هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآوردههای لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زندهمانی بود.
مواد و روشها: اسانس آویشن به عنوان طعمدهنده در تولید فرآوردههای لبنی (ماست، دوغ و کشک) سنّتی و صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد. أکثر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآوردههای لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زندهمانی بود.
مواد و روشها: اسانس آویشن به عنوان طعمدهنده در تولید فرآوردههای لبنی (ماست، دوغ و کشک) سنّتی و صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد. برای تولید فرآوردههای پروبیوتیک، و مواد لبنی پاستوریزه، باکتریها تلقیح شده و غلظتهای مختلف اسانس آویشن (0، 25، 40، 70، 100 و 130 میکروگرم بر لیتر) به مواد لبنی افزوده میشوند. قابلیت زندهمانی باکتریها در مواد لبنی طی فواصل زمانی مشخص (0، 4، 8، 12 و 20 روز) بررسی میگردند.
یافتهها: با افزایش غلظت آویشن در فرآوردههای لبنی سنتی و صنعتی، كاهش معنیداری در لگاریتم تعداد باكتریهای لاكتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم رخ میدهد (P<0.05). بالاترین قابلیت زندهمانی باکتری با غلظتهای کم آویشن در ماست سنتی، و با مقادیر متوسط اسانس در دوغ و کشک سنّتی، طی 20 روز مشاهده گردید. بالاترین قابلیت زندهمانی باکتری در ماست و دوغ صنعتی با غلظت زیاد و در کشک صنعتی همراه با کاهش مقدار اسانس است. بالاترین قابلیت زندهمانی باکتری بیفیدوباکتریوم با غلظتهای زیاد آویشن در ماست، دوغ و کشک سنّتی (P<0.05)، همچنین با غلظتهای کم آویشن در ماست و دوغ صنعتی، و با غلظتهای زیاد در کشک صنعتی میباشد.
نتیجهگیری: در فرآوردههای لبنی صنعتی دارای آویشن، قابلیت بقای باکتری بیفیدوباکتریوم و در فرآوردههای لبنی سنّتی، مدت ماندگاری باکتری لاکتوباسیلوس بیشتر است.
تفاصيل المقالة
آلودگی محصولات غذایی به ویژه لبنیات به آفلاتوکسین یکی از مشکلات اساسی در صنعت غذایی می باشد. تحقیق حاضر با هدف امکان حذف آفلاتوکسین 1M به وسیله دو پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس به تنهایی و یا در ترکیب با هم در شیر بدون چربی حاوی این توکسین صو أکثر
آلودگی محصولات غذایی به ویژه لبنیات به آفلاتوکسین یکی از مشکلات اساسی در صنعت غذایی می باشد. تحقیق حاضر با هدف امکان حذف آفلاتوکسین 1M به وسیله دو پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس به تنهایی و یا در ترکیب با هم در شیر بدون چربی حاوی این توکسین صورت گرفت. اثر عوامل زمان نگهداری، سویه میکروبی، غلظت باکتری، غلظت توکسین و درجه حرارت در حذف آفلاتوکسین مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت و دو باکتری پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس در رقت های 108 و 1010 CFU/ml به شیر بدون چربی آلوده به غلظت های مختلف آفلاتوکسین M1 (1/0 ، 25/0 و 5/0 میکروگرم بر میلی لیتر) به تنهایی و به صورت ترکیبی تلقیح و در زمان های 5/0، 1، 2 و 24 ساعت در 4 و 37 درجه سانتیگراد انکوباسیون شدند. با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC) درصد سم زدایی آفلاتوکسین 1M سنجیده شد. نتایج افزایش حذف آفلاتوکسین 1M از تیمارها با گذشت زمان را نشان داد. حذف آفلاتوکسین 1M توسط این سویهها بسته به غلظت باکتری، زمان نگهداری، غلظت توکسین و سویه باکتریایی به تنهایی یا ترکیبی، از 12 تا 87 درصد متغیر بود. نتایج این مطالعه می تواند روشی موثر در کاهش یا حذف غلظت آفلاتوکسین 1M در صنایع لبنی با استفاده از پروبیوتیک ها باشد.
تفاصيل المقالة
زمینه و هدف : میکروبیوتا مجموعه ای از میکروارگانیسم ها است که در حفره دهان، دستگاه تنفسی و روده موجودات چند سلولی زندگی می کند. میکروبیوتا اثرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیک متعددی بر میزبانی که در آن زندگی می کند اعمال می کند. توجه فزآیندهای به تعامل میزبان و میکروبیوتا مع أکثر
زمینه و هدف : میکروبیوتا مجموعه ای از میکروارگانیسم ها است که در حفره دهان، دستگاه تنفسی و روده موجودات چند سلولی زندگی می کند. میکروبیوتا اثرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیک متعددی بر میزبانی که در آن زندگی می کند اعمال می کند. توجه فزآیندهای به تعامل میزبان و میکروبیوتا معطوف شده است. پولیپهای آدنوماتوز یکی از نشانههای رایج سرطان روده بزرگ، دومین علت اصلی مرگ ناشی از سرطان در سراسر جهان در نظر گرفته میشوند. مطالعه ما تلاش می کند تا رابطه بین باکتری های لاکتوباسیلوس ، بیفیدوباکتریوم ، انتروکوکوس فیکالیس و فوزوباکتریوم نوکلئاتوم را در نمونههای بافت پارافینه روده بیماران پولیپ آدنوماتوز و افراد سالم نشان دهد.
مواد و روش ها :در این مطالعه ، جهت بررسی باکتریهای ذکر شده در مجموع 100 نمونه بافت پارافینه روده از بیماران پولیپ آدنوماتوز (50 نفر) و شاهد سالم (50 نفر) جهت حضور ، تعداد کپی و کمیت نسبی گونههای باکتریایی فوق با استفاده از Real-time polymerase chain reaction (PCR)، در مقایسه با ژن مرجع مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: در نمونه هاي مورد مطالعه، حضور و تعداد کپی باکتری های انتروکوکوس فیکالیس در نمونههای پولیپ آدنوماتوز بهطور معنیداری بیشتر از سه گروه دیگر بود. تفاوت معنی داری در جهت فراوانی و حضور گونه های فوزوباکتریوم نوکلئاتوم و لاکتوباسیلوس بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین کاهش میانگین تعداد گپی و فراوانی نسبی جهت گونه باکتریایی بیفیدوباکتریوم درپولیپ آدنوماتوز نسبت به گروه شاهد به دست آمد.
نتیجهگیری: مطالعه ما تعداد بیشتری از باکتری انتروکوکوس فیکالیس و کاهش تعداد جهت گونه باکتریایی بیفیدوباکتریوم را در نمونههای بافت پارافینه روده بیماران مبتلا به پولیپ آدنوماتوز نسبت به گروه شاهد نشان داد. با این حال، هر گونه ارتباط بین دیس بیوز میکروبیوم روده و پولیپ آدنوماتوز ناشناخته باقی مانده است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications