مقایسه پایدارسازی فیکساتیو جانشین شونده فرمالین با فرمالین در جلوگیری از تغییرات پس از مرگ در بیضه موش

محورهای موضوعی : زیست شناسی

علی انیسیان ^{1 *}

1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، گروه دامپزشکی، ابهر، ایران

تاریخ دریافت : 1399/07/08 تاریخ پذیرش : 1399/07/10 تاریخ انتشار : 1398/06/01

کلید واژه: بافت, بیضه, فرمالین, فیکساتیو, اتولیز,

چکیده مقاله :

فرمالین یکی از اصلی ترین مواد، برای فیکساسیون یا پایدار کردن بافت می‌باشد که اثرات زیان‌بار آن برای سلامتی شناخته شده است و ضروری است تا با یک ماده فیکساتیو دیگر جایگزین شود. هدف این مطالعه مقایسه توانایی پایدارسازی فیکساتیو جانشین شونده فرمالین با فرمالین، در جلوگیری از تغییرات پس از مرگ وابسته به زمان در بافت بیضه می‌باشد. برای این منظور، یک نوع ماده فیکساتیو که به عنوان جایگزین شونده فرمالین معرفی شده با فرمالین 10 درصد بافر شده مقایسه شدند. نمونه-برداری از بافت بیضه موش در زمان‌های صفر، 12، 24 ،36 و 48 ساعت پس از مرگ انجام گرفت که پس از توزین نمونه در ظروف حاوی فیکساتیو‌‌های مذکور قرار داده شدند و پس از 48 ساعت مورد پاساژ، قالب‌گیری، برش‌گیری و رنگ‌آمیزی قرار گرفتند. وزن بیضه ها با گذشت زمان کاهش یافته و از نظر مورفولوژیک ساختمان آنها سازمان خود را از دست داد. با این حال، هر دو نوع فیکساتیو توانستند تا حدی از اتولیز بافت جلوگیری نمایند. در این مطالعه هر دو فیکساتیو با تفاوت بسیار کمی، تاثیر معنی‌داری بر حفظ ساختار بافت داشته اند. این مطالعه نشان داد مواد جایگزین فرمالین به آسانی می‌توانند بجای فرمالین مورد استفاده واقع شوند. اگرچه، فیکساتیوهای غیرفرمالینی گران‌تر از فرمالین هستند، ولی با در نظر گرفتن سمیت کمتر احتمالی این مواد برای بدن، این تفاوت قیمت قابل توجیه می‌‌باشد.

چکیده انگلیسی:

Although formalin is one of the main substances which is using for tissue fixation, it is harmful for public health. Thus, it is necessary to replace by its substitutions. The aim of the study is comparison of fixation ability of formalin and a formalin substitution in time dependent post mortem changes prevention in testis tissue of rat. To this propose, 10 % buffered formalin and a commercial formalin substitution were used. Sampling of rat testis tissue was done on different hours after death. The samples were weighted and then immersed in two above mentioned fixatives. After 48 h, they were processed, embedded, sectioned and stained. The results showed testis weight reduced, and architecture of the tissue was missed. However, both fixatives had somewhat preserving effects on post mortem changes in tissues. This study showed the two fixatives had similar results with limit differences. Therefore, formalin could easily be replaced with substitutions. Although, they are more expensive than formalin, but considering lesser toxicity, the difference is reasonable.