امروزه جستجوی نگهدارندهها در مواد غذایی گام مهمی برای تأمین ایمنی غذایی مصرفکنندگان است. سوربات پتاسیم یکی از رایجترین نگهدارندهها است که استفاده از آن برای مقابله با فساد قارچی در برخی مواد غذایی مجاز است. هدف از این تحقیق اندازهگیری سوربات در آبمیوههای صنعتی، ا أکثر
امروزه جستجوی نگهدارندهها در مواد غذایی گام مهمی برای تأمین ایمنی غذایی مصرفکنندگان است. سوربات پتاسیم یکی از رایجترین نگهدارندهها است که استفاده از آن برای مقابله با فساد قارچی در برخی مواد غذایی مجاز است. هدف از این تحقیق اندازهگیری سوربات در آبمیوههای صنعتی، ایران بود که به این منظور از دو روش اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا استفاده شد تا با مقایسه نتایج دو روش بتوان میزان قابل اعتماد بودن نتایج روش اسپکتروفتومتری را مورد بررسی قرار داد.. برای این منظور 28 نمونه آبمیوه صنعتی نمونهگیری و آزمایش گردید. نتایج نشان داد که 100 درصد آبمیوهها حاوی سوربات پتاسیم بودند. بیشترین میزان سوربات در آبانار 22/7 و 23/1 میلیگرم در لیتر بهترتیب در روش اسپکتروفتومتری و HPLC گزارش شد. بالا بودن میزان سوربات در روش اسپکتروفتومتری را میتوان به تداخل سایر مواد در جذب اشعه ماوراء بنفش دانست. مقایسه نتایج روش اسپکتروفتومتری با HPLC نشان داد که روش اسپکتروفتومتری با وجود سادگی و ارزانی نمیتواند برای تعیین میزان دقیق سوربات کارایی داشته باشد. همچنین با توجه به وجود سوربات در آبمیوهها، نظارت بیشتر بر نگهدارندهها لازم به نظر میرسد.
تفاصيل المقالة
آبمیوهها منبع غنی از ویتامینها، آمینواسیدها و املاح مختلف هستند و به عنوان نوشیدنی در سراسر جهان استفاده میشوند. میوهها به عنوان مواد خام آبمیوهها بهطور مرتب تحت تاثیر آفات، قارچها و حشرات متفاوت قرار میگیرند که منجر به کاهش کیفیت و کمیت آنها میگردد لذا از آفت أکثر
آبمیوهها منبع غنی از ویتامینها، آمینواسیدها و املاح مختلف هستند و به عنوان نوشیدنی در سراسر جهان استفاده میشوند. میوهها به عنوان مواد خام آبمیوهها بهطور مرتب تحت تاثیر آفات، قارچها و حشرات متفاوت قرار میگیرند که منجر به کاهش کیفیت و کمیت آنها میگردد لذا از آفتکشهای گوناگون جهت جلوگیری از ضایعات وارده به محصولات کشاورزی بطور گستردهای استفاده میشود. با توجه به این نکات و با توجه به مصرف این مواد توسط انسانها، اندازهگیری باقیمانده آنها در میوهها و آبمیوهها بسیار حائز اهمیت میباشد. در این کار پژوهشی روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی مبتنی بر تمرکزسازی سرمایشی برای پیش-تغلیظ و استخراج تعدادی از آفتکشهای ارگانوفسفره از نمونههای آبمیوه ارزیابیشده و سپس اندازهگیری کمی آنها به روش کروماتوگرافی گازی انجام شدهاست. اثر عوامل موثر شامل نوع و حجم حلال استخراجکننده، دمای محلول آبی، حجم محلول هیدروکلریک اسید و قدرت یونی بر روی کارایی استخراج مورد بررسی قرارگرفته و بهینهسازی شد. تحت شرایط بهینه، کارایی روش پیشنهادی 4/92-9/64 درصد بهدست آمد. حدود تشخیص در محدودهی 3/4-67/0 میکروگرم بر لیتر و محدودهی خطی در گسترهی 4000-25/2 میکروگرم بر لیتر بدست آمدند. روش پیشنهادی ساده، قابل اعتماد و ارزان بوده و مصرف کم حلالهای آلی و زمان آنالیز کوتاه از دیگر مزایای آن میباشد.
تفاصيل المقالة
در این پژوهش، آبتوتفرنگی پروبیوتیک با استفاده از باکتریهای پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پلانتاروم تولید شد و 4 عامل بریکس (9، 11 و 13)،pH (3 و 4)، زمان (0، 7، 14، 21 و 28 روز) و باکتری (لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پلانتاروم) به صورت فاکتوریل در ق أکثر
در این پژوهش، آبتوتفرنگی پروبیوتیک با استفاده از باکتریهای پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پلانتاروم تولید شد و 4 عامل بریکس (9، 11 و 13)،pH (3 و 4)، زمان (0، 7، 14، 21 و 28 روز) و باکتری (لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پلانتاروم) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت و برخی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی (pH، اسیدیته، ویتامین ث، مواد جامد محلول و جمعیت باکتری های پروبیوتیک) آبمیوه توتفرنگی پروبیوتیک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در طول زمان نگهداری،pH ، ویتامین ث، مواد جامد محلول و جمعیت میکروبی کاهش (p‹0/05)و اسیدیته افزایش (p‹0/05) یافت. با افزایش بریکس، اسیدیته، مواد جامد محلول وجمعیت میکروبی افزایش (p‹0/05) و ویتامین ث کاهش (p‹0/05) نشان داد. با افزایشpH ، ویتامین ث و جمعیت میکروبی افزایش (p‹0/05) و اسیدیته کاهش (p‹0/05) یافت. لاکتوباسیلوس کازئی دارای جمعیت میکروبی بالاتری بود. بالاترین زنده مانی باکتریهای پروبیوتیک در pH=4، بریکس 13 و زمان نگهداری صفر مشاهده گردید. واژگان کلیدی: توتفرنگی، لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس پلانتاروم، آبمیوه پروبیوتیک،
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications