فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید و خون و بررسی تأثیر آنها بر شاخص‌های تجزیه پذیری در شکمبه دام

محورهای موضوعی : پژوهش های بالینی دام های بزرگ

تاریخ دریافت : 1400/04/12 تاریخ پذیرش : 1400/04/12 تاریخ انتشار : 1386/01/01

کلید واژه: کنجاله سویا, خون, فرم آلدئید, پروتئین محافظت شده, خصوصیات تجزیه پذیری در شکمبه,

چکیده مقاله :

این تحقیق بمنظور ارزیابی اثرات فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید و خون در شاخص های تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام(CP) و ماده آلی(OM)در شکمبه دام صورت گرفته است. بر روی نمونه‌های کنجاله سویا به میزان 100 gr CP / 0/8 gr فرم آلدئید و به میزانهای 5/0 ، 75/، 5/1 و2 لیتر بر کیلوگرم DM خون معمولی افزوده شده است. در این تحقیق از سه رأس قوچ نژاد مرینوس بالغ فیستول گذاری شده استفاده گردید. مدت زمانهای رشد (Incubation) نمونه‌های تهیه شده در شکمبه 2، 4، 8 ، 16، 24 و 48 ساعت بود. بدین ترتیب شاخص تجزیه پذیری و ارزیابی ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM) و پروتئین خام (CP) نمونه‌های کنجاله سویا مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیقات مشخص شده است که حداکثر پتانسیل تجزیه پذیری پروتئین در شکمبه در فرآوری آن با فرم آلدئید دچار تغییری نشده است ، اما با فر‌آوری آن توسط خون، این تجزیه پذیری بین 18/2 - 31/10% افزایش یافته است. در نمونه‌های فرآوری شده توسط فرم آلدئید 100 grCP / 0/8 gr و همچنین 5/0 ، 5/1 و2 لیتر بر کیلوگرم DM، خون معمولی، نسبت تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP) و ماده آلی (OM) در شکمبه دچارافزایش شده است. در حالیکه ارزش مؤثر تجزیه پذیری پروتئین خام کنجاله سویا در k = 0.05/h ، 5/50% می‌باشد، این نسبت در فرآوری آن با فرم آلدئید، تا حدود 9/32% دچار کاهش شده است. این نسبت در فرآوری کنجاله سویا با خون معمولی، حدود 7/54 – 9/57% دچار افزایش شده است. در نتیجه می‌توان گفت که فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید برای نشخوار کنندگان می‌تواند مفید باشد، اما فرآوری آن با خون معمولی نمی‌تواند محافظ پروتئین خام آن در مقابل عمل تخمیر شکمبه‌ای باشد.

چکیده انگلیسی:

This experiment was carried out to evaluate the effects of formaldehyde and blood treatments of soyabean meal on the degradation characteristics of dry matter (DM), organic matter (OM) and crude protein (CP) in rumen. Soyabean meal treated with 0.8 g formaldehyde/100 g CP; 0.5, 0.75, 1.5 and 2.0 l whole blood/kg DM. Three adult rumen fistulated merino rams were used in this study. Samples were incubated in the rumen for 2, 4, 8, 16, 24 and 48h. Rumen degradability characteristics and values of DM, OM and CP of soyabean meal samples were determined. Maximum potential degradability values of protein in rumen was not affected by formaldehyde treatment but was decreased by 2.18 -10.31% by blood treatment. Formaldehyde treatment at the level of 0.8 g /100 g CP and blood treatment at the levels of 0.5 , 1.5 and 2.0 l/kg DM increased the degradation rate constant of soyabean meal in rumen. Effective degradability value of soyabean meal protein in rumen at k = 0.05/h was found to be 50.5% . This value reduced to 32.9% with formaldehyde treatment but increased to 54.7 - 57.9% with blood treatments. As a conclusion, the formaldehyde treatment of soyabean meal could be effective in ruminants but blood treatment was not effective for protection from rumen fermentation.

منابع و مأخذ:

1. 1.     Aguilera JF, Bustos M. Molina E (1992). The degradability of legume seed meals in the rumen: effect of heat treatment. Anim Feed Sci Tech. 36. 101.112.


2. 2.     Amos HE, Burdick D, Huber TL (1974): Effects of formaldehyde treatment of sunflower and soybean meal on nitrogen balance in lambs. J Anim Sci.38.702.


3. 3.     AOAC(1984): Official Methods of Analysis of the Association of Official Analytical Chemists. 14^th ed. William Byrd press Inc. Richmond. Virginia.


4. 4.     Armentano LE, herrington TA, PolanCE, Moe AJ, Herbein JH, Umstadt P (1986): Ruminal degradation of drted brewers grains. Wet brewers grains and soybean ineal. J Dairy Sci. 69.2124.2133.


5. 5.     Barrio JR, Goetsch AL, Owens FN (1986): Effect of dietary concentrate on in situ dry matter and nitrogen disappearance of a variety of feedstuffs. J Dairy Sci. 69. 420-430.


6. 6.     Batajoo KK. Shaver RD (1998): in situ dry matter crude protein and starch degradabilities of selected grains and by-product feeds. Anim Feed Sci Tech. 71.165-176.


7. 7.     Boila RJ, Ingalls (1992): In situ rumen digestion and escape of dry matter, nitrogen and amino acids in canola meal. Can J Anim Sci. 72.891.901.


8. 8.     Broderick GA, Wallace RJ. Qrskov ER, Hansen L (1988): Comparison of estimates of ruminal protein degradation by in vitro and in situ methods. J Anim Sci. 66.1739-1745.


9. 9.     Crawford R,J, Hoover WH, Sniffen CJ, Crooker BA (1978): Degradation of feedstuff nitrogen in the rumen v.s nitrogen solubility in three solvents. J Anim Sci. 46. 1768.1775.

10. De Boer G, Murphy JJ, Kennelly JJ (1987): A modified method for determination of in situ rumen degradation of feedstuffs. Can J Anim Sci. 67.93.102.

11. Deniz S, Coskun B, Inal F, Seker E, Isik K (1993): For maldehit ile muamele edilen soya fasulyesi kuspesinin danalarda canli agirlik artist ve yemden yararlanma ile bazi kan ve rumen stvist metabolitleri uzerine etkisi. Hayvancilik Arastirma Derg. 3.8.11.

12. Deniz S, Tuncer SD (1995): Bitkisel protein kaynaklarinin formaldehit ile muamele edilmesinin rumen kuru madde ve ham protein ile effektif protein ytktlimi uzerine etkisi. Turk J Vet Anim Sci. 19.1-8.

13. Driedger A, hatfield EE (1972): Influence of tannins on the nutritive value of soybean meal for ruminants. J Anim Sci. 34.465.468.

14. Freer M, Dove H (1984): Rumen degradation of protein in sunflower meal. Rapeseed meal and lupin seed placed in nylon bags. Anim Feed Sci Tech. 11.87.101.

15. Hagemeister H, Lupping W, Kaufmann W (1981): Microbial protein synthesis and digestton in the high yielding dairy cow. 31.48. In: W Haresign. DJA Cole (Eds), Recent Advances in Ruminant nutrition. Butterworths, London.

16. Kirkpatrick BK, Kennelly JS (1987): In situ degradability of protein and dry matter from single protein sources and from a total diet. J Anim Sci. 65.567.576.

17. Lindberg JE, Varvikko T (1982): The effect of bag poresize on the ruminal degradation of dry matter, nitrogenous compounds and cell walls in nylon bags. Swed J Agric Res. 12.163.171.

18. Maiga HA, Schingoethe DJ, Henson JE (1996): Ruminal degradation amino acid composition and intestinal digestibility of the restdual components of five protein supplements. J Dairy Sci. 79.1647.1653.

19. Mc. Allister TA, Cjeng KJ, Beauchemin KA, Bailey DRC, pickard MD, Gilbert RP (1993): Use of lignosulfonate to decrease the rumen degradability of canola meal protein. Can J Anim Sci. 73.211.215.

