 گروه سالم، مبتلا به کتوز تحت‎بالینی، مبتلا به آندومتریت بالینی و مبتلا به هر دو بیماریکتوز تحت‌بالینی و آندومتریت بالینی توزیع شدند. مقادیر سرمی MDA و TACدر گاو های هرچهار گروهدر یک بازه زمانی یک ماهه پس از زایمان اندازه‌گیری شدند. کمترین غلظت سرمی TAC و بیشترین سطح سرمی MDA در گاوهای گروه مبتلا به هر دو بیماری مشاهده شد، این در حالی بود که گروه کنترل (گاوهای سالم) دارای بیشترین مقادیر سرمی TAC و کمترین سطح سرمی MDA بودند (05/0p ≤). همچنین تفاوت آماری معنی‌داری در مقادیر سرمی TACو MDAبین گروه‌های مبتلا به آندومتریت بالینی و کتوز تحت‌بالینی مشاهده نشد (05/0p >). نتایج مطالعه حاضر وجود یک ارتباط آماری معنی‌دار بین غلظت‌های سرمی MDA و TAC با میزان بروز آندومتریت بالینی و شیوع همزمان کتوز و آندومتریت را در گاوهای شیری نشان داد (05/0p ≤). تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی تاثیر تمرین شنا و مصرف ویتامین Dبر مسیر سیگنالینگ B-catenin/TCF در رتهای مدل آندومتریوز
  شهربانو جعفری هاجر عباس زاده پروین فرزانگی لیلا ضامنی
  هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین شنا و مصرف ویتامین Dبر مسیر سیگنالینگ β-catenin/TCF در رتهای مدل اندومتریوز بود. بدین منطور تعداد 30 سر موش صحرایی نر ویستار 8 هفته‌ای با میانگین وزنی 62/15±85/202 گرم پس از القا مدل به روش پیوند زدن بافت اطراف ناحیه اندومتر أکثر

  هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین شنا و مصرف ویتامین Dبر مسیر سیگنالینگ β-catenin/TCF در رتهای مدل اندومتریوز بود. بدین منطور تعداد 30 سر موش صحرایی نر ویستار 8 هفته‌ای با میانگین وزنی 62/15±85/202 گرم پس از القا مدل به روش پیوند زدن بافت اطراف ناحیه اندومتر به‌صورت تصادفی به گروه های 6گانه کنترل-سالم(5=n)، شم(محلول نرمال سالین برای کنترل اثر خوراندن گاواژ) (5=n)، اندومتریوز(5=n)، اندومتریوز+ویتامینD(5=n)، اندومتریوز+شنا(5=n)، اندومتریوز+شنا+ویتامین D(5=n)تقسیم شدند. میزان مصرف ویتامینD، mg/kg200 به ازای وزن بدن هر رت بوده و نیز برنامه تمرین شنا به مدت 8 هفته و هر هفته پنج روز و هر روز به مدت 30 دقیقه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که میزان بیان ژن های β-catenin و TCFدر گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم به طور معناداری بیشتر بود(035/0 ،007/0=p). شنا، ویتامینD و ترکیبی از شنا+D با کاهش در بیان ژن β-catenin و TCF همراه بود. به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگرآن است که تنظیم بیان ژن β-catenin و TCF در وضعیت طبیعی در فرایند اندومتریوز می‌تواند باعث بهبود سطح این بیماری گردد و احتمالا انجام تمرینات شنا و نیز مصرف هم‌زمان ویتامین D در وضعیت طبیعی مسیرβ-catenin/TCF موثر خواهد بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - مطالعه تجربی بررسی تاثیرجایگاه پیوند داربست به همراه سلول‌های بنیادی مزانشیمی بر بهبودی دیابت در مدل موش بزرگ آزمایشگاهی
  الهام حویزی
  10.30495/jdb.2023.1966697.1331
  دیابت ملیتوس یک اختلال خودایمن ومزمن است که به سرعت درتمام دنیا به‌دلیل سبک زندگی و چاقی درحال گسترش است. ما دراین مطالعه با طراحی یک بافت مهندسی شده و پیوند آن به جایگاه‌های مختلف در مدل حیوانی، سعی در یافتن گامی موثر در کنترل بیماری دیابت داریم. سلول‌های بنیادی مزانشی أکثر