20. Michalet-Doreau B, Cerneau P (1991):Influence of foodstuff particle size on in situ degradation of nitrogen in the rumen. Anim Feed Sci Tech. 35.69-81.

21. Mir Z, Macleod GK, Buchanan-Smith JG, Grieve DG, Grovum WL (1984): Methods for protecting soybean and canola proteins from degradation in the rumen. Can J Anim Sci. 64.853-865.

22. neutze, SA, Smith RL, Forbes WA (1993): Application of an inhibitor in vitro method for estimating rumen degradation of feed protein. Anim Feed Sci Tech. 40.251-265.

23. Nishimuta JF, Ely DG, boling JA (1974): Ruminal bypass of dietary soybean protein treated with heat, formalin and tannic acid. J Anim Sci. 39.952-957.

24. Ørskov ER, Hovell FD DeB, Mould F (1980): The use of the nylon bag technique for the evaluation of feedstuffs. Tropical Anim Prod. 5.195-213.

25. Ørskov ER, Mc.Donald I (1979): The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measuements weighted according to rate of passage.J Agr Sci Camb. 92.499-503.

1. 26.  Ørskov ER, Mills CR, Robinson JJ (1980): The use of whole blood for the protection of organic materials from degradation in the rumen. P. nutr Soc. 39.60A.

27. Peter AP, Hatfield EE, Owens FN, Garrigus US (1971): Effects of aldehyde treatments of soybean meal on in vitro ammonia release, solubility and lamb performance. J nutr. 101.605.

1. 28.  Saricicek Z (1999):Bau protein kaynaklarinin tannik asit ile muamelesinin in situ rumen parcalanabilirligi uzerine etkisi. OMU Zir Fak Derg. 14. 7-17.

29. Schmidt SP, Benevenge NJ, Jorgensen NA (1973): Effects of formaldehyde, glyoxal or hexamethylenetetramine treatment of soybean meal on nitrogen utilization and growth in rats and in vitro rumen ammonia release. J Anim Sci. 37.1238.

1. 30.  Stanford K, McAllister TA, Xu Z, Pickard M, Cheng KJ (1995): Compression of lignosulfonate trated canola meal and soybean meal protein as rumen undegradable protein supplements for lambs. Can J Anim Sci. 75.371-377.

31. Tamminga S (1979): Protein degradation in the forestomachs of the ruminants. J Anim Sci. 49. 1615-1630.

32. Thomas E, Trenkle A, Burrougts W (1979): Evaluation of protective agents applied to soybean meal and fed to cattle. I. Laboratory measurements. J Anim Sci. 49. 1337-1345.

33. Thomas E, Trenkle A, Burroughs W (1979): Evaluation of protective agents applied to soybean meal and fed to cattle. II. Feedlot trials. J Anim Sci, 49.1346-1356.

34. Yalcin S, Onol AG, Sehu A, Kocaoglu B, Onbasilar I (2002): Tannik asit ile islem goren  vagli tohum kuspelerinin sindiriline derecesi ve rumende parcalanma ozellikleri. TUBITAK VHAG-proje No:VHAG-102. Kesin Rapor. Ankara.

35. Yalcin S, Sehu A, Ergun A, Kaya I (2000): Findik kuspesinin formaldehit ve kan ile muamelesinin rumende parcalanma ozellikleri ve etkin ytkilabilirligi uzerine etkist. International Animal nutrition Congress 2000. 4-6 September 2000. Isparta-Turkey. Proceedings. 153-159.

36. Yalcin S, Sehu A, Karakas F (2001): Aycicegt kuspesinin formaldehit ve kan ile muamelesinin rumende parcalanma ozellikleri vet kin ytktlabilirligi uzerine etkisi. Turk J Vet Anim Sci 2-03-509S

1. 37.  Yilmaz A (2002): Rioninant beslemede kullanilan bazi protein kaynagt yemlerin naylon torba teknigi ile parcalanabilirlik karaktertstiklerinin incelenmest uzerinde bir arastirma. Yem magazine. Aralik 1997. 5.36-46.