  دیابت ملیتوس یک اختلال خودایمن ومزمن است که به سرعت درتمام دنیا به‌دلیل سبک زندگی و چاقی درحال گسترش است. ما دراین مطالعه با طراحی یک بافت مهندسی شده و پیوند آن به جایگاه‌های مختلف در مدل حیوانی، سعی در یافتن گامی موثر در کنترل بیماری دیابت داریم. سلول‌های بنیادی مزانشیمی آندومتر رحم (EnMSCs) بااستفاده از روش آنزیمی استحصال و داربست نانوفیبر PAN به روش الکتروریسی تهیه شد. EnMSCs بر داربست کشت و به رت‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین پیوند شدند. بافت‌های مهندسی شده در یک گروه برصفاق در حفره‌شکمی و در‌گروه دیگر در زیرپوست پیوند شدند. همچنین در گروه دیگری از رت‌ها EnMSCs از طریق دم تزریق شدند. بعد از پیوند گلوکز خون، انسولین و وزن رت‌ها اندازه‌گیری شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که نحوه و مکان پیوند سلول‌های بنیادی نقش مهمی در‌کنترل بیماری دیابت ایفا می‌کند. درگروه‌های دریافت‌کننده EnMSCs غلظت گلوکز، سطح انسولین خون و همچنین وزن بدن نسبت به گروه کنترل بهبود یافتند. در رت‌های دریافت کننده پیوند در صفاق نسبت به سایر گروه‌ها، غلظت گلوکز به طور معنی‌داری کاهش‌یافته و سطح انسولین خون و وزن بدن به‌طور معنی‌داری افزایش یافتند. در گروه پیوند زیرپوست و گروه تزریق تفاوت معنی‌داری در معیارهای بررسی شده دیده نشد. باتوجه به نتایج این مطالعه، پیوند EnMSCs با استفاده از داربست PAN در محل صفاق می توانند برای درمان دیابت پیشنهاد شوند اگرچه نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه برای ارائه یک درمان کامل وجود دارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - بررسی اثر ترکیبی اندواستاتین‎ ‎همراه با سلول های بنیادی آندومتر‎ ‎بیان کننده ژن ضد رگزایی ‏TSP-1‎‏ بر فاکتورهای القاء کننده رگزایی در درمان سرطان پروستات موش صحرایی
  حسین عطار شاکری اسماعیل فتاحی محمدرضا نوروزی سیدعلی مومنی عباس پیریایی
  سرطان پروستات دومین علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان است. محرومیت از آندروژن باعث ایجاد استرس اکسیداتیو در سرطان پروستات می شود. این امر منجر به فعال سازی مجدد سیگنالینگ گیرنده آندروژن ( AR ) می شود. بنابراین، درمان با آنتی اکسیدان ها به عنوان یک روش کمکی در أکثر

  سرطان پروستات دومین علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان است. محرومیت از آندروژن باعث ایجاد استرس اکسیداتیو در سرطان پروستات می شود. این امر منجر به فعال سازی مجدد سیگنالینگ گیرنده آندروژن ( AR ) می شود. بنابراین، درمان با آنتی اکسیدان ها به عنوان یک روش کمکی در درمان این سرطان مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، برای اولین بار، نشان دادیم که اندوستاتین همراه با سلولهای بنیادی آندومتر بیان کننده ژن ضد رگ زایی TSP-1‎ باعث بهبود فنوتیپ و ژنوتیپ آندروژن در سلولهای سرطانی پروستات موش صحرایی می شود. چهل موش صحرایی نر با وزن تقریبی 95-100 گرم از انیستیتو پاستور تهران خریداری شدند. حیوانات با تزریق رده ی سلولی LNCaP به مدت 12 هفته به سرطان پروستات مبتلا شدند. حیوانات مبتلا به سرطان پروستات بلافاصله به مدت 28 روز اندوستاتین دریافت کردند. سپس حیوانات مبتلا به سرطان پروستات، سلولهای بنیادی حاوی ژن ضد رگ زایی Tsp-1‎ را دریافت کردند. در مرحله ی بعد آزمایش ها و معاینات بافت شناسی انجام شد و سطح سرمی IL8‎ و VEGF اندازه گیری شد. در گروه دریافت کننده سلولها و داروها، مقدار و ارتفاع چین خوردگی دیواره آسینوس در مقایسه با گروه بیمار کاهش یافته بود. هم چنین شکل وزیکول ها مشخص و پوشش اپیتلیال منسجم و منظم بود. سطح سرمی IL8‎ و VEGF به طور قابل توجهی در گروه ترکیبی نسبت به گروه سرطان پروستات کاهش یافت 0.01 P≤‎ . تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - تاثیر سلول های بنیادی آندومتریال به همراه داروی پومالیدوماید بر میزان گلوتاتیون و لیپید سرمی در پارکینسون القاء شده توسط 6-‌هیدروکسی‌دوپامین در رت نر نژاد ویستار
  الهام قاسمی دلیگانی مریم خسروی محمود سلامی زواره رامین حاجی خانی
  10.22034/ascij.2022.1939521.1303
  بیماری پارکینسون، دومین بیماری شایع نورودژنراتیو مرتبط با سن می باشد که تاکنون، روش درمانی موثری برای این بیماری شناخته نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات سلول های بنیادی آندومترانسانی به همراه داروی ضدالتهاب پومالیدوماید بر میزان گلوتاتیون (GSH) و لیپیدهای سرمی (کل أکثر

  بیماری پارکینسون، دومین بیماری شایع نورودژنراتیو مرتبط با سن می باشد که تاکنون، روش درمانی موثری برای این بیماری شناخته نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات سلول های بنیادی آندومترانسانی به همراه داروی ضدالتهاب پومالیدوماید بر میزان گلوتاتیون (GSH) و لیپیدهای سرمی (کلسترول تام TCو لیپیوپروتئین با دانسیته پایینLDL:) در مدل پارکینسونی رت نر نژاد ویستار می باشد. 40 سر رت نر به صورت تصادفی به 5 گروه (8 حیوان در هر گروه) شامل: کنترل، پارکینسونی و 3 گروه تجربی پارکینسونی دریافت‌کننده سلول های بنیادی، پومالیدوماید و ترکیب سلول های بنیادی و پومالیدوماید تقسیم شدند. القای پارکینسون با تزریق 6- هیدروکسی دوپامین (غلظت 6 میکروگرم) در جسم مخطط به روش استریوتاکسی انجام شد. در هفته چهارم پس از جراحی، گروه های تجربی سه گانه، به ترتیب با4 میلی گرم بر کیلو گرم روزانه داروی پومالیدوماید، یکبار تزریق 100000 سلول بنیادی آندومتریال و ترکیب پومالیدوماید با دوز 4 میلی گرم بر کیلو گرم روزانه و تزریق سلول بنیادی آندومتریال به تعداد 100000 سلول طی مدت 28 روز تیمار شدند در پایان روز 28، از گروه‌ها نمونه خونی تهیه و فاکتورها سنجش شدند. نتایج نشان داد که افزایش معناداری در گلوتاتیون میان گروه های تیمارشده در مقایسه با گروه پارکینسونی وجود دارد. همچنین کاهش معناداری در گلوتاتیون گروه پارکینسونی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. مقایسه میان گروه پارکینسونی و گروه تیمار شده با ترکیب پومالیدوماید و سلول های آندومتری بنیادی، کاهش معناداری را در میزان کلسترول نشان داد. سنجش میزان LDL نیز، کاهش معنادار میزان LDL در گروه های تیمار شده را در مقایسه با گروه پارکینسونی نشان داد. با توجه به بهبودنسبی فاکتورهای مورد سنجش در موش های پارکینسونی می توان از سلول های بنیادی آلوژنیک به عنوان منبعی بالقوه در تحقیقات آینده برای درمان بیماری پارکینسون همراه با داروی پومالیدوماید استفاده نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  8 - بررسی تغییرات سطح بیان ژن‌های FOXO1 و P27 kip در نمونه بافت هایپرپلازی آندومتر در مقایسه با بافت نرمال
  پروین قادری سودابه فلاح حمیدرضا خالدی افسانه طهرانیان فرشته رحمتی شهرزاد شیخ حسنی
  10.22034/ascij.2023.1976006.1451
  هایپرپلازی آندومتر تکثیر نامنظم غدد آندومتر و افزایش نسبت غده به استروما در مقایسه با آندومتر پرولیفراتیو نرمال است. هایپرپلازی آندومتر یکی از پیش سازهای سرطان آندومتر است که از شایع ترین سرطان ها در بین زنان می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات سطح بیان ژن‌های FOX أکثر

  هایپرپلازی آندومتر تکثیر نامنظم غدد آندومتر و افزایش نسبت غده به استروما در مقایسه با آندومتر پرولیفراتیو نرمال است. هایپرپلازی آندومتر یکی از پیش سازهای سرطان آندومتر است که از شایع ترین سرطان ها در بین زنان می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات سطح بیان ژن‌های FOXO1 و P27 kip در نمونه بافت هایپرپلازی آندومتر در مقایسه با نمونه بافت نرمال انجام شد. در این مطالعه مورد – شاهدی نمونه‌های هایپرپلازی همراه با بافت حاشیه نرمال از آندومتر رحم زنانی که با خونریزی غیرعادی رحمی و یا افزایش ضخامت آندومتر به درمانگاه زنان بیمارستان آرش مراجعه کردند گرفته شد. نمونه بافت نرمال حاشیه ای و نمونه هایپرپلازی به ترتیب به عنوان شاهد و مورد در نظر گرفته شدند. سطح نسبی بیان ژن های FOXO1 و P27 kip با روش Real time PCRپس از استخراج RNA کل و سنتز cDNA سنجیده شد و در ادامه ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از واﮐﻨﺶ با روشRQ=2-ΔΔCT مورد آنالیز قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تی تست مستقل انجام گرفت. سطح نسبی بیان ژن های FOXO1 و P27 kip در نمونه بافت هایپرپلازی در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معناداری نداشت (05/0 p >). اگر چه نتایج برخی مطالعات حاکی از آن است که سطح بیان ژن های FOXO1 و P27KIP در در سرطان آندومتر می تواند دچار تغییر گردد، اما نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که بر خلاف انتظار سطح نسبی بیان ژن های FOXO1 و P27 kip در بافت هایپرپلازی در مقایسه با بافت نرمال دچار تغییر معناداری نمی‌گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  9 - اثرات ناباروری عصاره آبی گیاه افدرا ماژور ()Ephedra major بر پارامترهای بافت شناختی رحم موشهای ماده بالغ B
  مهسا قوسی پروین تراب زاده منیره موحدی
  متجاوز از 5000سال است که گیاه افدرا ( )Ephedraجهت درمان انواع سرماخوردگیها، تب، آنفلوانزا، تنگی نفس، خسخس قفسه سینه و گرفتگی بینیاستفاده میشود. همچنین این گیاه در ترکیب مکملهای رژیم غذایی جهت کاهش وزن، افزایش انرژی و افزایش نیروی جسمانی ورزشکاران (مخصوصاورزشکاران زن) مو أکثر

  متجاوز از 5000سال است که گیاه افدرا ( )Ephedraجهت درمان انواع سرماخوردگیها، تب، آنفلوانزا، تنگی نفس، خسخس قفسه سینه و گرفتگی بینیاستفاده میشود. همچنین این گیاه در ترکیب مکملهای رژیم غذایی جهت کاهش وزن، افزایش انرژی و افزایش نیروی جسمانی ورزشکاران (مخصوصاورزشکاران زن) مورد استفاده قرار میگیرد. از طرفی شواهد حاکی از استفاده سنتی این گیاه در ایران جهت پیشگیری از بارداری و یا سقط جنین میباشد.بههمین خاطر تصمیم گرفته شد تا اثرات ناباروری این گیاه، روی رحم موشهای ماده بالغ Balb/Cمورد مطالعه قرار گیرد، چون علیرغم استفاده سنتی اینگیاه، تاکنون هیچ مطالعه داخلی و یا خارجی در این زمینه گزارش نشده است. عصاره آبی گیاه افدرا ماژور به روش استاندارد عصارهگیری تهیه گردید که درطی آن، هر میلیلیتر از محلول تهیه شده عصاره، حاوی 50 mgاز پودر گیاه میباشد. بعد از تهیه عصاره، دوز کشنده آن ( )LD 50در شرایط ،in vivoحدود3/1 g/kg.bwتعیین شد. با در نظر گرفتن دوز آستانهای، با انتخاب سه دوز پایین ،100 mg/kg.bwمتوسط 200 mg/kg.bwو بالا 300 mg/kg.bwآزمایشاتادامه یافت و تزریقات طی 8روز متوالی بصورت درون صفاقی ( )IPبه موشهای ماده بالغ Balb/Cبا وزنی معادل 24-26 grانجام گرفت. همزمان باگروههای تجربی، گروه کنترل (عدم تزریق) و شاهد (تزریق آب مقطر) نیز برای مقایسهی جوابها در نظر گرفته شد. فردای آخرین روز تزریق، موشها تشریحو رحمها خارج گردیدند. جهت اطمینان از نتایج، تجربیات فوق 3بار مورد تکرار قرار گرفته و دادهها توسط نرمافزار SPSS17آزمون آماری Tukeyو Duncanسنجش شــدند. نتایج حاکی از کاهشمعنادار اقطـار رحم در دوز )P<0.001(300 mg/kg.bwو )P<0.05(200 mg/kg.bwو افــزایش در دوز100 mg/kg.bw(عدم معناداری،) کاهش معنادار ضخامتآندومتر در دوز ،)P<0.05( 300 g/kg.bwافزایش معنادار ارتفاع سلولهای اپیتلیوم در دوز )P<0.001( 100 g/kg.bwوکاهش معنادار ارتفاع سلولهای اپیتلیوم در دوز )P<0.001( 300 g/kg.bwمیباشد. شواهد نشاندهنده افزایش توانباروی رحم در دوز تزریقیپایین و کاهشتوان باروری در دوز تزریقیبالا میباشد. بنابراین متناسب با دوز مصرفی گیاه افدرا ماژور، این گیاه دارای اثرات دو جانبهای بوده که میتواند دارای مصارفپزشکی فراوانی نیز باشد. تفاصيل المقالة